درخواست مشاوره رایگان
فلوکستین و الانزاپین (نام تجاری: سیمبیاکس)، از دسته ترکیب های روان درمانی است که هر کدام از داروها با مکانیسم متفاوتی منجر به بهبود فاز افسردگی ناشی از بیماری دوقطبی می شوند. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف فلوکستین و الانزاپین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: فلوکستین و الانزاپین
نام تجاری: سیمبیاکس
این دارو، ترکیبی از 2 داروی الانزاپین (نوعی داروی ضد روان پریشی) و فلوکستین (نوعی مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین-SSRI) می باشد و برای درمان نوع خاصی از اختلالات روانی / خلقی (افسردگی مرتبط با اختلال دوقطبی) و درمان افسردگی که به سایر داروها پاسخ نداده است، مصرف می شود. فلوکستین و الانزاپین با کمک به بازگرداندن تعادل برخی مواد طبیعی در مغز (انتقال دهنده های عصبی)، عمل کرده و به خوابیدن، بهبود خلق و خو، بهبود تمرکز و کاهش اضطراب نیز کمک خواهد کرد. در مورد خطرات و فواید درمان با این دارو با پزشک صحبت کنید (مخصوصا در صورت مصرف توسط نوجوانان).
پیش از شروع مصرف الانزاپین / فلوکستین و در هر بار شروع مجدد آن، راهنمای دارویی ارائه شده توسط پزشک داروخانه را بخوانید و درصورت وجود هرگونه سوالی با پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه مشورت کنید.
این دارو را طبق دستور پزشک و به صورت خوراکی، همراه با غذا یا بدون آن، معمولاً یک بار در روز مصرف کنید.
دوز مصرفی این دارو بر اساس وضعیت پزشکی فرد بیمار و میزان پاسخ دهی او به درمان، تعیین خواهد شد.
بیشترین اثرگذاری این دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. همچنین به یاد داشته باشید که می بایست دارو را هر روز و در یک زمان مشخص، مصرف کنید.
ممکن است چندین هفته طول بکشد تا این دارو، تاثیر خود را بصورت کامل بگذارد؛ بنابراین حتی اگر احساس بهبودی پیدا کرده اید نیز به مصرف آن ادامه دهید. همچنین بدون مشورت با پزشک، مصرف این دارو را متوقف نکنید زیرا برخی از عوارض با قطع ناگهانی این دارو، تشدید خواهند شد. ممکن است لازم باشد دوز مصرفی به تدریج کاهش یابد.
درصورت تشدید یا تداوم بیماری، با پزشک معالج یا پزشک داروخانه تماس بگیرید.
سرگیجه، سبکی سر، خواب آلودگی، اسهال، خشکی دهان، یبوست، افزایش اشتها، افزایش وزن یا مشکل در خواب از عوارض جانبی مصرف فلوکستین و الانزاپین هستند. درصورت تداوم یا تشدید هر یک از این علائم فوراً پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه را مطلع سازید.
سرگیجه و سبکی سر، خطر افتادن را افزایش خواهد داد بنابراین سعی کنید که به آرامی از حالت نشسته یا خوابیده، بلند شوید.
به یاد داشته باشید که فواید مصرف این دارو از عوارض جانبی آن بیشتر است و بسیاری از مصرف کنندگان آن، هیچگونه عوارض جانبی جدی ای را تجربه نخواهند کرد.
در صورت وجود هر گونه عوارض جانبی جدی از جمله: تغییرات غیرمعمول یا شدید ذهنی / خلقی (مانند گیجی، عصبی بودن، مشکل در تمرکز، افکار خودکشی)، تورم دست ها / قوزک ها / پاها، بی قراری، لرزش، عدم داشتن ثبات خلق و خو، کاهش علاقه به رابطه جنسی، تغییر در توانایی جنسی، مشکل در ادرار کردن، مدفوع سیاه، استفراغ شبیه به تفاله قهوه، کبودی / خونریزی آسان، گرفتگی عضلانی، زردی چشم / پوست، درد شدید معده / شکم، کندی ضربان قلب و تنفس منقطع در هنگام خواب، فوراً پزشک خود را مطلع سازید.
در صورت وجود هر گونه عوارض جانبی بسیار جدی از جمله: سردرد شدید، تشنج، درد / تورم / قرمزی چشم، گشاد شدن مردمک چشم، تغییرات بینایی (مانند دیدن رنگین کمان در اطراف نور در شب، تاری دید) فوراً به پزشک مراجعه کنید.
این دارو به ندرت منجر به افزایش قند خون می شود که این امر، خود می تواند باعث ایجاد دیابت یا تشدید آن شود. درصورت وجود علائم قند خون بالا مانند افزایش تشنگی / ادرار، فوراً پزشکتان را مطلع سازید. درصورتی که از قبل به دیابت مبتلا هستید، قند خون خود را به طور مرتب طبق دستور پزشک بررسی کنید و نتایج آن را با پزشک خود در میان بگذارید. پزشک هنگام شروع یا قطع این دارو می بایست داروهای دیابت، برنامه ورزشی یا رژیم غذایی فرد بیمار را تنظیم کند.
این دارو همچنین ممکن است باعث افزایش وزن قابل توجه و افزایش سطح کلسترول (یا تری گلیسیرید) خون، مخصوصاً در نوجوانان، شود. این اثرات همراه با دیابت، خطر ابتلا به بیماری قلبی را افزایش خواهند داد. درمورد خطرات و مزایای مصرف این دارو با پزشک تان مشورت کنید.
این دارو همچنین ممکن است سروتونین را افزایش داده و به ندرت باعث ایجاد نوعی بیماری بسیار جدی به نام سندرم / سمیت سروتونین شود. درصورتیکه در حال مصرف سایر داروهای افزایش دهنده سروتونین هستید، این خطر افزایش خواهد یافت؛ بنابراین می بایست پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه را از تمامی داروهای مصرفی تان، مطلع سازید. در صورت بروز برخی از علائم: ضربان قلب سریع، توهم، از دست دادن هماهنگی، سرگیجه شدید، حالت تهوع / استفراغ / اسهال شدید، انقباض عضلات، تب غیرقابل توضیح و تحریک / بی قراری غیرمعمول، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
این دارو به ندرت ممکن است باعث نوعی بیماری بسیار جدی به نام سندرم بدخیم نورولپتیک (NMS) شود. در صورت وجود هر یک از علائم: تب، سفتی عضلات / درد / حساسیت / ضعف، خستگی شدید، گیجی شدید، عرق کردن، ضربان قلب سریع / نامنظم، ادرار تیره، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار) فوراً به پزشک مراجعه کنید.
همچنین الانزاپین به ندرت ممکن است باعث ایجاد عارضه ای به نام تاردیو دیسکینزی (حرکات غیر ارادی صورت و بدن) شود که این عارضه در برخی از موارد ممکن است دائمی باشد. در صورت بروز هر گونه حرکات غیرمعمول / کنترل نشده (مخصوصاً در صورت / لب ها / زبان) فوراً پزشک خود را مطلع سازید.
این دارو در موارد نادر می تواند سطح هورمون پرولاکتین را در خون افزایش دهد. در زنان، افزایش سطح پرولاکتین ممکن است منجر به شیر ناخواسته، قاعدگی نامنظم / توقف یا مشکل در بارداری شود. در مردان نیز می تواند به کاهش توانایی جنسی، ناتوانی در تولید اسپرم یا بزرگ شدن پستان ها منجر شود. در صورت بروز هر یک از این علائم، فوراً پزشک خود را مطلع سازید.
همچنین این دارو در موارد بسیار نادر در مردان به نعوظ دردناک یا طولانی مدت 4 ساعته یا بیشتر، منجر خواهد شد. در این موارد می بایست مصرف این دارو را متوقف کرده و به دنبال امدادهای فوری پزشکی باشید، در غیر این صورت ممکن است مشکلات دائمی رخ دهد.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی فلوکستین و الانزاپین را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف فلوکستین و الانزاپین، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
پیش از مصرف این دارو، سابقه پزشکی خود مخصوصاً: سابقه شخصی یا خانوادگی اقدام به خودکشی، سرطان پستان، مشکلات معده / روده (مانند انسداد، یبوست مزمن، ایلئوس فلجی)، بیماری کلیوی، مشکلات کبدی، فشار خون پایین، سندرم بدخیم نورولپتیک، گلوکوما (زاویه باریک)، مشکل در ادرار کردن (به عنوان مثال به دلیل بزرگی پروستات)، تشنج، مشکلات مغزی (مانند زوال عقل)، سکته مغزی، کم آبی، کاهش تعداد گلبول های سفید خون، سابقه شخصی یا خانوادگی دیابت، بیماری قلبی، سطوح بالای کلسترول / تری گلیسیرید، مشکلات تنفسی در هنگام خواب (آپنه خواب) را به اطلاع پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه برسانید.
این دارو ممکن است باعث ایجاد سرگیجه یا خواب آلودگی شود. نوشیدنی های الکل دار یا ماری جوانا (حشیش) نیز می تواند باعث سرگیجه یا خواب آلودگی شود؛ بنابراین هنگام مصرف این دارو از انجام فعالیت هایی مانند رانندگی کردن، کار با ماشین آلات یا هر نوع فعالیت دیگری که به هوشیاری نیاز دارد تا زمانی که بتوانید آنها را با خیال راحت انجام دهید، خودداری نمایید. همچنین از مصرف نوشیدنی های الکل دار اجتناب کنید و درصورت مصرف ماری جوانا (حشیش)، با پزشک خود مشورت کنید.
این دارو، کنترل دمای بدن را سخت می سازد بنابراین می بایست از انجام فعالیت هایی که ممکن است باعث گرمازدگی شوند (مانند انجام کارهای سنگین، ورزش در هوای گرم یا استفاده از جکوزی) خودداری کرده و برای جلوگیری از کم آبی، مایعات فراوان بنوشید.
نوجوانان نسبت به عوارض جانبی این دارو مخصوصاً افزایش وزن و همچنین افزایش کلسترول، تری گلیسیرید و پرولاکتین حساسیت بیشتری نشان می دهند.
افراد مسن نیز نسبت به عوارض جانبی این دارو مخصوصاً خواب آلودگی، یبوست، مشکل در ادرار کردن، گیجی، سرگیجه و سبکی سر حساس تر می باشند. این افراد همچنین بیشتر در معرض کاهش سدیم خون مخصوصاً در صورت مصرف " قرص های آب " (مدرها) می باشند. خواب آلودگی، گیجی، سرگیجه و سبکی سر نیز خطر افتادن را افزایش خواهند داد.
این دارو در دوران بارداری تنها در صورت ضرورت می بایست مصرف شود. نوزادانی که مادرانشان در 3 ماه آخر بارداری از این دارو استفاده کرده اند به ندرت ممکن است علائمی از جمله سفتی یا لرزش ماهیچه ها، خواب آلودگی، مشکلات تغذیه / تنفس یا گریه مداوم داشته باشند. درصورت مشاهده هر یک از این علائم در نوزاد خود، مخصوصاً در ماه اول، فوراً پزشک را مطلع سازید.
از آنجایی که مشکلات روانی / خلقی درمان نشده (مانند افسردگی، اختلال دوقطبی) نوعی بیماری جدی می باشند تا زمانی که پزشک دستور نداده است، مصرف این دارو را متوقف نکنید. درصورتی که قصد بارداری دارید یا فکر می کنید ممکن است باردار باشید، فوراً با پزشک خود در مورد فواید و خطرات استفاده از این دارو در دوران بارداری صحبت کنید.
این دارو وارد شیر مادر شده و اثرات نامطلوبی بر روی نوزاد شیرخوار، خواهد گذاشت. چنانچه کودک علائمی مانند سفتی یا لرزش ماهیچه ها، خواب آلودگی غیرمعمول یا مشکل در تغذیه داشت، فوراً به پزشک اطلاع دهید. همچنین به یاد داشته باشید که پیش از شیردهی با پزشک تان، مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی فلوکستین و الانزاپین را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
فلوکستین (یکی از داروهای موجود در این دارو) می تواند هفته ها پس از مصرف آخرین دوز نیز در بدن باقی بماند و با بسیاری از داروهای دیگر، تداخل ایجاد کند؛ بنابراین درصورتیکه این دارو را در 5 هفته گذشته مصرف کرده اید، پیش از استفاده از هر داروی دیگری با پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه مشورت کنید.
برخی از داروهایی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: فوزامپرناویر / ریتوناویر، متوپرولول، قرص های آب (مدرها مانند فوروزماید)، داروهایی که می توانند باعث خونریزی / کبودی شوند (از جمله آسپیرین، داروهای ضد پلاکت مانند کلوپیدوگرل، NSAID ها مانند ایبوپروفن)، داروهای رقیق کننده خون مانند هپارین، وارفارین، داروهای بالا برنده فشار خون و داروهای بیماری پارکینسون.
مصرف مهارکننده های MAO همراه با این داروها می تواند باعث ایجاد تداخل دارویی جدی شود؛ بنابراین می بایست در طول درمان با این دارو از مصرف مهارکننده های MAO (ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متاکسالون، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، رازاگیلین، سافینامید، سلژیلین، ترانیل سیپرومین) خودداری نمایید. همچنین اکثر مهارکننده های MAO نیز نباید به مدت 2 هفته قبل و حداقل 5 هفته پس از درمان با این دارو مصرف شوند. از پزشک خود بپرسید که چه زمانی می بایست مصرف این دارو را شروع یا متوقف کنید.
دارو فلوکستین و الانزاپین منجر به کاهش سرعت دفع سایر داروها از بدن شده که این امر بر نحوه عملکرد آنها نیز تأثیر خواهد گذاشت. نمونه هایی از این داروها عبارتند از: سایمتیدین، فنی توئین، پیموزاید، وین بلاستین، داروهای ضد روان پریشی (مانند آریپیپرازول، کلوزاپین، هالوپریدول، پرفنازین، تیوریدازین)، ضد آریتمی ها (مانند پروپافنون، آنتی پراسیکید، فلورامین، آنتی پرسیکید، فلفلیکائین).
مصرف هم زمان دارو فلوکستین و الانزاپین با آسپیرین می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد. البته اگر پزشک به شما دستور داده است که آسپیرین را با دوز پایین برای پیشگیری از حمله قلبی یا سکته (معمولاً 81 - 162 میلی گرم در روز) مصرف کنید، می توانید از آن استفاده کنید. درمورد خطرات و فواید مصرف آسپیرین با پزشکتان مشورت کنید.
همچنین بهتر است بدانید که درصورتیکه در حال مصرف داروهای افزایش دهنده سروتونین مانند داروهای خیابانی مثل MDMA / اکستازی گل راعی، داروهای ضد افسردگی خاص (از جمله سایر SSRI ها مانند سیتالوپرام / پاروکستین، SNRI ها مانند دولوکستین / ونلافاکسین)، تریپتوفان و غیره هستید، خطر ابتلا به سندرم / سمیت سروتونین نیز افزایش خواهد یافت. همچنین افزایش دوز آنها نیز خطر ابتلا به سندرم / سمیت سروتونین را افزایش خواهد داد.
در صورت مصرف داروهای خواب آور مانند داروهای مخدر یا داروهای ضد سرفه (مانند کدئین، هیدروکودون)، نوشیدنی های الکل دار، ماری جوانا (حشیش)، داروهای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی (مانند کاریزوپرودول، سیکلوبنزاپرین) یا آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین)، پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه را مطلع سازید.
برچسب روی تمامی داروها (مانند داروهای آلرژی یا سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید زیرا ممکن است حاوی موادی باشند که باعث خواب آلودگی می شوند. در مورد نحوه استفاده مطمئن داروها با پزشک داروخانه مشورت کنید.
کشیدن سیگار نیز ممکن است سطح این دارو را در خون کاهش دهد. اگر سیگار می کشید یا اخیراً سیگار را ترک کرده اید به پزشک خود اطلاع دهید.
این دارو ممکن است با برخی از آزمایش های پزشکی / تشخیصی (از جمله اسکن مغز برای بیماری پارکینسون) تداخل داشته باشد و باعث نادرست شدن نتایج آزمایش شود؛ بنابراین مطمئن شوید که پرسنل آزمایشگاه و همه پزشکان شما از مصرف این دارو مطلع هستند.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا دشوار شدن تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. سایر علائم مصرف بیش از حد این دارو عبارتند از: ضربان قلب سریع / نامنظم، سرگیجه شدید، تشنج و غش کردن.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
معاینات روانپزشکی / پزشکی و آزمایش های تشخیصی / پزشکی (مانند تست های عملکرد کبد، قند خون، وزن، فشار خون، سطح کلسترول / تری گلیسیرید خون) می بایست به صورت دوره ای انجام شود تا پیشرفت بیماری کنترل شده و عوارض جانبی آن، مورد بررسی قرار گیرند. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت در ظرف اصلی دارو نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
