پتیدین (مپریدین)

مپریدین، که با نام پتیدین نیز شناخته می‌شود، یک داروی مسکن قوی است که به منظور تسکین دردهای متوسط تا شدید به کار می‌رود. این دارو با وجود شروع اثر سریع، مدت زمان تأثیر نسبتاً کوتاهی دارد. داروی مپریدین در حال حاضر نسبت به سایر مسکن‌های اپیوئیدی کمتر توصیه می‌شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف مپریدین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.

نام عمومی: مپریدین

نام تجاری: پتیدین

موارد مصرف پتیدین (مپریدین)

پتیدین (مپریدین) یک داروی مسکن قوی است که برای تسکین دردهای متوسط تا شدید استفاده می شود. این دارو می تواند قبل، حین و بعد از عمل جراحی یا سایر اقدامات پزشکی نیز تجویز شود. مپریدین در دسته ی داروهای ضد درد افیونی قرار دارد و عملکردی مشابه مورفین دارد؛ به این صورت که با تاثیر بر مغز، نحوه ی احساس و واکنش بدن به درد را تغییر می دهد.

توجه داشته باشید که مپریدین برای درمان دردهای مزمن یا مداوم مناسب نیست و فقط باید برای تسکین دردهای ناگهانی و شدید استفاده شود. مصرف این دارو برای نوزادان به دلیل افزایش خطر عوارض جانبی جدی توصیه نمی شود.

نحوه استفاده از ویال مپریدین هیدروکلراید

این دارو به صورت تزریقی (وریدی، عضلانی یا زیر پوستی) و طبق دستور پزشک تجویز می شود. دوز مصرفی بر اساس شرایط پزشکی، واکنش بدن به درمان و سایر داروهایی که مصرف می کنید تعیین می شود. دوز مصرفی برای کودکان بر اساس وزن آن ها محاسبه می شود. حتماً پزشک و داروساز خود را از تمام داروهای مصرفی (داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و داروهای گیاهی) مطلع کنید.

دوز دارو را بدون مشورت پزشک افزایش ندهید و بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید، زیرا خطر عوارض جانبی افزایش می یابد. همچنین، پس از اتمام دوره ی درمان، مصرف دارو را طبق دستور پزشک قطع کنید.

اگر پس از مصرف این دارو دچار حالت تهوع شدید، با پزشک یا داروساز خود در مورد راه های کاهش آن (مانند دراز کشیدن به مدت 1 تا 2 ساعت با کمترین حرکت سر) مشورت کنید.

اگر قرار است این دارو را در منزل تزریق کنید، تمام دستورالعمل های آماده سازی و استفاده را از پزشک یا پرستار خود به دقت یاد بگیرید. قبل از استفاده، محلول را از نظر وجود ذرات یا تغییر رنگ بررسی کنید. در صورت وجود هر گونه مشکل، از مصرف آن خودداری کنید. بهتر است هنگام تزریق دراز بکشید تا از عوارض جانبی مانند سرگیجه جلوگیری شود. قبل از هر تزریق، محل تزریق را با الکل تمیز کنید. اگر تزریق عضلانی یا زیر پوستی انجام می دهید، هر بار محل تزریق را تغییر دهید تا از آسیب به بافت زیر پوست جلوگیری شود. نحوه ی صحیح نگهداری و دور ریختن وسایل پزشکی را بیاموزید.

داروهای ضد درد زمانی بهترین اثر را دارند که در ابتدای بروز درد مصرف شوند. اگر منتظر بمانید تا درد شدیدتر شود، ممکن است دارو به خوبی عمل نکند.

قطع ناگهانی این دارو ممکن است باعث بروز علائم ترک شود، به خصوص اگر برای مدت طولانی یا در دوزهای بالا مصرف شده باشد. برای جلوگیری از بروز علائم ترک، پزشک ممکن است دوز دارو را به تدریج کاهش دهد. در صورت بروز هرگونه علائم ترک مانند بی قراری، تغییرات خلقی / روانی (از جمله اضطراب، بی خوابی، افکار خودکشی)، آبریزش چشم، آبریزش بینی، تهوع، اسهال، تعریق، دردهای عضلانی یا تغییرات ناگهانی در رفتار، فوراً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

مصرف طولانی مدت این دارو ممکن است باعث کاهش اثربخشی آن شود. اگر متوجه شدید که دارو به خوبی عمل نمی کند، با پزشک خود صحبت کنید.

اگرچه این دارو به بسیاری از افراد کمک می کند، اما گاهی اوقات ممکن است باعث اعتیاد شود. این خطر ممکن است در افرادی که دارای اختلالات خلقی / روانی یا اختلال مصرف مواد (مانند سوء مصرف یا اعتیاد به مواد مخدر / الکل) هستند، بیشتر باشد. برای کاهش خطر اعتیاد، این دارو را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کنید. برای اطلاعات بیشتر با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

اگر درد شما بهتر نشد یا بدتر شد، یا اگر درد جدیدی ایجاد شد، به پزشک خود اطلاع دهید.

عوارض جانبی پتیدین (مپریدین)

تهوع، استفراغ، یبوست، تعریق، سبکی سر، سرگیجه، خواب آلودگی یا درد / قرمزی در محل تزریق ممکن است رخ دهد. اگر هر کدام از این عوارض ادامه یافت یا بدتر شد، فوراً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

برای جلوگیری از یبوست، به وعده های غذایی خود خوراکی های حاوی فیبر اضافه کنید، به مقدار کافی آب بنوشید و ورزش کنید. همچنین ممکن است نیاز به مصرف ملین داشته باشید. از داروساز خود بپرسید که کدام نوع ملین برای شما مناسب است.

برای کاهش خطر سرگیجه و سبکی سر، هنگام بلند شدن از حالت نشسته یا دراز کشیده به آرامی بلند شوید.

به یاد داشته باشید که این دارو به این دلیل تجویز شده است که پزشک شما تشخیص داده است که فواید آن بیشتر از خطر عوارض جانبی است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند، عوارض جانبی جدی ندارند.

در صورت بروز هرگونه عوارض جانبی جدی، از جمله: وقفه در تنفس در هنگام خواب (آپنه خواب)، تغییرات روحی / خلقی (مانند تحریک، گیجی، توهم)، درد معده / شکم، مشکل در ادرار کردن، ضربان قلب آهسته / نامنظم / سریع، لرزش، تغییرات بینایی، علائم عدم عملکرد صحیح غدد فوق کلیوی (مانند از دست دادن اشتها، خستگی غیرمعمول، کاهش وزن)، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

در صورت بروز هرگونه عوارض جانبی بسیار جدی، از جمله: غش کردن، تشنج، خواب آلودگی شدید / مشکل در بیدار شدن، فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید.

این دارو ممکن است سطح سروتونین را افزایش دهد و به ندرت باعث ایجاد یک بیماری بسیار جدی به نام سندرم سروتونین یا مسمومیت با سروتونین شود. این خطر در صورت مصرف سایر داروهایی که سطح سروتونین را افزایش می دهند، افزایش می یابد؛ بنابراین پزشک یا داروساز خود را از تمام داروهایی که مصرف می کنید مطلع کنید. در صورت بروز برخی از علائم زیر، فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید: ضربان قلب سریع، توهم، از دست دادن هماهنگی، سرگیجه شدید، تهوع / استفراغ / اسهال شدید، انقباض عضلات، تب غیرقابل توضیح، تحریک / بی قراری غیرمعمول.

واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده هرگونه علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: بثورات پوستی، خارش / تورم (به ویژه صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، مشکل در تنفس، فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید.

این لیست کاملی از عوارض جانبی احتمالی نیست. اگر متوجه عوارض دیگری غیر از موارد ذکر شده در بالا شدید، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.

هشدارها

مصرف مپریدین خطر سوء مصرف و اعتیاد را به همراه دارد که می تواند منجر به مصرف بیش از حد و مرگ شود. مپریدین همچنین ممکن است باعث مشکلات تنفسی شدید و احتمالاً مرگبار شود. برای کاهش خطر، پزشک باید کمترین دوز موثر مپریدین را برای کوتاه ترین زمان ممکن تجویز کند.

از پزشک یا داروساز خود بپرسید که آیا باید داروی نالوکسون (برای درمان مصرف بیش از حد مخدر ها یا مواد افیونی) در دسترس داشته باشید یا خیر. به خانواده یا اعضای خانواده خود علائم مصرف بیش از حد داروهای مخدر و نحوه درمان آن را آموزش دهید.

خطر مشکلات تنفسی شدید در شروع مصرف این دارو و بعد از افزایش دوز، یا در صورت استفاده از دوز نامناسب، بیشتر است. استفاده از این دارو با الکل یا سایر داروهایی که می توانند باعث خواب آلودگی یا مشکلات تنفسی شوند، ممکن است عوارض جانبی بسیار جدی از جمله مرگ ایجاد کند.

برخی داروها می توانند بر دفع مپریدین از بدن شما تأثیر بگذارند، که ممکن است بر نحوه عملکرد مپریدین تأثیر بگذارد. اطمینان حاصل کنید که می دانید چگونه از مپریدین استفاده کنید و از مصرف چه داروهای دیگری با آن باید اجتناب کنید. در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی بسیار جدی، فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید: تنفس آهسته / کم عمق، سبکی سر غیرمعمول، خواب آلودگی / سرگیجه شدید، مشکل در بیدار شدن.

قبل از استفاده از این دارو، زنان در سنین باروری باید با پزشک خود در مورد خطرات و مزایای آن صحبت کنند. اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید به پزشک خود اطلاع دهید. در دوران بارداری، این دارو فقط در صورت نیاز ضروری باید استفاده شود. اگر در دو ماه اول بارداری استفاده شود، ممکن است خطر نقص مادرزادی در جنین را کمی افزایش دهد. همچنین، استفاده از آن برای مدت طولانی یا در دوزهای بالا نزدیک به تاریخ زایمان مورد انتظار ممکن است به جنین آسیب برساند. برای کاهش خطر، کمترین دوز موثر را برای کوتاه ترین زمان ممکن مصرف کنید. نوزادانی که از مادرانی متولد می شوند که برای مدت طولانی از این دارو استفاده می کنند، ممکن است علائم ترک شدید (احتمالاً مرگبار) را نشان دهند. در صورت مشاهده هرگونه علائمی در نوزاد خود، مانند گریه ای که متوقف نمی شود، تنفس آهسته / کم عمق، تحریک پذیری، لرزش، استفراغ، اسهال، تغذیه ضعیف یا مشکل در افزایش وزن، فوراً به پزشک اطلاع دهید.

موارد احتیاطی و منع مصرف

قبل از مصرف مپریدین، اگر به آن حساسیت دارید، یا اگر آلرژی دیگری دارید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیرفعالی باشد که می تواند باعث واکنش های آلرژیک یا مشکلات دیگر شود. برای جزئیات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.

قبل از استفاده از این دارو، سابقه پزشکی خود را به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید، به خصوص: اختلالات مغزی (مانند آسیب سر، تومور، تشنج)، مشکلات تنفسی (مانند آسم، آپنه خواب، بیماری انسدادی مزمن ریه-COPD)، بیماری کیسه صفرا، بیماری کلیوی، بیماری کبدی، اختلالات روانی / خلقی (مانند گیجی، افسردگی، افکار خودکشی)، سابقه شخصی یا خانوادگی اختلال مصرف مواد (مانند سوء استفاده یا اعتیاد به مواد مخدر / الکل)، مشکلات معده / روده (مانند انسداد، یبوست، اسهال ناشی از عفونت، ایلئوس فلجی)، بیماری لوزالمعده (پانکراتیت)، مشکل در ادرار کردن (مانند بزرگ شدن پروستات)، یک تومور غده فوق کلیوی خاص (فئوکروموسیتوم)، مشکلات قلبی (مانند ضربان قلب سریع / نامنظم)، کم خونی داسی شکل.

مپریدین معمولاً فقط برای مدت کوتاهی استفاده می شود. دوزهای مکرر یا بالا ممکن است باعث تجمع دارو در بدن و ایجاد عوارض جانبی جدی مانند تشنج و لرزش شود. اگر این دارو برای شرایطی استفاده شود که نیاز به درمان طولانی مدت یا دوز بالا دارد (مانند کم خونی داسی شکل، سوختگی، سرطان) باید با احتیاط مصرف شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

این دارو ممکن است باعث سرگیجه یا خواب آلودگی شود. الکل یا ماری جوانا (شاهدانه) می تواند باعث افزایش سرگیجه یا خواب آلودگی شود. تا زمانی که بتوانید با خیال راحت این کار را انجام دهید، رانندگی نکنید، از ماشین آلات استفاده نکنید یا هیچ کاری که نیاز به هوشیاری دارد انجام ندهید. از نوشیدنی های الکلی خودداری کنید. اگر از ماری جوانا استفاده می کنید، با پزشک خود صحبت کنید.

قبل از انجام عمل جراحی، در مورد تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) به پزشک یا دندانپزشک خود اطلاع دهید.

کودکان و افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه گیجی، سرگیجه، خواب آلودگی و تنفس آهسته / کم عمق، حساس تر باشند.

در دوران بارداری، این دارو فقط در صورت نیاز ضروری باید استفاده شود؛ زیرا ممکن است به جنین آسیب برساند. در مورد خطرات و مزایا با پزشک خود صحبت کنید.

این دارو وارد شیر مادر می شود و ممکن است اثرات نامطلوبی بر روی نوزاد شیرخوار داشته باشد. اگر نوزاد شما دچار خواب آلودگی غیرمعمول، مشکل در تغذیه یا مشکل در تنفس شد، فوراً به پزشک اطلاع دهید. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

تداخلات دارویی پتیدین (مپریدین)

تداخلات دارویی ممکن است نحوه عملکرد داروهای شما را تغییر دهد یا خطر عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت حاوی تمام تداخلات دارویی احتمالی پتیدین (مپریدین) نیست. لیستی از تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی / بدون نسخه و محصولات گیاهی) تهیه کنید و آن را با پزشک و داروساز خود در میان بگذارید. بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع، متوقف یا دوز آن را تغییر ندهید.

برخی از محصولاتی که ممکن است با پتیدین (مپریدین) تداخل داشته باشند عبارتند از: داروهای ضد درد خاص (مانند بوتورفانول، نالبوفین، پنتازوسین)، نالترکسون، سامیدورفان.

مصرف مهارکننده های MAO با این دارو ممکن است باعث یک تداخل دارویی جدی شود. از مصرف مهارکننده های MAO (ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متاکسالون، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، راساژیلین، سافینامید، سلژیلین، ترانیل سیپرومین) در طول درمان با این دارو خودداری کنید. بیشتر مهارکننده های MAO نباید تا دو هفته قبل از درمان با این دارو نیز مصرف شوند. از پزشک خود بپرسید که چه زمانی مصرف این دارو را شروع یا متوقف کنید.

اگر این دارو با سایر محصولاتی که ممکن است باعث خواب آلودگی یا مشکلات تنفسی شوند استفاده شود، خطر عوارض جانبی جدی (مانند تنفس آهسته / کم عمق، خواب آلودگی / سرگیجه شدید) ممکن است افزایش یابد. اگر از محصولات دیگری مانند سایر داروهای ضد درد مخدر یا ضد سرفه (مانند کدئین، هیدروکودون)، الکل، ماری جوانا، داروهای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی (مانند کاریسوپرودول، سیکلوبنزاپرین) یا آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین) استفاده می کنید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

برچسب های تمام داروهای خود (مانند داروهای ضد آلرژی یا ضد سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید؛ زیرا ممکن است حاوی موادی باشند که باعث خواب آلودگی می شوند. از داروساز خود در مورد استفاده ایمن از این محصولات سوال کنید.

اگر همزمان با این دارو، داروهای دیگری که سطح سروتونین را افزایش می دهند نیز مصرف شوند، خطر سندرم / مسمومیت سروتونین افزایش می یابد. نمونه هایی از این داروها عبارتند از مواد مخدر خیابانی مانند اکستازی، گل راعی، برخی داروی ضد افسردگی SSRI (فلوکستین، پاروکستین)، برخی داروی ضد افسردگی SNRI (دولوکستین، ونلافاکسین) و غیره. احتمال بروز سندرم / مسمومیت سروتونین در زمان شروع یا افزایش دوز این داروها بیشتر است.

داروهای دیگر می توانند بر دفع مپریدین از بدن شما تأثیر بگذارند، که ممکن است بر نحوه عملکرد مپریدین تأثیر بگذارد. نمونه هایی از این داروها عبارتند از ضد قارچ های آزول (مانند کتوکونازول)، آنتی بیوتیک های ماکرولید (مانند اریترومایسین)، میفپریستون، ریفامایسین ها (مانند ریفابوتین)، ریتوناویر، داروهای مورد استفاده برای درمان تشنج (مانند کاربامازپین، فنی توئین) و غیره.

این دارو ممکن است در برخی از معاینات آزمایشگاهی (مانند آزمایشات آمیلاز / لیپاز) تداخل ایجاد کند و احتمالاً منجر به نتایج نادرست شود. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاه و تمام پزشکان شما می دانند که از این دارو استفاده می کنید.

سوء مصرف

اگر فردی دچار مصرف بیش از حد شده است و علائم جدی مانند از حال رفتن یا مشکل در تنفس دارد، در صورت موجود بودن، به او نالوکسون بدهید و سپس با شماره 115 (اورژانس) تماس بگیرید. اگر فرد هوشیار است و هیچ علائمی ندارد، بلافاصله با مرکز کنترل سموم تماس بگیرید. علائم مصرف بیش از حد ممکن است شامل موارد زیر باشد: تنفس آهسته / کم عمق، خواب آلودگی شدید، کما.

توجه

این دارو را با دیگران به اشتراک نگذارید.

این دارو فقط برای شرایط فعلی شما تجویز شده است. بعداً برای شرایط دیگری از آن استفاده نکنید مگر اینکه پزشک به شما دستور دهد. در این صورت ممکن است داروی دیگری لازم باشد.

فراموشی دوز

این دارو معمولاً توسط متخصص تجویز و تزریق می شوند؛ بنابراین فراموشی دوز امکان پذیر نمی باشد.

نگهداری

محصولات مختلف نیازهای نگهداری متفاوتی دارند. برای اطلاع از نحوه نگهداری برند خود، بسته بندی محصول را بررسی کنید یا از داروساز خود بپرسید. تمام داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی نگهداری کنید.

داروها را در توالت نریزید یا در فاضلاب نریزید مگر اینکه دستور داده شده باشد. هنگامی که این محصول منقضی شد یا دیگر مورد نیاز نبود، آن را به درستی دور بیندازید. با داروساز یا شرکت دفع زباله محلی خود مشورت کنید.