درخواست مشاوره رایگان
وارفارین (نام تجاری: کومادین)، از دسته داروهای ضد انعقاد (رقیق کننده خون) است که احتمال ایجاد لخته های خون در عروق و در نتیجه خطر سکته های قلبی، مغزی و آمبولی را کاهش می دهد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف وارفارین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: وارفارین سدیم
نام تجاری: کومادین، جانتوون
از وارفارین در درمان لخته های خون (مانند ترومبوز ورید عمقی-DVT یا آمبولی ریه-PE) و برای جلوگیری از تشکیل لخته های جدید در بدن استفاده می شود. جلوگیری از انعقاد غیر طبیعی خون به کاهش خطر سکته مغزی یا حمله قلبی کمک می کند. مواردی مانند نوع خاصی از ریتم نامنظم قلب (فیبریلاسیون دهلیزی)، تعویض دریچه قلب، حمله قلبی اخیر و جراحی های خاص (مانند تعویض مفصل لگن یا زانو) خطر ایجاد لخته خون را افزایش می دهند.
وارفارین معمولاً به عنوان داروی رقیق کننده خون شناخنه می شود. اما بهتر است که به آن داروی ضد انعقاد گفته شود. این دارو با کاهش برخی مواد (پروتئین های لخته کننده) باعث تسهیل جریان روان خون میشود.
پیش از هر بار مصرف وارفارین راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
وارفارین باید روزی یک بار، به صورت خوراکی و طبق دستور پزشک، همراه با غذا یا بدون غذا مصرف گردد. بسیار مهم است که دارو را دقیقاً طبق تجویز پزشک مصرف کنید و از افزایش میزان دوز دارو، افزایش تعداد دفعات مصرف و قطع ناگهانی مصرف دارو خودداری کنید.
دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد، تست های آزمایشگاهی (مانند INR) و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود.
در حین مصرف این دارو، پزشک برای تعیین دوز مناسب به دقت فرد را تحت نظارت قرار می دهد.
بشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.
داشتن یک رژیم غذایی متعادل و سازگار هنگام مصرف وارفارین، بسیار مهم است. برخی از غذاها می توانند بر نحوه عملکرد وارفارین در بدن و بر مدت درمان و میزان دوز مصرفی تأثیر بگذارند. از افزایش یا کاهش ناگهانی مصرف غذاهای حاوی ویتامین K (مانند کلم بروکلی، گل کلم، کلم، کلم بروکسل، کلم پیچ، اسفناج و سایر سبزیجات برگ سبز، جگر، چای سبز، برخی مکمل های ویتامین) خودداری کنید. در صورت تمایل به کاهش وزن، قبل از رژیم گرفتن با پزشک خود مشورت کنید.
از آنجا که این دارو از طریق پوست و ریه قابل جذب است و ممکن است به نوزاد متولد شده آسیب برساند، مصرف وارفارین در زنان باردار یا زنانی که ممکن است باردار شوند ممنوع می باشد و حتی تنفس گرد و غبار قرص ها می تواند خطرناک باشد.
حالت تهوع، از دست دادن اشتها و درد شکم یا معده می تواند از عوارض جانبی مصرف وارفارین باشد. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، فوراً پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف وارفارین، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت تاثیر گذاری بیش از حد دارو (با نتایج غیرمعمول آزمایشگاه INR نشان داده می شود) بر پروتئین های لخته کننده ممکن است خونریزی های جدی ایجاد شود. خطر خونریزی می تواند تا یک هفته حتی پس از قطع دارو توسط پزشک ادامه یابد. در صورت مشاهده علائم خونریزی جدی، مانند درد غیرمعمول، تورم، ناراحتی، کبودی غیرمعمول و آسان، خونریزی طولانی مدت از بریدگی ها یا لثه ها، خونریزی مداوم و مکرر از بینی، خونریزی زیاد یا غیرمعمول یا طولانی مدت در دوران قاعدگی، ادرار صورتی یا تیره، خون سرفه کردن، استفراغ خونی یا شبیه تفاله قهوه، سردرد شدید، سرگیجه، غش کردن، خستگی، ضعف غیرمعمول یا مداوم، مدفوع خونی، سیاه یا قیری، درد قفسه سینه، تنگی نفس، اختلال در بلع فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
بروز هرگونه عارضه جانبی جدی مانند حالت تهوع، استفراغ مداوم، درد شدید معده و شکم، زردی چشم یا پوست را بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
ایجاد لخته های کوچک خون در اثر تاثیرات دارو (معمولاً در ابتدای درمان) می تواند به ندرت باعث مشکلات بسیار جدی شود که ممکن است منجر به آسیب شدید پوست یا بافت شود که در صورت عدم درمان ممکن است نیاز به جراحی یا قطع عضو باشد. بیمارانی که شرایط خونی خاصی دارند (کمبود پروتئین C یا S) ممکن است بیشتر در معرض خطر باشند. در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی نادر اما جدی، مانند لکه های دردناک، قرمز و بنفش روی پوست (مانند انگشت پا، پستان، شکم)، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار)، تغییرات بینایی، گیجی، اختلال در تکلم، ضعف در یک طرف بدن فوراً به پزشک مراجعه کنید.
واکنش جدی آلرژیک به وارفارین به ندرت رخ می دهد. با این حال، در صورت مشاهده علائمی همچون جوش، خارش، تورم (به خصوص در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، دشواری در تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی این دارو را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف وارفارین، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص اختلالات خونی (مانند کم خونی، هموفیلی)، مشکلات خونریزی (مانند خونریزی از معده یا روده، خونریزی در مغز)، اختلالات رگ های خونی (مانند آنوریسم)، جراحت اساسی یا جراحی اخیر، بیماری کلیوی، بیماری کبدی، مصرف الکل، اختلالات روحی و خلقی (از جمله مشکلات حافظه)، زمین خوردن مکرر و آسیب دیدگی مطلع سازید.
بسیار مهم است که پزشک یا دندان پزشک قبل از شروع هر گونه اقدام پزشکی و دندان پزشکی از استفاده شما از وارفارین مطلع باشند. تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
در حین مصرف وارفارین از هر گونه تزریق عضلانی خودداری کنید. اگر نیاز به تزریق عضلانی بود (به عنوان مثال، دریافت یک دوز واکسن آنفولانزا)، باید در بازو تزریق شود. زیرا بررسی خونریزی و یا اعمال فشار بر روی محل تزریق برای جلوگیری از خونریزی آسان تر خواهد بود.
مصرف وارفارین ممکن است باعث خونریزی معده شود. مصرف روزانه الکل در هنگام استفاده از این دارو خطر خونریزی معده را افزایش می دهد و همچنین ممکن است بر عملکرد این دارو تأثیر بگذارد. نوشیدنی های الکلی را محدود کنید. از پزشک خود یا پزشک داروخانه در رابطه با میزان مجاز مصرف الکل سوال کنید.
در صورت عدم دریافت کافی غذا و ابتلا به بیماری یا عفونتی که باعث تب، استفراغ یا اسهال برای 2 روز شده است یا شروع مصرف داروهای آنتی بیوتیکی، بلافاصله با پزشک خود یا پزشک داروخانه تماس بگیرید؛ زیرا این شرایط می تواند بر نحوه عملکرد وارفارین تأثیر بگذارد.
وارفارین می تواند باعث خونریزی شدید شود. برای کاهش احتمال بریدگی، کوفتگی یا آسیب دیدگی، با احتیاط از اشیای تیز مانند تیغ ها و ناخن گیر استفاده کنید. هنگام اصلاح از ماشین اصلاح و هنگام مسواک زدن از مسواک نرم استفاده کنید. از انجام فعالیت هایی مانند ورزش های پربرخورد خودداری کنید. در صورت زمین خوردن یا آسیب رساندن به خود، به ویژه آسیب به سر، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. ممکن است پزشک نیاز به معاینه شما داشته باشد.
طبق اعلام سازمان غذا و دارو تعویض محصولات عمومی وارفارین بلامانع است. با این حال، قبل از تعویض محصولات وارفارین، با پزشک خود یا پزشک داروخانه مشورت کنید. دقت کنید که تنها از یک داروی حاوی وارفارین استفاده کنید، مگر به دستور پزشک یا پرستاری که درمان با وارفارین شما را کنترل می کند.
ممکن است افراد مسن حساسیت بیشتری نسبت به عوارض این دارو به خصوص خونریزی نشان دهند.
مصرف این دارو در دوران بارداری به دلیل آسیب جدی به جنین توصیه نمی شود. در حین استفاده از این دارو و به مدت 1 ماه پس از قطع دارو، در رابطه های جنسی از روش های قابل اطمینان کنترل بارداری استفاده کنید. در صورت بارداری یا احتمال بارداری، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید. اگر قصد بارداری دارید، قبل از بارداری، برنامه ای را برای مدیریت وضعیت خود با پزشک در میان بگذارید. پزشک ممکن است نوع دارویی را که در دوران بارداری استفاده می کنید تغییر دهد.
مقادیر بسیار کمی از این دارو ممکن است از شیر مادر به نوزاد منتقل شود اما بعید است که به کودک شیرخوار آسیب برساند. بنابراین قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی وارفارین را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
وارفارین با بسیاری از محصولات تجویز شده، بدون نسخه، ویتامین و گیاهان دارویی تداخل دارد. این شامل داروهایی می باشد که روی پوست، داخل واژن یا راست روده قرار می گیرند. تداخلات زیر شامل همه تداخلات دارویی احتمالی نمی باشد. فعل و انفعالات با وارفارین معمولاً منجر به افزایش یا کاهش اثر "رقیق کننده خون" (ضد انعقادی خون) می شود. فرد باید تحت نظارت دقیق پزشک یا پرستاران باشد تا از خونریزی جدی یا مشکلات لخته شدن خون جلوگیری شود. در حین مصرف وارفارین، بسیار مهم است که هرگونه تغییر در داروها، ویتامین ها یا محصولات گیاهی را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با وارفارین تداخل داشته باشند عبارتند از: ایماتینیب، میفپریستون
داروهایی مانند آسپیرین، داروهای شبه آسپیرین (سالیسیلات ها) و داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی NSAID ها (مانند ایبوپروفن، ناپروکسن، سلکوکسیب) ممکن است اثراتی مشابه وارفارین داشته باشند. در صورت مصرف این داروها در طول درمان با وارفارین، ممکن است خطر مشکلات خونریزی افزایش یابد. با دقت تمام برچسب های محصولات بدون نسخه (از جمله داروهایی که روی پوست استفاده می شوند مانند کرم های تسکین دهنده درد) را بررسی کنید زیرا این محصولات ممکن است حاوی NSAID یا سالیسیلات باشند. در رابطه با مصرف داروی دیگر (مانند استامینوفن) برای درمان درد و تب با پزشک خود صحبت کنید. با این حال، اگر پزشک مصرف آسپیرین با دوز کم (معمولاً در دوزهای 81 الی 325 میلی گرم در روز) و داروهای مرتبط (مانند کلوپیدوگرل، تیکلوپیدین) را برای حمله قلبی یا پیشگیری از سکته مغزی تجویز کرده است باید مصرف آن را ادامه دهید، مگر اینکه پزشک خلاف این امر را به شما توصیه کند. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود یا پزشک داروخانه مشورت کنید.
این دارو ممکن است در یک تست آزمایشگاهی خاص برای اندازه گیری سطح تئوفیلین تداخل ایجاد کند و باعث نتایج کاذب شود. مطمئن شوید که پرسنل آزمایشگاه و کلیه پزشکان از استفاده شما از این دارو مطلع هستند.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن و یا دشواری در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت مدفوع خونی یا سیاه و قیری، ادرار صورتی یا تیره، خونریزی غیرمعمول و طولانی مدت باشد.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
از انجام منظم آزمایش های پزشکی دوره ای (مانند زمان پروترومبین، شمارش کامل سلولهای خون) غافل نشوید. انجام این آزمایش ها می توانند به ارزیابی صحیح از میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی کمک کنند.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین از فراموش کردن دوز مصرفی خودداری کنید. اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن در همان روز آن را مصرف کنید، اما اگر در روز بعد بخاطر آوردید، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید. زیرا این امر می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد. دوزهای فراموش شده را برای گزارش به پزشک خود یا پزشک داروخانه ثبت کنید. در صورت از دست دادن 2 یا بیشتر از دوز متوالی، با پزشک خود یا پزشک داروخانه تماس بگیرید.
دارو را در دمای محیط و به دور از نور و رطوبت نگه و از نگهداری دارو در دستشویی یا حمام خودداری کنید. همچنین داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
