درخواست مشاوره رایگان
با افزایش سن، اندام های بدن، از جمله واژن دچار تغییرات زیادی می شوند. واژن کانالی از بافت نرم است. دهانه واژن بخشی از اندام تناسلی زنان است که شامل کلیتوریس و لابیا می شود. کانال داخلی واژن، اندام تناسلی خارجی را به دهانه رحم و رحم متصل می کند.
در طول زندگی ممکن است واژن ظاهر و شرایط متفاوتی داشته باشد. بنابراین برای حفظ سلامتی آن باید اطلاعات کافی و صحیحی داشت.
در ادامه اطلاعاتی درباره چگونگی مراقبت از واژن در دهه های مختلف زندگی ارائه می شود.
دهه 20 بهترین سال های عمر واژن خواهد بود که به دلیل قرار گرفتن در اوج هورمون های جنسی استروژن، پروژسترون و تستوسترون است. استروژن معمولاً مسئول روان نگه داشتن واژن، الاستیک و اسیدی بودن آن است.
واژن توسط دو دسته از چین های پوستی به نام لابیای داخلی و لابیای بیرونی احاطه شده است.
ممکن است در 20 سالگی میل جنسی بیشتر باشد. در صورتی که فرد از نظر جنسی فعال است، به خصوص اگر به طور مکرر رابطه جنسی دارد، ممکن است به دلیل انتقال باکتری از واژن به مجرای ادرار، عفونت مجاری ادراری (UTI) را تجربه کند؛ بنابراین برای به حداقل رساندن احتمال ابتلا به عفونت ادراری، باید در اسرع وقت بعد از برقراری رابطه جنسی دفع ادرار انجام شود.
به طور کلی، واژن با تولید و ترشح مایعی سفید یا شفاف، خود را از آلودگی پاک می کند. تغییرات هورمونی در طول چرخه قاعدگی بر میزان ترشحات واژن تأثیر می گذارد. در این سنین تنها مراقبت روزانه شامل شستشوی سطح خارجی اندام تناسلی با آب و صابون می باشد، مگر اینکه علائمی مانند درد در حین رابطه جنسی، خارش، ترشحات بدبو یا سوزش ایجاد شود.
در طول 30 سالگی، ممکن است به دلیل تغییرات هورمونی، رنگ لابیای داخلی کمی تغییر کند.
در صورت باردار شدن ترشحات واژن ممکن است افزایش یافته و شیری رنگ به نظر برسد و بوی خفیفی نیز داشته باشد، اما این ترشحات نباید سبز، زرد، با بوی بد باشند.
پس از زایمان، واژن ممکن است کمی از خاصیت ارتجاعی خود را از دست بدهد و بیش از حد معمول کشیده شود. در بیشتر موارد با گذشت زمان، وضعیت واژن تقریباً به اندازه قبل از بارداری باز می گردد. تمرینات کگل می تواند به تقویت عضلات کف لگن و بازیابی انقباضات واژن کمک کند.
مصرف داروهای ضد بارداری خوراکی ممکن است باعث بروز تغییراتی در واژن مانند افزایش ترشحات واژن، خشکی واژن و خونریزی شدید شود. این علائم معمولا خود به خود برطرف می شوند. در صورت تداوم، با پزشک صحبت کنید، زیرا ممکن است نیاز به تغییر قرص های ضد بارداری خوراکی شود.
به دلیل دوران پیش از یائسگی و معمولاً درست قبل از توقف قاعدگی، واژن در 40 سالگی دچار تغییرات قابل توجهی می شود. با کاهش سطح استروژن در بدن، دیواره های واژن نازک تر و خشک تر می شوند. این عارضه به عنوان آتروفی واژن شناخته می شود و ممکن است باعث بروز علائم زیر شود:
داشتن رابطه جنسی منظم باعث افزایش جریان خون به واژن و انعطاف پذیر نگه داشتن آن شده و به کند کردن پیشرفت آتروفی واژن کمک می کند. استفاده از مرطوب کننده های واژن یا استفاده از کرم استروژن واژن نیز می تواند به مبارزه با خشکی واژن کمک کند. استروژن واژینال به شکل قرص یا حلقه واژینال قابل تعویض در دسترس است. اما اگر راه های طبیعی را ترجیح می دهید، روغن زیتون و روغن نارگیل تصفیه شده و غیر آلوده نیز می توانند به مرطوب نگه داشتن واژن کمک کنند.
موهای ناحیه تناسلی ممکن است در دهه چهارم زندگی، نازک تر یا خاکستری شوند.
در این سن، احتمالاً قاعدگی متوقف شده و سطح استروژن بدن در کمترین حد خود خواهد بود. آتروفی واژن، یک مشکل رایج برای بسیاری از زنان بالای 50 سال است.
سطح پایین استروژن می تواند اسیدیته واژن را تغییر داده و می تواند احتمال ابتلا به عفونت را به دلیل رشد بیش از حد باکتری افزایش دهد. استروژن پایین تنها بر واژن تأثیر نمی گذارد و می تواند دستگاه ادراری را نیز متأثر کند. در موارد معدودی آتروفی شدیدی ممکن است در مجرای ادراری ایجاد شود و باعث بروز بی اختیاری ادرار، بیش فعالی مثانه و تکرر ادرار شود.
هورمون درمانی خوراکی یا واژینال می تواند به کاهش علائم آتروفی واژن و مشکلات ادراری کمک کند. با این حال، انجام هورمون درمانی برای همه افراد مناسب نیست. درمان های دیگر شامل موارد زیر است:
افراد یائسه، بیشتر در معرض افتادگی واژن هستند. زایمان های طولانی مدت و طبیعی نیز از عوامل خطرساز این عارضه هستند. افتادگی واژن معمولاً زمانی اتفاق می افتد که تمام یا بخشی از کانال واژن وارد دهانه واژن می شود. افتادگی واژن اغلب اندام های دیگر مانند مثانه، مقعد و رحم را نیز درگیر می کند.
علائم افتادگی واژن ممکن است شامل احساس سنگینی در لگن، ناراحتی در واژن و کمردرد باشد که هنگام دراز کشیدن بهبود می یابد. درمان افتادگی واژن شامل تمرینات کف لگن، قرار دادن پساری (یک نوع دستگاه کمکی) برای نگه داشتن ناحیه افتادگی در محل، یا جراحی به عنوان آخرین راه می باشد.
واژن اندام شگفت انگیزی است که در لذت جنسی نقش دارد و می تواند زندگی ببخشد. با این حال، با افزایش سن، واژن نیز تغییر خواهد کرد. افزایش سن نباید تجربه منفی برای فرد باشد، زیرا به دلیل از بین رفتن احتمال بارداری، ممکن است در طول رابطه جنسی احساس آزادی بیشتری وجود داشته باشد.
نمی توان از هر تأثیری که پیری بر واژن می گذارد جلوگیری کرد، اما می توان با مراقبت صحیح تا حد امکان آن را سالم نگه داشت. این مراقبت ها شامل موارد زیر هستند:
صرف نظر از سن، در صورت بروز هرکدام از موارد زیر، با پزشک خود مشورت کنید:
