درخواست مشاوره رایگان
تتراسایکلین (نام تجاری: تتراکیم)، نوعی آنتی بیوتیک است که در درمان عفونت های باکتریایی پوست، گوارش، مجاری تنفسی، مجاری ادراری، دستگاه تناسلی و سایر اندام های بدن کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف تتراسایکلین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: تتراسایکلین
نام تجاری: سومایسین، تتراکیم
از تتراسایکلین در درمان انواع متفاوتی از عفونت ها مانند آکنه استفاده می شود. عملکرد این دارو شامل جلوگیری از رشد باکتری ها می باشد.
از تتراسایکلین تنها برای درمان عفونت های باکتریایی استفاده می شود و برای درمان عفونت های ویروسی (مانند سرماخوردگی و آنفولانزا) به کار نمی رود. مصرف هر نوع آنتی بیوتیک در زمان عدم نیاز به آن، منجر به کاهش تاثیرگذاری آن در آینده می شود.
تتراسایکلین را می توانید به همراه دارو های ضد زخم معده مصرف کنید.
بهترین عملکرد تتراسایکلین با مصرف معده خالی میسر می شود. بنابراین دارو را یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد از غذا مصرف کنید. در صورت بروز ناراحتی معده، امکان مصرف دارو به همراه غذا را از پزشک خود بپرسید. هر دوز دارو را همراه با یک لیوان آب کامل (240 میلی لیتر) مصرف کنید، مگر آنکه دستور پزشک خلاف این باشد. 10 دقیقه بعد از مصرف تتراسایکلین، دراز نکشید. به همین دلیل، از مصرف آن قبل از خواب خودداری کنید.
تتراسایکلین (تتراکیم) را دو الی سه ساعت قبل یا بعد از مصرف هر نوع محصول حاوی منیزیم، آلومینیوم یا کلسیم مصرف کنید. برخی از نمونه ها شامل آنتی اسیدها، کویناپریل، اشکال خاصی از دیدانوزین (قرص های بافر جویدنی یا محلول خوراکی کودکان)، ویتامین ها، مواد معدنی و سوکرالفات می باشد. همین دستورالعمل ها را در مورد محصولات لبنی (به عنوان مثال شیر، ماست)، آب غنی شده با کلسیم، سوسیسالات بیسموت، آهن و روی دنبال کنید. این محصولات با تتراسایکلین متصل می شوند و از جذب کامل آن جلوگیری می کنند.
دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود. میزان دوز مصرفی کودکان بالاتر از هشت سال بر اساس وزن آنها تعیین می شود.
بشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.
مصرف دارو را تا پایان مقدار کامل تجویز شده ادامه دهید. حتی پس از بهبود علائم در روزهای اول نیز مصرف دارو نباید قطع شود. قطع سریع دارو ممکن است باعث ادامه رشد باکتری و منجر به عود عفونت شود.
در صورت عدم بهبود و بدتر شدن شرایط، پزشک معالج خود را در جریان امور قرار دهید.
حالت تهوع، استفراغ، اسهال، بی اشتهایی، زخم های دهان، مو دار شدن زبان، گلو درد، سرگیجه، سردرد یا ناراحتی مقعدی، می تواند از عوارض جانبی تتراسایکلین باشد. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، فوراً پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف تتراسایکلین، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله: تغییر رنگ ناخن، درد عضلانی، بلع دشوار یا دردناک، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار)، تغییر رنگ دندان به قهوه ای یا خاکستری، بی حسی یا گزگز دست و پا، خستگی غیرمعمول، علائم جدیدی از عفونت (به عنوان مثال، گلودرد مداوم، تب، لرز)، تغییرات شنوایی (به عنوان مثال، زنگ زدن در گوش، کاهش شنوایی)، کبودی یا خونریزی آسان، درد شدید معده یا شکم، زردی چشم یا پوست و ادرار تیره را بلافاصله به پزشک اطلاع دهید.
تتراسایکلین به ندرت باعث افزایش فشار در داخل جمججه می شود (فشار خون داخل جمجمه-IH). احتمال ایجاد این عارضه در زنانی که در سنین باروری دارای اضافه وزن هستند یا در گذشته به IH مبتلا بوده اند، بیشتر می باشد. در صورت ایجاد IH معمولا با قطع مصرف دارو علائم این عارضه از بین می رود. با این حال، احتمال از دست دادن بینایی یا نابینایی دائمی وجود دارد. در صورت بروز علائمی مانند: سردرد مداوم و شدید، اختلال در بینایی (مانند تاری، کاهش دید، نابینایی ناگهانی)، تهوع شدید، استفراغ، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
تتراسایکلین به ندرت منجر به ایجاد یک نوع بیماری شدید روده (اسهال مرتبط با کلستریدیوم دیفیسیل) با منشاء یک نوع باکتری می شود. در صورت بروز علائمی مانند اسهال مداوم، درد یا گرفتگی شکم یا معده، تب، مشاهده خون یا مخاط در مدفوع فوراً به پزشک خود اطلاع دهید و از داروهای ضد اسهال و اپوئیدی استفاده نکنید. زیرا ممکن است باعث تشدید علائم شوند.
استفاده از تتراسایکلین برای مدت طولانی یا به صورت مکرر ممکن است منجر به برفک دهانی یا عفونت قارچی جدید (عفونت قارچی دهان یا واژن) شود. در صورت مشاهده لکه های سفید در دهان، تغییر ترشحات واژن یا بروز علائم جدید با پزشک خود تماس بگیرید.
واکنش جدی آلرژیک به تتراسایکلین به ندرت رخ می دهد. با این حال، در صورت مشاهده علائمی همچون جوش، خارش، تورم (به خصوص در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، دشواری در تنفس و علائم مشکلات کلیوی (مانند کاهش میزان دفع ادرار) فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی تتراسایکلین را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف تتراسایکلین، در صورت حساسیت به آن یا داروهای مشابه مانند داکسی سایکلین، ماینوسایکلین و هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف تتراسایکلین، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص بیماری های کلیوی، بیماری های کبدی، اختلال در بلع، اختلالات مری مانند فتق هیاتال، بیماری ریفلاکس معده به مری (GERD) مطلع سازید.
تتراسایکلین ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
تتراسایکلین ممکن است باعث ایجاد اختلال در روند واکسن های باکتریایی زنده (مانند واکسن تیفوئید) شود. بنابراین از انجام واکسیناسیون در حین استفاده از این دارو خودداری کنید، مگر به دستور پزشک.
تتراسایکلین می تواند باعث حساس شدن پوست به نور آفتاب شود. بنابراین از قرارگرفتن در معرض نور آفتاب و استفاده از دستگاه های سولاریوم خودداری کنید. از کرم ضد آفتاب و لباس های محافظ استفاده کنید. در صورت سوختگی یا تاول های پوستی یا قرمزی فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
قبل از انجام جراحی، پزشک یا دندانپزشک را از مصرف تتراسایکلین مطلع کنید.
توصیه می شود که افراد مسن، با احتیاط بیشتر از این دارو استفاده کنند. زیرا ممکن است نسبت به دارو بسیار حساس باشند.
از استفاده از این دارو در کودکان زیر 8 سال خودداری کنید. زیرا می تواند منجر به تغییر رنگ دائمی دندان و سایر مشکلات شود. همچنین تغییر رنگ دندان در کودکان و بزرگسالان دیده شده است. برای اطلاعات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
تنها در صورت لزوم باید از این دارو در دوران بارداری استفاده شود. همچنین مزایا و معایب این دارو را با پزشک خود بررسی کنید.
تتراسایکلین می تواند از شیر مادر به نوزاد منتقل شود. بنابراین قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی تتراسایکلین را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
محصولاتی که ممکن است با تتراسایکلین تداخل داشته باشند، عبارتند از آتواکون، رتینوئید (خوراکی)، استرانسیم، دیگوکسین، پکتین کائولن و وارفارین.
مصرف تتراسایکلین می تواند در برخی تست های آزمایشگاهی تداخل ایجاد کند و باعث نتیجه ی کاذب آن شود. مطمئن شوید که مسئول آزمایشگاه و پزشک، از استفاده شما از این دارو مطلع هستند.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن و یا دشواری در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
این دارو برای وضعیت فعلی شما تجویز شده است و از تجویز آن به دیگران خودداری کنید.
توجه کنید که این دارو برای شرایط فعلی شما تجویز شده است. بنابراین از مصرف آن برای عفونت های دیگر، مگر به دستور پزشک، خودداری کنید.
در صورت استفاده ی منظم از این دارو برای مدت طولانی با تجویز پزشک، از انجام منظم آزمایش های پزشکی دوره ای غافل نشوید. انجام این آزمایش ها می توانند به ارزیابی صحیح از میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی کمک کنند.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
تتراسایکلین را در دمای اتاق، بین 86 الی 59 درجه فارنهایت (15 الی 30 درجه سانتی گراد) و دور از نور، رطوبت و گرمای زیاد نگهداری کنید. و از نگهداری دارو در دستشویی یا حمام خودداری کنید. همه دارو ها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید. مصرف تتراسایکلین با تاریخ مصرف گذشته می تواند منجر به بیماری های جدی شود.
