افلوکساسین (نام تجاری: افلوکسیر)، از آنتی بیوتیک های خانواده فلوروکینولون است که در درمان عفونت های پوست، ریه، مجاری ادراری و لگن کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف افلوکساسین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: افلوکساسین
نام تجاری: فلوکسین، افلوکسیر
افلوکساسین برای درمان انواع عفونت های باکتریایی استفاده می شود. افلوکساسین به دسته آنتی بیوتیک های کینولون تعلق دارد. مصرف این دارو موجب توقف رشد باکتری ها می شود.
این آنتی بیوتیک فقط عفونت های باکتریایی را درمان می کند و برای درمان عفونت های ویروسی (مانند سرماخوردگی، آنفولانزا) موثر نیست. استفاده از هر آنتی بیوتیک در صورت عدم نیاز باعث کاهش اثربخشی آن در درمان عفونت های آینده می شود.
پیش از هر بار مصرف افلوکساسین، راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
این دارو را معمولاً دو بار در روز (هر 12 ساعت) طبق دستور پزشک، به صورت خوراکی همراه با غذا یا بدون آن مصرف کنید. دوز مصرفی و طول درمان بر اساس شرایط پزشکی و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود.
به همراه مصرف این دارو مایعات زیادی بنوشید مگر اینکه پزشک خلاف این را گفته باشد.
افلوکساسین را حداقل 2 ساعت قبل یا 2 ساعت پس از مصرف سایر داروهایی که ممکن است اثر آن را مهار کند و از اثربخشی آن بکاهد، مصرف کنید. تمام داروهای مصرفی خود مانند: کویناپریل، سوکرالفیت، ویتامین ها / مواد معدنی (از جمله مکمل های آهن و روی) و محصولات حاوی منیزیم، آلومینیوم یا کلسیم (مانند آنتی اسیدها، محلول دیدانوزین، مکمل های کلسیم) را به پزشک داروخانه اطلاع دهید.
برای دریافت بهترین اثربخشی، این آنتی بیوتیک را با فاصله زمانی یکسان مصرف کنید. برای کمک به یادآوری، این دارو را هر روز در یک ساعت مشخص مصرف کنید.
حتی پس از بهبودی علائم نیز مصرف دارو را تا پایان میزان تجویز شده ادامه دهید. قطع زود هنگام دارو می تواند منجر به بازگشت عفونت شود.
در صورت عدم بهبودی و تشدید شرایط، پزشک معالج خود را در جریان امور قرار دهید.
ناراحتی معده، حالت تهوع، اسهال، سردرد، سرگیجه، سبکی سر یا مشکل خواب می تواند از عوارض افلوکساسین باشند. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف افلوکساسین، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت بروز هرکدام از این عوارض خطرناک جانبی: کبودی / خونریزی آسان، علائم عفونت جدید (مانند تب جدید / مداوم، گلودرد مداوم)، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار)، علائم مشکلات کبدی (مانند خستگی غیرمعمول، درد شکم / معده، حالت تهوع / استفراغ مداوم، زردی چشم / پوست، ادرار تیره) بلافاصله به پزشك مراجعه کنید.
در صورت بروز هرکدام از این عوارض خطرناک جانبی: تغییر در سطح شنوایی، بی ثباتی، سرگیجه شدید، غش، ضربان قلب سریع / نامنظم، علائم پارگی / شکستگی شریان آئورت (درد ناگهانی / شدید معده / قفسه سینه / کمر، سرفه، تنگی نفس) بلافاصله به پزشك مراجعه کنید.
افلوکساسین به دلیل وجود نوعی باکتری مقاوم ممکن است به ندرت باعث بروز بیماری روده ای شدید (اسهال مرتبط با کلستریدیوم دیفیسیل) شود. این عارضه ممکن است در طول درمان یا هفته ها تا ماه ها پس از قطع درمان رخ دهد. در صورت بروز: اسهال مداوم، درد / گرفتگی شکم یا معده، خون / مخاط در مدفوع سریعاً به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت بروز هر یک از این علائم از داروهای ضد اسهال یا داروهای حاوی مخدر استفاده نکنید زیرا باعث تشدید شرایط می شوند.
استفاده مکرر یا طولانی مدت از داروی افلوکساسین ممکن است منجر به بروز برفک دهانی یا عفونت مخمر جدید شود. در صورت مشاهده لکه های سفید در دهان، تغییر ترشحات واژن یا سایر علائم جدید به پزشک مراجعه کنید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی افلوکساسین را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف داروی افلوکساسین، در صورت حساسیت به آن یا به سایر آنتی بیوتیک های کینولون (مانند سیپروفلوکساسین، لووفلوکساسین) یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف افلوکساسین، پزشک معالج یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص : اختلال تشنج، شرایطی که خطر تشنج را افزایش می دهد (مانند آسیب مغزی / سر، تومورهای مغزی)، مشکلات عصبی (مانند نوروپاتی محیطی)، بیماری کلیوی، بیماری کبدی، اختلالات روحی / خلقی (مانند افسردگی)، میاستنی گراویس، مشکلات مفصل / تاندون (مانند تاندونیت، بورسیت)، مشکلات رگ های خونی (مانند آنوریسم یا انسداد آئورت یا رگهای خونی دیگر، تصلب شرایین)، فشار خون بالا، برخی شرایط ژنتیکی (سندرم مارفان، سندرم اهلرز-دانلوس) مطلع سازید.
افلوکساسین می تواند بر ریتم قلب تأثیر بگذارد (طولانی شدنQT). طولانی شدن QT به ندرت می تواند باعث بروز ضربان قلب سریع / نامنظم و علائم دیگری (مانند سرگیجه شدید، غش کردن) شود که بلافاصله به مراقبت های پزشکی نیاز دارد.
در صورت وجود شرایط پزشکی خاص یا مصرف داروهایی که منجر به طولانی شدن زمان QT می شود، خطر طولانی شدن QT افزایش می یابد. قبل از مصرف افلوکساسین، تمام داروهای مصرفی خود را به پزشک معالج یا پزشک داروخانه اطلاع دهید و در صورت ابتلا به هر یک از عارضه های: مشکلات قلبی خاص (نارسایی قلبی، ضربان قلب آهسته، طولانی شدن QT درEKG) ، سابقه خانوادگی مشکلات قلبی خاص (QT طولانی شدن در EKG، ایست ناگهانی قلب) پزشک را مطلع کنید.
سطح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون، خطر طولانی شدن موج QT را افزایش می دهد. این خطر ممکن است در صورت استفاده از داروهای خاص (مانند داروهای ادرار آور / "قرص های آب") یا وجود شرایطی مانند تعریق شدید، اسهال یا استفراغ افزایش یابد. در مورد استفاده صحیح از افلوکساسین با پزشک خود صحبت کنید.
در صورت ابتلا به دیابت، افلوکساسین به ندرت می تواند بر سطح قند خون تأثیر بگذارد. قند خون خود را به طور منظم کنترل کرده و آن را با پزشک خود در میان بگذارید. به علائم قند خون بالا، مانند افزایش تشنگی / ادرار دقت کنید. همچنین علائم دیگر کاهش قند خون مانند تعریق ناگهانی، لرزش، ضربان قلب سریع، گرسنگی، تاری دید، سرگیجه یا گزگز دست / پاها را بسنجید. به همراه داشتن قرص یا ژل گلوکز برای درمان قند خون پایین عادت خوبی است. اگر این اشکال گلوکز را به همراه ندارید، با خوردن منبع قند مانند حبه قند، عسل یا آب نبات یا نوشیدن آب میوه یا نوشابه غیر رژیمی، به سرعت قند خون را افزایش دهید. در مورد استفاده صحیح از این محصول با پزشک معالج یا پزشک داروخانه صحبت کنید. برای کمک به جلوگیری از افت قند خون، وعده های غذایی را طبق برنامه ای منظم بخورید و از وعده های غذایی صرف نظر نکنید. در صورت بروز هرگونه واکنش، ممکن است لازم باشد پزشک آنتی بیوتیک دیگری تجویز کند یا داروهای دیابت را تنظیم کند.
افلوکساسین ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
افلوکساسین ممکن است باعث شود که واکسن های باکتریایی زنده (مانند واکسن تیفوئید) عملکرد خوبی نداشته باشند. در حین استفاده از این دارو هیچگونه واکسیناسیونی انجام ندهید، مگر به دستور پزشک.
این دارو موجب می شود حساسیت فرد نسبت به آفتاب بیشتر شود. بطور محدود در معرض آفتاب باشید. از قرار گرفتن در اتاق های برنز کننده و چراغ های آفتابی پرهیز کنید. در فضای باز از ضد آفتاب استفاده کنید و لباس محافظ بپوشید. در صورت آفتاب سوختگی یا تاول های پوستی یا قرمزی فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
ممکن است کودکان حساسیت بیشتری نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه مشکلات مفصل / تاندون داشته باشند.
افراد مسن نسبت به عوارض جانبی افلوکساسین، به ویژه مشکلات تاندون (به خصوص اگر آنها از کورتیکواستروئیدهایی مانند پردنیزون یا هیدروکورتیزون نیز استفاده می کنند)، طولانی شدن QT و پارگی / شکستگی ناگهانی در شریان های خون (آئورت) حساسیت بیشتری نشان می دهند.
در دوران بارداری، این دارو باید فقط در موارد ضروری استفاده شود.
افلوکساسین به شیر مادر منتقل می شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی اوفلوکساسین را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
محصولاتی که با افلوکساسین تداخل دارند عبارتند از: داروهای رقیق کننده خون (مانند اسنوکومارول، وارفارین)، استرانسیم.
مصرف بسیاری از داروها از جمله دوفتیلید، پروکائین آمید، آمیودارون، کینیدین، سوتالول و غیره در کنار اوفلوکساسین بر ریتم قلب (طولانی شدن QT) تأثیر می گذارند.
افلوکساسین بسیار شبیه لووفلوکساسین است. هنگام استفاده از آفلوکساسین از داروهای حاوی لووفلوکساسین استفاده نکنید.
این دارو می تواند بر روی نتایج برخی آزمایش های تشخیصی و پزشکی (از جمله اسکن مغزی برای بیماری پارکینسون) اثر گذاشته و احتمالا منجر به کاذب شدن نتیجه آزمایش می شود. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاه و پزشکان از استفاده شما از این دارو مطلع هستند.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا مشکلات تنفسی با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت سرگیجه شدید باشد.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
این دارو برای شرایط فعلی شما تجویز شده است. از آن برای درمان عفونت های دیگر استفاده نکنید، مگر به دستور پزشک.
آزمایش های تشخیصی / پزشکی (به عنوان مثال، فشار خون، ضربان قلب، EKG، سطح پتاسیم خون) باید به صورت دوره ای انجام شود تا میزان پیشرفت درمان یا عوارض جانبی بررسی شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود صحبت کنید.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت در ظرف اصلی دارو نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.