دیکلوکساسیلین

Dicloxacillin
نام های تجاری

دایکلوکساسیلین (نام تجاری: دایسیل)، از آنتی بیوتیک های خانواده پنی سیلین است که در درمان عفونت های متعدد باکتریایی از جمله برونشیت، ذات الریه و غیره کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف دایکلوسایکلین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.

نام عمومی: دایکلوکساسیلین

نام تجاری: دایسیل، دایناپن

موارد مصرف

داروی دیکلوکساسیلین (دایسیل)

از دیکلوکساسیلین برای درمان طیف گسترده ای از عفونت های باکتریایی استفاده می شود. این دارو آنتی بیوتیکی از نوع پنی سیلین است و باعث جلوگیری از رشد باکتری ها می شود. این آنتی بیوتیک فقط برای درمان عفونت های باکتریایی مورد استفاده قرار می گیرد و برای عفونت های ویروسی (مانند سرماخوردگی و آنفولانزا) موثر نیست. استفاده از هر آنتی بیوتیک در صورت عدم نیاز می تواند موجب از دست دادن اثر بخشی آن برای عفونت های احتمالی آینده باشد.

درمان عفونت های باکتریایی با مصرف داروی دیکلوکساسیلین

زمان و نحوه مصرف

داروی دیکلوکساسیلین را معمولاً 4 بار در روز (هر 6 ساعت) یا طبق تجویز پزشک به صورت خوراکی مصرف می کنند. دیکلوکساسیلین را با معده خالی (1 ساعت قبل یا 2 ساعت بعد از غذا) با یک لیوان کامل آب مصرف کنید. در طول مصرف این دارو مایعات زیادی بنوشید مگر اینکه پزشک خلاف این امر را تجویز کند.

دوز مصرفی این دارو بر اساس شرایط پزشکی و پاسخ بدن به درمان متفاوت است.

بیشترین اثربخشی این آنتی بیوتیک در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.

حتی اگر علائم پس از چند روز از بین رفت، استفاده از دیکلوکساسیلین را تا زمان تعیین شده ادامه دهید. قطع زود هنگام این دارو می تواند منجر به ادامه رشد باکتری شده و باعث بازگشت عفونت شود

در صورت تداوم یا تشدید عارضه پزشک خود را در جریان قرار دهید.

عوارض جانبی

از عوارض جانبی دیکلوکساسیلین می توان به حالت تهوع، استفراغ یا اسهال اشاره کرد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، بلافاصله به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.

در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی نادر اما بسیار جدی، مانند: ادرار تیره، حالت تهوع یا استفراغ مداوم، درد معده / شکم، زردی چشم یا پوست، کبودی یا خونریزی سریع، گلودرد مداوم یا تب فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

این دارو به دلیل وجود نوعی باکتری مقاوم، می تواند باعث ایجاد بیماری روده ای شدید (اسهال مرتبط با کلستریدیوم دیفیسیل) شود. این عارضه ممکن است در طول درمان یا حتی هفته ها تا ماه ها پس از قطع درمان نیز رخ دهد. اگر علائمی مانند اسهال مداوم، درد / گرفتگی شکم یا معده، وجود خون / مخاط در مدفوع دارید از داروهای ضد اسهال یا مسکن های افیونی استفاده نکنید؛ زیرا این محصولات می توانند باعث تشدید این عوارض شوند. در صورت بروز هریک از این موارد سریعاً به پزشک خود اطلاع دهید.

استفاده ی طولانی مدت یا مکرر دیکلوکساسیلین ممکن است منجر به ایجاد برفک دهانی یا عفونت مخمر واژن (عفونت قارچی دهان یا واژن) شود. در صورت مشاهده لکه های سفید در دهان، تغییر ترشحات واژن یا سایر علائم جدید با پزشک خود تماس بگیرید.

حالت تهوع از عوارض جانبی مصرف داروی دیکلوکساسیلین

واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی از جمله: : راش، خارش یا تورم (به خصوص در صورت، زبان یا گلو)، سرگیجه شدید و مشکل تنفسی، به پزشک مراجعه نمایید.

موارد مذکور، تمام عوارض جانبی دیکلوکساسیلین را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

موارد احتیاطی و منع مصرف

پیش از مصرف دیکلوکساسیلین، در صورت حساسیت به آن یا به آنتی بیوتیک های پنی سیلین و یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.

همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک معالج یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص سابقه شخصی ابتلا به بیماری کلیوی، مطلع سازید.

دیکلوکساسیلین می تواند باعث ایجاد اختلال در عملکرد واکسن های زنده باکتریایی (مانند واکسن تیفوئید) نیز شود. در طول مصرف این دارو هیچگونه واکسیناسیونی انجام ندهید، مگر اینکه پزشک چنین تجویزی کرده باشد.

بیماری های کلیوی از موارد احتیاطی مصرف داروی دیکلوکساسیلین

در دوران بارداری این دارو فقط باید در مواردی که به وضوح مورد نیاز است استفاده شود. درمورد خطرات و فواید این دارو با پزشک خود صحبت کنید.

دیکلوکساسیلین به شیر مادر منتقل می شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

تداخلات دارویی

پزشکان متخصص (مانند پزشک معالج یا پزشک داروخانه) ممکن است از پیش در مورد هرگونه تداخل دارویی احتمالی با این دارو آگاه باشند و شما را برای آن ها تحت نظر داشته باشند. بدون مشورت با آنها، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.

پیش از شروع مصرف، تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) مانند توترکسات، تتراسایکلین ها و وارفارین را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

دیکلوکساسیلین می تواند باعث ایجاد نتیجه مثبت کاذب در برخی آزمایش های دیابت از ادرار (از نوع سولفات کاپریک) شود. این دارو همچنین ممکن است بر نتایج سایر آزمایش ها نیز تأثیر بگذارد. مطمئن شویید که همه پرسنل آزمایشگاه و پزشکان در جریان مصرف این دارو هستند.

موارد مذکور تمام تداخلات دارویی دیکلوکساسیلین را در بر نمی گیرد؛ بنابراین، پیش از شروع مصرف این دارو، تمام دارو های مورد استفاده خود را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید و لیستی از تمام داروهای مصرفی خود تهیه کنید و آن را با پزشک خود و پزشک داروخانه به اشتراک بگذارید.

سوءمصرف

در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا اختلال در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سو مصرف این دارو می تواند به صورت استفراغ شدید، اسهال مداوم، تغییر غیرمعمول در مقدار ادرار یا تشنج باشد.

توجه

این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.

این دارو فقط برای شرایط فعلی شما تجویز شده است و از مصرف آن برای عفونت های دیگر خودداری کنید، مگر اینکه پزشک آن را تجویز کند.

بهتر است آزمایش های تشخیصی / پزشکی (مانند عملکرد کلیه و کبد، شمارش کامل فاکتور های خونی) به صورت دوره ای انجام شود تا میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی بررسی شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود صحبت کنید.

دوز فراموش شده

اگر دوز مصرفی را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن آن را مصرف کنید. اگر زمان دوز بعدی نزدیک است، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.

نگهداری

این دارو را در دمای اتاق بین 59-86 درجه فارنهایت (15-30 درجه سانتیگراد) در ظرف محکم در بسته و دور از گرما و رطوبت زیاد نگهداری کنید. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.

دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.

ثبت دیدگاه دیدگاه خود را به اشتراک بگذارید.
ارسال
دیدگاه ها
مشاوره