درخواست مشاوره رایگان
منیزیم سیترات (نام تجاری: سیتروما)، از داروهای ملین می باشد که با افزایش میزان مایعات در مدفوع، به دفع راحت و سریع آن کمک می کنند. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف سیترات منیزیم، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: منیزیم سیترات
نام تجاری: سیتروما
در ابتدا بهتر است بدانیم منیزیم سیترات چیست و چه خواصی دارد: این محصول برای پاکسازی روده از مدفوع، قبل جراحی یا برخی روش های بررسی روده (به عنوان مثال کولونوسکوپی یا رادیوگرافی) همراه با سایر محصولات استفاده می شود. همچنین برای تسکین یبوست استفاده می شود. با این حال بهتر است برای یبوست از محصولاتی مانند نرم کننده های مدفوع یا ملین ها استفاده کرد. سیترات منیزیم، ملین نمکی می باشد که در روده کوجک باعث افزایش مایعات می شود. 30 دقیقه تا 3 ساعت پس از مصرف دارو، مدفوع دفع می شود.
تمام دستورالعمل های موجود در بسته محصول، مطالعه و دنبال شوند. زمان مصرف دارو قبل از جراحی از پزشک پرسیده شود.
ساشه منیزیم سیترات را در 250 میلی لیتر آب (معادل یک بطری آب معدنی کوچک) خوب به هم زده و حل کنید. برای بهبود طعم و مزه محصول، می توان آن را در یخجال سرد کرد، اما نباید یخ بزند.
دوز دارو براساس شرایط پزشکی، سن و پاسخ به درمان متفاوت می باشد. پس از مصرف این محصول یک لیوان آب کامل (8 اونس یا 240 میلی لیتر) نوشیده شود، مگر اینکه پزشک دستور دیگری داده باشد. انجام این کار به جلوگیری از عوارض جانبی جدی (به عنوان مثال کمبود آب بدن) کمک می کند.
استفاده مکرر باعث از بین رفتن عملکرد طبیعی روده یا عدم توانایی در دفع مدفوع بدون استفاده از محصول می شود (وابستگی به ملین). در صورت مشاهده علائم سوء مصرف دارو مانند اسهال، درد شکم، کاهش وزن یا ضعف با پزشک تماس گرفته شود.
2 ساعت قبل و بعد از مصرف سیترات منیزیم، از مصرف آنتی بیوتیک های تتراسایکلین یا کینولون (به عنوان مثال داکسی سایکلین، تتراسایکلین یا سیپروفلوکساسین) خودداری شود. با انجام این کار، اثر آنتی بیونیک کاهش می یابد.
در صورت قادر نبودن دارو به دفع مدفوع یا وجود مشکل پزشکی جدی، سریعاً با پزشک تماس گرفته شود.
احساس ناراحتی یا گرفتگی شکم، گاز یا حالت تهوع از عوارض جانبی سیترات منیزیم می باشند. در صورت تداوم یا بدتر شدن این علائم، به پزشک یا داروساز اطلاع داده شود.
در صورت استفاده طولانی مدت از دارو یا مصرف دوزهای زیاد، عوارض جانبی جدی بروز می کنند. در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی که بعید هم می باشند، فوراً به پزشک اطلاع داده شود: ضربان آهسته و نامنظم قلب، تغییرات ذهنی یا خلقی (به عنوان مثال، گیجی، خواب آلودگی غیرمعمول)، ضعف عضلانی، اسهال مداوم، درد شدید یا مداوم معده و شکم، مدفوع خونی، خونریزی مقعدی.
اسهال مداوم منجر به کاهش جدی میزان آب در بدن می شود (کمبود آب بدن). در صورت مشاهده علائم کم آبی بدن مانند کاهش غیر معمول ادرار، خشکی غیر معمول دهان یا افزایش تشنگی، کمبود اشک، سرگیجه یا رنگ پریدگی و چین و چروک پوست، بلافاصله با پزشک تماس گرفته شود.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله عارضه های پوستی، خارش، تورم به خصوص صورت و زبان و گلو، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً باید به پزشک مراجعه نمود.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی سیترات منیزیم را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف داروی سیترات منیزیم، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف سیترات منیزیم، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص خونریزی از روده، انسداد روده، سایر مشکلات روده (به عنوان مثال، کولیت اولسراتیو، هموروئید)، بیماری قلبی (مانند ضربان نامنظم قلب)، بیماری کلیوی، علائم گرفتگی عضلات معده یا شکم (مانند درد، گرفتگی، حالت تهوع یا استفراغ مداوم) مطلع سازید.
در صورت تغییر ناگهانی در دفع مدفوع به مدت 2 هفته یا نیاز به مصرف ملین بیش از 1 هفته، قبل از استفاده از این دارو با پزشک مشورت شود. این موارد می توانند علائم یک مشکل جدی باشند.
کودکان زیر 2 سال در معرض خطر بیشتری برای عوارض جانبی خاص این دارو مانند کمبود آب بدن می باشند. از این رو مصرف این داروبرای کودکان با احتیاط انجام شود.
در دوران بارداری، این دارو تنها در صورت نیاز باید مصرف شود. در مورد خطرها و فواید آن با پزشک صحبت شود.
سیترات منیزیم به شیر مادر منتقل می شود اما بعید است که به کودک آسیب بزند. قبل از شیردهی با پزشک مشورت شود.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی سیترات منیزیم را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با سیترات منیزیم تداخل داشته باشند عبارتند از: دیگوکسین، سولفونات سدیم پلی استایرن، آنتی بیوتیک های تتراسایکلین یا کینولون (به عنوان مثال، تتراسایکلین یا سیپروفلوکساسین).
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز مشکل تنفسی، با مرکز فوریت های پزشکی تماس گرفته شود. علائم سوء مصرف شامل: ضعف عضلانی، ضربان آهسته و نامنظم قلب، تغییرات ذهنی یا خلقی (به عنوان مثال گیجی) می باشند.
تمام قرارهای پزشکی و آزمایشگاهی انجام شوند.
برای حفظ دفع طبیعی مدفوع، نوشیدن مقدار زیادی مایعات (چهار تا شش لیوان 8 اونس معادل 236.5 میلی لیتر در روز)، خوردن غذاهای سرشار از فیبر و ورزش منظم اهمیت بسیاری دارد.
امکان پذیر نمی باشد.
دارو را در دمای محیط و به دور از نور و رطوبت نگه دارید و از نگهداری دارو در دستشویی یا حمام خودداری کنید. همچنین داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
