درخواست مشاوره رایگان
مپروبامات (نام تجاری: ایکوانیل)، نوعی داروی آرام بخش است که به منظور درمان بی خوابی، استرس و اضطراب برای بزرگسالان و کودکان بالای 6 سال تجویز می شود. این دارو باید برای مدت کوتاهی مصرف شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف مپروبامات، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: مپروبامات
نام تجاری: ایکوانیل، میلتاون
مپروبامات برای درمان علائم اضطراب و فشار عصبی کوتاه مدت استفاده می شود. این ماده در مراکز خاصی از مغز برای کمک به آرامش سیستم عصبی فعالیت می کند.
مپروبامات طبق دستور پزشک و معمولاً 2 تا 4 بار در روز به صورت خوراکی به همراه غذا یا بدون آن مصرف شود.
دوز مصرفی براساس سن، شرایط پزشکی و پاسخ بدن به درمان تعیین می شود. بزرگسالان نباید مقدار بیشتراز 2400 میلی گرم را در طول یک دوره 24 ساعته مصرف کنند.
دوز مصرفی دارو را خودسرانه افزایش ندهید و این دارو را بیشتر از زمان تجویز شده مصرف نکنید. زیرا این کار نه تنها باعث افزایش بهبودی وضعیت نخواهد شد بلکه ممکن است خطر عوارض جانبی جدی را افزایش دهد.
در صورت توقف ناگهانی مصرف، ممکن است علائم ترک کردن (مانند استفراغ، لرز، گیجی و به ندرت تشنج) داشته باشید؛ بنابراین پزشک ممکن است برای کمک به جلوگیری از بروز علائم ترک دارو دوز مصرفی را به آرامی کاهش دهد و نیز در صورت استفاده طولانی مدت مپروبامات یا در دوزهای بالا احتمال ترک دارو بیشتر می شود. در صورت قطع مصرف، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت استفاده طولانی مدت داروی مپروبامات ممکن است عملکرد خوبی نداشته باشد به این دلیل پزشک ممکن است به افزایش دوز یا تغییر در دارو نیاز داشته باشد. اما اگر این دارو به خوبی متوقف شد با پزشک خود صحبت کنید.
اگرچه مپروبامات به درمان بسیاری از افراد کمک می کند، اما گاهی ممکن است اعتیادآور شود. همچنین در صورت ابتلا به اختلال مصرف مواد (مانند استفاده بیش از حد یا اعتیاد به مواد مخدر / الکل) این احتمال می تواند تشدید یابد. برای کاهش خطر اعتیاد این دارو را دقیقاً طبق دستورالعمل مصرف کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود یا پزشک داروخانه مشورت کنید.
در صورت عدم بهبودی یا تشدید وضعیت به پزشک خود اطلاع دهید.
خواب آلودگی، سرگیجه، سردرد، هیجان، حالت تهوع، استفراغ و اسهال می توانند از عوارض مپروبامات باشند. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف مپروبامات، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی بعید اما جدی، ازجمله: بی حسی / گزگز / تورم بازوها / پاها بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
همچنین در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی نادر اما بسیار جدی، ازجمله: ضربان سریع یا نامنظم قلب، غش کردن، علائم عفونت (مانند تب، گلودرد مداوم)، کبودی / خونریزی آسان، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار)، خستگی غیرمعمول فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی مپروبامات را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف مپروبامات در صورت حساسیت به آن یا به کاریسوپرودول، مبوتامات، تایبامات یا کاربرومال و یا هر نوع حساسیت دیگری پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص اختلال خاص کبدی / خونی (پورفیری)، بیماری کلیوی، بیماری کبدی، اختلالات مغزی (مانند تشنج، آسیب مغزی)، سابقه شخصی یا خانوادگی اختلال مصرف ماده (مانند استفاده بیش از حد یا اعتیاد به مواد مخدر/ الکل) مطلع سازید.
مپروبامات ممکن است باعث ایجاد سرگیجه یا خواب آلودگی شود و مصرف الکل یا ماری جوانا (شاهدانه) می تواند آن را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی مپروبامات، به خصوص خواب آلودگی و اعتیاد حساسیت بیشتری نشان دهند. زیرا خواب آلودگی می تواند خطر زمین خوردن را افزایش دهد.
در دوران بارداری، این دارو باید فقط در موارد ضروری استفاده شود. بلافاصله در مورد خطرات و فواید این دارو با پزشک خود مشورت کنید.
این دارو به شیر مادر منتقل می شود و ممکن است اثرات نامطلوبی بر نوزاد شیرخوار بگذارد. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی مپروبامات را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
اگر از داروهایی که باعث خواب آلودگی می شوند از جمله الکل، ماری جوانا (شاهدانه)، آنتی هیستامین ها (مانند ستریزین، دیفن هیدرامین)، داروهای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی (مانند کاریزوپرول) و داروهای تسکین دهنده درد افیونی (مانند کدئین) استفاده می کنید، حتماً آن را به پزشک خود اطلاع دهید.
برچسب روی تمام داروهای خود را بررسی کنید (مانند آلرژی یا داروهای ضد سرفه و سرماخوردگی)؛ زیرا می توانند حاوی موادی باشند که باعث خواب آلودگی می شوند. از پزشک داروخانه نحوه استفاده صحیح داروها را جویا شوید.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا مشکل تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم مصرف بیش از حد می تواند شامل: گرفتگی عضلات، اختلال در گفتار، سرگیجه / خواب آلودگی شدید یا تنفس آرام یا کم عمق باشد.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید. زیرا این کار خلاف قانون است.
تمام قرارهای پزشکی را نگهداری کنید. پزشک بصورت دوره ای پیشرفت شما را کنترل می کند تا میزان عوارض جانبی را بررسی کند. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
اگر این دارو را طبق یک برنامه منظم مصرف می کنید و در صورت فراموشی یک دوز از آن، به محض به یاد آوردن آن را مصرف کنید. اما اگر به دوز بعدی نزدیک است، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. برای این کار دمای موجود بر روی بسته بندی را نگاه کرده و یا برای تعیین دامنه دقیق دما با پزشک داروخانه مشورت کنید. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نحوه دور ریختن محصول با خیال راحت، با پزشک داروخانه یا شرکت محلی دفع زباله مشورت کنید.