پرومتازین

Promethazine
نام های تجاری

پرومتازین (نام تجاری: فنرگان) یک داروی آنتی هیستامین از گروه فنوتیازین ها است که برای درمان آلرژی ها، تهوع، استفراغ، بیماری حرکت و بهبود اختلالات خواب استفاده می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف پرومتازین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.

نام عمومی: پرومتازین (خوراکی)

نام تجاری: فنرگان

موارد مصرف پرومتازین

داروی پرومتازین

پرومتازین برای پیشگیری و درمان حالت تهوع و استفراغ مربوط به شرایط خاص (مانند قبل و بعد از جراحی، بیماری مسافرت) استفاده می شود. همچنین برای درمان علائم آلرژی مانند راش پوستی، خارش و آبریزش بینی استفاده می شود. این دارو ممکن است در ایجاد احساس خواب آلودگی و آرامش قبل و بعد از جراحی یا به بهبود عملکرد برخی از مسکن های درد حاوی مخدر (مانند مپریدین) کمک کند. همچنین ممکن است برای مدتی کوتاه از این دارو برای درمان آبریزش بینی به دلیل سرماخوردگی استفاده شود.

پرومتازین نوعی آنتی هیستامین است و با جلوگیری از ترشح یک ماده طبیعی خاص (هیستامین) که بدن هنگام واکنش آلرژیک ایجاد می کند، عمل می کند. اثرات دیگر آن (مانند ضد تهوع، ایجاد احساس آرام بخشی، تسکین درد) ممکن است با تأثیر بر سایر مواد طبیعی (مانند استیل کولین) و تأثیر مستقیم بر قسمت های خاصی از مغز، تاثیر گذار باشد.

هنوز ثابت نشده است که محصولات درمانی سرفه و سرماخوردگی در کودکان زیر 6 سال بی خطر و مفید باشند؛ بنابراین، از پرومتازین برای درمان علائم سرماخوردگی در کودکان زیر 6 سال استفاده نکنید، مگر اینکه حتما پزشک دستور داده باشد. برخی از محصولات (مانند قرص ها / کپسول های طولانی اثر) برای استفاده در کودکان زیر 12 سال توصیه نمی شود. از پزشک معالج یا پزشک داروخانه برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد استفاده ایمن از این محصول بپرسید.

این محصولات سرماخوردگی را درمان نمی کنند یا طول دوره بیماری را کاهش نمی دهند و ممکن است عوارض جانبی جدی ایجاد کنند. برای کاهش خطر عوارض جانبی جدی، با دقت به تمام دستورالعمل های دوز مصرفی عمل کنید. از سایر داروهای سرفه و سرماخوردگی را که ممکن است حاوی مواد مشابه باشند، استفاده نکنید. با پزشک معالج یا پزشک داروخانه در مورد استفاده از راه های دیگر برای تسکین سرفه و علائم سرماخوردگی (مانند نوشیدن مایعات کافی، استفاده از دستگاه بخور یا اسپری / قطره های نمکی بینی) مشورت کنید.

درمان حالت تهوع ناشی از مسافرت با داروی پرومتازین

زمان و نحوه مصرف پرومتازین

پیش از هر بار مصرف این دارو، راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج یا پزشک داروخانه بپرسید.

پرومتازین را به طبق دستورالعمل پزشک معمولاً 2 تا 4 بار در روز بصورت خوراکی همراه با غذا یا بعد از غذا مصرف کنید. برای بیماری مسافرت، اولین دوز پرومتازین باید 30 تا 60 دقیقه قبل از شروع سفر مصرف شود. برای آلرژی، این دارو ممکن است یک بار در روز و هنگام خواب مصرف شود تا از خواب آلودگی در طول روز جلوگیری کند. هنگام استفاده قبل از جراحی، نیز ممکن است پرومتازین شب قبل یا درست قبل از عمل مصرف شود و بعدا طبق دستور ادامه یابد.

اگر از شکل مایع (شربت) پرومتازین استفاده می کنید، دوز را با استفاده از دستگاه / قاشق مخصوص اندازه گیری به دقت بسنجید. از قاشق خانگی استفاده نکنید، زیرا ممکن است دوز مناسب را دریافت نکنید.

دوز مصرفی دارو براساس شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به دارو و در کودکان نیز براساس وزن آنها، تعیین می شود. دوز مصرفی دارو را خودسرانه افزایش ندهید و این دارو را بیشتر از زمان تجویز مصرف نکنید.

در صورت عدم بهبودی یا تشدید شرایط به پزشک خود اطلاع دهید.

عوارض جانبی پرومتازین

خواب آلودگی، سرگیجه، یبوست، تاری دید یا خشکی دهان می توانند از عوارض پرومتازین باشند. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.

برای از بین بردن خشکی دهان، آب نبات (بدون قند) یا چیپس یخ (تراشه های یخ) را مکیده، آدامس (بدون قند) بجوید، آب بنوشید یا از جایگزین بزاق (بزاق مصنوعی) استفاده کنید.

به یاد داشته باشید که پزشک معالج این دارو را تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف پرومتازین، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.

در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله: غش کردن، ضربان قلب آهسته، تغییرات ذهنی / خلقی (مانند توهم، عصبی، تحریک پذیری، بی قراری، گیجی)، حرکات غیرمعمول / کنترل نشده (مانند خیره شدن به سمت بالا، پیچش گردن، حرکات زبان)، لرزش (رعشه)، مشکل در ادرار کردن، خونریزی / کبودی آسان، علائم عفونت (مانند تب، گلودرد مداوم)، درد شدید معده / شکم، حالت تهوع / استفراغ مداوم، زردی چشم / پوست، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.

در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی بسیار جدی، از جمله: تنفس آرام / کم عمق، تشنج بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.

پرومتازین به ندرت ممکن است باعث ایجاد نوعی بیماری بسیار جدی به نام سندرم بدخیم نورولپتیک (NMS) شود. در صورت وجود هر یک از علائم همچون: تب، سفتی عضلانی / درد / حساسیت به ضعف، خستگی شدید، گیجی شدید، تعریق، ضربان قلب سریع / نامنظم، ادرار تیره، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار)، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

تاری دید از عوارض جانبی داروی پرومتازین

واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.

موارد مذکور، تمام عوارض جانبی پرومتازین را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

موارد احتیاطی و منع مصرف

پیش از مصرف پرومتازین در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری همچون داروهای فنوتیازین (مانند پروکلرپرازین)، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.

همچنین قبل از مصرف پرومتازین، پزشک معالج یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص: مشکلات تنفسی (مانند آسم، بیماری انسدادی مزمن ریوی-COPD، آپنه خواب)، مشکلات خون / سیستم ایمنی بدن (مانند اختلال عملکردی مغز استخوان)، فشار خون بالا در چشم (گلوکوم)، بیماری قلبی (مانند ضربان قلب نامنظم)، فشار خون بالا، بیماری کبدی، برخی اختلالات مغزی (مانند سندرم بدخیم نورولپتیک، سندرم ری، تشنج)، مشکلات معده / روده (مانند انسداد، زخم)، پرکاری تیروئید (هایپرتیروئیدیسم)، مشکل در ادرار کردن (به عنوان مثال، به دلیل بزرگ شدن پروستات) مطلع سازید.

این دارو ممکن است باعث ایجاد سرگیجه و خواب آلودگی شود و مصرف الکل یا ماری جوانا (شاهدانه) می تواند آن را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.

تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.

پرومتازین ممکن است حساسیت شما را نسبت به آفتاب بیشتر کند. وقت خود را در زیر نور آفتاب محدود کنید. از غرفه های برنزه کننده و چراغ های آفتابی بپرهیزید. در فضای باز از ضد آفتاب استفاده کنید و یا لباس محافظ بپوشید. در صورت آفتاب سوختگی یا تاول های پوستی یا قرمزی بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.

پرومتازین ممکن است باعث تعرق کمتر و افزایش احتمال گرمازدگی شود. از انجام کارهایی که ممکن است باعث گرم شدن بیش از حد شما شوند مانند انجام کارهای سخت یا ورزش در هوای گرم یا استفاده از وان آبگرم خودداری کنید. وقتی هوا گرم است، مایعات زیادی بنوشید و لباس سبک بپوشید. اگر بیش از حد احساس گرما کردید، بلافاصله به دنبال مکانی برای خنک شدن و استراحت باشید. در صورت وجود تب مداوم، تغییرات ذهنی / خلقی، سردرد یا سرگیجه بلافاصله به پزشک اطلاع دهید.

شکل مایع پرومتازین ممکن است حاوی شکر و یا الکل باشد. در صورت ابتلا به دیابت، بیماری کبد یا هر بیماری دیگری که لازم باشد از این مواد در رژیم غذایی خود استفاده نکنید، سعی کنید با احتیاط و زیر نظر پزشک مصرف کنید. در مورد استفاده ایمن از این محصول با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مشورت کنید.

کودکان ممکن است نسبت به عوارض جانبی پرومتازین، به ویژه کندی تنفس، حساسیت بیشتری نشان دهند. این دارو اغلب به جای خواب آلودگی می تواند در کودکان خردسال هیجان ایجاد کند. هنگام استفاده از این دارو در کودکانی که مایعات زیادی از دست داده اند (کم آبی بدن)، افرادی که سابقه خانوادگی سندرم مرگ ناگهانی نوزاد (SIDS) دارند و کسانی که سخت از خواب بیدار می شوند، باید توجه ویژه ای شود.

مشکلات تنفسی از موارد احتیاطی مصرف داروی پرومتازین

افراد مسن نیز ممکن است نسبت به عوارض جانبی پرومتازین، به خصوص خواب آلودگی، گیجی، یبوست یا مشکل در ادرار کردن حساسیت بیشتری نشان دهند. خواب آلودگی و گیجی می تواند خطر زمین خوردن را در آنها افزایش دهد.

در دوران بارداری، این دارو باید فقط در مواردی ضروری استفاده شود. بلافاصله در مورد خطرات و فواید این دارو با پزشک خود مشورت کنید.

انتقال پرومتازین به شیر مادر هنوز مشخص نیست. به دلیل خطر احتمالی برای نوزاد، شیردهی در هنگام استفاده از این دارو توصیه نمی شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

تداخلات دارویی پرومتازین

تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی پرومتازین را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.

برخی از محصولاتی که ممکن است با پرومتازین تداخل داشته باشند عبارتند از: آنتی هیستامین های موضعی (مانند کرم دیفن هیدرامین، پماد، اسپری)، متوکلوپرامید.

همچنین در صورت مصرف پرومتازین با سایر محصولات که ممکن است باعث خواب آلودگی یا مشکلات تنفسی شود، ممکن است خطر عوارض جانبی جدی (مانند تنفس آرام / کم عمق، خواب آلودگی شدید / سرگیجه) افزایش یابد. در صورت استفاده از سایر محصولات مانند داروهای تسکین دهنده درد یا سرفه (مانند کدئین، هیدروکدون)، الکل، ماری جوانا (شاهدانه)، داروهای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم)، داروهای شل کننده عضلات (مانند کاریزوپرودول، سیکلوبنزاپرین) و یا سایر آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین) به پزشک معالج یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

برچسب روی تمام داروهای خود را بررسی کنید (مانند آلرژی یا محصولات سرفه و سرماخوردگی)؛ زیرا ممکن است حاوی مواد خواب آور باشند. از پزشک داروخانه در مورد نحوه استفاده مطمئن داروها سوال کنید.

پرومتازین ممکن است در برخی آزمایشات آزمایشگاهی (از جمله برخی از تست های بارداری، تست تحمل گلوکز، آزمایش آلرژی پوست) تداخل ایجاد کرده و باعث نتایج اشتباه در آزمایش شود؛ بنابراین اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاه و کلیه پزشکان از استفاده شما از این دارو مطلع هستند.

سوءمصرف

در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن، تنگی نفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سوء مصرف می تواند به صورت خواب آلودگی شدید / سرگیجه، غش کردن، تنفس آهسته / کم عمق، تشنج، سفتی / کشیدگی عضلات، گشاد شدن مردمک چشم و همچنین در کودکان، ممکن است تغییرات ذهنی / خلقی (مانند بی قراری، تحریک پذیری و توهم) باشند.

توجه

این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.

دوز فراموش شده

اگر دوز مصرفی را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن آن را مصرف کنید. اما اگر نزدیک به زمان دوز بعدی است، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.

نگهداری

در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.

دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.

ثبت دیدگاه دیدگاه خود را به اشتراک بگذارید.
ارسال
دیدگاه ها