در صورتی که از هرکدام این داروهای رایج استفاده می کنید، دمای بالای هوا در روز های گرم، می تواند شما را در معرض خطرات بیشتر سلامتی (گرمازدگی) قرار دهد.
در حالی که ماه های گرم تابستان برای بسیاری از ما می تواند به معنای تفریح در آفتاب باشد، یک موج گرما می تواند برای برخی کشنده باشد، مخصوصا اگر از برخی داروها استفاده می کنند.
داروهایی که برای درمان فشار خون بالا، بیماری های قلبی، آلرژی و اختلالات روانی و موارد دیگر استفاده می شوند، ممکن است حساسیت بدن را در مقابل دماهای بالا افزایش دهند.
اگر مراقب نباشید، ممکن است دچار گرمازدگی -خفیف تا بسیار شدید- شوید. گرمازدگی شدید که یک عارضه جدی تر است، می تواند منجر به نارسایی دائم اندام و یا حتی مرگ شود. گرمازدگی به امداد فوری پزشکی نیاز دارد.
به طور کلی چهار نوع داروی مهم وجود دارد که می تواند حساسیت شما را نسبت به گرما افزایش دهد.
اولین مورد، داروهای مدر یا ادرار آور هستند که که میزان ادرار را افزایش می دهند. شاید آنها را با نام "قرص های آب" نیز بشناسید که کمک می کنند تا احتباس مایعات در بدن شما کاهش یابد.
داروهای ادرار آور اغلب برای درمان فشار خون بالا و سایر بیماری های قلبی و عروقی استفاده می شوند؛ این داروها می توانند حجم مایعات را در عروق خونی و در نتیجه فشار به دیواره آن ها را کاهش دهند.
برخی از نمونه های رایج داروهای ادرار آور عبارتند از فوروزماید و هیدروکلروتیازید.
نوع دیگری از داروهایی که می تواند شما را نسبت به گرما حساس تر کند، بتا بلاکرها (مهارکننده های بتا) هستند.
این داروها اغلب برای درمان ضربان نامنظم قلب و فشار خون بالا استفاده می شوند و به قلب کمک می کنند تا ضربان آهسته تر داشته باشد و با شدت کمتری بتپد. این داروها برای موارد دیگری نیز مورد استفاده قرار می گیرند که از آن دسته می توان به اختلالات مربوط به اضطراب و استرس اشاره کرد.
برخی از نمونه های رایج داروهای بتا بلاکر عبارت اند از: متوپرولول و پروپرانولول.
نوع سوم داروهایی که می توانند باعث حساس شدن بدن نسبت به گرما شوند، آنتی کولینرژیک ها هستند.
این داروها عملکرد استیل کولین را مختل و مهار کرده، بنابراین برای درمان بیماری هایی مانند بیش فعالی مثانه، بی اختیاری ادرار و بیماری انسدادی مزمن ریوی استفاده می شوند.
اکسی بوتینین و بنزتروپین از نمونه های آنتی کولینرژیک ها هستند.
دسته چهارم از داروهایی که باعث حساس شدن بدن به گرما می شوند، داروهای ضد روان پریشی هستند.
این دارو ها برای درمان اسکیزوفرنی و سایر اختلالات روانی استفاده می شوند، زیرا قادرند برخی از انتقال دهنده های عصبی را در مغز هدف قرار دهند.
ریسپریدون و اولانزاپین دو داروی متعلق به این دسته هستند.
افزایش ریسک و خطر بیماری در گرما با مصرف این گونه داروها، به سه مورد بستگی دارد.
این داروها می توانند بر توانایی بدن در تنظیم دما یا عرق کردن تاثیر گذاشته و یا منجر به تشدید کم آبی بدن (دهیدراتاسیون) شوند.
داروهای ادرار آور باعث دفع مایعات اضافی از بدن می شوند، به علاوه تعریق زیاد می تواند با دفع سدیم و آب از بدن، کم آبی بدن (دهیدراتاسیون) را تشدید کرده و منجر به عوارضی از جمله افت فشار خون و حتی بیهوشی شود.
از طرفی داروهای بتا بلاکر توانایی قلب در به گردش در آوردن خون را کاهش می دهند؛ همین موضوع می تواند توانایی طبیعی بدن در دفع گرما و خنک کردن خود را مختل کند.
آنتی کولینرژیک ها نیز بر توانایی بدن در عرق کردن تأثیر می گذارند. در این حالت، دمای بدن می تواند افزایش پیدا کند که در شرایط آب و هوایی گرم این مورد تشدید می شود.
داروهای ضد روان پریشی می توانند باعث اختلال در توانایی بدن در تنظیم دمای خود شده و افراد را در معرض خطر قرار دهند.
با درک ارتباط بین داروها و آب و هوای گرم، بیماران می توانند سلامت خود را بهتر مدیریت کرده و خطرات ناشی از گرمای شدید را به حداقل برسانند.
اقدامات زیر در هنگام گرمای هوا، می تواند به سلامت افراد کمک کند:
هنگامی که دما در تابستان افزایش می یابد، می تواند افرادی را که از برخی داروها استفاده می کنند در معرض خطر بیشتری قرار دهد.
داروهایی مانند ادرارآورها، بتا بلاکرها، آنتی کولینرژیک ها و داروهای ضد روان پریشی، می توانند مشکل ساز شوند.
این نوع داروها می توانند باعث کم آبی، کاهش تعریق یا مشکلاتی در تنظیم دمای بدن شوند و افراد را در معرض خطر گرمازدگی قرار دهد.
کارشناسان می گویند مهم است که محیط خود را خنک نگه دارید، مایعات فراوان بنوشید و در صورت مشاهده هر یک از علائم هشدار دهنده بیماری های مرتبط با گرما، از جمله عرق کردن بیش از حد، گیجی، سرگیجه یا سردرد، به دنبال امداد های فوری پزشکی باشید.
ممکن است لازم باشد با پزشک خود در مورد نحوه مصرف داروهایتان در طول ماه های گرم سال صحبت کنید.