درخواست مشاوره رایگان
آکریواستین و سودوافدرین (نام تجاری: سمپرکس-دی)، ترکیبی از دو دارو با اثر آنتی هسیتامین و ضد احتقان و گرفتگی بینی است که در درمان آبریزش و خارش بینی کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف آکریواستین و سودوافدرین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: آکریواستین و سودوافدرین
نام تجاری: سمپرکس-دی
داروی ترکیبی آکریواستین و سودوافدرین برای تسکین موقت علائم ناشی از سرماخوردگی، آنفولانزا، آلرژی یا سایر بیماری های تنفسی (مانند سینوزیت، برونشیت) استفاده می شود. آنتی هیستامین ها همچنین به تسکین آبریزش چشم، خارش چشم / بینی / گلو، آبریزش بینی و عطسه کمک خواهد کرد. ضد احتقان ها به تسکین علائم گرفتگی بینی و احتقان، کمک می کنند.
درصورتیکه با داروی آکریواستین و سودوافدرین خوددرمانی می کنید، قبل از شروع استفاده از این محصول، دستورالعمل های بسته را به دقت بخوانید تا مطمئن شوید که برای شما مناسب است. برخی از محصولات دارای نام های تجاری مشابه اما مواد فعال متفاوت با کاربردهای متفاوت هستند و مصرف نامناسب محصول می تواند آسیب برساند.
درصورت وجود هرگونه سوالی درمورد مصرف این دارو با پزشک داروخانه مشورت کنید. البته بی خطر بودن یا مؤثر بودن دارو های ضد احتقان در کودکان کمتر از 6 سال، هنوز تائید نشده است؛ بنابراین از این محصول در کودکان کمتر از 6 سال، برای درمان علائم سرماخوردگی استفاده نکنید مگر اینکه توسط پزشک تجویز شده باشد.
برخی از محصولات دیگر (از جمله برخی از قرص ها / کپسول های طولانی اثر) برای استفاده در کودکان کمتر از 12 سال توصیه نمی شود. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد استفاده ایمن از محصول با پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه مشورت کنید.
از داروی آکریواستین و سودوافدرین برای خواب آلودگی کودک استفاده نکنید. همچنین این دارو، سرماخوردگی را درمان یا کوتاه نمی کنند و ممکن است عوارض جانبی جدی نیز ایجاد کنند. برای کاهش خطر عوارض جانبی جدی، تمام دستورالعمل های مصرف این دارو را به دقت دنبال کنید. از تجویز سایر داروهای سرفه و سرماخوردگی که ممکن است حاوی مواد مشابه باشند خودداری کنید. در مورد سایر راه های تسکین علائم سرفه و سرماخوردگی (مانند نوشیدن مایعات کافی، استفاده از مرطوب کننده یا قطره / اسپری بینی سالین) از پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه سوال کنید.
آکریواستین و سودوافدرین را طبق دستور پزشک و به صورت خوراکی مصرف کنید. درصورتی که خود درمانی انجام می دهید، تمام دستورالعمل های روی بسته محصول را دنبال کنید. اگر سوالی دارید، از پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه بپرسید.
در صورت بروز ناراحتی معده، این دارو را همراه با غذا مصرف کنید و همراه با آن مایعات فراوان بنوشید مگر اینکه پزشکتان دستور دیگری داده باشد.
اگر از شکل شربت آکریواستین و سودوافدرین استفاده می کنید، دوز را با استفاده از دستگاه اندازه گیری / قاشق مخصوص اندازه گیری کنید. از قاشق خانگی استفاده نکنید زیرا ممکن است دوز صحیح را اندازه گیری نکند. درصورت مصرف شکل سوسپانسیون این دارو، قبل از هر بار استفاده، بطری را به خوبی تکان دهید.
همچنین از خرد کردن یا جویدن این قرص یا کپسول، خودداری نمایید زیرا انجام این کار، تمام دارو را به یکباره آزاد کرده و خطر عوارض جانبی را افزایش می دهد. همچنین، این قرص ها را تقسیم نکنید مگر اینکه دارای خط تقسیم باشند و پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه بگوید این کار را انجام دهید.
درصورت مصرف قرص های جویدنی، هر قرص را قبل از قورت دادن کاملاً بجوید.
درصورت مصرف قرص های حل شونده در دهان، قبل از دست زدن به دارو، دستان خود را خشک کنید سپس هر قرص را روی زبان خود گذاشته و اجازه دهید کاملا حل شود، سپس آن را با کمک بزاق یا آب ببلعید.
دوز داروی آکریواستین و سودوافدرین بر اساس سن، وضعیت پزشکی و میزان پاسخ دهی فرد بیمار به درمان، تعیین می شود. همچنین بدون تأیید پزشک، دوز داروی خود را افزایش نداده یا این دارو را بیشتر از زمان تجویز شده مصرف نکنید زیرا استفاده بیش از حد این دارو به آسیب های جدی مانند توهم، تشنج، مرگ منجر می شود.
درصورتیکه پزشک، دستور داده است که این دارو را بصورت روزانه مصرف کنید، سعی کنید برای اثربخشی بیشتر آن، دارو را به طور منظم مصرف کنید. برای کمک به یادآوری این موضوع، دارو را هر روز و در زمان های مشخص مصرف کنید.
درصورتیکه بیماری بیش از یک هفته به طول انجامید، تشدید شد و یا با سردردی که از بین نمی رود، تب یا ایجاد راش همراه شد، پزشکتان را مطلع سازید زیرا اینها ممکن است علائم نوعی مشکل جدی پزشکی باشند و می بایست توسط پزشک، مورد بررسی قرار گیرند.
در اثر مصرف آکریواستین و سودوافدرین، خواب آلودگی، سرگیجه، خشکی دهان / بینی / گلو، سردرد، ناراحتی معده، یبوست یا مشکل خواب ممکن است رخ دهد. درصورت تشدید یا تداوم هر یک از این عوارض، فوراً پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه را مطلع سازید.
به یاد داشته باشید که پزشک، این دارو را برای شما تجویز کرده است چرا که بر این باور است مزایای آن بیشتر از خطرات ناشی از عوارض جانبی آن می باشد. در بسیاری از مصرف کنندگان این دارو، هیچگونه عوارض جانبی خاصی مشاهده نشده است.
در صورت دوجود هر گونه عوارض جانبی جدی از جمله موارد: تغییرات روانی / خلقی (مانند گیجی، توهم)، زنگ زدن در گوش، مشکل در ادرار کردن، تغییرات بینایی (مانند تاری دید / دوبینی) فورا پزشکتان را مطلع سازید.
همچنین در صورت وجود هر گونه عوارض جانبی بسیار جدی از جمله ضربان قلب سریع / نامنظم و تشنج، به دنبال امدادهای فوری پزشکی باشید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم یک واکنش آلرژیک جدی از جمله موارد: راش، خارش / تورم (مخصوصاً در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید و مشکل در تنفس به دنبال امدادهای فوری پزشکی باشید.
البته موارد مذکور، تمامی عوارض جانبی احتمالی آکریواستین و سودوافدرین را در بر نمی گیرد. درصورت مشاهده هرگونه عوارضی غیر از موارد بالا، با پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه تماس بگیرید.
پیش از مصرف آکریواستین و سودوافدرین، درصورت وجود حساسیت به هر یک از ترکیبات آن یا هرگونه حساسیت دیگری، پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه را مطلع سازید زیرا ممکن است این محصول حاوی اجزای غیر فعالی باشد که به ایجاد واکنش های آلرژیک یا مشکلات دیگر، منجر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه مشورت کنید.
همچنین پیش از مصرف این دارو، سابقه پزشکی خود از جمله موارد: مشکلات تنفسی (مانند آسم، آمفیزم)، دیابت، گلوکوم، مشکلات قلبی، فشار خون بالا، مشکلات کلیوی، بیماری های کبدی، تشنج، مشکلات معده و روده (مانند زخم، انسداد)، تیروئید پرکار و مشکل در ادرار کردن (مانند بزرگ شدن پروستات) را به اطلاع پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه برسانید.
مصرف آکریواستین و سودوافدرین ممکن است باعث سرگیجه یا خواب آلودگی شود. الکل یا ماری جوانا (شاهدانه) نیز می تواند این سرگیجه یا خواب آلودگی را تشدید کنند؛ بنابراین هنگام مصرف این دارو از انجام فعالیت هایی مانند رانندگی، کار با ماشین آلات یا هرگونه کار دیگری که که نیاز به هوشیاری دارد، تا زمانی که بتوانید آنها را با خیال راحت انجام دهید، خودداری نمایید. همچنین مصرف نوشیدنی های الکل دار را نیز محدود کنید و درصورتیکه از ماری جوانا (شاهدانه) استفاده می کنید، با پزشک خود صحبت کنید.
شکل مایع، قرص های جویدنی یا قرص های حل شونده ی این داروها حاوی قند یا آسپارتام می باشد. همچنین محصولات مایع نیز ممکن است حاوی الکل باشند. در صورت ابتلا به دیابت، وابستگی به الکل، بیماری های کبدی، فنیل کتونوریا (PKU) یا هر بیماری دیگری که نیاز به محدود کردن یا اجتناب از مصرف این مواد در رژیم غذایی خود دارید، احتیاط کنید. در مورد استفاده ایمن از این محصول از پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه سوال کنید.
پیش از انجام عمل جراحی، در مورد تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) پزشک یا دندانپزشک خود را مطلع سازید.
کودکان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این محصول، مخصوصاً تحریک و بی قراری، حساسیت بیشتری داشته باشند.
افراد مسن نیز نسبت به عوارض جانبی این محصول مخصوصاً سرگیجه، خواب آلودگی، گیجی، یبوست، ضربان قلب سریع / نامنظم، مشکل خواب یا مشکلات ادرار، حساس تر می باشند. سرگیجه، خواب آلودگی، مشکلات خواب و گیجی می توانند خطر افتادن را افزایش دهند.
آکریواستین و سودوافدرین در دوران بارداری می بایست فقط در صورت نیاز مصرف شود و حتماً باید درمورد خطرات و فواید مصرف آن با پزشک خود مشورت کنید.
این دارو ممکن است به شیر مادر منتقل شود و تأثیری ناشناخته بر نوزاد شیرخوار داشته باشد؛ بنابراین قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی، نحوه عملکرد داروها را تغییر داده و خطرات ناشی از عوارض جانبی جدی آنها را نیز افزایش خواهد داد. این یادداشت حاوی تمامی تداخلات احتمالی ناشی از مصرف آکریواستین و سودوافدرین نمی باشد. نام تمامی داروهای مصرفی (از جمله داروهای با نسخه، بدون نسخه و محصولات گیاهی) را به اطلاع پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه برسانید. همچنین بدون تأیید پزشک، هیچ دارویی را شروع یا قطع نکنید و هیچگونه تغییری نیز در آنها ایجاد نکنید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با داروی آکریواستین و سودوافدرین تداخل داشته باشند عبارتند از: آنتی هیستامین های موضعی (مانند کرم دیفن هیدرامین، پماد، اسپری)، داروهای فشار خون (مخصوصاً گوانتیدین، متیل دوپا، مسدود کننده های بتا مانند آتنولول یا مسدود کننده های کانال کلسیم مانند نیفدیپین).
همچنین مصرف مهارکننده های MAO با این دارو ممکن است باعث تداخل دارویی جدی شود؛ بنابراین در طول درمان با این دارو از مصرف مهارکننده های MAO (مانند ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متاکسالون، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، راساژیلین، سافینامید، سلژیلین و ترانیل سیپرومین) خودداری نمایید. اکثر مهارکننده های MAO نیز نباید به مدت دو هفته قبل از درمان با این دارو مصرف شوند؛ بنابراین حتماً از پزشک خود بپرسید که چه زمانی مصرف این دارو را می بایست شروع یا متوقف کنید.
در صورت مصرف سایر محصولاتی که باعث خواب آلودگی می شوند مانند داروهای مخدر یا داروهای ضد سرفه (مانند کدئین، هیدروکودون)، نوشیدنی های الکل دار، ماری جوانا (شاهدانه)، داروهای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی (مانند کاریزوپرودول، سیکلوبنزاپرین) یا سایر آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین)، پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه را مطلع سازید.
به یاد داشته باشید که برچسب روی تمام داروهای خود را (مانند محصولات آلرژی یا سرفه و سرماخوردگی، کمک های رژیمی) بررسی کنید زیرا ممکن است حاوی موادی باشند که بر فشار خون تأثیر بگذارد یا باعث خواب آلودگی در شما شوند. درمورد نحوه استفاده ایمن داروها با پزشک داروخانه مشورت کنید.
این دارو ممکن است با برخی از آزمایش های پزشکی / تشخیصی (مانند اسکن مغز برای بیماری پارکینسون، آزمایش های غربالگری داروی ادرار) تداخل داشته باشد و احتمالاً باعث نادرست شدن نتایج آزمایش شود؛ بنابراین هنگام دادن آزمایش مطمئن شوید که پرسنل آزمایشگاه و همه پزشکان تان از مصرف این دارو توسط شما، مطلع هستند.
مصرف بیش از حد این دارو می تواند باعث بروز علائم جدی مانند غش کردن یا مشکلات تنفسی شود. در این هنگام با مرکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. سایر علائم مصرف بیش از حد این دارو عبارتند از: ضربان قلب نامنظم، توهم، غش، تشنج.
پزشک این دارو را تنها برای برای شرایط فعلی شما تجویز کرده است، هرگز آن را سرخود به دیگران تجویز نکنید.
همچنین درطی مصرف این دارو، تمام قرارهای پزشکی و آزمایشگاهی را به خاطر داشته باشید.
این محصول را چند روز قبل از تست آلرژی مصرف نکنید زیرا ممکن است نتایج آزمایش تحت تاثیر قرار گیرد.
اگر این محصول را طبق برنامه منظم مصرف می کنید و یک نوبت را فراموش کرده اید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید اما در صورتیکه نزدیک به زمان مصرف نوبت بعدی است، نوبت فراموش شده را نادیده بگیرید ولی دوز بعدی خود را در زمان منظم مصرف کنید. همچنین برای جبران فراموشی مصرف دارو، دوز دارو را دو برابر نکنید.
این دارو می بایست در دمای اتاق و به دور از نور و رطوبت نگهداری شود. از آن در حمام نگهداری نکنید. همچنین از منجمد کردن اشکال مایع این دارو خودداری نمایید. همواره تمام داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی، قرار دهید.
داروها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
_result.webp)