درخواست مشاوره رایگان
دوکسیلامین (نام تجاری: یونیسام)، از دسته داروهای ضدحساسیت و آرام بخش است که با تغییر انتقال دهنده های شیمیایی در مغز به کنترل علائم آلرژی و تب یونجه و همچنین درمان بی خوابی کمک می کند. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف دوکسیلامین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: دوکسیلامین
نام تجاری: یونیسام
دوکسیلامین نوعی آنتی هیستامین است که برای تسکین علائم آلرژی، تب یونجه و سرماخوردگی استفاده می شود. این دارو با جلوگیری از تولید برخی مواد طبیعی (هیستامین، استیل کولین) توسط بدن فعالیت می کند که منجر به تسکین علائم آلرژی / سرماخوردگی مانند آبریزش چشم، بینی و عطسه خواهد شد.
ایمن یا موثر بودن داروهای ضد سرفه و سرماخوردگی در کودکان زیر 6 سال اثبات نشده است؛ بنابراین، از داروی دوکسیلامین برای درمان علائم سرماخوردگی در کودکان زیر 6 سال استفاده نکنید، مگر اینکه پزشک تجویز کرده باشد. همچنین، کودکان زیر 12 سال قرص های 25 میلی گرمی را نباید مصرف نمایند، مگر اینکه با تجویز پزشک باشد. از پزشک خود یا پزشک داروخانه برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد استفاده ایمن از دارو مشورت نمایید.
این محصولات دوره درمانی سرماخوردگی را کوتاه نمی کنند و امکان دارد عوارض جانبی جدی به همراه داشته باشند. برای کاهش خطر عوارض جانبی، در زمان هایی تعیین شده توسط پزشک دارو را مصرف نمایید. برای خواب آلودگی کودک از این دارو استفاده نکنید. سایر داروهای سرفه و سرماخوردگی را که حاوی مواد مشابه هستند نیز نباید استفاده کنید. از پزشک خود یا پزشک داروخانه در مورد راه های دیگر تسکین علائم سرفه و سرماخوردگی (مانند نوشیدن مایعات کافی، استفاده از دستگاه بخور یا قطره / اسپری های نمکی بینی) سوال نمایید.
پیش از هر بار مصرف این دارو، راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
داروی دوکسیلامین را به صورت خوراکی با غذا یا بدون غذا مصرف کنید. دستورالعمل های مربوط به مقادیر مصرفی دارو در توضیحات دارو را مشاهده نمایید.
در صورت بروز ناراحتی معده، این دارو همراه با غذا یا شیر مصرف شود.
اگر از انواع قابل جویدن دوکسیلامین استفاده می کنید، کاملاً دارو را بجوید و سپس قورت دهید.
اگر از فرم شربت دوکسیلامین استفاده می کنید، دوز را با دقت و با استفاده از وسایل مخصوص اندازه گیری کنید. از قاشق خانگی استفاده نکنید زیرا امکان اشتباه در اندازه گیری دوز وجود دارد.
از این دارو بدون مشورت با پزشک یا بیش از زمان تعیین شده مصرف نکنید. دوز مصرفی هرشخص بر اساس سن، شرایط پزشکی و پاسخ به درمان متفاوت است.
خواب آلودگی، سرگیجه، سردرد، یبوست، ناراحتی معده، تاری دید، کاهش هماهنگی یا خشکی دهان / بینی / گلو می تواند از عوارض دوکسیلامین باشد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت بروز هرگونه عوارض جانبی جدی، از جمله: تغییرات ذهنی / خلقی (به عنوان مثال، توهم، زودرنجی، عصبی بودن، گیجی)، صدای زنگ در گوش، مشکل در ادرار کردن، کبودی / خونریزی آسان، ضربان سریع / نامنظم قلب، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی بسیار جدی، از جمله تشنج، بلافاصله به پزشک مراجعه نمایید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی دوکسیلامین را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف دوکسیلامین، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف دوکسیلامین، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص: مشکلات تنفسی (به عنوان مثال، آسم، آمفیزم)، بیماری های چشم (گلوکوم)، مشکلات قلبی، فشار خون بالا، بیماری کبدی، تشنج، بیماری های معده (به عنوان مثال، زخم، انسداد)، پرکاری تیروئید، مشکلات ادراری (به عنوان مثال، مشکل ادرار به دلیل بزرگ شدن پروستات، احتباس ادرار) مطلع سازید.
دوکسیلامین ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
برای به حداقل رساندن سرگیجه و سبکی سر، هنگام برخاستن از حالت نشسته یا خوابیده، به آرامی بلند شوید.
فرم شربت دوکسیلامین حاوی شکر است. در صورت ابتلا به دیابت احتیاط در مصرف توصیه می شود. در مورد استفاده بی خطر از این محصول از پزشک خود یا پزشک داروخانه سوال کنید.
افراد مسن نسبت به عوارض جانبی دوکسیلامین، به خصوص خواب آلودگی، سرگیجه، فشار خون پایین، گیجی، یبوست یا مشکلات ادراری حساسیت بیشتری نشان می دهند. خواب آلودگی، سرگیجه و گیجی می تواند خطر زمین خوردن را افزایش دهد.
کودکان نسبت به اثرات آنتی هیستامین حساسیت بیشتری نشان می دهند. در کودکان خردسال، این دارو به جای خواب آلودگی می تواند باعث تحریک / هیجان شود.
استفاده از دوکسیلامین در دوران بارداری بی خطر است.
بر اساس اطلاعات داروهای مرتبط، این دارو می تواند به شیر مادر منتقل شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی دوکسیلامین را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که با دوکسیلامین تداخل دارند عبارتند از: آنتی هیستامین های مخصوص پوست (مانند کرم دیفن هیدرامین، پماد، اسپری).
اگر از داروهایی که باعث خواب آلودگی و گیجی می شوند از جمله الکل، ماری جوانا (شاهدانه)، آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین)، داروهای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی (مانند کاریسوپرودول، سیکلوبنزپرین) و مسکن های افیونی (مانند کدئین) استفاده می کنید، حتماً آن را به پزشک خود اطلاع دهید. برچسب روی تمام داروهای خود را بررسی کنید (مانند آلرژی یا داروهای ضد سرفه و سرماخوردگی) چرا که می توانند حاوی مواد خواب آور باشند. از پزشک داروخانه نحوه استفاده صحیح داروها را جویا شوید.
این دارو در برخی آزمایش های تشخیصی (مانند آزمایش غربالگری داروی ادرار) تداخل ایجاد می کند و احتمالاً باعث نتایج آزمایش نادرست می شود. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاه و کلیه پزشکان از مصرف این دارو اطلاع دارند.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت بزرگ شدن مردمک، گرگرفتگی، تب، توهم، ضعف، لرزش بدن، تیک عضلانی، از دست دادن هوشیاری، تشنج باشد.
در کودکان، هیجان در ابتدا رخ داده و احتمال دارد به دنبال آن از دست دادن هماهنگی، خواب آلودگی، از دست دادن هوشیاری و تشنج، ایجاد شود.
داروی دوکسیلامین را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید و تمامی معاینات پزشکی و آزمایشگاهی را نگه داری نمایید.
قابل مصرف نمی باشد.
به اطلاعات نگه داری در محصول بسته بندی مراجعه نمایید و اگر سوالی برایتان ایجاد شده از پزشک داروخانه بپرسید.
تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
