سرطان پستان

Breast Cancer

سرطان پستان، که در فرهنگ عام از آن به عنوان سرطان سینه نیز یاد می شود، شایع ترین سرطان در خانم ها می باشد. یکی از اصلی ترین علائم سرطان پستان احساس توده ای در پستان می باشد. در ادامه اطلاعاتی درباره علائم و علل بروز سرطان پستان و نحوه تشخیص و درمان آن ارائه می شود. 

سرطان پستان

نگاه کلی به سرطان پستان یا در فرهنگ عام؛ سرطان سینه

اغلب مردم از اصطلاح های "سرطان پستان" و "سرطان سینه" به طور مترادف استفاده می کنند، اما اصطلاح صحیح تر "سرطان پستان" می باشد.

سرطان پستان چیست؟

سرطان پستان، سرطانی است که از سلول های پستان منشأ می گیرد. در آمریکا، سرطان پستان پس از سرطان پوست شایع ترین سرطانی است که در خانم ها تشخیص داده می شود. سرطان پستان هم در خانم ها و هم در آقایان رخ می دهد، اما در خانم ها بسیار شایع تر است.

افزایش آگاهی در مورد سرطان پستان و اختصاص بودجه برای تحقیقات، به پیشرفت های قابل توجهی در زمینه تشخیص و درمان آن کمک کرده است. میزان بقای سرطان پستان افزایش یافته و تعداد مرگ های ناشی از آن به طور مداوم در حال کاهش است؛ همه این ها در نتیجه عواملی مانند تشخیص زود هنگام، شخصی سازی درمان برای هر فرد، درمان هوشمند و درک بهتری از بیماری، می باشد.

انواع سرطان پستان

  • آنژیوسارکوم
  • کارسینوم درجای مجاری شیری (داکتال)
  • سرطان التهابی پستان
  • کارسینوم لوبولار تهاجمی
  • کارسینوم درجای لوبولار (LCIS)
  • سرطان پستان در مردان
  • بیماری پاژه پستان
  • عود سرطان پستان

انواع سرطان پستان

علائم سرطان پستان

علائم سرطان پستان عبارتند از:

  • توده یا ضخیم شدگی در بافت پستان که با بافت اطراف متفاوت است.
  • تغییر اندازه، شکل یا ظاهر پستان
  • تغییراتی در پوست، مانند فرورفتگی در پستان
  • فرورفتگی نوک پستان
  • بلند شدن پوست، پوسته ریزی و پوسته پوسته شدن ناحیه رنگی اطراف نوک پستان (آرئول) یا پوست پستان
  • قرمز شدن یا فرورفتگی پوست پستان، مانند پوست پرتقال

مراحل سرطان پستان

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر در بافت پستان توده یا هر تغییر دیگری مشاهده شد - حتی اگر در آخرین ماموگرافی نیز همه چیز طبیعی بوده است - باید برای بررسی سریع این وضعیت به پزشک مراجعه شود.

علل بروز سرطان سینه

سرطان سینه که در اصل همان سرطان پستان می باشد؛ در نتیجه رشد غیر طبیعی سلول های پستان بروز می کند. این سلول ها با سرعت بیشتری نسبت به سلول های سالم تقسیم می شوند، تجمع یافته و تشکیل توده می دهند. گاهی سلول های سرطانی از پستان به گره های لنفاوی یا سایر قسمت های بدن انتشار می یابند (متاستاز می دهند).

معمولاً سرطان پستان از سلول های موجود در مجاری تولید کننده شیر آغاز می شود (کارسینوم تهاجمی مجرای پستانی (داکتال)). همچنین گاهی سرطان پستان از بافت غدد شیری به نام لوبول (کارسینوم تهاجمی لوبولار)، یا سلول های دیگر درون پستان نشأت می گیرند.

محققان دریافته اند که عوامل هورمونی، سبک زندگی و محیطی خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش می دهند. اما علت اینکه برخی افراد فاقد این فاکتورهای خطرناک هستند ولی به سرطان مبتلا می شوند، از طرفی برخی افراد در معرض عوامل خطرساز قرار داشته ولی هرگز به این بیماری مبتلا نمی شوند، مشخص نیست. به نظر می رسد سرطان پستان در نتیجه ی تعامل پیچیده ای از ژنتیک و محیط ایجاد می شود.

کارسینوم تهاجمی مجرای پستانی (داکتال)

ارثی بودن سرطان پستان

پزشکان تخمین زده اند که 5% تا 10% از سرطان های پستان ناشی از انتقال جهش های ژنی در نسل های یک خانواده می باشند.

تعدادی از ژن های جهش یافته ی ارثی، که احتمال بروز سرطان پستان را افزایش می دهند، شناسایی شده اند. معروف ترین ژن های محرک سرطان پستان، BRCA1 و BRCA2 می باشند که هر دو به طور قابل توجهی خطر ابتلا به سرطان پستان و تخمدان را افزایش می دهند.

در صورت دارا بودن سابقه خانوادگی قوی در ابتلا به سرطان پستان یا سایر سرطان ها، پزشک توصیه می کند تا برای شناسایی و تشخیص جهش های خاصی از ژن BRCA یا ژن های دیگر، آزمایش خون داده شود. گاهی لازم است برای بررسی سابقه سلامت خانوادگی، به مشاور ژنتیک مراجعه شود. مشاور ژنتیک توصیه های لازم را در مورد مزایا، خطرات و محدودیت های آزمایش ژنتیکی به بیمار ارائه داده و به او در تصمیم گیری کمک می کند.

عوامل ژنتیکی موثر برسرطان پستان

عوامل خطرساز (ریسک فاکتورها) در سرطان پستان

عامل خطرساز (ریسک فاکتور) به هر عاملی اطلاق می شود که خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش دهد. اما داشتن یک یا چند عامل خطرساز، دلیل بر قطعی بودن ابتلا به سرطان پستان در آینده نمی باشد. بسیاری از خانم های مبتلا به سرطان پستان، عامل خطرساز شناخته شده ی دیگری به جز زن بودن ندارند.

عواملی که با افزایش خطر ابتلا به سرطان همراه می باشند، عبارتند از:

  • زن بودن
    زنان بسیار بیشتر از مردان در خطر ابتلا به سرطان پستان قرار دارند.
  • افزایش سن
    خطر ابتلا به سرطان با افزایش سن رابطه مستقیم دارد.
  • سابقه فردی ابتلا به بیماری های پستان
    در صورت تشخیص سرطان لوبولار درجا (LCIS) یا هایپرپلازی غیرمعمول در پستان در نمونه برداشته شده (بیوپسی) از بافت پستان، احتمال ابتلا به سرطان پستان افزایش می یابد.
  • سابقه فردی ابتلا به سرطان پستان
    در صورت سرطانی بودن یکی از پستان ها، احتمال ابتلای پستان دیگر به سرطان افزایش می یابد.
  • سابقه خانوادگی سرطان پستان
    اگر مادر، خواهر و یا دختر فردی مبتلا به سرطان پستان شده باشند (به ویژه در سنین پایین)، خطر ابتلای او به سرطان پستان بیشتر است. توجه داشته باشید اکثر افرادی که به سرطان پستان مبتلا می شوند، سابقه خانوادگی این بیماری را ندارند.
  • ژن های ارثی که خطر بروز سرطان را افزایش می دهند
    برخی جهش های ژنی خطر سرطان پستان را افزایش می دهند، این جهش های ژنی از والدین به فرزندان به ارث می رسند. معروف ترین جهش های ژنی BRCA1 و BRCA2 می باشند. این ژن ها خطر ابتلا به سرطان پستان و سایر سرطان ها را به میزان زیادی افزایش می دهند. باید توجه داشت که این جهش های ژنتیکی شانس ابتلا به این بیماری را بالا می برند اما لزوماً و به طور قطع باعث آن نمی شوند. 
  • قرارگیری در معرض اشعه
    در صورت قرارگیری ناحیه پستان و قفسه سینه در معرض اشعه در دوران کودکی یا بزرگسالی، خطر سرطان پستان افزایش می یابد.
  • چاقی
    چاقی خطر ابتلا به سرطان پستان را بیشتر می کند.
  • شروع قاعدگی در سنین پایین
    شروع قاعدگی قبل از 12 سالگی می تواند خطرساز باشد.
  • یائسگی در سنین بالا
    یائسگی در سنین بالا، احتمال ابتلا به سرطان پستان را افزایش می دهد.
  • اقدام به فرزنددار شدن برای اولین بار در سنین بالا
    زنانی که پس از 30 سالگی اولین فرزند را به دنیا می آورند، در معرض خطر ابتلا به سرطان پستان می باشند.
  • بانوانی که هرگز باردار نشده اند
    خطر ابتلا به سرطان پستان در زنانی که هرگز باردار نشده اند بیشتر از زنانی که یک یا چند بارداری داشته اند، می باشد.
  • هورمون درمانی پس از یائسگی
    استفاده از داروهای هورمونی که ترکیبی از استروژن و پروژسترون می باشند و برای درمان علائم یائسگی کاربرد دارند، خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش می دهد. با قطع مصرف این داروها، این خطر کم می شود.
  • نوشیدن الکل
    نوشیدن الکل خطر ابتلا به سرطان پستان را بیشتر می کند.

عوامل ایجاد سرطان پستان

پیشگیری از بروز سرطان پستان

ایجاد تغییرات در زندگی روزمره به کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان کمک می کند.

کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان در افرادی با ریسک متوسط

سعی کنید:

  • با پزشک خود در مورد غربالگری سرطان پستان صحبت کنید
    با پزشک خود در مورد زمان شروع معاینه و آزمایش های غربالگری سرطان پستان، مانند معاینه بالینی پستان و ماموگرافی، مشورت کنید. با پزشک خود در مورد فواید و خطرات غربالگری صحبت کنید. با هم می توانید تصمیم بگیرید که کدام استراتژی های غربالگری سرطان پستان برای شخص شما مناسب است.

  • از طریق خودآزمایی هر از گاهی پستان خود را بررسی نمایید
    در صورت ایجاد تغییرات جدید، برآمدگی یا سایر علائم غیر معمول در پستان، سریعاً با پزشک خود مشورت کنید. آگاهی از پستان نمی تواند از سرطان پستان جلوگیری کند، اما می تواند به درک بهتر تغییرات طبیعی پستان ها و شناسایی علائم و نشانه های غیر معمول کمک کند.

  • الکل را در حد اعتدال بنوشید
    اگر مشروبات الکلی مصرف می کنید، این کار را در حد اعتدال انجام دهید. برای بزرگسالان سالم، این به معنای حداکثر یک لیوان در روز برای زنان و حداکثر دو لیوان در روز برای مردان می باشد.

  • بیشتر روزهای هفته ورزش کنید
    در بیشتر روزهای هفته حداقل 30 دقیقه ورزش کنید. اگر اخیراً فعال نبوده اید، از پزشک خود در مورد فواید و خطرهای آن بپرسید.
  • بهتر است هورمون درمانی بعد از یائسگی را قطع کنید
    هورمون درمانی ترکیبی، خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش می دهد. با پزشک خود در مورد فواید و خطرات هورمون درمانی صحبت کنید. علائم و نشانه های آزاردهنده ای در دوران یائسگی تجربه می شود و گاهی برای شخص، افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان به قیمت تسکین علائم و نشانه های یائسگی، قابل قبول می باشد. برای کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان، بهتر است از کمترین دوز هورمون درمانی ممکن در کوتاه ترین زمان استفاده شود.

  • وزن سالم داشته باشید
    اگر وزن شما مناسب است، برای حفظ آن تلاش کنید. اگر نیاز به کاهش وزن دارید، با پزشک خود در مورد راهکارهای صحیح انجام آن صحبت کنید. میزان کالری دریافتی روزانه خود را کاهش و زمان و شدت فعالیت جسمانی خود را به مرور افزایش دهید.

  • رژیم غذایی سالمی داشته باشید
    داشتن یک رژیم غذایی مدیترانه ای همراه با مصرف روغن زیتون فوق بکر و آجیل مخلوط خطر ابتلا به سرطان پستان را کاهش می دهد. رژیم مدیترانه ای بیشتر بر روی غذاهای گیاهی مانند میوه ها و سبزیجات، غلات کامل، حبوبات و آجیل تمرکز دارد. افرادی که از رژیم مدیترانه ای پیروی می کنند، چربی های سالم مانند روغن زیتون را به جای کره و ماهی را به جای گوشت قرمز انتخاب می کنند.

تاثیر تغذیه مناسب در پیشگیری از سرطان پستان

کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان در افراد با ریسک بالا

اگر پزشک تشخیص داده است که شخص در معرض خطر بسیار بالای ابتلا به سرطان پستان قرار دارد، گزینه های کاهش خطر ابتلا به این بیماری می توانند شامل موارد زیر باشند:

  • داروهای پیشگیرانه (شیمی درمانی)
    داروهای مسدود کننده استروژن خطر ابتلا به سرطان پستان را کاهش می دهند. این داروها عوارض جانبی زیادی دارند، بنابراین پزشکان این داروها را تنها برای کسانی که به شدت در معرض ابتلا به این بیماری هستند، تجویز می کنند.

  • جراحی پیشگیرانه
    در این روش، پستان های سالم از طریق جراحی برداشته می شوند (ماستکتومی پیشگیرانه). همچنین گاهی پزشک، برداشتن تخمدان های سالم (اووفورکتومی پیشگیرانه) را نیز برای کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان و سرطان تخمدان توصیه می کند.

تشخیص سرطان پستان

آزمایش ها و روش های مورد استفاده برای تشخیص سرطان پستان عبارتند از:

  • معاینه پستان
    پزشک هر دو پستان و گره های لنفاوی زیر بغل را از نظر وجود توده یا ناهنجاری های دیگر معاینه می کند.
  • ماموگرافی
    ماموگرافی یک عکس رادیوگرافی از پستان است. ماموگرافی معمولاً برای غربالگری سرطان پستان استفاده می شود. در صورت تشخیص ناهنجاری در ماموگرافی غربالگری، پزشک ماموگرافی تشخیصی را برای ارزیابی بیشتر این ناهنجاری توصیه می کند.
  • سونوگرافی پستان
    در سونوگرافی از امواج صوتی برای تولید تصاویری از ساختارهای داخل بدن استفاده می شود. از سونوگرافی می توان برای تعیین اینکه آیا توده پستان یک توده جامد است یا کیست پر از مایع استفاده می شود.
  • برداشتن نمونه ای از سلول های پستان برای آزمایش (نمونه برداری / بیوپسی)
    تنها روش برای تشخیص قطعی سرطان، نمونه برداری است. طی بیوپسی، پزشک با هدایت اشعه ایکس یا سایر روش های تصویربرداری، از سوزن مخصوصی استفاده کرده و مقداری از بافت ناحیه مشکوک را برمی دارد. نشانگر فلزی کوچکی در محل نمونه برداری قرار داده می شود تا در تصویربرداری های بعدی، منطقه مورد نظر به راحتی تشخیص داده شود.
    نمونه ها برای ارزیابی به آزمایشگاه ارسال می شوند تا سرطانی بودن آن ها بررسی شود. نمونه بیوپسی برای تعیین نوع سلول‌های درگیر در سرطان پستان، میزان تهاجمی بودن (درجه) سرطان، و این که آیا سلول‌های سرطانی گیرنده‌های هورمونی یا گیرنده‌های دیگری دارند که ممکن است بر گزینه‌های درمانی تأثیر بگذارد، آنالیز می شوند.
  • تصویربرداری رزونانس مغناطیسی پستان (MRI)
    دستگاه MRI از آهنربا و امواج رادیویی برای ایجاد تصاویری از داخل پستان استفاده می کند. قبل از MRI ​​پستان، ماده رنگی در ورید تزریق می شود. MRI برخلاف سایر روش های تصویربرداری، از تابش اشعه برای ایجاد تصویر استفاده نمی کند.

 تشخیص سرطان پستان

استفاده از آزمایش های دیگر به شرایط بستگی دارد.

مرحله بندی سرطان پستان

پس از تشخیص سرطان پستان، مرحله آن تعیین می شود. تعیین مرحله سرطان به انتخاب روش درمانی و کسب پیش آگهی مناسب از بیماری کمک می کند.

ممکن است تا قبل از جراحی سرطان پستان، اطلاعات کاملی از مرحله سرطان در دسترس نباشد.

آزمایش هایی که برای تعیین مرحله سرطان استفاده می شوند، عبارتند از:

  • آزمایش خون، مانند شمارش کامل سلول های خونی
  • ماموگرافی پستان دیگر برای بررسی علائم سرطان
  • MRI پستان
  • اسکن استخوان
  • اسکن توموگرافی رایانه ای (CT / سی تی اسکن)
  • اسکن توموگرافی انتشار پوزیترون (PET / پت اسکن)

همه به انجام تمام این آزمایش ها نیازی ندارند. پزشک با توجه به شرایط بیمار و در نظر گرفتن علائم، آزمایش های مناسب را تجویز می کند.

مراحل سرطان پستان از 0 تا IV متغیر می باشند که 0 بیانگر غیرتهاجمی بودن سرطان یا محدود بودن آن در مجاری شیر می باشد اما مرحله چهارم، متاستاتیک نامیده شده و بیانگر گسترش سرطان به سایر مناطق بدن می باشد.مرحله سرطان به وجود نشانگرهای تومور مانند گیرنده های استروژن و پروژسترون و HER2، و فاکتورهای رشد و درجه آن بستگی دارد.

mri پستان

درمان سرطان پستان

پزشک براساس میزان حساس بودن سلول های سرطانی به هورمون ها، سلامت کلی و اولویت های بیمار، نوع، مرحله و درجه سرطان، روش های درمان را تعیین می کند.

اکثر زنان مبتلا به سرطان پستان تحت عمل جراحی و بسیاری دیگر تحت درمان های اضافی مانند شیمی درمانی، هورمون درمانی یا پرتو درمانی قرار می گیرند. همچنین ممکن است در شرایط خاص، شیمی درمانی قبل از جراحی استفاده شود.

روش های درمانی زیادی برا سرطان پستان وجود دارند و پیچیده شدن روند تصمیم گیری، می تواند برای بیمار آزاردهنده باشد. 

انواع روش های درمان سرطان پستان

جراحی سرطان پستان

عمل هایی که برای درمان سرطان پستان انجام می شوند عبارتند از:

  • برداشتن تومور پستان (لامپکتومی)
    در لامپکتومی، که به عنوان جراحی حفظ پستان نامیده می شود، جراح، تومور و حاشیه کوچکی از بافت سالم اطراف را برمی دارد. لامپکتومی برای برداشتن تومورهای کوچک انجام می شود. برخی افراد مبتلا به تومورهای بزرگتر، قبل از جراحی تحت شیمی درمانی قرار می گیرند تا تومور کوچک شود و برداشن کامل آن با روش لامپکتومی امکان پذیر شود.
  • برداشتن کل پستان (ماستکتومی)
    ماستکتومی عملی است که تمام بافت پستان برداشته می شود. در اکثر روش های ماستکتومی تمام بافت پستان -غدد شیری، مجاری شیری، بافت چربی و مقداری از پوست، از جمله نوک پستان و نواحی پستان (ماستکتومی کامل یا ساده)- برداشته می شود. می توان به منظور بهبود ظاهر پستان از تکنیک های جدیدتر برای برخی بیماران استفاده نمود. مستکتومی با حفظ پوست و مستکتومی با حفظ نوک پستان، از تکنیک هایی هستند که امروزه به طور گسترده ای استفاده می شوند.
  • برداشتن تعدادی از گره های لنفاوی (بیوپسی گره نگهبان)
    برای تعیین اینکه آیا سرطان گره های لنفاوی را نیز درگیر کرده است یا خیر، جراح در مورد لزوم برداشتن آن دسته از گره های لنفاوی که تخلیه لنفاوی ناحیه سرطانی در ابتدا به آن ها صورت می گیرد، تصمیم گیری می کند. اگر هیچ سلول سرطانی در این گره های لنفاوی یافت نشود، احتمال وجود آن ها در سایر گره های لنفاوی باقی مانده اندک است و نیازی به برداشتن آن ها نمی باشد.
  • برداشتن گره های لنفاوی (دایسکشن گره های لنفاوی زیر بغل)
    اگر سلول سرطانی در گره های لنفاوی نگهبان یافت شود، جراح در مورد لزوم برداشتن باقی گره های لنفاوی تصمیم گیری می کند.
  • برداشتن هر دو پستان
    برخی از افراد مبتلا به سرطان در یک پستان می توانند انتخاب کنند که پستان (سالم) دیگر نیز برداشته شود (ماستکتومی پیشگیرانه طرف مقابل). زمانی که به دلیل استعداد ژنتیکی یا سابقه خانوادگی بیماری، خطر ابتلا به سرطان در پستان دیگر افزایش می یابد، این گزینه می تواند به عنوان پیشگیری مطرح شود.

جراحی سرطان پستان
در بیشتر زنانی که یک پستان درگیر سرطان می شود، پستان دیگر هرگز درگیر سرطان نخواهد شد. بنابراین بهتر است در مورد مزایا و خطرهای این روش با پزشک مشورت شود.

عوارض جراحی سرطان پستان به روشی که انتخاب می شود بستگی دارند. جراحی سرطان پستان مانند هر جراحی دیگری می تواند خطر درد، خونریزی، عفونت و تورم بازو (ورم گره های لنفاوی / لنف ادم) را به همراه داشته باشد.

ممکن است بیمار تصمیم به ترمیم بافت پستانی بگیرد. بهتر است در خصوص این کار با پزشک معالج مشورت شود.

بهتر است قبل از جراحی سرطان پستان به جراح پلاستیک مراجعه شود. جراحی های پلاستیک به صورت بازسازی با پروتز پستان (سیلیکون یا آب) یا با استفاده از بافت بدن خود بیمار می باشند. این جراحی ها را می توان در زمان جراحی مستکتومی یا بعدها انجام داد.

پرتو درمانی (رادیوتراپی) برای سرطان پستان

در پرتو درمانی از پرتوهای پرانرژی مانند اشعه ایکس و پروتون برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود. معمولاً پرتو درمانی توسط دستگاهی در اطراف بدن که پرتوهای انرژی را به بدن می تاباند، انجام می شود (پرتودرمانی خارجی / رادیوتراپی اکسترنال). اما می توان تابش پرتو را با قرار دادن مواد رادیواکتیو داخل بدن نیز انجام داد (براکی تراپی).

پرتودرمانی خارجی کل پستان پس از جراحی لامپکتومی انجام می شود. اگر احتمال عود سرطان کم باشد، بعد از جراحی لامپکتومی، براکی تراپی نیز می تواند به عنوان گزینه ای مطرح شود.

در مواردی که ماستکتومی انجام شده است یا بیماری، گره های لنفاوی را درگیر کرده باشد، توصیه می شود که قفسه سینه رادیوتراپی شود.

بسته به نوع درمان، پرتودرمانی سرطان پستان از سه روز تا شش هفته به طول می انجامد. پزشک برای تجویز نوع تعداد جلسات پرتو درمانی به شرایط بیمار، نوع سرطان و محل تومور توجه می کند.

عوارض جانبی پرتو درمانی شامل خستگی، عارضه های قرمز پوستی مشابه آفتاب سوختگی در محل تابش پرتو، و متورم و سفت شدن بافت پستان می باشند. به ندرت مشکلات جدی تری مانند آسیب به قلب یا ریه ها و سرطان های ثانویه در ناحیه تحت درمان، ایجاد می شوند.

پرتودرمانی سرطان پستان

شیمی درمانی برای سرطان پستان

در شیمی درمانی از داروهایی برای از بین بردن سلول هایی با رشد سریع -مانند سلول های سرطانی- استفاده می شود. در مواردی که شانس عود مجدد یا گسترش بیماری به سایر نقاط بدن وجود دارد، توصیه می شود پس از جراحی شیمی درمانی انجام شود.

در مواردی که تومور بزرگ است، ممکن است توصیه شود تا شیمی درمانی قبل از جراحی انجام شود. هدف از این کار، کوچک کردن تومور به اندازه ای است که برداشتن آن با جراحی آسان تر شود.

همچنین زمانی که سرطان به سایر قسمت های بدن انتشار یافته باشد، نیز ممکن است شیمی درمانی تجویز شود. شیمی درمانی برای کنترل بیماری و کاهش علائم ناشی از آن توصیه می شود.

عوارض جانبی شیمی درمانی به نوع داروهای تجویز شده بستگی دارد. عوارض جانبی شایع عبارتند از: ریزش مو، تهوع، استفراغ، خستگی و افزایش خطر ابتلا به عفونت. عوارض جانبی نادر عبارتند از: یائسگی زودرس، ناباروری (در صورتی که فرد در سنین باروری باشد و یائسه نشده باشد)، آسیب به قلب و کلیه ها، آسیب عصبی و به ندرت سرطان سلول های خونی.

شیمی درمانی سرطان پستان

هورمون تراپی برای سرطان پستان

از هورمون درمانی (در اصطلاح درمان های مسدود کننده هورمون ها) در درمان سرطان های پستان حساس به هورمون استفاده می شود. به این سرطان ها، سرطان هایی با گیرنده استروژن مثبت (ER مثبت) و گیرنده پروژسترون مثبت (PR مثبت) اطلاق می شود.

هورمون درمانی، قبل یا بعد از جراحی یا سایر روش های درمانی، برای کاهش احتمال عود سرطان انجام می شود. در صورت انتشار سرطان، هورمون درمانی به کوچک شدن و کنترل آن کمک می کند.
داروهایی که در هورمون درمانی استفاده می شوند عبارتند از:

  • داروهایی که مانع اتصال هورمون ها به سلول های سرطانی می شوند (تعدیل کننده های انتخابی گیرنده استروژن).
  • داروهایی که پس از یائسگی از تولید استروژن در بدن جلوگیری می کنند (مهار کننده های آروماتاز).
  • جراحی یا داروهایی برای جلوگیری از تولید هورمون در تخمدان ها

عوارض جانبی هورمون درمانی به نوع دارو بستگی دارد، اما عوارض شایع عبارتند از: گرگرفتگی، تعریق شبانه و خشکی واژن. عوارض جانبی جدی تر عبارتند از: نازک و پوک شدن استخوان و لخته شدن خون.

عوارض هورمون درمانی سرطان پستان

درمان هدفمند برای سرطان پستان

داروهای هدفمند به ناهنجاری های خاصی درون سلول های سرطانی حمله می کنند. به عنوان مثال، برخی داروها در درمان هدفمند سرطان پستان، پروتئینی که بیش از حد توسط سلول های سرطانی پستان تولید می شوند و گیرنده فاکتور رشد اپیدرمال انسانی (HER2) نام دارد، را مورد تهاجم قرار می دهند. پروتئین HER2 به رشد و بقای سلول های سرطانی کمک می کند. داروها با هدف قرار دادن سلول های سرطانی که بیش از حد HER2 تولید می کنند، به این سلول ها آسیب رسانده و در عین حال سلول های سالم، آسیبی نمی بینند.

داروهای دیگری در درمان های هدفمند وجود دارند که بر سایر ناهنجاری های موجود در سلول های سرطانی تمرکز دارند. درمان های هدفمند از موضوعات داغ در تحقیقات سرطان می باشد. برای تأیید اثربخشی داروها روی هر فرد، سلول های سرطانی او مورد آزمایش و ارزیابی قرار می گیرند. برخی داروها برای کاهش خطر عود سرطان پس از جراحی تجویز می شوند. از برخی دیگر از داروها در سرطان های پیشرفته ی پستان، برای کند کردن رشد تومور استفاده می شود.

درمان داروئی سرطان پستان

ایمنی درمانی (ایمونوتراپی) در سرطان پستان

در ایمنی درمانی از سیستم ایمنی بدن برای مقابله با سرطان استفاده می شود. گاهی سلول های سرطانی پروتئینی تولید می کنند که باعث گمراه شدن سیستم ایمنی می شوند و در نتیجه باعث می شوند سیستم ایمنی بدن که وظیفه ی مبارزه با بیماری را دارد، به سلول های سرطانی حمله نکند. ایمنی درمانی در این فرآیند مداخله کرده و با شناساندن سلول های سرطانی به سیستم ایمنی به درمان بیماری کمک می کند.

ایمنی درمانی می تواند به عنوان یکی از گزینه های درمانی سرطان پستان سه گانه منفی باشد؛ در سرطان پستان سه گانه منفی، سلول های سرطانی فاقد گیرنده های استروژن، پروژسترون یا HER2 می باشند. در سرطان پیشرفته سه گانه منفی پستان که به سایر نقاط بدن انتشار پیدا کرده است، می توان از ترکیبی از ایمونوتراپی و شیمی درمانی استفاده نمود.

مراقبت های حمایتی (تسکینی) در سرطان پستان

مراقبت های تسکینی، مراقبت پزشکی ویژه ای است که بر روی تسکین درد و سایر علائم جدی بیماری، متمرکز می شود. مراقبت تسکینی در کنار سایر روش های مناسب درمانی، به افراد مبتلا به سرطان احساس بهتری بخشیده و می تواند طول عمر آن ها را افزایش دهد. مراقبت های تسکینی توسط تیمی از پزشکان، پرستاران و سایر افراد متخصص آموزش دیده و با هدف بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به سرطان و خانواده های آنها، ارائه می شود.

برای درمان سرطان پستان، چه درمان های جایگزین و مکملی وجود دارد؟

هیچ درمان دارویی جایگزینی، برای بهبود سرطان ثابت نشده است. اما درمان های مکمل می توانند به کنار آمدن با عوارض جانبی ناشی از بیماری و درمان، کمک کنند.

درمان های کمک کننده برای رفع خستگی

بسیاری از مبتلایان به سرطان پستان حین درمان یا تا سال ها بعد از آن، دچار احساس خستگی شده اند.

درباره موارد زیر با پزشک صحبت کنید:

  • ورزش آرام
    در صورت تأیید پزشک، انجام ورزش ملایمی را برای چند روز در هفته آغاز کنید، سپس در صورت احساس رضایت، میزان آن را افزایش دهید. پیاده روی، شنا، یوگا یا تای چی می توانند از ورزش های مناسب برای این دوره باشند.
  • کنترل و مدیریت استرس
    استرس را در زندگی روزمره خود کنترل کنید. تکنیک های کاهش استرس مانند شل کردن عضلات، تجسم فکری و گذراندن وقت با دوستان و خانواده می توانند کمک کننده باشند.
  • ابراز احساسات
    فعالیت هایی که می توان در آن احساسات را ابراز کرد مانند نویسندگی، نقاشی، شرکت در گروه های پشتیبانی یا صحبت با مشاور، نیز ممکن است اثربخش باشند. 

نقش ورزش در سرطان پستان

برای کنار آمدن با سرطان سینه چه کاری می توانیم انجام دهیم؟

درک ابتلا به سرطان پستان، می تواند بسیار سخت باشد و هنگامی که بیمار تازه می خواهد با شوک و ترس در مورد آینده کنار بیاید، باید در مورد روش های درمانی تصمیم بگیرد.

هر شخص برای کنار آمدن با تشخیص سرطان، روشی را مد نظر قرار می دهد. می توان برای پیدا کردن روشی مناسب به موارد زیر توجه کرد:

  • به اندازه کافی در مورد سرطان پستان اطلاعات کسب کنید تا بتوانید بهترین تصمیم را برای انتخاب درمان بگیرید. برای کسب اطلاعات کافی در مورد سرطان پستان، از پزشک در مورد جزئیات بیماری مانند نوع، مرحله و وضعیت گیرنده های هورمون سؤال کنید. در مورد منابع مناسب برای کسب اطلاعات به روز در مورد روش های درمانی سؤال کنید.
    داشتن اطلاعات کافی در مورد سرطان و روش های درمانی به بیمار در هنگام تصمیم گیری، اعتماد به نفس زیادی می دهد. هنوز هم خانم هایی هستند که تمایل به کسب اطلاعات در مورد سرطان خود ندارند و در صورت وجود این احساس، با پزشک صحبت کنید.
  • صحبت با دیگران در شرایط مشابه، به بیمار حس دلگرمی می دهد. 
  • پیدا کردن فردی برای بیان کردن احساسات خود به او. یکی از دوستان، اعضای خانواده یا مشاور می تواند شنونده خوبی باشد. از پزشک خواسته شود تا بیمار را به مشاور یا متخصصی که با بازماندگان سرطان در ارتباط است، ارجاع دهد.
  • داشتن رابطه ی صمیمی با دوستان و خانواده. دوستان و خانواده بیمار شبکه حمایتی حیاتی را برای بیمار در طول درمان سرطان فراهم می کنند.
  • حفظ صمیمیت با شریک زندگی. سرطان پستان و مستکتومی می تواند اعتماد به نفس بیمار را در روابط شخصی خود با همسرش کم کرده یا حتی از بین برد. با شریک زندگی خود در مورد حس ناامنی و احساسات پیش آمده صحبت کنید.

در صورت ابتلا به سرطان پستان، به چه پزشکانی مراجعه کنیم؟ مشاوره با تیم مراقبت های پزشکی بیمار

زنان مبتلا به سرطان پستان می توانند به پزشک یا متخصص مراجعه کنند، از جمله:

  • جراح پستان
  • رادیولوژیست
  • متخصص سرطان (انکولوژیست)
  • مشاور ژنتیک
  • جراح پلاستیک

قبل از مراجعه به پزشک برای سرطان پستان چه مواردی را یادداشت کنیم؟

  • نوشتن علائمی که تجربه می شوند، از جمله مواردی که به نظر می رسد با بیماری ارتباطی ندارند.
  • نوشتن اطلاعات مهم شخصی، از جمله استرس های عمده و تغییرات اخیر زندگی.
  • نوشتن سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان. هریک از اعضای خانواده که مبتلا به سرطان بوده اند، نوع سرطان، سن ابتلای او به بیماری باید در نظر گرفته شود.
  • تهیه لیستی از تمام داروها، ویتامین ها و مکمل های مصرفی.
  • حفظ تمام سوابقی که به تشخیص و درمان سرطان مربوط می شوند. سوابق مرتب در پوشه قرار داده شوند تا هنگام مراجعه، آماده باشند.
  • همراه بردن یکی از دوستان یا اعضای خانواده. گاهی اوقات به خاطر سپردن تمام اطلاعات ارائه شده سخت می باشد. شخصی که همراه بیمار می باشد در یادآوری اطلاعات به او کمک می کند.
  • نوشتن سؤالاتی که بیمار می خواهد از پزشک بپرسد.

در زمان مراجعه به پزشک برای سرطان پستان، چه سوالاتی بپرسیم؟

زمان ملاقات محدود می باشد، بنابراین تهیه لیستی از سؤالات به صرفه جویی در وقت کمک خواهد کرد. در صورت محدود بودن زمان، سؤالات را از مهم ترین تا کم اهمیت ترین طبقه بندی کنید. برخی سؤالات در مورد سرطان پستان که بهتر است از پزشک پرسیده شوند، عبارتند از:

  • سرطان پستان از چه نوعی می باشد؟
  • سرطان پستان در چه مرحله ای قرار دارد؟
  • آیا ممکن است گزارش آسیب شناسی را توضیح دهید؟
  • به چه آزمایش هایی نیاز می باشد؟
  • چه روش های درمانی برای این نوع سرطان مناسب می باشند؟
  • مزایای هر درمانی که تجویز می کنید چیست؟
  • عوارض درمانی هر روش درمانی چه چیزهایی می باشند؟
  • آیا درمان، یائسگی را به دنبال دارد؟
  • هر روش درمانی چه تأثیری بر زندگی روزمره خواهد داشت؟ آیا می توان به کار کردن ادامه داد؟
  • چه روش درمانی را بیش از سایرین تجویز می کنید؟
  • از کجا می دانید که این روش درمانی مفید می باشد؟
  • در صورت وجود چنین شرایطی، چه پیشنهادی به دوست یا خانواده خود می کنید؟
  • چه مدت زمان برای انتخاب روش درمانی مدنظر می باشد؟
  • اگر درمان سرطان انجام نشود چه اتفاقی خواهد افتاد؟
  • هزینه درمان سرطان چقدر است؟
  • آیا بیمه، آزمایش ها و معالجات را پوشش می دهد؟
  • آیا باید راه دومی هم مد نظر قرار گرفته شود؟
  • آیا بروشور یا وب سایتی را برای مطالعه پیشنهاد می کنید؟
  • آیا آزمایش های بالینی یا روش های درمانی جدیدتری وجود دارند؟

علاوه بر سؤالاتی که تهیه شده اند، در پرسیدن سؤالاتی که هنگام ملاقات پیش می آید، تردید نکنید.

پزشک در زمان مراجعه بیمار مبتلا به سرطان پستان، چه سوالاتی خواهد پرسید؟

پزشک تعدادی سؤال از بیمار خواهد پرسید. آمادگی برای پاسخ به سؤالات در صرفه جویی زمان مفید خواهد بود. سؤالاتی که ممکن است پرسیده شوند عبارتند از:

  • علائم از چه زمانی شروع شده اند؟
  • علائم مداوم هستند یا گذرا؟
  • شدت علائم چقدر است؟
  • چه چیزهایی علائم را بهبود می بخشند؟
  • چه چیزهایی علائم را بدتر می کنند؟

پرسش و پاسخ های متداول

۱. آیا سرطان پستان تنها در زنان رخ می دهد؟

خیر، سرطان پستان هم در زنان و هم در مردان رخ می دهد، اما بیشتر در زنان شایع است. هر چند خطر ابتلا به سرطان پستان در مردان کمتر است.

۲. آیا تاریخچه خانوادگی از سابقه سرطان پستان می تواند خطر ابتلا را افزایش دهد؟

بله، وجود تاریخچه خانوادگی از سابقه سرطان پستان می تواند خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش دهد. در صورتی که در خانواده شما افرادی با سابقه سرطان پستان وجود داشته باشند، بهتر است با پزشک خود در مورد مشاوره و بررسی های منظم صحبت کنید.

۳. آیا ماموگرافی دردآور است؟

ماموگرافی ممکن است در برخی از موارد کمی ناراحتی یا تنگی ایجاد کند، اما بسیاری از زنان این آزمایش را بدون هیچگونه مشکلی تحمل می کنند. تهیه تصاویر ماموگرافی با استفاده از پرتوهای X به منظور تشخیص زودهنگام سرطان پستان بسیار مهم است و مزایای آن از این ناراحتی کوچک بیشتر است.

۴. آیا انجام تغییرات در سبک زندگی می تواند به پیشگیری از سرطان پستان کمک کند؟

بله، تغییرات ساده در سبک زندگی می تواند به پیشگیری از سرطان پستان کمک کند. مصرف یک تغذیه سالم،فعالیت بدنی منظم، کاهش استفاده از الکل و مواد مخدر، و جلوگیری از چاقی می‌تواند خطر ابتلا به سرطان پستان را کاهش دهد. همچنین، مراقبت از سلامت روحی نیز می‌تواند در افزایش سطح انرژی و مقابله با استرس کمک کند.

۵. آیا سن یک عامل مهم در خطر ابتلا به سرطان پستان است؟

بله، سن یک عامل مهم در خطر ابتلا به سرطان پستان است. ریسک ابتلا به سرطان پستان با سن افزایش می‌یابد و بیشتر در زنان بالای ۵۰ سال رخ می‌دهد. این همینطور نمی‌تواند به معنی این باشد که جوان‌ترین زنان از خطر ابتلا به سرطان پستان مستثنی هستند. بنابراین، توصیه می‌شود که تمام زنان از سن ۴۰ سال به بعد ماموگرافی سالیانه انجام دهند.

نتیجه‌گیری

در این مقاله، به اهمیت پیشگیری از سرطان پستان پرداختیم و روش‌های مختلفی را برای کاهش خطر ابتلا معرفی کردیم. همچنین، با اشاره به تغییرات سبک زندگی و مراقبت از سلامت روحی، بر ضرورت ایجاد عادات سالم تاکید کردیم. امیدواریم که این مقاله به شما کمک کند تا اطلاعات کافی در مورد پیشگیری از سرطان پستان یا درمان آن کسب کنید و اقدامات مناسبی را برای حفظ سلامتی خود انجام دهید.

ثبت دیدگاه دیدگاه خود را به اشتراک بگذارید.
ارسال
دیدگاه ها
مشاوره