درخواست مشاوره رایگان
کاریسوپرودول (نام تجاری: سوما)، از داروهای شل کننده عضلات ارادی است که در موارد دردها و آسیب های عضلانی همراه با درمان های دیگری همچون فیزیوتراپی تجویز می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف کاریسوپرودول، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: کاریسوپرودول
نام تجاری: سوما، وانادوم
از كاریزوپرودول برای درمان درد و ناراحتی های عضلانی به طور كوتاه مدت استفاده می شود. این دارو معمولاً همراه با استراحت، فیزیوتراپی و سایر روش های درمانی استفاده شده و با کمک به شل شدن عضلات عمل می کند.
طبق دستور پزشک داروی كاریزوپرودول را به صورت خوراکی به همراه غذا یا به تنهایی مصرف کنید. میزان مصرفی دارو و تعداد دفعات مصرف آن را افزایش ندهید و از طولانی تر کردن مدت زمان مصرف دارو، خودداری کنید. این امر نه تنها موجب تسریع روند بهبودی نشده، بلکه خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش می دهد.
دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به درمان تعیین می شود. كاریزوپرودول باید به صورت کوتاه مدت (به مدت 3 هفته یا کمتر) استفاده شود.
در صورت توقف ناگهانی مصرف این دارو، ممکن است علائمی مانند: گرفتگی معده، مشکل خواب، سردرد و حالت تهوع داشته باشید. برای کمک به جلوگیری از این علائم، پزشک ممکن است دوز را به آرامی کاهش دهد. اگر به مدت طولانی یا در دوزهای بالا از کاریسوپرودول استفاده کرده اید، بروز این علائم محتمل تر است. در صورت توقف مصرف این دارو، فوراً به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
با وجود اثربخشی این دارو، ممکن است در مواردی باعث اعتیاد شود. این خطر در صورت وجود اختلال مصرف مواد (مانند سوء مصرف یا اعتیاد به مواد مخدر و الکل)، افزایش می یابد. برای کاهش خطر اعتیاد، این دارو را دقیقاً طبق دستورالعمل مصرف کنید. جزئیات بیشتر را از پزشک معالج یا پزشک داروخانه بپرسید.
در صورت تداوم یا تشدید وضعیت پس از 2 الی 3 هفته مصرف دارو، موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید.
سرگیجه، خواب آلودگی یا سردرد می توانند از عوارض كاریزوپرودول باشند. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید.
به یاد داشته باشید پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده است چرا که بر این باور است منافع این دارو نسبت به عوارض آن بیشتر است. بیشتر افراد با مصرف كاریزوپرودول، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت بروز علائم گیجی، موضوع را سریعاً به پزشک معالج خود اطلاع دهید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی، فوراً به پزشک مراجعه کنید. توجه داشته باشید با جویدن، مکیدن و حل کردن دارو در دهان امکان بروز واکنش های آلرژیک افزایش می یابد.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی این دارو را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف كاریزوپرودول، در صورت حساسیت به این دارو، پروپامات، تیبامات، مبوتامات و مواد دیگر، موضوع را با پزشک معالج خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید. این دارو ممکن است حاوی مواد غیرفعالی باشدکه می توانند باعث بروز واکنش های آلرژیک یا سایر مشکلات شوند. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف كاریزوپرودول، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص: نوعی اختلال خونی خاص (پورفیری حاد متناوب)، بیماری کلیوی، بیماری کبدی، تشنج، سابقه شخصی یا خانوادگی اختلال مصرف ماده (مانند سوء مصرف یا اعتیاد به مواد مخدر یا الکل)، مطلع سازید.
این دارو ممکن است باعث گیجی و یا خواب آلودگی شود. همچنین مصرف الکل و ماری جوانا (شاهدانه) می تواند باعث تشدید این امر گردد. تا زمانی که مطمئن نشده اید که می توانید رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، را با هوشیاری کامل انجام دهید، از انجام آنها خودداری کنید. از مصرف نوشیدنی های الکلی خودداری نموده و در صورت استفاده از ماری جوانا (شاهدانه) با پزشک معالج خود موضوع را در میان بگذارید.
پیش از انجام جراحی، پزشک یا دندانپزشک خود را از کلیه محصولات مصرفی خود (از جمله داروهای با نسخه، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) مطلع نمایید.
افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی كاریزوپرودول، به ویژه خواب آلودگی یا گیجی حساسیت بیشتری نشان دهند. این عوارض جانبی می توانند خطر زمین خوردن را افزایش دهند.
مصرف كاریزوپرودول در دوران بارداری، تنها در موارد اضطراری مجاز می باشد. در مورد مزایا و خطرات استفاده از این دارو در دوران بارداری با پزشک خود صحبت کنید.
این دارو به شیر مادر منتقل شده و ممکن است اثرات نامطلوبی بر نوزاد شیرخوار بگذارد. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی کاریسوپرودول را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
در صورت استفاده از سایر داروهایی که باعث خواب آلودگی می شوند مانند: تسکین دهنده درد یا سرفه (مانند کدئین، هیدروکدون)، الکل، ماری جوانا (شاهدانه)، داروهای خواب یا اضطراب (مانند: آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم)، سایر داروهای شل کننده عضلات (مانند سیکلوبنزپرین، متوکاربامول) یا آنتی هیستامین ها (مانند سیتریزین، دیفن هیدرامین)، موضوع را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
برچسب روی تمام داروهای خود (مانند داروهای آلرژی، سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید؛ زیرا ممکن است حاوی موادی باشند که باعث خواب آلودگی شوند. نحوه استفاده صحیح و مطمئن از این داروها را از پزشک داروخانه بپرسید.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا مشکلات تنفسی با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
علائم سوء مصرف دارو می توانند به صورت خواب آلودگی شدید یا سرگیجه، تشنج، تنفس آهسته یا کم عمق، تغییرات روحی و ذهنی (مانند: گیجی، توهم)، ناتوانی در حرکت دادن پاها یا بازوها، رعشه و تغییرات بینایی (مانند تاری دید) باشد.
از تجویز این دارو به صورت سرخود به دیگران خودداری کنید.
این دارو فقط برای شرایط فعلی شما تجویز گردیده و از مصرف آن برای سایر بیماری ها خودداری نمایید.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید؛ همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
