دیفن هیدرامین (بنادریل)

Diphenhydramine
نام های تجاری

دیفن هیدرامین (نام تجاری: بنادریل)، یکی از داروهایی است که بدون نسخه نیز در دسترس می باشد، این دارو از نوع آنتی هیستامین نسل اول است که در کنترل علائم و عوارض بیماری های مختلفی کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف دیفن هیدرامین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.

نام عمومی: دیفن هیدرامین

نام (های) تجاری: بنادریل، جنایست، نارامین، سومینکس و یونیزم

موارد مصرف

داروی دیفن هیدرامین (بنادریل)

دیفن هیدرامین نوعی آنتی هیستامین می باشد که برای تسکین علائم آلرژی، تب یونجه و سرماخوردگی استفاده می شود. این علائم شامل عارضه های پوستی، خارش چشم و بینی و گلو، آبرزیش چشم و بینی، سرفه و عطسه می شود. همچنین برای پیشگیری و درمان حالت تهوع، استفراغ و سرگیجه ناشی از بیماری حرکت استفاده می شود. دیفن هیدرامین سبب آرامش و خواب آلودگی می شود.

تسکین علائم سرماخوردگی با داروی دیفن هیدرامین

دیفن هیدرامین از تولید ماده ای طبیعی که بدن هنگام واکنش آلرژیک، ترشح می شود (هیستامین)، جلوگیری می کند. این دارو با مسدود کردن ماده ای طبیعی که توسط بدن ساخته می شود (استیل کولین) سبب کاهش علائمی مانند آبریزش بینی و چشم می شود.

از دیفن هیدرامین برای درمان علائم سرماخوردگی در کودکان زیر 6 سال استفاده نشود، مگر اینکه پزشک تجویز کرده باشد. برخی محصولات (مانند قرص و کپسول های طولانی اثر) برای کودکان زیر 12 سال تجویز نمی شوند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد استفاده ایمن از دارو، با پزشک یا داروساز صحبت شود.

این محصولات بر درمان یا کاهش مدت سرماخوردگی اثر نمی گذارند. تمام دستورالعمل های مربوط به دوز، جهت کاهش خطر عوارض جانبی دنبال شوند. برای خواباندن کودک از این محصول استفاده نشود. از سایر داروهای سرفه و سرماخوردگی که مواد مشابهی دارند، خودداری شود. در مورد راه های دیگر تسکین سرفه و سرماخوردگی (مانند نوشیدن مایعات کافی، استفاده از مرطوب کننده هوا یا قطره یا اسپری های نمکی بینی) از پزشک یا داروساز سؤال شود.

زمان و نحوه مصرف

تمام راهنمایی های درج شده روی بسته بندی محصول مطالعه شوند. در صورت تجویز دیفن هیدرامین توسط پزشک، طبق دستور مصرف شود. سؤال ها از پزشک یا داروساز پرسیده شوند.

دیفن هیدرامین باید به طور خوراکی مصرف شود. در صورت استفاده از فرم مایع این دارو (شربت)، دوز با دقت توسط قاشق مخصوص، اندازه گیری شود. برای اندازه گیری از قاشق خانگی استفاده نشود زیرا ممکن است در اندازه گیری دقیق دوز دچار اشتباه شوید. در صورت تجویز نوع تک دوز این دارو، نیازی به اندازه گیری نمی باشد.

قرص دیفن هیدرامین با قرار دادن روی زبان حل می شود و سپس باید با آب یا بدون آب بلعیده شود. قرص های جویدنی را قبل بلع باید به طورکامل جوید.

دوز مصرفی دیفن هیدرامین براساس سن، شرایط پزشکی و پاسخ به درمان تجویز می شود. مارک ها و انواع زیادی از دیفن هیدرامین در دسترس می باشد. دوز مصرفی برای هر نوع از آن متفاوت می باشد، بنابراین قبل از مصرف دستورالعمل روی بسته بندی مطالعه شود. از افزایش دوز و مصرف بیش از حد مجاز اجتناب شود.

برای کمک به خوابیدن، دوز مناسب حدود 30 دقیقه قبل از خواب مصرف شود. اگر بعد از مصرف دارو، بیش از 2 هفته در خوابیدن مشکل ایجاد شد، با پزشک تماس گرفته شود.

در صورت عدم بهبودی یا بدتر شدن عارضه، به پزشک اطلاع داده شود.

عوارض جانبی

خواب آلودگی، سرگیجه، یبوست، ناراحتی معده، تاری دید و خشکی دهان و بینی و گلو از عوارض جانبی دیفن هیدرامین می باشد. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، سریعاً به پزشک یا داروساز اطلاع داده شود.

مکیدن آب نبات یا چیپس یخ بدون قند، جویدن آدامس بدون قند، نوشیدن آب یا استفاده از جایگزین بزاق، روش هایی برای رفع خشکی دهان می باشند.

عوارض جانبی داروی دیفن هیدرامین

در صورت تجویز دیفن هیدرامین توسط پزشک و بروز عوارض جانبی، فرد باید به یاد داشته باشد که مزایای مصرف این دارو بیشتر از عوارض جانبی آن خواهد بود. بسیاری از افرادی که از دیفن هیدرامین استفاده می کنند، به عوارض جانبی جدی دچار نمی شوند.

در صورت بروز عوارض جانبی جدی، از جمله: تفییرات ذهنی و خلقی (مانند بی قراری و گیجی)، مشکل در ادرار یا ضربان سریع و نامنظم قلب، یه پزشک اطلاع داده شود.

در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله: تشنج، بلافاصله از کمک پزشکی استفاده شود.

واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به دیفن هیدرامین نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی، خارش و تورم (به خصوص صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکل تنفس، مراقبت های پزشکی انجام شوند.

موارد ذکر شده لیست کاملی از عوارض جانبی احتمالی دیفن هیدرامین نیست. در صورت مشاهده سایر عوارض، با پزشک یا داروساز تماس گرفته شود.

موارد احتیاطی و منع مصرف

در صورت حساسیت به دیفن هیدرامین، دیفن هیدرینات یا ابتلا به آلرژی های دیگر، قبل از مصرف دیفن هیدرامین به پزشک یا داروساز اطلاع دهید. این دارو ممکن است دارای مواد غیر فعالی باشد که باعث واکنش های آلرژیک یا سایر مشکلات شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با داروساز صحبت شود.

قبل از استفاده از این دارو، سابقه پزشکی به پزشک یا داروساز اطلاع داده شود، به خصوص: مشکلات تنفسی (مانند آسم و آمفیزم)، فشار زیاد چشم (گلوکوم)، مشکلات قلبی، فشار خون بالا، بیماری کبدی، تشنج، مشکلات معده و روده (مانند زخم و انسداد)، پرکاری تیروئید و مشکل در ادرار (به عنوان مثال به دلیل بزرگ شدن پروستات).

دیفن هیدرامین سبب گیجی، خواب آلودگی یا تاری دید می شود. الکل یا ماری جوانا (شاهدانه) می توانند این سرگیجه و خواب آلودگی را تشدید بخشند. تا زمانی که از انجام دادن هوشیار کارهایی مانند رانندگی و استفاده از ماشین آلات یا هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد اطمینان حاصل نکرده اید، پرهیز کنید. از مصرف نوشیدنی های الکلی خودداری شود. درصورت استفاده از ماری جوانا به پزشک اطلاع داده شود.

قبل از انجام جراحی، تمام محصولات مورد استفاده (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) به پزشک یا دندان پزشک گفته شوند.

انواع مختلف این دارو حاوی قند یا آسپارتام می باشند. نوع مایع آن حاوی الکل نیز می باشد. از مصرف موارد نام برده شده در صورت ابتلا به دیابت، بیماری کبد و فنیل کتونوریا، باید اجتناب شود. در مورد استفاده ایمن از این محصول از پزشک یا داروساز سؤال شود.

کودکان نسبت به عوارض جانبی دیفن هیدرامین حساسیت بیشتری دارند. این دارو در کودکان خردسال به جای خواب آلودگی، هیجان ایجاد می کند.

افراد مسن نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه خواب آلودگی، گیجی، یبوست و مشکل در ادرار حساسیت بیشتری دارند. خواب آلودگی و گیجی خطر زمین خوردن را افزایش می دهند.

این دارو در دوران بارداری فقط باید در صورت نیاز شدید استفاده شود. در مورد خطرها و فواید این دارو با پزشک صحبت شود.

دیفن هیدرامین به شیر مادر منتقل می شود و اثرات نامطلوبی بر نوزاد شیرخوار خواهد گذاشت. قبل از شیردهی با پزشک صحبت شود.

تداخلات دارویی

تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی دیفن هیدرامین را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.

آنتی هیستامین های موضعی، با دیفن هیدرامین تداخل دارند.

در صورت استفاده از داروهای خواب آور مانند مسکن های درد (مانند کدئین و هیدروکدونالکل، ماری جوانا (شاهدانه)، داروهای خواب یا اضطراب ( مانند آلپرازولام، لورازپام و زولپیدم)، شل کننده های عضلانی (مانند کاریزوپرولول و سیکلوبنزپرین) یا سایر داروهای آنتی هیستامین (مانند کلرفنیرآمین و سیتریزین)، به پزشک یا داروساز اطلاع داده شود.

برچسب روی تمام داروها بررسی شوند (مانند داروهای مربوط به آلرژی، سرفه و سرماخوردگی)، زیرا ممکن است حاوی موادی باشند که خواب آور هستند. نحوه استفاده صحیح از دارو، از داروساز پرسیده شود.

دیفن هیدرامین در برخی آزمایش (از جمله آزمایش پوستی آلرژی) نداخل ایجاد کرده و می تواند منجر به نتایج کاذب شود. از مطلع بودن پرسنل آزمایشگاه و کلیه پزشکان از استفاده ی این دارو، اطمینان حاصل شود.

سوءمصرف

در صورت مصرف بیش از حد دیفن هیدرامین و ایجاد مشکل در تنفس و قطع شدن آن، با فوریت های پزشکی تماس گرفته شود. علائم مصرف بیش از حد این دارو می تواند به اشکال مختلفی از جمله خواب آلودگی شدید، تشنج و بزرگ شدن مردمک چشم. در کودکان، قبل ازخواب آلودگی، تغییرات ذهتی و خلقی (مانند بی قراری، خشم و توهم) بروز کند.

توجه

این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.

از انجام منظم آزمایش های پزشکی دوره ای (مانند شمارش کامل سلولهای خونی، سطح کلسترول / تری گلیسیرید، معاینات پوستی) در حین درمان و قبل از شروع مصرف دارو، غافل نشوید. به طور مرتب به پزشک مراجعه کنید و تمامی تست های آزمایشگاهی را انجام دهید. برای اطلاعات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.

دوز فراموش شده

اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.

نگهداری

دارو را در دمای محیط و به دور از نور و رطوبت نگه دارید و از نگهداری دارو در دستشویی یا حمام خودداری کنید. همچنین داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.

دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.

ثبت دیدگاه دیدگاه خود را به اشتراک بگذارید.
ارسال
دیدگاه ها
مشاوره