باکلوفن (نام تجاری: لیورسال)، یک داروی شل کننده عضلانی و ضداسپاسم است که با کاهش انتقال سیگنال های عصبی در نخاع به تسکین اسپاسم های عضلانی کمک می کند. این دارو معمولاً برای درمان اسپاسم های ناشی از بیماری هایی مانند مالتیپل اسکلروزیس (MS)، آسیب های نخاعی، یا سایر اختلالات عصبی استفاده می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف باکلوفن، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: باکلوفن
نام تجاری: لیورسال، اوزوباکس
از باکلوفن در درمان اسپاسم عضلانی ناشی از عارضه های خاص (مانند مالتیپل اسکلروزیس، آسیب یا بیماری نخاعی) استفاده می شود و به شل شدن عضلات کمک می کند.
باکلوفن باید به صورت خوراکی، با تجویز پزشک و معمولاً 3 بار در روز همراه با غذا یا بدون آن مصرف شود. پزشک ممکن است برای کاهش خطر عوارض جانبی دارو، دوز مصرفی را با میزان کم شروع کند و به تدریج آن را افزایش دهد. با دقت از دستورات پزشک خود پیروی کنید.
در صورت مصرف فرم مایع باکلوفن، دوز مشخص شده را به کمک دستگاه یا قاشق مخصوص اندازه گیری کنید و از استفاده از قاشق آشپزخانه به دلیل عدم دقت کافی و احتمال اشتباه در اندازه گیری دوز تجویز شده خودداری کنید.
دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود. همچنین از افزایش میزان دوز مصرفی و استفاده طولانی تر از مدت تجویز شده خودداری کنید.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید. از قطع ناگهانی مصرف دارو بدون مشورت با پزشک خودداری کنید. با قطع ناگهانی این دارو، شرایط بیماری ممکن است وخیم تر شود و همچنین ممکن است علائم ترک دارو (مانند توهم و تشنج) نیز ایجادشود. پزشک ممکن است برای جلوگیری از این علائم، میزان دوز دارو را به آرامی کاهش دهد.
در صورت مصرف باکلوفن به مدت طولانی یا با دوز بالا، احتمال بروز علائم ترک دارو افزایش می یابد.
در صورت قطع مصرف، فوراً به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
خواب آلودگی، سرگیجه، ضعف، خستگی، سردرد، مشکل خواب، حالت تهوع، افزایش ادرار یا یبوست می تواند از عوارض باکلوفن باشد. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، فوراً پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف باکلوفن، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
بروز هرگونه عارضه جانبی جدی شامل تغییرات ذهنی یا خلقی (مانند گیجی، افسردگی، توهم) را بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش جدی آلرژیک به این محصول به ندرت رخ می دهد. با این حال، در صورت مشاهده علائمی همچون جوش، خارش، تورم (به خصوص در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، دشواری در تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی باکلوفن را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف داروی باکلوفن، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف باکلوفن، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص بیماری کلیه، اختلالات روحی / خلقی (مانند اسکیزوفرنی)، اختلالات مغزی (مانند تشنج، سکته) مطلع سازید.
باکلوفن ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
ممکن است افراد مسن نسبت به عوارض جانبی باکلوفن، به ویژه خواب آلودگی و تغییرات ذهنی یا خلقی (مانند گیجی) حساسیت بیشتری نشان دهند.
تنها در صورت لزوم از باکلوفن در دوران بارداری، استفاده کنید. در رابطه با خطرات و مزایای آن با پزشک خود مشورت کنید. نوزادانی که از مادرانی که در دوران بارداری از این دارو استفاده کرده اند متولد می شوند، به ندرت ممکن است دچار علائمی مانند لرزش یا تشنج شوند. در صورت مشاهده هر یک از این علائم در نوزاد خود، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
باکلوفن از شیر مادر به نوزاد منتقل می شود؛ بنابراین پیش از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی باکلوفن را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
در صورت مصرف سایر داروهایی که خواب آلودگی ایجاد می کنند مانند مسکن های حاوی مخدر یا کاهنده سرفه (مانند کدئین، هیدروکدون)، الکل، ماری جوانا (شاهدانه)، داروهای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم) و سایر داروهای شل کننده عضلات (مانند کاریسوپرودول، سیکلوبنزاپرین) یا آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین) به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
اطلاعات تمام داروهای خود (مانند داروهای آلرژی یا محصولات سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید؛ زیرا ممکن است این داروها حاوی موادی خواب آور باشند.
نحوه صحیح و ایمن مصرف داروها از پزشک داروخانه بپرسید.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
این دارو برای شرایط فعلی شما تجویز شده است. از مصرف آن برای سایر بیماری های مشابه خودداری کنید، مگر به دستور پزشک.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
دارو را در دمای محیط و به دور از نور و رطوبت نگه دارید. از نگهداری دارو در دستشویی یا حمام خودداری کنید. همچنین داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
