فوروزماید (نام تجاری: لازیکس)، از دسته داروهای ادرارآور بسیار قوی است که در درمان ورم و احتباس آب در بدن در افراد مبتلا به نارسایی قلبی، بیماری های کبدی و کلیوی کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف فوروزماید، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام تجاری: فوروزماید
نام عمومی: لازیکس، لو آکوا-2، دی آکوا
از فوروزماید برای کاهش مایعات اضافی در بدن ناشی از شرایطی مانند نارسایی قلبی، بیماری کبدی و بیماری کلیوی استفاده می شود. این می تواند علائم مانند تنگی نفس و تورم در بازوها، پاها و شکم را کاهش دهد. این دارو همچنین برای درمان فشار خون بالا استفاده می شود. کاهش فشار خون بالا به جلوگیری از سکته های مغزی، حملات قلبی و مشکلات کلیوی کمک می کند. فوروزماید یک داروی ادرار آور است که باعث می شود با افزایش مقدار ادرار، آب و نمک اضافی نیز از بدن دفع می شود.
پیش از هر بار مصرف این دارو، راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
فوروزماید (لازیکس) را طبق دستور پزشک، همراه یا بدون غذا، معمولاً یک یا دو بار در روز به صورت خوراکی مصرف کنید. 4 ساعت قبل از خواب از مصرف این دارو خودداری کنید زیرا باعث شب ادراری می شود.
دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود. برای کودکان، برای تعیین دوز مناسب وزن آنها نیز محاسبه می شود. معمولا این دارو برای افراد مسن در دوز های پایین شروع می شود تا خطر عوارض جانبی کاهش یابد.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید. این دارو را تا آخر مصرف کنید حتی اگر احساس بهبودی می کنید. بیشتر افراد مبتلا به فشار خون احساس بیماری نمی کنند.
سوکرالفیت، کلستیرامین و کلستیپول می توانند جذب فوروزماید را کاهش دهند. اگر هر یک از این داروها را مصرف می کنید، 2 ساعت فاصله بین مصرف دوز این داروها در نظر بگیرید.
در صورت عدم بهبودی و تشدید شرایط، پزشک معالج خود را در جریان امور قرار دهید.
سرگیجه، سبکی سر، سردرد یا تاری دید می تواند از عوارض فوروزماید (لازیکس) باشند. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید.
برای کاهش خطر سرگیجه و سبکی سر، هنگام برخاستن از حالت نشسته یا خوابیده، به آرامی بلند شوید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
مصرف فوروزماید ممکن است باعث از دست رفتن مقدار قابل توجهی آب بدن و نمک و مواد معدنی شود. بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله گرفتگی عضلات، ضعف، خستگی غیرمعمول، گیجی، سرگیجه شدید، غش، خواب آلودگی، خشکی دهان / تشنگی غیرمعمول، حالت تهوع، استفراغ، ضربان قلب سریع / نامنظم، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار)، بی حسی / گزگز / درد / قرمزی / تورم بازوها / پاها، تغییرات شنوایی (مانند صدای زنگ در گوش، کاهش شنوایی / ناشنوایی موقت یا دائمی)، درد معده / شکم، زردی چشم / پوست را بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی فوروزماید را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف فوروزماید، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص مشکلات کلیوی، مشکلات کبدی، عدم یا کاهش تولید ادرار، نقرس و لوپوس مطلع سازید.
اگر دیابت دارید، فوروزماید ممکن است بر قند خون تأثیر بگذارد. قند خون خود را طبق دستور به طور منظم بررسی کنید و نتایج را با پزشک خود در میان بگذارید. ممکن است پزشک تغییری در داروی مصرفی، برنامه ورزشی یا رژیم غذایی تان ایجاد کند.
فوروزماید ممکن است سطح پتاسیم را در خون کاهش دهد. پزشک ممکن است دستور دهد غذاهای غنی از پتاسیم را به رژیم غذایی خود اضافه کنید (مانند موز، آب پرتقال) یا مکمل های پتاسیم را تجویز کند. جزئیات بیشتر را از پزشک خود بخواهید.
این دارو ممکن است حساسیت شما را نسبت به آفتاب بیشتر کند. وقت خود را در زیر نور آفتاب محدود کنید. از سولار پرهیز کنید. در فضای باز از ضد آفتاب استفاده کنید و لباس مناسب بپوشید. در صورت آفتاب سوختگی یا تاول های پوستی یا قرمزی فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
فوروزماید (لازیکس) ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
تعریق شدید، اسهال یا استفراغ می تواند خطر کمبود آب بدن را افزایش دهد. اسهال یا استفراغ طولانی مدت را به پزشک خود گزارش دهید.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
نوزادانی که زود به دنیا می آیند و کودکان ممکن است نسبت به برخی از اثرات این دارو مانند تشکیل سنگ کلیه حساسیت بیشتری نشان دهند.
افراد مسن ممکن است حساسیت بیشتری نسبت به اثرات این دارو، به ویژه سرگیجه و از دست دادن آب و مواد معدنی داشته باشند.
در دوران بارداری، فوروزماید باید فقط در موارد ضروری استفاده شود. در مورد فواید و خطرات این دارو هنگام بارداری با پزشک خود مشورت کنید.
فوروزماید به شیر مادر منتقل می شود و ممکن است بر تولید شیر تأثیر بگذارد. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی فوروزماید (لازیکس) را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
محصولاتی که با فوروزماید تداخل دارند عبارتند از: دسموپرسین، اسید اتاکرینیک، لیتیوم.
بعضی از محصولات دارای موادی هستند که می توانند فشار خون را افزایش دهند یا تورم را شدت دهند. محصولات مورد استفاده و نحوه استفاده بی خطر از آنها را (به ویژه دارو های سرفه و سرماخوردگی، کمک های رژیم غذایی یا داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن / ناپروکسن) از پزشک داروخانه جویا شوید.
این دارو ممکن است در برخی آزمایش های تشخیصی یا پزشکی (مانند سطح هورمون تیروئید) تداخل ایجاد کند. پرسنل آزمایشگاه و پزشکان را از داروی مصرفی خود مطلع سازید.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا اختلال در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
علائم سوء مصرف ممکن است شامل: غش کردن، ضعف شدید و کاهش شدید حجم ادرار باشد.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
تغییر سبک زندگی شامل ورزش، قطع مصرف سیگار، کاهش استرس و تغییر رژیم غذایی است و ممکن است عملکرد این دارو را بهتر کند. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
در حین مصرف فوروزماید باید آزمایش های تشخیصی یا پزشکی (مانند آزمایش کلیه، سطح مواد معدنی خون مانند پتاسیم) انجام شود. هیچ یک از قرارهای پزشکی و آزمایشگاهی را فراموش نکنید. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
هنگام مصرف این دارو فشار خون خود را مرتباً بررسی کنید. بیاموزید که چگونه فشار خون خود را در خانه کنترل کنید و نتایج را با پزشک خود در میان بگذارید.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت در ظرف اصلی دارو نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.