درخواست مشاوره رایگان
اگزاسیلین (نام تجاری: باکتوسیل)، از دسته داروهای آنتی بیوتیکی مورد استفاده در درمان عفونت های ناشی از باکتری های استافیلوکوکی در بدن می باشد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف اگزاسیلین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: اگزاسیلین
نام تجاری: باکتوسیل
از اگزاسیلین برای درمان طیف گسترده ای از عفونت های باکتریایی استفاده می شود. این دارو نوعی آنتی بیوتیک پنی سیلین است که باعث توقف رشد باکتری ها می شود.
این دارو به صورت داخل وریدی یا عضلانی طبق تجویز پزشک، معمولاً هر 4 تا 6 ساعت تزریق می شود. دوز مصرفی این دارو بر اساس شرایط پزشکی و پاسخ بدن به درمان متفاوت است. برای کودکان نیز، دوز مصرفی بر اساس وزن تعیین می شود.
اگر در خانه از این دارو استفاده می کنید، دستورالعمل ها در مورد نحوه باز کردن و آماده سازی هر دوز را از پزشک متخصص بیاموزید. قبل از استفاده، وجود ذرات در دارو یا تغییر رنگ آن را بررسی کنید، و در صورت مشاهده هر کدام از مشکلات مذکور از استفاده از این محلول خودداری کنید همچنین در مورد نحوه نگهداری و دور ریختن ایمن لوازم پزشکی آگاهی یابید. با این حال توصیه می شود که تزریق این دارو در مراکز درمانی انجام شود.
بیشترین اثربخشی این آنتی بیوتیک در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.
حتی اگر علائم پس از چند روز از بین رفت، مصرف اگزاسیلین را تا زمان تعیین شده ادامه دهید. قطع زود هنگام این دارو می تواند منجر به بازگشت عفونت شود.
در صورت تداوم یا تشدید عارضه به پزشک خود اطلاع دهید.
از عوارض جانبی اگزاسیلین می توان به درد / قرمزی / تورم در محل تزریق اشاره کرد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، سریعاً به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف اگزاسیلین، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله کبودی / خونریزی سریع، علائم ایجاد عفونت (مانند گلودرد مداوم، تب، لرز)، ادرار کف دار / صورتی / خونی / تیره، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار)، تورم دست / مچ پا / پا، درد معده / شکم، حالت تهوع / استفراغ مداوم، خستگی غیرمعمول، زردی چشم / پوست، تشنج، حرکات کنترل نشده، اختلالات ذهنی / خلقی (مانند گیجی، توهم)، فورا به پزشک خود اطلاع دهید.
این دارو به دلیل وجود نوعی باکتری مقاوم، ممکن است باعث ایجاد بیماری روده ای شدید (اسهال مرتبط با کلستریدیوم دیفیسیل) شود. این عارضه ممکن است در طول درمان یا هفته ها تا ماه ها پس از قطع درمان مشاهده شود. در صورت بروز عوارضی مانند اسهال مداوم، درد / گرفتگی شکم یا معده، خون / مخاط در مدفوع، فورا پزشک خود را در جریان قرار دهید.
همچنین در صورت وجود هر یک از این علائم از داروهای ضد اسهال یا داروهای مخدر استفاده نکنید زیرا این دارو ها ممکن است باعث تشدید این علائم شوند.
مصرف اگزاسیلین برای دوره های طولانی مدت یا مکرر ممکن است منجر به ایجاد برفک دهانی یا عفونت مخمر جدید شود. در صورت مشاهده لکه های سفید در دهان، ترشحات واژن یا سایر علائم جدید با پزشک خود تماس بگیرید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی از جمله: : راش پوستی، خارش یا تورم (به خصوص در صورت، زبان یا گلو)، سرگیجه شدید و مشکل تنفسی، به پزشک مراجعه نمایید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی اگزاسیلین را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف اگزاسیلین، در صورت حساسیت به آن یا به آنتی بیوتیک های دیگر (مانند پنی سیلین ها، سایر سفالوسپورین ها)، یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف اگزاسیلین، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص سابقه شخصی ابتلا به بیماری های کلیوی و بیماری های کبدی، مطلع سازید.
این دارو حاوی سدیم است. اگر در رژیم خود محدودیت مصرف نمک دارید و یا مبتلا به عارضه ای هستید که ممکن است در نتیجه مصرف نمک تشدید شود (مانند نارسایی قلبی، فشار خون بالا) با پزشک خود یا پزشک داروخانه مشورت کنید.
اگزاسیلین می تواند باعث ایجاد اختلال در عملکرد واکسن های باکتریایی زنده (مانند واکسن تیفوئید) شود. در طول استفاده از این دارو هیچگونه واکسیناسیونی انجام ندهید، مگر اینکه پزشک تجویز کند.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی یه پزشک یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
افراد مسن ممکن است نسبت به سدیم اضافی موجود در این دارو حساسیت بیشتری نشان دهند.
در دوران بارداری، اگزاسیلین باید فقط در مواردی که به وضوح مورد نیاز است استفاده شود. در مورد خطرات و فواید این دارو با پزشک خود صحبت کنید.
اگزاسیلین به مقدار کم به شیر مادر منتقل می شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی اگزاسیلین را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
متوترکسات ممکن است با اگزاسیلین تداخل ایجاد کند.
این دارو ممکن است در برخی آزمایش های تشخیصی (از جمله آزمایش های خاص پروتئین ادرار) تداخل ایجاد کرده و نتایج نادرستی را نشان دهد. مطمئن شوید که پرسنل آزمایشگاه و کلیه پزشکان در جریان مصرف این دارو هستند.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا اختلال در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت تشنج، اختلالات ذهنی / خلقی (مانند آشفتگی، گیجی) باشد.
بهتر است آزمایش تشخیصی / پزشکی (مانند شمارش کامل فاکتور های خون، میزان سدیم / پتاسیم خون، آزمایش عملکرد کلیه / کبد) در طول مصرف این دارو انجام شود. تمام قرار ملاقات های پزشکی و آزمایشگاهی خود را به خاطر بسپارید.
برای اثر بخشی بهتر این دارو، باید هر دوز از آن را طبق برنامه تعیین شده و دستورالعمل های ارائه شده مصرف کنید. اگر یک دوز را فراموش کردید بلافاصله با پزشک خود یا پزشک داروخانه تماس بگیرید تا یک برنامه دوز جدید برایتان تعیین کند. همچنین برای جبران دوز فراموش شده، دوز بعدی را دوبرابر نکنید.
فرم پودری داروی اگزاسیلین را در دمای اتاق (20 الی 25 درجه سانتی گراد) نگهداری کنید. دارو را در بسته بندی محصول و به دور از نور و رطوبت قرار دهید.
از نگهداری داروها در حمام و دستشویی خودداری کنید و همواره تمام داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.
هیچ گاه داروها را در توالت یا چاه فاضلاب نریزید مگراینکه در دستورالعمل مصرف آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن محصول و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب، آن را دور بیندازید.
