درخواست مشاوره رایگان
منیزیم اکسید (نام تجاری: یورومگ)، از داروهای مکمل است که به تأمین منیزیم کافی در بدن کمک می کند. علاوه بر این، منیزیم اکسید در بهبود سوءهاضمه، دل درد و یبوست نیز کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف منیزیم اکسید، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: منیزیم اکسید
نام تجاری: یورومگ
منیزیم اکسید نوعی مکمل معدنی است که برای جلوگیری و درمان کمبود منیزیم خون از آن استفاده می شود. همچنین از برخی محصولات آن نیز برای درمان علائم اسید معده زیاد مانند ناراحتی، سوزش معده و رفلاکس اسید معده استفاده می شوند. منیزیم برای عملکرد طبیعی سلول ها، اعصاب، ماهیچه ها، استخوان ها و قلب بسیار مهم است. معمولاً یک رژیم غذایی متعادل سطح طبیعی منیزیم را در خون فراهم می کند. با این حال، برخی از شرایط خاص باعث می شوند که سرعت از دست دادن منیزیم بیشتر از جایگزینی آن توسط رژیم غذایی باشد. این شرایط شامل مصرف "قرص های آب" (دیورتیک هایی مانند فوروزماید، هیدروکلروتیازید)، رژیم غذایی نامناسب، اعتیاد به الکل یا سایر عوارض پزشکی (به عنوان مثال، اسهال / استفراغ شدید، اختلالات جذب معده / روده، دیابت کنترل نشده) می باشد.
این مکمل را به صورت خوراکی و طبق تجویز پزشک مصرف کنید. برگه راهنمای مصرف دارو را به خوبی مطالعه کنید و اگر سوالی داشتید، از پزشک خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
برای کاهش ناراحتی معده و اسهال، بهتر است مکمل های منیزیم را به همراه وعده های غذایی مصرف کنید، مگر اینکه برگه راهنمای دارو یا تجویز پزشک چیز دیگری باشد.
هر دوز از منیزیم اکسید را با یک لیوان پر آب (240 میلی لیتر) مصرف کنید، مگر اینکه پزشک خلاف این امر را تجویز کرده باشد. کپسول های طولانی رهش / قرص های آهسته رهش و قرص های انتریک کوتد را به طور کامل ببلعید و از جویدن یا خرد کردن آنها خودداری کنید. با انجام این کار تمام دارو به صورت یک جا آزاد شده و خطر عوارض جانبی آن افزایش می یابد. همچنین، از تکه کردن قرص ها نیز خودداری کنید، مگر اینکه پزشک داروخانه چنین چیزی را تجویز کرده باشد. قرص را بدون خرد کردن یا جویدن قورت دهید.
اگر از قرص های جویدنی منیزیم اکسید استفاده می کنید، هر قرص را قبل از بلعیدن کاملاً بجوید.
اگر شربت منیزیم اکسید را مصرف می کنید، از وسیله اندازه گیری دارو برای سنجش دقیق آن استفاده کنید. از استفاده از قاشق خانگی برای اندازه گیری دارو خودداری کنید زیرا ممکن است در اندازه گیری مقدار مصرفی دچار خطا شوید. اگر از شربت سوسپانسیون آن استفاده می کنید، بطری را قبل از هر بار مصرف به خوبی تکان دهید.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را در یک زمان خاص مصرف کنید. دوز مصرف این دارو براساس عارضه و شرایط پزشکی و پاسخ بدن به درمان متفاوت است. دوز مصرفی خود را به طور خودسرانه افزایش ندهید و از مصرف آن بیشتر از مقدار تجویز شده خودداری کنید زیرا مقدرا زیاد منیزیم در خون می تواند عوارض جانبی جدی را به همراه داشته باشد.
در صورت تداوم یا تشدید علائم سطح بالای منیزیم در خون (به عنوان مثال، گرفتگی عضلات، خستگی، تحریک پذیری، افسردگی) به پزشک خود اطلاع دهید. اگر مشکوک به ابتلا به عارضه ای جدی هستید، سریعاً به فوریت های پزشکی مراجعه کنید.
از عوارض جانبی منیزیم اکسید می توان به ناراحتی معده و اسهال اشاره کرد. مصرف این دارو به همراه یک وعده غذایی می تواند به کاهش این عوارض کمک کند. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، سریعاً به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالج این دارو را تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف منیزیم اکسید، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به مکمل نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی از جمله: تب، غدد لنفاوی متورم، تحریک و خارش پوست، خارش یا تورم (به خصوص در صورت، زبان یا گلو)، سرگیجه شدید و مشکل تنفسی، به پزشک مراجعه نمایید.
موارد مذکور، تمام عوارض منیزیم اکسید را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف منیزیم اکسید، در صورت ابتلا به بیماری کلیوی به پزشک خود اطلاع دهید.
شربت، پودر و یا برخی دیگر از انواع این مکمل ممکن است حاوی قند و یا آسپارتام باشد. شربت آن ممکن است حاوی الکل نیز باشند. در صورت ابتلا به دیابت، اعتیاد به الکل، بیماری کبدی، فنیل کتونوریا (PKU) یا هر بیماری دیگری که نیاز به محدود کردن یا اجتناب از این مواد در رژیم غذایی دارد، نیازمند احتیاط بیشتری در مصرف این دارو است. در مورد مصرف ایمن منیزیم اکسید با پزشک خود یا پزشک داروخانه مشورت کنید.
این دارو در دوران بارداری، فقط در مواردی که به آن نیاز باشد، باید مورد استفاده قرار بگیرد. درباره عوارض و فواید آن با پزشک خود مشورت کنید.
انتقال این دارو به شیر مادر مشخص نیست. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
اگر مکمل منیزیم اکسید را تحت نظارت پزشک معالج یا پزشک داروخانه مصرف می کنید، آنها از تداخلات دارویی آن مطلع بوده و وضعیت شما را بررسی خواهند کرد. بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
پیش از مصرف این محصول، نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و در صورت مصرف داروهایی مانند سلولز سدیم فسفات، دیگوکسین و سدیم پلی استایرن سولفونات به پزشک خود اطلاع دهید.
منیزیم می تواند به داروهای خاصی متصل شده و از جذب کامل آنها جلوگیری کند. اگر دارویی از نوع تتراسایکلین (مانند دمکلوسیکلین، داکسی سایکلین، ماینوسیکلین و تتراسایکلین) مصرف می کنید، حداقل 2 تا 3 ساعت بین زمان مصرف آن و زمان مصرف مکمل منیزیم فاصله ایجاد کنید. اگر از بیس فسفونات (به عنوان مثال، آلندرونات)، داروی تیروئید (مانند لووتیروکسین) یا آنتی بیوتیک از نوع کینولون (مانند سیپروفلوکساسین، لووفلوکساسین) استفاده می کنید، از پزشک معالج یا پزشک داروخانه در مورد فاصله زمانی بین مصرف آنها و مقدار آن سوال کنید.
برگه اطلاعات تمام داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی (مانند داروهای ضد اسید، ملین، ویتامین ها) را بررسی کنید؛ زیرا ممکن است حاوی منیزیم باشند. همچنین از پزشک داروخانه درباره نحوه مصرف ایمن آنها بپرسید.
موارد مذکور، تمام تداخلات دارویی منیزیم اکسید را در برنمی گیرد. لیستی از تمام داروهای مصرفی خود (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) تهیه کنید و آن را در اختیار پزشک معالج یا پزشک داروخانه قرار دهید.
در صورت مصرف بیش از حد منیزیم اکسید و بروز علائم جدی مانند غش کردن و یا اختلال در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سو مصرف ممکن است شامل ضربان قلب کند، خواب آلودگی شدید، سرگیجه، گیجی، ضعف عضلانی و از دست دادن هوشیاری باشد.
تمام قرار ملاقات های پزشکی و آزمایشگاهی خود را به خاطر بسپارید. بهتر است آزمایش های تشخیصی / پزشکی (به عنوان مثال، سطح خون منیزیم، آزمایش عملکرد کلیه) به صورت دوره ای انجام شود تا میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی بررسی شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود صحبت کنید.
مکمل های منیزیم با انواع و مقادیر مختلف منیزیم وجود دارد. بسیاری از آنها را می توان بدون نسخه پزشک نیز تهیه کرد. پزشک معالج یا پزشک داروخانه می تواند در انتخاب آنها به شما کمک کند.
رژیم غذایی متعادل داشته باشید. غذاهای سرشار از منیزیم شامل آووکادو، موز، لوبیا، غلات سبوس دار، سبزیجات سبز و مغزها هستند.
اگر دوز مصرفی را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن آن را مصرف کنید. اگر زمان دوز بعدی نزدیک است، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. برای جزئیات بیشتر برگه اطلاعات دارو را مطالعه کنید. از نگهداری آن در حمام خودداری کرده و اگر درباره نگهداری آن سوالی دارید از پزشک داروخانه بپرسید. تمام محصولات دارویی را از کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
