درخواست مشاوره رایگان
لووستیریزین (نام تجاری: ستیزوکس)، از داروهای خانواده آنتی هیستامین است که در کنترل و کاهش علائم آلرژی مانند خارش، آبریزش بینی و اشک چشم، عطسه و فرمزی چشم کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف لووستیریزین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه شده است.
نام عمومی: لووستیریزین
نام تجاری: لوریکس، زایزال، ستیزوکس
لووستیریزین یک آنتی هیستامین است که برای تسکین علائم آلرژی مانند آبریزش چشم، آبریزش بینی، خارش چشم / بینی و همچنین برای تسکین خارش و کهیر مصرف می شود. این دارو، هیستامین (نوعی ماده طبیعی خاص که بدن خود در طی یک واکنش آلرژیک آزاد می سازد) را مهار می کند. لووستیریزین از ایجاد کهیر و واکنش های جدی (مانند آنافیلاکسی) جلوگیری نمی کند و آنها را درمان نیز نخواهد کرد. در صورتی که پزشک برای درمان واکنش های آلرژیک، اپی نفرین را تجویز کرده است، همواره جت اینجکتور (افشانه بدون سوزن زیر پوستی) اپی نفرین خود را همراه داشته باشید. به جای اپی نفرین از لووستیریزین استفاده نکنید.
در صورتی که بدون تجویز پزشک، قصد مصرف این دارو را دارید، پیش از مصرف آن تمام دستورالعمل های موجود در بسته آن را بخوانید و از آنها پیروی کنید. در صورت داشتن هرگونه سوالی، آن را از پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه بپرسید. در صورت تجویز این دارو توسط پزشک، آن را دقیقاً طبق دستور او مصرف کنید.
لووستیریزین بصورت خوراکی همراه با غذا یا بدون آن و معمولاً یک بار در غروب، مصرف می شود.
در صورت مصرف فرم مایع لووستیریزین، دوز را با دقت و با استفاده از دستگاه / قاشق مخصوص اندازه گیری، بسنجید. از قاشق معمولی استفاده نکنید زیرا ممکن است موجب خطا در اندازه گیری شود.
دوز مصرفی این دارو براساس سن، شرایط پزشکی و میزان پاسخ دهی بدن به درمان، تعیین خواهد شد. دوز دارو را افزایش ندهید و آن را طولانی تر از زمان تجویز شده توسط پزشک، مصرف نکنید.
در صورت تشدید یا تداوم بیماری و یا وجود مشکل پزشکی جدی، به دنبال امدادهای فوری پزشکی باشید.
خواب آلودگی، خستگی و خشکی دهان ممکن است رخ دهد. تب یا سرفه مخصوصاً در کودکان نیز از عوارض لووستیریزین است. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، فوراً پزشک معالج یا پزشک داروخانه را مطلع سازید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برایتان تجویز کرده است چرا که بر این باور است که منافع این دارو از عوارض آن بیشتر است. بیشتر مصرف کنندگان این دارو دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت وقوع عارضه جانبی جدی دشواری در ادرار کردن، ضعف فوراً پزشکتان را مطلع سازید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به لووستیریزین نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی از جمله: : راش، خارش یا تورم (به خصوص در صورت، زبان یا گلو)، سرگیجه شدید و مشکل تنفسی، به پزشک مراجعه نمایید.
البته موارد مذکور، تمامی عوارض جانبی احتمالی را در بر نمی گیرد. در صورت مشاهده علائمی به غیر از موارد بالا، با پزشک معالج یا پزشک داروخانه تماس بگیرید.
پیش از مصرف لووستیریزین، در صورت داشتن حساسیت به آن و یا به سیتریزین، هیدروکسی زین و یا هرگونه حساسیت دیگری، پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه را مطلع سازید. این محصول حاوی اجزا غیرفعالی می باشد که می تواند منجر به ایجاد واکنش های آلرژیک یا سایر مشکلات شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
پیش از مصرف این دارو، پزشک معالج یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود، مخصوصاً: مشکل در ادرار کردن (مانند بزرگ شدگی پروستات)، بیماری کلیوی مطلع سازید.
این دارو باعث خواب آلودگی می شود. الکل یا ماری جوانا (شاهدانه) این خواب آلودگی را تشدید خواهند کرد. تا زمانی که نتوانسته اید فعالیت هایی مانند رانندگی، کار با ماشین آلات و هر نوع فعالیت دیگری که نیاز به هوشیاری دارند را با خیال راحت انجام دهید، از انجامشان خودداری نمایید. از مصرف نوشیدنی های الکلی، اجتناب کنید و در صورت استفاده از ماری جوانا (شاهدانه) با پزشک خود صحبت کنید.
فرم مایع لووستیریزین ممکن است حاوی شکر یا آسپارتام باشد. در صورت ابتلا به دیابت، فنیل کتونوریا یا هر بیماری دیگری که در صورت ابتلا به آن لازم است این مواد را در رژیم غذایی خود محدود یا از مصرف آن اجتناب نمایید، احتیاط کنید. در مورد استفاده بی خطر از این دارو با پزشک معالج یا پزشک داروخانه، مشورت کنید.
پیش از انجام هرگونه عمل جراحی، نام تمامی داروهای مصرفی تان را (داروهای با نسخه، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) به اطلاع پزشک یا دندانپزشک خود برسانید.
در دوران بارداری، این دارو تنها در مواقع ضروری مصرف شود. درباره خطرات و فواید مصرف این دارو با پزشکتان صحبت کنید.
لووستیریزین می تواند به شیر مادر منتقل شود. پیش از شیردهی با پزشکتان مشورت کنید.
تداخلات دارویی، نحوه عملکرد داروها را تغییر می دهند و یا خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش خواهد داد. این یادداشت، حاوی همه تداخلات دارویی احتمالی لووستیریزین نیست. لیستی از تمامی داروهای مصرفی تان (داروهای با نسخه، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) بنویسید و آن را در اختیار پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه قرار دهید. بدون تأیید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید و همچنین دوز آنها را نیز تغییر ندهید.
اگر از سایر محصولات خواب آور مانند مسکن های افیونی یا تسکین دهنده های سرفه (مانند کدئین، هیدروکدون)، نوشیدنی های الکلی، ماری جوانا (شاهدانه)، داروهای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی (مانند کاریزوپروادول، سیکلوبنزاپرین) یا سایر آنتی هیستامین ها (مانند دیفن هیدرامین، پرومتازین) استفاده می کنید، پزشک معالج یا پزشک داروخانه را مطلع سازید.
برچسب روی تمام داروهای خود (مانند داروهای آلرژی، سرفه، سرماخوردگی) را بررسی کنید؛ زیرا ممکن است حاوی اجزای خواب آور باشند. نحوه مصرف امن این دارو را از پزشک داروخانه بپرسید.
از مصرف آنتی هیستامین های دیگر بر روی پوست (مانند کرم / پماد / اسپری دیفن هیدرامین) خودداری کنید؛ زیرا ممکن است باعث افزایش عوارض جانبی شود.
لووستیریزین بسیار شبیه هیدروکسی زین و ستیریزین است. هنگام استفاده از لووستريزين، اين داروها را مصرف نکنید.
این دارو ممکن است در برخی از آزمایش های تشخیصی (از جمله آزمایش پوست آلرژی) اختلال ایجاد کند و احتمالاً باعث نتایج کاذب شود. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاه و کلیه پزشکان از استفاده شما از این دارو مطلع هستند.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا اختلال در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. سایر علائم سوء مصرف این دارو عبارتند از: خواب آلودگی شدید. در کودکان، ممکن است قبل از خواب آلودگی، تغییرات ذهنی / خلقی (مانند بی قراری، تحریک) ایجاد شود.
تمامی قرارهای منظم پزشکی و آزمایشگاهی را حفظ نمایید.
در صورت فراموشی مصرف یک دوز از این دارو، به محض به یادآوردن، آن را مصرف کنید اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
داروی لووستريزين را در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگه دارید. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
هیچ گاه داروها را داخل توالت یا چاه فاضلاب نریزید مگراینکه در دستورالعمل مصرف آن، ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن محصول و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب، آن را دور بیندازید.
