درخواست مشاوره رایگان
متوکسالن (نام تجاری: ملادینین)، از دسته داروهایی است که با افزایش حساسیت بدن به نور ماورابنش نوع A، به درمان یا تسکین پسوریازیس شدید توسط آن کمک می کند. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف متوکسالن، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: متوکسالن
نام تجاری: ملادینین
از متوکسالن برای درمان لنفوم سلول پوستی تی (CTCL)، نوعی سرطان، که پوست و خون و گاهی اوقات غدد لنفاوی و سایر اندام ها را تحت تأثیر قرار می دهد، استفاده می شود. CTCL در اثر رشد کنترل نشده سلول های سفید غیر طبیعی خون در پوست ایجاد می شود. از این دارو در روشی به نام فتوفرز مورد استاده قرار می گیرد. مقداری خون از ورید گرفته می شود و به دستگاه مخصوصی وارد می شود که گلبول های سفید خون را جدا می کند. دستگاه، به این گلبول های سفید، متوکسالن اضافه می کند، سپس نور ماورا بنفش (UV) را به آنها می تاباند. پس از آن دستگاه، سلولهای درمان شده (و بقیه خون) را از طریق همان رگ به بدن برمی گرداند.
تصور می شود که سیستم ایمنی بدن نسبت به سلولهای تحت درمان و سایر سلولهای T درمان نشده مشابه، که عملکرد درستی ندارند، واکنش نشان دهد. این اثر به ترمیم تعادل ایمنی بدن کمک می کند و مشکلات پوستی (مانند عارضه های پوستی، پلاک ها، تومورها) CTCL را کاهش می دهد. متوکسالن به عنوان ماده حساس کننده نور پسورالن نیز شناخته می شود. این ماده باعث افزایش حساسیت سلول های سفید خون در برابر نور ماورا بنفش می شود.
متوکسالن طی فوتوفرز توسط متخصص خدمات پزشکی به سلول های سفید جمع شده تزریق می شود. این دارو معمولاً یک بار در روز و در 2 روز متوالی یا طبق تجویز پزشک استفاده می شود. بر اساس پاسخ به درمان، فتوفرزیس معمولاً هر 4 هفته تکرار می شود.
دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد، میزان گلبول های سفید جمع شده خون و پاسخ به درمان تعیین می شود.
سرگیجه، سردرد، ضعف، گرفتگی عضلات پا و یا ایجاد مزه تلخ و ترش در دهان می تواند در نتیجه مصرف متوکسالن رخ دهد. همچنین کک و مک روی پوست، خشکی پوست و پیری پوست نیز می تواند ایجاد شود. در صورت تداوم یا تشدید این عوارض، سریعاً به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف متوکسالن، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت بروز عوارض جانبی جدی، از جمله: افسردگی، تورم مچ پا / پا، ایجاد زخم های پوستی جدید / غیرمعمول و ضربان قلب نامنظم، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به متوکسالن به ندرت اتفاق می افتد. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش، خارش / تورم (به خصوص در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی، فوراً به پزشک یا مراکز فوریت های پزشکی مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی متوکسالن را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف متوکسالن، در صورت حساسیت به آن یا به نور خورشید یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
در صورت ابتلا به برخی از بیماری ها باید از مصرف این دارو خودداری شود. در صورت وجود هریک از شرایط: سابقه واکنش غیرمعمول یا نامناسب به دیگر محصولات پسورالن، وجود شرایط (عارضه ای) که باعث ایجاد حساسیت به نور شود (مانند لوپوس، پورفیریاهای خاص، زیرودرما پیگمنتوزوم، آلبینیسم)، یا آب مروارید چشم با پزشک خود یا مسئول داروخانه مشورت کنید.
همچنین قبل از مصرف متوکسالن، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص سابقه شخصی درمان با کول تار / UVA، پرتودرمانی، درمان آرسنیک، سایر سرطان های پوست (ملانوم، سلول های پایه یا سرطان سلول های سنگفرشی)، آب مروارید، مشکلات کبدی، مشکلات کلیوی و مشکلات قلبی، مطلع سازید.
به مدت 24 ساعت پس از درمان با این دارو، چشم و پوست نسبت به خورشید از جمله نور خورشیدی که از طریق شیشه پنجره تابیده می شود، حساسیت بیشتری خواهند داشت. مدت زمان قرار گیری در نور خورشید را محدود کنید. از استفاده از سولاریوم و چراغ های خورشیدی خودداری کنید. برای محافظت از پوست خود در این مدت، از کرم ضد آفتاب استفاده کنید و در فضای باز لباس محافظ بپوشید. برای محافظت از چشم خود، از عینک های آفتابی دور تا دور UV استفاده کنید. در صورت بروز اختلالات بینایی، تاول های پوستی / قرمزی / تورم / پوسته پوسته شدن پوست و یا در صورت آفتاب سوختگی به سرعت به مراکز فوریت های پزشکی مراجعه کنید. برای اطلاعات بیشتر با پزشک خود صحبت کنید.
متوکسالن ممکن است باعث ایجاد سرگیجه شود و مصرف الکل یا ماری جوانا (شاهدانه) می تواند آن را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
مصرف متوکسالن در دوران بارداری توصیه نمی شود. زیرا می تواند باعث آسیب به جنین شود. برای اطلاعات بیشتر و مشورت در مورد استفاده از روش های مطمئن کنترل بارداری (مانند کاندوم و قرص های ضد بارداری) در طول درمان با این دارو، با پزشک خود صحبت کنید. در صورت بارداری، به سرعت به پزشک خود اطلاع دهید.
انتقال این دارو به شیر مادر مشخص نیست. به دلیل خطر احتمالی برای نوزاد، شیردهی در طول مصرف این دارو توصیه نمی شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که می توانند با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: آنترالین، صابون های باکتریو استاتیک، کول تار، برخی از رنگ ها (متیلن بلو، تولویدین آبی، رز بنگالی، متیل اورنج)، گریزئوفولوین، نالیدیکسیک اسید، آنتی بیوتیک های سولفا (مانند سولفامتوکسازول، سولفیسوکسازول)، آنتی بیوتیک های تتراسایکلین (مانند داکسی سایکلین، تتراسایکلین) و برخی از "قرص های مدر" (دیورتیک های تیازید مانند هیدروکلروتیازید).
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا مشکل تنفسی با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت سوزش یا ایجاد تاول های جدی روی پوست باشد.
بهتر است آزمایش های تشخیصی / پزشکی (مانند شمارش کامل فاکتور های خونی) به صورت دوره ای انجام شود تا میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی بررسی شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود صحبت کنید.
برای اثربخشی بهتر دارو، باید آن را طبق برنامه تجویز شده مصرف کنید. درصورت فراموش کردن مصرف آن، برای تعیین یک برنامه درمانی جدید با پزشک خود تماس بگیرید.
این دارو در بیمارستان ها و مراکز درمانی مورد استفاده قرار می گیرد و نمی توان آن را در خانه نگهداری کرد.