درخواست مشاوره رایگان
زولپیدم (نام تجاری: آمبین) یک داروی خواب آور است که در درمان بی خوابی (اینسومنیا) تجویز می شود. این دارو با تأثیر بر گیرنده های مغز، به ایجاد اثرات آرام بخش و خوابیدن کمک می کند. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف زولپیدم، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: زولپیدم
نام تجاری: آمبین
زولپیدم برای درمان بی خوابی در بزرگسالان استفاده می شود. اگر در به خواب رفتن مشکل دارید، کمک می کند تا سریع تر بخوابید؛ بنابراین می توانید استراحت شبانه بهتری داشته باشید. زولپیدم متعلق به دسته ای از داروهای خواب آور است. این دارو با تاثیر روی مغز اثر آرام بخشی ایجاد می کند.
این دارو معمولاً به دوره های درمانی کوتاه مدت 1 تا 2 هفته ای یا کمتر محدود می شود.
پیش از هر بار مصرف این دارو، راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
طبق دستور پزشک، داروی زولپیدم را به صورت خوراکی و با معده خالی مصرف کنید، به علت سرعت بالای کارکرد زولپیدم، معمولاً هر شب آن را قبل از خوابیدن مصرف کنید. آن را همراه یا بعد از غذا مصرف نکنید؛ زیرا با سرعت مناسب عمل نمی کند.
دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد، سن، جنسیت، سایر داروهای مصرفی و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود. دوز خود را افزایش ندهید، یا بیشتر از زمان تجویز شده مصرف نکنید. همینطور بیش از 10 میلی گرم در روز مصرف نکنید. برای خانم ها معمولاً دوز کمتری تجویز می شود زیرا این دارو در خانم ها دیرتر از مردان از بدن دفع می شود. برای افراد مسن معمولاً دوز کمتری تجویز می شود تا خطر عوارض جانبی را کاهش دهد.
اگر ناگهان مصرف زولپیدم را متوقف کنید علائم ترک (مانند حالت تهوع، استفراغ، گرگرفتگی، گرفتگی معده، عصبی بودن، لرزش) ایجاد شده و برای کمک به جلوگیری از بروز این علائم، پزشک دوز شخص را به آرامی کاهش می دهد. در صورت استفاده طولانی مدت از زولپیدم یا در دوزهای بالا احتمال اعتیاد به آن بیشتر است. در صورت قطع مصرف، فوراً به پزشک معالج یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
اگرچه درکل این دارو برای بسیاری از افراد کمک کننده است، اما گاهی باعث اعتیاد می شود. در صورت ابتلا به اختلال مصرف مواد (مانند سوء مصرف یا اعتیاد به مواد مخدر / الکل) این خطر بالاتر می رود. این دارو را دقیقاً طبق دستورالعمل مصرف کنید تا خطر اعتیاد را کاهش دهد. از پزشک معالج یا پزشک داروخانه برای جزئیات بیشتر سوال کنید.
هنگامی که از زولپیدم برای مدت طولانی استفاده می شود، می تواند به خوبی عمل نکند. در صورت عدم عملکرد مناسب این دارو با پزشک خود صحبت کنید.
اگر وضعیت فرد بعد از 7 تا 10 روز ادامه پیدا کرد یا تشدید شد، به پزشک اطلاع دهید.
امکان دارد تا چند شب اول پس از قطع مصرف زولپیدم در خواب مشکل داشته باشید. به این حالت بی خوابی برگشتی گفته می شود و طبیعی است. معمولاً بعد از 1-2 شب از بین می رود. در صورت تداوم این روند، با پزشک خود تماس بگیرید.
سرگیجه می تواند از عوارض زولپیدم باشد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید.
مصرف زولپیدم می تواند باعث خواب آلودگی در طول روز شود. درصورت وجود این مشکل به پزشک خود اطلاع دهید تا دوز مصرفی تنظیم شود.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی بعید اما جدی: از دست دادن حافظه، تغییرات ذهنی / خلقی / رفتاری (مانند افسردگی جدید / وخیم تر، افکار غیرطبیعی، افکار خودکشی، توهم، گیجی، تحریک، رفتار پرخاشگرانه، اضطراب) فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی داروی زولپیدم را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف داروی زولپیدم، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله: بیماری کلیوی، بیماری کبدی، مشکلات روحی / خلقی (مانند افسردگی، افکار خودکشی)، سابقه شخصی یا خانوادگی اختلال مصرف مواد (مانند سوء مصرف) یا اعتیاد به مواد مخدر / الکل، سابقه شخصی یا خانوادگی پیاده روی در خواب، مشکلات ریوی / تنفسی (مانند بیماری انسداد ریوی مزمن-COPD، آپنه خواب)، نوعی بیماری عضلانی خاص (میاستنی گراویس) مطلع سازید.
اثرات این دارو حتی پس از بیدار شدن در روز بعد نیز می تواند ادامه داشته باشد. اگر 7 تا 8 ساعت نخوابید یا داروهای خواب آور دیگری مصرف کنید یا حساسیت بیشتری نسبت به این دارو داشته باشید، امکان دارد احساس هوشیاری کنید اما نمی توانید رانندگی کنید. همچنین ممکن است دچار سرگیجه یا تاری دید / دو بینی شوید. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
کودکان نسبت به عوارض جانبی زولپیدم خصوصاً سرگیجه و توهم حساسیت بیشتری دارند.
افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی زولپیدم، به ویژه سرگیجه، گیجی، بی ثباتی و خواب آلودگی حساس باشند. این عوارض، خطر افتادن روی زمین در سالمندان را افزایش دهد.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
در دوران بارداری، زولپیدم باید فقط در موارد ضروری استفاده شود. همچنین، نوزادان متولد شده از مادرانی که در طول 3 ماه آخر بارداری از این دارو استفاده کرده اند ممکن است دچار خواب آلودگی غیرمعمول، مشکل تنفس، مشکلات غیر معمول حرکتی یا علائم ترک شوند. در صورت مشاهده علائم غیرمعمول در نوزاد، بلافاصله از امداد پزشکی استفاده کنید. خطرات و فواید را با پزشک خود در میان بگذارید.
مقدار کمی از این دارو به شیر مادر منتقل می شود و می تواند اثرات نامطلوبی بر روی کودک شیرخوار داشته باشد (مانند خواب آلودگی غیرمعمول، مشکل تنفس یا مشکلات غیر معمول حرکتی). در صورت مشاهده علائم غیرمعمول در کودک، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. ازپزشک درباره مصرف شیر مادر برای کودک حین درمان و 23 ساعت پس از مصرف این دارو سوال کنید تا خطر عوارض جانبی کاهش یابد، قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی زولپیدم را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
محصولی که با زولپیدم تداخل دارد عبارت است از: سدیم اکسی بات.
بعضی داروها می توانند بر دفع زولپیدم از بدن و عملکرد آن تأثیر بگذارند. به عنوان مثال می توان به داروهای ضد قارچ آزول (مانند کتوکونازول)، ریفامپین، گیاه گل راعی و غیره اشاره کرد.
در صورت مصرف زولپیدم با سایر محصولاتی که ممکن است باعث خواب آلودگی یا مشکلات تنفسی شوند، ممکن است خطر عوارض جانبی جدی (مانند تنفس آرام / کم عمق، خواب آلودگی شدید / سرگیجه) افزایش یابد. در صورت استفاده از سایر محصولات مانند داروهای تسکین دهنده درد یا سرفه (مانند کدئین، هیدروکدون)، الکل، ماری جوانا (شاهدانه)، داروهای دیگر برای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زوپیکلون)، داروهای شل کننده عضلات (مانند کاریسوپرودول، سیکلوبنزاپرین) یا آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین) به پزشک معالج یا پزشک داروخانه بگویید.
برچسب روی تمام داروهای خود را بررسی کنید (مانند آلرژی یا محصولات سرفه و سرماخوردگی) زیرا ممکن است حاوی مواد خوابی آور باشند. از پزشک داروخانه نحوه استفاده مطمئن داروها را سوال کنید.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت تنفس کند یا خواب عمیقی که نمی توانید از آن بیدار شوید باشد.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید. زیرا این کار برخلاف قانون است
با افزایش سن، الگوی خواب به طور طبیعی دستخوش تغییر شده و خواب در طول شب چندین بار قطع می شود. با پزشک معالج یا پزشک داروخانه در مورد راه های بهبود مشکلات خواب بدون مصرف دارو مانند اجتناب از مصرف کافئین و الکل نزدیک به زمان خواب، جلوگیری از خوابیدن در روز و خوابیدن هر شب در یک ساعت مشخص مشورت کنید.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، از مصرف آن خودداری کنید مگر اینکه وقت آن را داشته باشید که 7 تا 8 ساعت بعد بخوابید.
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت در ظرف اصلی دارو نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
