درخواست مشاوره رایگان
ویتامین ث که به نام اسکوربیک اسید نیز شناخته می شود، از ویتامین های محلول در آب است که برای حفظ سلامتی بدن مورد نیاز است. در ادامه اطلاعاتی درباره اثر ویتامین ث بر سلامتی و میزان مورد نیاز آن برای بدن ارائه می شود.
ویتامین ث یکی از کم خطرترین و مؤثرترین مواد مغذی است. اگرچه این ویتامین ممکن است درمانی برای بیماری ها نباشد، اما مزایای زیادی از جمله پیشگیری و محافظت در برابر بروز بیماری های نقص سیستم ایمنی، بیماری های قلبی عروقی، مشکلات سلامتی جنین در دوران بارداری، بیماری های چشمی و حتی چین و چروک پوست دارد. سطح قابل تحمل مصرف (یا حداکثر مقدار بی ضرری که می توان در یک روز مصرف کرد) 2000 میلی گرم (mg) در روز برای بزرگسالان است.
مارک مویاد، از دانشگاه میشیگان می گوید: "ویتامین ث توجه زیادی را به خود جلب کرده است چرا که مشاهده شده است سطوح بالاتر ویتامین ث در خون نشانگر تغذیه ای ایده آل و سلامت کلی است." هرچه بیشتر روی ویتامین ث مطالعه شود، درک بهتری از چگونگی اثر آن در بهبود سلامتی و محافظت از بدن در بیماری های قلبی عروقی، سرطان، سکته، سلامت چشم و ایمنی خواهیم داشت.
دکتر مویاد می گوید: حداکثر دوز احتمالاً بی خطر برای ویتامین ث 2000 میلی گرم در روز است، و مطالعات نشان می دهند مصرف روزانه 500 میلی گرم کاملاً بی خطر است.
کمبود ویتامین ث عمدتاً در بزرگسالان مبتلا به سوء تغذیه دیده می شود. در موارد شدید، می تواند منجر به اسکوربوت شود که با ضعف، کم خونی، کبودی، خونریزی و لق شدن دندان ها مشاهده می شود.
غذای سالم بهترین راه برای دریافت تمام مواد مغذی است. بدن با داشتن یک رژیم غذایی سالم و با مصرف میوه ها و سبزیجات، علاوه بر ویتامین ث، ویتامین ها و مواد معدنی دیگر و فیبر دریافت خواهد کرد.
یک فنجان آب پرتقال یا نصف فنجان فلفل دلمه قرمز برای تأمین نیاز روزانه ویتامین ث کافی است. از جمله مواد غذایی حاوی ویتامین ث عبارتند از:
ویتامین ث که به نام اسید اسکوربیک نیز شناخته می شود، برای رشد، نمو و ترمیم بافت های بدن ضروری است و در بسیاری از عملکردهای بدن، از جمله تشکیل کلاژن، جذب آهن، عملکرد مناسب سیستم ایمنی، بهبود زخم و حفظ غضروف، استخوان ها و دندان ها نقش دارد.
ویتامین ث یکی از آنتی اکسیدان هایی است که می تواند بدن را در برابر آسیب های ناشی از مولکول های مضری به نام رادیکال های آزاد و همچنین مواد شیمیایی سمی و آلاینده هایی مانند دود سیگار محافظت کند. رادیکال های آزاد می توانند در ایجاد بیماری هایی مانند سرطان، بیماری های قلبی و آرتروز نقش داشته باشند.
بدن ویتامین ث را ذخیره نمی کند؛ بنابراین مصرف بیش از اندازه آن به طور معمول نگران کننده نیست. اما همچنان مهم است که مصرف آن از 2000 میلی گرم در روز تجاوز نکند تا از ایجاد فشار بیش از اندازه به کبد، ناراحتی معده و اسهال جلوگیری شود.
ویتامین ث یکی از ویتامین های "محلول در آب" است. از آنجایی که بدن آنها را ذخیره نمی کند، برای حفظ سطح سالم باید همیشه در رژیم غذایی در نظر گرفته شوند. میوه ها و سبزیجات غنی از ویتامین ث را به صورت خام مصرف کنید یا آنها را با کمی آب بپزید تا مواد مغذی در آب غذا نیز مصرف شود.
ویتامین ث هم در غذا و هم به صورت قرص جذب سریعی در بدن دارند و وقتی با قرص یا غذاهای حاوی آهن مصرف شود، جذب آن را در بدن افزایش می دهد.
هیچ ویتامینی نمی تواند بر مشکلات جدی سلامتی و بیماری های شدید غلبه کند. با این حال، تحقیقات نشان می دهد که ویتامین ث می تواند مزایای زیادی برای سلامتی داشته باشد:
مطالعات دیگر نشان داده اند که ویتامین ث ممکن است در موارد زیر نیز نقش داشته باشد:
ویتامین ث در بسیاری از میوه ها و سبزیجات وجود دارد. از غذاهای غنی از ویتامین ث می توان به مرکبات، فلفل سبز، توت فرنگی، گوجه فرنگی، کلم بروکلی، سیب زمینی سفید و سیب زمینی شیرین اشاره کرد. سایر منابع مناسب ویتامین ث شامل سبزیجات با برگ های ضخیم و تیره (مانند اسفناج)، طالبی، پاپایا، انبه، هندوانه، کلم بروکسل، گل کلم، کلم، فلفل قرمز، تمشک، بلوبری، کدو حلوایی و آناناس می باشد.
در اینجا هشت راه ساده برای افزودن مقادیر بیشتری میوه ها و سبزیجات در رژیم غذایی خود در هر روز آورده شده است:
توجه داشته باشید هیچ ویتامین، مواد معدنی و مغذی معجزه آسایی وجود ندارد؛ اما خوردن یک رژیم غذایی متنوع و غنی از تمام مواد مغذی، بهترین استراتژی برای داشتن سلامتی است.
رژیم غذایی سالمی داشته باشید؛ در صورت صلاحدید پزشک، روزانه یک مولتی ویتامین مصرف کنید، زیرا اکثر افراد به اندازه کافی همه مواد مغذی را دریافت نمی کنند. به منظور جلوگیری از ابتلا به سرماخوردگی و آنفولانزا، شستن دست ها را فراموش نکنید.
