استروژن های استریفاید (نام تجاری: منست)، از داروهای هورمونی است که کمبود استروژن در نتیجه یائسگی یا اختلالات تخمدان جبران می کند. همچنین از این دارو در کنترل علائم سرطان پستان در زنان و مردان و علائم سرطان پروستات استفاده می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف استروژن استریفاید، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: استروژن های استریفاید
نام تجاری: منست
این دارو هورمون زنانه است. این ماده برای کمک به زنان در کاهش علائم یائسگی (مانند گرگرفتگی، خشکی واژن) استفاده می شود. این علائم در اثر کمبود استروژن در بدن ایجاد می شود. این دارو در شکل های مختلفی مثل قرص های خوراکی، نوارهای قابل چسباندن به پوست و پماد واژینال وجود دارد. این دارو به طور عمده از راه ادرار دفع می شود. اگر برای ناحیه واژن استفاده می کنید از آنجاییکه اختلال هورمونی در زنان شایع است بهتر است درباره آن اطلاعات کافی داشته باشید. از این دارو بعد از یائسگی برای جلوگیری از تحلیل رفتن استخوان (پوکی استخوان) استفاده می شود. با این حال، داروهای دیگری نیز وجود دارد (مانند رالوکسیفن، بیس فسفونات ها از جمله آلندرونات) که در جلوگیری از تحلیل رفتن استخوان نیز موثر هستند و ممکن است ایمن تر باشند؛ بنابراین این دارو ها اولویت بیشتری نسبت به هورمون درمانی با استروژن دارند. این دارو برای مشکلاتی همچون (سرطان پستان غیر قابل جراحی گسترش یافته، سرطان پروستات مردان غیر قابل جراحی ) و زنانی که قادر به تولید استروژن کافی (به عنوان مثال، به دلیل هیپوگنادیسم، نارسایی اولیه تخمدان) نیستند، استفاده می شود.
پیش از هر بار مصرف دارو راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
این دارو طبق دستور پزشک، همراه باغدا و یا بدون غذا به صورت خوراکی مصرف گردد. در صورت بروز ناراحتی معده شدید، دارورا همراه با غذا مصرف کنید.
اگر از قرص های طولانی رهش استفاده می کنید، آنها را نجوید، خرد و حل نکنید. با انجام این کار می توان تمام دارو را به طور همزمان آزاد کرد و خطر عوارض جانبی را افزایش داد.
دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید. حتی پس از بهبودی علائم نیز مصرف دارو نباید قطع شود. دوز خود را افزایش ندهید و این دارو را بیشتر یا طولانی تر از زمان مجاز مصرف نکنید.
در صورت عدم بهبودی و تشدید شرایط، پزشک معالج خود را در جریان امور قرار دهید.
ناراحتی معده، حالت تهوع و استفراغ، نفخ، حساس شدن بافت پستان، سردرد یا تغییر وزن می تواند از عوارض جانبی مصرف این دارو باشد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، فوراً پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید.
در صورت مشاهده قرص در مدفوع خود سریعاً به پزشک خود اطلاع دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله: تغییرات ذهنی و خلقی (مانند افسردگی، از دست دادن حافظه)، توده های پستان، خونریزی غیرمعمول واژن (مانند لکه بینی، خونریزی، خونریزی طولانی مدت و مکرر)، سوزش / خارش / بو / ترشح واژن، درد شدید معده و شکم، تهوع مداوم و استفراغ، زردی چشم و پوست، ادرار تیره، تورم دست ها و مچ پا و پا، افزایش تشنگی و ادرار به پزشک خود اطلاع دهید.
این دارو به ندرت ممکن است باعث ایجاد مشکلات جدی در لخته شدن خون شود (مانند حملات قلبی، سکته های مغزی، ترومبوز ورید عمقی، آمبولی ریوی). در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله: درد قفسه سینه فک و بازوی چپ، تعریق غیرمعمول، سردرد ناگهانی و شدید، ضعف در یک طرف بدن، گیجی، اشکال در گفتار، تغییرات ناگهانی بینایی (مانند نابینایی جزئی و کامل)، درد و قرمزی و تورم پاها، گزگز و ضعف و بی حسی بازوها و پاها، مشکل تنفس، سرفه کردن خون، سرگیجه ناگهانی و غش کردن را بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید..
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی این دارو را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک معالج یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص: خونریزی واژینال به دلایل نامشخص، سرطان های خاص (مانند سرطان پستان، سرطان رحم و تخمدان ها)، لخته شدن خون، سکته مغزی، بیماری های قلبی (مانند حمله قلب)، بیماری کبد، بیماری کلیوی، سابقه پزشکی خانوادگی (به ویژه توده پستان، سرطان، لخته خون)، سابقه خانوادگی یا شخصی نوعی اختلال تورم خاص (آنژیوادم)، اختلالات لخته شدن خون (مانند پروتئین C یا کمبود پروتئین S)، فشار خون بالا، دیابت، سطح بالای کلسترول و تری گلیسیرید، چاقی، لوپوس، تیروئید کم کار (هیپوتیروئیدیسم)، عدم تعادل مواد معدنی (سطح پایین یا زیاد کلسیم در خون)، مشکل خاص هورمون (هیپوپاراتیروئیدیسم)، مشکلات رحمی (مانند فیبروم)، آندومتریوز، بیماری کیسه صفرا، آسم، تشنج، سردردهای میگرنی، نوعی اختلال خاص خون (پورفیری) و اختلالات روحی / خلقی (مانند زوال عقل، افسردگی)، مطلع سازید.
سیگار نکشید و از دخانیات استفاده نکنید. استروژن ها همراه با استعمال دخانیات احتمال سکته، لخته شدن خون، فشار خون بالا و حمله قلبی را به ویژه در زنان بالای 35 سال افزایش می دهند.
اگر فقط جراحی کرده اید یا می خواهید تحت عمل جراحی قرار بگیرید و یا اگر مدت طولانی روی صندلی یا تخت هستید (مانند پرواز طولانی هواپیما) به پزشک خود بگویید. این شرایط خطر ابتلا به لخته شدن خون را افزایش می دهد، به خصوص اگر از محصول استروژن استفاده می کنید. ممکن است لازم باشد این دارو را برای مدتی قطع کنید یا اقدامات احتیاطی ویژه ای انجام دهید.
این دارو ممکن است باعث ایجاد نقاط لکه دار و تاریک در صورت و پوست شود (ملاسما). نور خورشید ممکن است این اثر را تشدید کند. وقت خود را در زیر نور آفتاب محدود کنید. از غرفه های برنزه کننده و چراغ های خورشید خودداری کنید. در فضای باز از ضد آفتاب استفاده کنید و لباس محافظ بپوشید.
اگر نزدیک بین هستید یا از لنزهای تماسی استفاده می کنید، ممکن است دچار مشکلات بینایی یا ناتوانی در استفاده از لنزهای تماسی شوید. در صورت بروز این مشکلات با چشم پزشک خود تماس بگیرید.
در دوران بارداری نباید از این دارو استفاده شود. اگر باردار شدید یا فکر می کنید باردار هستید، فوراً به پزشک خود بگویید.
این دارو به شیر مادر منتقل می شود. این ممکن است کیفیت و میزان تولید شیر مادر را کاهش دهد. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: مهار کننده های آروماتاز (مانند آناستروزول، اگزمستان، لتروزول)، فولوسترانت، اوسپمیفن، رالوکسیفن، تاموکسیفن، تورمیفن، ترانکسامیک اسید.
این دارو ممکن است در برخی از آزمایش های تشخیصی / پزشکی (از جمله تست متراپون) تداخل ایجاد کرده و باعث نتایج نادرست آزمایش می شود. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاه و کلیه پزشکان از استفاده از این دارو مطلع هستند.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن و یا دشواری در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سوء مصرف ممکن است شامل: حالت تهوع / استفراغ شدید، خونریزی واژینال غیرمعمول باشد.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
تمام نوبت های پزشکی و آزمایشگاهی را به خاطر داشته باشید. معاینات کامل بدنی را که شامل آزمایش های تشخیصی و پزشکی (مانند فشار خون، معاینه سینه / ماموگرافی، معاینه لگن، تست پاپ اسمیر) برای نظارت بر پیشرفت و بررسی عوارض جانبی است به طور منظم انجام دهید. برای معاینه سینه های خود از دستورالعمل های پزشک خود پیروی کنید و بلافاصله توده ها را گزارش دهید. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
پیشگیری یا کنترل فشار خون بالا، کلسترول بالا و دیابت می تواند در کاهش احتمال بیماری های قلبی و سکته کمک کند. تغییر سبک زندگی که می تواند به کنترل یا جلوگیری از این بیماری ها کمک کند شامل کاهش استرس، رژیم کم چربی / نمک، کاهش وزن در صورت اضافه وزن، ورزش منظم و قطع سیگار است. ذهن خود را با تمرینات ذهنی فعال (مانند خواندن، حل جدول کلمات متقاطع) برای جلوگیری از زوال عقل فعال نگه دارید. با پزشک خود در مورد تغییر سبک زندگی که ممکن است مفید باشد صحبت کنید.
تغییر در سبک زندگی که ممکن است به کاهش گرگرفتگی کمک کند که شامل توقف سیگار کشیدن، لباس راحت و سبک پوشیدن، اجتناب و محدود کردن برخی از غذاها (غذاهای پرادویه، کافئین، الکل)، کاهش استرس و ورزش منظم است.
تغییر در سبک زندگی که به سلامت استخوان ها کمک می کند شامل افزایش ورزش های استقامتی، ترک سیگار، محدودیت الکل و خوردن وعده های غذایی متعادل است که حاوی کلسیم و ویتامین D کافی است. از آنجا که ممکن است لازم باشد از مکمل های کلسیم و ویتامین D نیز استفاده کنید و تغییراتی در سبک زندگی ایجاد کنید، برای مشاوره با پزشک خود مشورت کنید.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
دارو را در دمای محیط و به دور از نور و رطوبت نگه دارید و از نگهداری دارو در حمام خودداری کنید. همچنین داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.