درخواست مشاوره رایگان
سوکرالفیت (نام تجاری: کارافیت)، از داروهای محافظت کننده است که با تشکیل یک لایه محافظ و قلیایی بر روی زخم های قسمت اول روده کوچک به درمان و بهبود آن کمک می کند. این دارو در درمان موکوزیت ناشی از شیمی درمانی نیز کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف سوکرالفیت، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: سوکرالفیت
نام تجاری: کارافیت
سوکرالفیت برای درمان و جلوگیری از زخم روده استفاده می شود. این دارو با ایجاد پوششی روی زخم ها، آن ها را از آسیب بیشتر محافظت کرده و در نتیجه به بهبود سریع زخم کمک می کند.
داروی سوکرالفیت را به طور خوراکی، 2 تا 4 بار در روز با معده خالی، حداقل 1 ساعت قبل از غذا یا طبق دستور پزشک مصرف کنید.
دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید. اگر درد حاصل از زخم بهبود یافت، مصرف دارو را ادامه داده دهید. بدون مشورت با پزشک، مصرف دارو را قطع نکنید. بهبودی کامل زخم، 4 تا 8 هفته به طول می انجامد.
در صورت مصرف داروهای دیگر همزمان با مصرف سوکرالفیت، اثرگذاری دیگر داروها کاهش خواهد یافت. به همین جهت، داروهای دیگر را باید در روزی دیگر مصرف کنید. برنامه ای برای مصرف داروها که اثرگذاری بیشتری داشته باشد، از پزشک دریافت کنید.
مصرف آنتی اسیدها همراه با سوکرالفیت باید 30 دقیقه قبل یا بعد از مصرف سوکرالفیت باشد.
در صورت تداوم یا بدتر شدن وضعیت پس از 4 هفته مصرف سوکرالفیت، به پزشک اطلاع دهید.
یبوست، خشکی دهان، ناراحتی معده، گاز معده و حالت تهوع از عوارض جانبی سوکرالفیت می باشند. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله احساس سیری غیرمعمول یا درد مداوم در معده، حالت تهوع، استفراغ یا درد معده خصوصاً بعد از غذا، مشکل در بلع را بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی سوکرالفیت را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف سوکرالفیت، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص مشکلات کلیوی، مشکلات بلع (مانند سابقه مشکلات تنفس)، مشکلات معده یا روده (به عنوان مثال، تأخیر در تخلیه معده)، تغذیه با لوله، استفاده از لوله تنفسی (تراکئوتومی) مطلع سازید.
با افزایش سن، عملکرد کلیه کاهش می یابد. این دارو حاوی آلومینیوم است که به طور معمول توسط کلیه ها خارج می شود. بنابراین، افراد مسن هنگام استفاده از این دارو همزمان با سایر محصولات حاوی آلومینیوم (به عنوان مثال، آنتی اسیدها) در معرض خطر بیشتری برای افزایش سطح آلومینیوم می باشند.
در صورت بارداری، قبل از استفاده از سوکرالفیت به پزشک اطلاع دهید.
انتقال این دارو به شیر مادر مشخص نیست. قبل از شیردهی با پزشک مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی سوکرالفیت را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که با سوکرالفیت تداخل دارند عبارتند از: ضد اسیدهای حاوی آلومینیوم، آنتی بیوتیک های خاص (به عنوان مثال، کینولون ها مانند سیپروفلوکساسین، لووفلوکساسین یا افلوکساسین، تتراسایکلین ها)، دیگوکسین، کتوکونازول، پنی سیل امین، فنی توئین، کینیدین، داروهای تیروئید (مانند لووتیروکسین، لیوتیرونین).
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
پزشک برای درمان و پیشگیری از زخم، تغییرهایی برای سبک زندگی مانند کاهش استرس، تغییر رژیم غذایی و ورزش را تجویز می کند.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
_result.webp)
