پنتوکسی فیلین

پنتوکسی فیلین (نام تجاری: پنتوکسیل)، یک داروی بهبوددهنده جریان خون است که با کاهش غلظت و چسبندگی گلبول های قرمز، برای درمان مشکلات عروقی مانند لنگش متناوب در برخی بیماری های شریانی استفاده می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف پنتوکسی فیلین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.

نام عمومی: پنتوکسی فیلین

نام تجاری: ترنتال، پنتوکسیل

موارد مصرف پنتوکسی فیلین

پنتوکسی فیلین برای بهبود علائم نوعی مشکل خاص جریان خون در پاها / بازوها (لخته شدن متناوب به دلیل بیماری انسداد شریان) استفاده می شود. پنتوکسی فیلین می تواند درد و گرفتگی عضلات را که با لخته شدن متناوب در حین ورزش، از جمله راه رفتن، رخ می دهد را کاهش دهد. پنتوکسی فیلین به گروهی از داروها که به عنوان عوامل ضد انعقاد شناخته می شوند تعلق دارد. این دارو با کمک به جریان خون راحت تر در عروق تنگ کار می کند. این کار میزان اکسیژن را افزایش می دهد و در نتیجه می توان مسافت و مدت زمان بیشتری پیاده روی کرد.

زمان و نحوه مصرف پنتوکسی فیلین

پنتوکسی فیلین بهتر است روزی سه بار طبق دستور پزشک مصرف گردد. این دارو را خرد نکنید و یا نجوید. انجام این کار می تواند تمام دارو را به طور همزمان آزاد کرده و خطر بروز عوارض جانبی را افزایش دهد.

همچنین، قرص ها را تقسیم نکنید، مگر اینکه خط تقسیم داشته باشند و پزشک عمومی یا پزشک داروخانه گفته باشند. قرص کامل یا تقسیم شده را بدون خرد کردن یا جویدن قورت دهید.

دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود. بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.

مصرف پنتوکسی فیلین را تا پایان دوره درمان ادامه دهید و بدون مشورت با پزشک مصرف آن را قطع نکیند حتی زمانی که احساس بهبودی می کنید.

بهبود علائم می تواند در طی 2 الی 4 هفته اتفاق بیفتد، اما ممکن است حداکثر 8 هفته نیز طول بکشد.

در صورت تداوم یا تشدید وضعیت، به پزشک خود اطلاع دهید.

عوارض جانبی پنتوکسی فیلین

حالت تهوع، استفراغ، آروغ زدن و سرگیجه می توانند از عوارض پنتوکسی فیلین باشند. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید.

به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف پنتوکسی فیلین، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.

بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله ضربان قلب سریع / نامنظم، کبودی و خونریزی بی دلیل را بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.

در صورت بروز عارضه جانبی جدی مانند درد قفسه سینه، بلافاصله به پزشك مراجعه کنید.

واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.

موارد مذکور، تمام عوارض جانبی پنتوکسی فیلین را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

موارد احتیاطی و منع مصرف

پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن، کافئین، تئوفیلین یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.

همچنین قبل از مصرف پنتوکسی فیلین، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص سکته مغزی اخیر، خونریزی اخیر در چشم، مشکلات کلیوی، مشکلات کبدی، جراحی بزرگ اخیر و زخم معده مطلع سازید.

این دارو ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.

تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.

از پنتوکسی فیلین در دوران بارداری، فقط در صورت ضرورت باید استفاده شود. درباره خطرات و فواید مصرف دارو با پزشک خود مشورت کنید.

این دارو به شیر مادر منتقل می شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

تداخلات دارویی پنتوکسی فیلین

تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی پنتوکسی فیلین را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.

محصولاتی که با پنتوکسی فیلین تداخل دارند عبارتند از: داروهای دیگری که می توانند باعث خونریزی / کبودی شوند (از جمله داروهای ضد پلاکت مانند کلوپیدوگرل، NSAID ها مانند ایبوپروفن، کتورولاک، ناپروکسن، "داروهای رقیق کننده خون" مانند وارفارین، دابیگاتران).

مصرف از آسپیرین با این دارو می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد. با این حال، اگر پزشک شما را به مصرف آسپرین با دوز کم برای حمله قلبی یا پیشگیری از سکته مغزی (معمولاً با دوزهای 81 الی 325 میلی گرم در روز) راهنمایی کرده است، باید آن را ادامه دهید، مگر اینکه پزشک خلاف این امر را تجویز کند.

سوء مصرف

در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا اختلال در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.

علائم سوء مصرف ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• گرگرفتگی
• سرگیجه شدید
• تشنج
• خواب آلودگی
• از دست دادن هوشیاری
• تب
• تحریک پذیری

توجه

این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.

در حین مصرف پنتوکسی فیلین باید آزمایش های تشخیصی یا پزشکی (مانند شمارش خون، فشار خون) انجام شود تا روند پیشرفت بیمار کنترل یا عوارض جانبی بررسی شود. هیچ یک از قرارهای پزشکی و آزمایشگاهی را فراموش نکنید. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.

تغییر سبک زندگی که ممکن است به کاهش علائم لخته شدن متناوب کمک کند. این موارد شامل قطع سیگار، ورزش منظم و کاهش اضافه وزن است. از پزشک خود در مورد تغییر سبک زندگی که ممکن است برای شما مفید باشد سوال کنید.

دوز فراموش شده

اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.

نگهداری

در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت در ظرف اصلی دارو نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.

دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.