آتروپین و دیفنوکسیلات (نام تجاری: لوموتیل) ترکیبی از یک داروی ضداسهال (دیفنوکسیلات) و یک داروی موثر بر عملکرد اعصاب (آتروپین) است که برای کاهش حرکات روده و درمان اسهال استفاده می شود. این دارو در ایران بیشتر به نام دیفنوکسیلات شناخته می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف آتروپین و دیفنوکسیلات، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: آتروپین و دیفنوکسیلات
نام تجاری: لوموتیل
این دارو برای درمان اسهال استفاده می شود. همچنین داروی دیفنوکسیلات با کند کردن حرکت روده به کاهش تعداد دفع مدفوع کمک می کند.
دیفنوکسیلات به مسکن های مخدر شباهت دارد، اما عمدتا برای کند کردن حرکات روده استفاده می شود. آتروپین متعلق به دسته ای از داروهای آنتی کولینرژیک است که به خشک شدن مایعات بدن و همچنین کندی حرکت روده کمک می کند.
این دارو نباید برای درمان اسهال ناشی از انواع خاصی از عفونت (مانند اسهال مرتبط با کلستریدیوم دفیسیل به دنبال مصرف آنتی بیوتیک ها) استفاده شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
استفاده از این دارو در کودکان کمتر از 6 سال به دلیل افزایش خطر عوارض جانبی جدی (مانند مشکلات تنفسی) توصیه نمی شود.
این دارو را معمولاً 4 بار در روز یا طبق دستور پزشک به صورت خوراکی مصرف کنید. دوز درمانی بر اساس وضعیت پزشکی و پاسخ به درمان متفاوت است. در کودکان، دوز درمانی بر اساس وزن تعیین می شود. اگر پس از کنترل اسهال نیاز به ادامه درمان دارید، پزشک توصیه می کند که دوز مصرفی خود را کاهش دهید. دوز خود را افزایش ندهید، یا آن را بیش از زمان تجویز شده استفاده نکنید.
اگر از شکل مایع این دارو استفاده می کنید، دوز را با استفاده از قاشق مخصوص اندازه گیری کنید. از قاشق خانگی استفاده نکنید زیرا امکان اشتباه در تأیین دوز تجویز شده وجود دارد.
نوشیدن مقدار مناسب مایعات و الکترولیت ها برای جلوگیری از کم آبی بسیار اهمتیت دارد. در صورت بروز علائم کم آبی بدن (مانند تشنگی شدید، کاهش ادرار، گرفتگی عضلات، ضعف، غش) فوراً به پزشک خود اطلاع دهید. همچنین در این مدت نیاز به تغییر رژیم غذایی وجود دارد تا تحریک معده / روده را کاهش دهید. برای اطلاعات بیشتر با پزشک خود یا پزشک داروخانه مشورت کنید.
اگر به طور ناگهانی مصرف این دارو را متوقف کنید، علائم ترک مصرف دارو (مانند گرفتگی معده، حالت تهوع، استفراغ) بوجود می آید. برای جلوگیری از بروز عوارض ترک مصرف ناگهانی دارو، پزشک دوز دارو را به آرامی کاهش می دهد. اگر از این دارو برای مدت طولانی یا در دوزهای بالا استفاده کرده باشید، احتمال بروز عوارض ترک مصرف وجود دارد. در صورت ترک مصرف فورا به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
در صورت عدم بهبودی وضعیت پس از 2 روز به پزشک خود اطلاع دهید.
خواب آلودگی، سرگیجه، سردرد، خستگی، تاری دید، خشکی دهان و از دست دادن اشتها می تواند از عوارض این دارو باشد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت وجود هر گونه عارضه جانبی جدی، از جمله: درد یا تورم معده / شکم، حالت تهوع شدید، استفراغ، تغییرات روانی / خلقی (مانند گیجی، افسردگی، بی قراری)، بی حسی / گزگز بازوها / پاها، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
اگر عوارض جانبی بسیار جدی دارید، از جمله: درد / تورم / قرمزی چشم، تغییرات بینایی (مانند دیدن هاله نور در اطراف چراغ ها و منابع روشنایی در شب) فوراً به پزشک مراجعه کنید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی این دارو را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا حساسیت به هیوسیامین یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص: بیماری کبد (مانند زردی یا یرقان، سیروز)، کم آبی، عدم تعادل مواد معدنی، نوع خاصی از بیماری روده (کولیت اولسراتیو حاد)، سابقه شخصی یا خانوادگی گلوکوم (نوع بسته شدن زاویه) مطلع سازید.
این دارو ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
شکل شربت این محصول امکان دارد حاوی الکل باشد. اگر وابستگی به الکل یا بیماری کبدی دارید، با احتیاط مصرف کنید. از پزشک خود یا پزشک داروخانه در مورد استفاده ایمن از این محصول سوال کنید.
کودکان، به ویژه افراد دارای بیماری سندرم داون، نسبت به عوارض جانبی این دارو حساس تر هستند. در صورت مصرف بیش از حد این دارو توسط کودکان، عوارض جانبی بسیار جدی رخ می دهد.
در دوران بارداری، این دارو باید فقط در موارد ضروری مصرف شود. خطرات و فواید آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
این دارو به شیر مادر منتقل می شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که با این دارو تداخل دارند عبارتند از: پراملینتاید، مهارکننده های MAO (ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متاکسالون، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، رازاگیلین، سافینامید، سلژیلین، ترانیل سیپرومین)، نالترکسون، قرص پتاسیم.
اگر از داروهایی که باعث خواب آلودگی و گیجی می شوند از جمله داروهای حاوی مخدر یا مسکن های سرفه (مانند کدئین، هیدروکودون)، الکل، ماری جوانا (حشیش)، داروهای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم) شل کننده های عضلانی (مانند کاریسوپرودول، سیکلوبنزاپرین) یا آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین) استفاده می کنید، به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
برچسب روی تمام داروهای خود را بررسی کنید (مانند آلرژی یا داروهای ضد سرفه و سرماخوردگی) چرا که می توانند حاوی مواد خواب آور باشند. از پزشک داروخانه نحوه استفاده صحیح داروها را جویا شوید.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت خواب آلودگی شدید، ضعف عضلانی، ضربان قلب سریع، تب بالا، تنفس غیرمعمول سریع / آهسته / نامنظم، تشنج، از دست دادن هوشیاری باشد.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.