درخواست مشاوره رایگان
کلونازپام (نام تجاری: کلونوپین)، از دسته داروهای خانواده بنزودیازپین است که با تغییر عملکرد انتقال دهنده های عصبی به کنترل تشنج و اختلال ترس و اضطراب کمک می کند. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف کلونازپام، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: کلونازپام
نام تجاری: کلونوپین، کلونوپین ویفر
از کلونازپام در پیشگیری و کنترل تشنج استفاده می شود. این دارو به عنوان داروی ضد تشنج یا ضد صرع شناخته شده و همچنین برای درمان وحشت زدگی و حملات پنیک استفاده می شود. کلونازپام با ایجاد آرامش در مغز و اعصاب عمل می کند. این دارو به دسته ای از داروها بنام بنزودیازپین ها تعلق دارد.
پیش از هر بار مصرف این دارو، راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
کلونازپام را طبق تجویز پزشک، معمولاً 2 یا 3 بار در روز، به صورت خوراکی مصرف کنید.
دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد، سن و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود. برای تعیین دوز مصرفی کودکان، وزن کودک نیز در نظر گرفته می شود. برای کاهش خطر بروز عوارض جانبی در افراد مسن، دارو ابتدا در دوز کمتری تجویز می شود. میزان مصرفی دارو و تعداد دفعات مصرف آن را افزایش ندهید و از طولانی تر کردن مدت زمان مصرف دارو نسبت به تجویز پزشک، خودداری کنید.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.
مصرف کلونازپام نباید بدون مشورت با پزشک قطع شود. قطع ناگهانی دارو، می تواند باعث تشدید برخی عارضه ها شود، بنابراین لازم است ابتدا دوز دارو به تدریج کاهش یابد.
توقف ناگهانی مصرف کلونازپام ممکن است باعث بروز عوارضی مانند: تشنج، تغییرات ذهنی / خلقی، لرزش و گرفتگی عضلات معده یا دیگر عضلات شود. برای پیشگیری از بروز این علائم، لازم است دوز مصرفی دارو به تدریج کاهش یابد. این عوارض معمولاً در صورت استفاده طولانی مدت از کلونازپام یا بالا بودن دوز مصرفی بروز می کنند. در صورت بروز این عوارض پزشک معالج و یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید.
در صورت استفاده طولانی مدت از این دارو ممکن است میزان اثربخشی آن کاهش یابد، در این صورت موضوع را به پزشک معالج اطلاع دهید.
با وجود اثربخشی این دارو، ممکن است در مواردی باعث اعتیاد شود. این خطر در صورت وجود اختلال مصرف مواد (مانند سوء مصرف یا اعتیاد به مواد مخدر و الکل)، افزایش می یابد. برای کاهش خطر اعتیاد، این دارو را دقیقاً طبق دستورالعمل مصرف کنید. جزئیات بیشتر را از پزشک معالج یا پزشک داروخانه بپرسید.
در صورت ابتلا به برخی از انواع اختلالات تشنج مصرف داروی کلونازپام می تواند اثر معکوس داشته باشد. با بروز این امر بلافاصله با پزشک خود مشورت کنید. در این صورت پزشک برای کنترل تشنج، دوز مصرفی دیگر داروها را افزایش داده و یا تنظیم می کند.
در صورت تداوم یا تشدید وضعیت، موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید.
خواب آلودگی، سرگیجه، خستگی، از دست دادن تعادل یا افزایش تولید بزاق می توانند از عوارض کلونازپام باشند. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید.
به یاد داشته باشید پزشک معالجتان این دارو را به دلیل بیشتر بودن منافع این دارو نسبت به عوارض آن برای شما تجویز کرده است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
تعداد کمی از افراد که بنا به دلایلی (مانند: تشنج، اختلال دو قطبی، درد) از داروهای ضد تشنج استفاده می کنند، ممکن است دچار افسردگی، تفکر و یا اقدام به خودکشی و یا سایر مشکلات ذهنی و خلقی شوند. اگر شما، خانواده و یا پرستارتان متوجه هرگونه تغییر غیرمعمول یا ناگهانی در خلق و خو، افکار یا رفتار خود (مانند: گیجی، مشکلات حافظه، نشانه های افسردگی، تفکر و یا اقدام به خودکشی، افکار آسیب رساندن به خودتان) شدید، بلافاصله موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید. توجه داشته باشید با جویدن، مکیدن و حل کردن دارو در دهان امکان بروز واکنش های آلرژیک افزایش می یابد.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی کلونازپام را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف کلونازپام، در صورت حساسیت به این دارو و یا سایر بنزودیازپین ها (مانند: دیازپام و لورازپام)، موضوع را با پزشک معالج خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید. این دارو ممکن است حاوی مواد غیرفعالی باشدکه می توانند باعث بروز واکنش های آلرژیک یا سایر مشکلات شوند. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص: نوع خاصی از مشکل چشم (گلوکوم زاویه باریک)، اختلال خونی خاص (پورفیری)، بیماری کبدی، بیماری کلیوی، مشکلات ریوی و تنفسی ، مشکلات ذهنی و خلقی (مانند افسردگی، افکار خودکشی)، سابقه شخصی یا خانوادگی از یک اختلال مصرف مواد (مانند سوء مصرف یا اعتیاد به مواد مخدر یا الکل) مطلع سازید.
این دارو ممکن است باعث گیجی و یا خواب آلودگی شود. همچنین مصرف الکل و ماری جوانا (شاهدانه) می تواند باعث تشدید این امر گردد. از رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، تا زمانی که بتوانید آن را در امنیت و وضعیت مساعد انجام دهید، خودداری نمایید. از مصرف نوشیدنی های الکلی خودداری نموده و در صورت استفاده از ماری جوانا (شاهدانه) با پزشک معالج خود موضوع را در میان بگذارید.
پیش از انجام جراحی، پزشک یا دندانپزشک خود را از کلیه محصولات مصرفی خود (از جمله داروهای با نسخه، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) مطلع نمایید.
عوارض طولانی مدت کلونازپام بر رشد جسمی، ذهنی و رفتاری کودکان نامشخص بوده و ممکن است تا سال ها بروز نکنند؛ بنابراین، درباره خطرات و مزایای درمان با کلونازپام با پزشک معالج خود صحبت کنید.
همچنین افراد مسن نسبت به عوارض این دارو، به ویژه خواب آلودگی و گیجی حساسیت بیشتری نشان داده و این عوارض جانبی می تواند خطر زمین خوردن آن ها را افزایش دهد.
مصرف کلونازپام در دوران بارداری، تنها در موارد اضطراری مجاز بوده و ممکن است به جنین آسیب برساند. با این حال، از آنجایی که تشنج های درمان نشده، نوعی بیماری جدی برای فرد باردار و جنین می باشد و امکان آسیب رساندن به هردوی آن ها را دارد، مصرف این دارو را بدون دستور پزشک خود قطع نکنید. در صورتی که قصد بارداری داشته، باردار بوده و یا احساس می کنید که باردار هستید، سریعاً در مورد مزایا و خطرات استفاده از این دارو در دوران بارداری با پزشک خود صحبت کنید.
کلونازپام به شیر مادر منتقل شده و ممکن است اثرات نامطلوبی بر نوزاد شیرخوار بگذارد. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی کلونازپام را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با کلونازپام تداخل داشته باشند عبارتند از: ارلیستات و سدیم اکسیبات.
در صورت مصرف این دارو با سایر محصولاتی که باعث خواب آلودگی یا مشکلات تنفسی می شوند، خطر بروز عوارض جانبی جدی (مانند تنفس آرام یا کم عمق، خواب آلودگی شدید و سرگیجه) افزایش می یابد. همچنین در صورت استفاده از سایر محصولاتی مانند: داروهای تسکین دهنده درد یا سرفه (مانند کدئین، هیدروکدون)، الکل، ماری جوانا (شاهدانه)، داروهای مربوط به خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم)، داروهای شل کننده عضلات (مانند کاریسوپرودول، سیکلوبنزاپرین) یا آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین)، موضوع را به پزشک خود و پزشک داروخانه اطلاع دهید.
برچسب روی تمام داروهای خود (مانند داروهای آلرژی، سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید؛ زیرا ممکن است حاوی مواد خواب آور باشند. نحوه استفاده صحیح و مطمئن از این داروها را از پزشک داروخانه بپرسید.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا مشکلات تنفسی با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
علائم سوء مصرف دارو می توانند به صورت خواب آلودگی شدید، گیجی، از دست دادن هوشیاری، کاهش و یا کند شدن عکس العمل ها باشند.
داروی کلونازپام را به صورت سر خود به دیگران تجویز نکنید.
جهت کنترل پیشرفت وضعیت و بررسی عوارض جانبی، آزمایشات پزشکی (مانند آزمایش عملکرد کبد، شمارش واحد خون) باید به صورت دوره ای انجام شود.
برای دریافت اطلاعات بیشتر با پزشک معالج خود صحبت کنید.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
