درخواست مشاوره رایگان
سیپروفلوکساسین به گروهی از آنتی بیوتیک ها به نام فلوروکینولون ها تعلق دارد. این دارو از نوع آنتی بیوتیک های وسیع الطیف است، به این معنی که در درمان عفونت های باکتریایی متعددی از جمله عفونت های چشمی، گوشی، مجاری ادراری-تناسلی، ریه، استخوان و پوست استفاده می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف سیپروفلوکساسین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: سیپروفلوکساسین
نام تجاری: سیپرو
سیپروفلوکساسین برای درمان انواع بیماری های باکتریایی استفاده می شود. این دارو متعلق به دسته ای از داروها به نام آنتی بیوتیک های فلوروکینولون است که موجب توقف رشد باکتری ها می شود.
این آنتی بیوتیک فقط بیماری های باکتریایی را درمان می کند و برای درمان بیماری های ویروسی (مانند سرماخوردگی، آنفولانزا) مؤثر نیست. استفاده از هر آنتی بیوتیک در صورت عدم نیاز باعث کاهش اثربخشی دارو در درمان عفونت های آینده می شود.
پیش از هر بار مصرف سیپروفلوکساسین، راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج یا پزشک داروخانه بپرسید.
این دارو بهتر است همراه با غذا یا بدون غذا معمولاً دو بار در روز (هر 12 ساعت) صبح و شب، طبق دستور پزشک مصرف گردد.
قبل از مصرف هر دوز سیپروفلوکساسین، محفظه را به مدت 15 ثانیه به خوبی تکان دهید. در نوع شربت این دارو، مقدار دارو باید با دقت و با استفاده از وسایل مخصوص اندازه گیری شود. از قاشق های معمول استفاده نکنید زیرا در این صورت ممکن است مقدار دارو مغایر با میزان دوز تجویز شده باشد. دارو را پس از آماده سازی مصرف کنید و از نگه داشتن آن در دهان خودداری فرمایید.
برای مصرف سیپروفلوکساسین از لوله های تغذیه کننده استفاده نکنید، زیرا محتوای دارو ممکن است مسیر لوله را مسدود کند.
دوز مصرفی دارو و طول درمان طبق شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود. به همراه مصرف این دارو مایعات زیادی بنوشید مگر اینکه پزشک خلاف این را تجویز کرده باشد.
سیپروفلوکساسین را حداقل 2 ساعت قبل یا 6 ساعت پس از مصرف سایر محصولات که ممکن است اثر مهارکنندگی داشته باشند مصرف کنید. تمام داروهای مصرفی خود مانند: کویناپریل، سولارمر، سوکرالفات، ویتامین ها / مواد معدنی (از جمله مکمل های آهن و روی) و محصولات حاوی منیزیم، آلومینیوم یا کلسیم (مانند آنتی اسیدها، محلول دیدانوزین، مکمل های کلسیم) را به پزشک داروخانه اطلاع دهید.
غذاهای غنی از کلسیم، از جمله محصولات لبنی (مانند شیر، ماست) یا آب غنی از کلسیم، موجب کاهش اثر دارو می شوند. این دارو را همراه با مواد خوراکی حاوی کلسیم مصرف نکنید. از آنجایی که این دارو بهتر است همراه با غذا مصرف شود، بهتر است در آن وعده از خوردن غذا های حاوی کلسیم خودداری کنید.
از پزشک خود یا پزشک داروخانه در مورد مصرف صحیح مکمل ها / جایگزین های تغذیه ای همراه با این دارو سوال کنید.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.
حتی پس از بهبودی علائم نیز مصرف سیپروفلوکساسین را تا پایان مقدار تجویز شده ادامه دهید. قطع زود هنگام دارو می تواند منجر به بازگشت عفونت شود.
در صورت عدم بهبودی و تشدید شرایط، پزشک معالج خود را در جریان امور قرار دهید.
حالت تهوع، اسهال، سرگیجه، سبکی سر، سردرد یا اختلال خواب می توانند از عوارض سیپروفلوکساسین باشند. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف سیپروفلوکساسین، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله تغییرات کبودی / خونریزی غیرمعمول، علائم عفونت جدید (مانند تب جدید / مداوم، گلودرد مداوم)، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار، ادرار قرمز / صورتی)، علائم مشکلات کبدی (مانند خستگی غیرمعمول، درد معده / شکم، حالت تهوع / استفراغ مداوم، زردی چشم / پوست، ادرار تیره) را بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت بروز هرکدام از این عوارض خطرناک جانبی: سرگیجه شدید، غش کردن، ضربان قلب سریع / نامنظم، علائم پارگی / شکستگی آئورت (درد ناگهانی شدید در معده / قفسه سینه / کمر، سرفه، تنگی نفس) بلافاصله به پزشك مراجعه کنید.
سیپروفلوکساسین به دلیل وجود نوعی باکتری مقاوم ممکن است به ندرت باعث بیماری روده ای شدید (اسهال مرتبط با کلستریدیوم دیفیسیل) شود. این عارضه ممکن است در طول درمان یا هفته ها تا ماه ها پس از قطع درمان رخ دهد. در صورت بروز: اسهال مداوم، درد / گرفتگی شکم یا معده، خون / مخاط در مدفوع، سریعاً به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت بروز هر یک از این علائم از داروهای ضد اسهال یا مواد افیونی استفاده نکنید زیرا این محصولات ممکن است باعث تشدید شرایط شوند.
استفاده مکرر یا طولانی مدت از سیپروفلوکساسین ممکن است منجر به بروز برفک دهانی یا عفونت مخمر جدید شود. در صورت مشاهده لکه های سفید در دهان، تغییر ترشحات واژن یا سایر علائم جدید، به پزشک مراجعه کنید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی سیپروفلوکساسین را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف سیپروفلوکساسین، در صورت حساسیت به آن یا به آنتی بیوتیک های کینولون دیگر مانند نورفلوکساسین، جمیفلوکساسین، لووفلوکساسین، موکسی فلوکساسین یا افلوکساسین یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص دیابت، مشکلات قلبی (مانند حمله قلبی اخیر)، مشکلات مفصل / تاندون (مانند التهاب تاندون، بورسیت)، بیماری کلیوی، بیماری کبدی، اختلالات روحی / خلقی (مانند افسردگی)، میاستنی گراویس، مشکلات عصبی (مانند نوروپاتی محیطی)، تشنج، شرایطی که خطر تشنج را افزایش می دهد (مانند آسیب مغز / سر، تومورهای مغزی، تصلب شرایین مغزی)، مشکلات رگ های خونی (مانند آنوریسم یا انسداد آئورت یا رگ های خونی دیگر)، فشار خون بالا، برخی شرایط ژنتیکی (سندرم مارفان، سندرم اهلرس دانلوس) مطلع سازید.
سیپروفلوکساسین می تواند بر ریتم قلب تأثیر بگذارد (طولانی شدن QT). طولانی شدن QT به ندرت می تواند باعث ضربان قلب سریع / نامنظم و سایر علائم (مانند سرگیجه شدید، غش کردن) شود که بلافاصله به مراقبت پزشکی نیاز دارد.
در صورت وجود شرایط پزشکی خاص یا مصرف داروهایی که منجر به طولانی شدن QT می شود، خطر طولانی شدن QT افزایش می یابد. قبل از استفاده از سیپروفلوکساسین، تمام داروهای مصرفی خود را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید و در صورت وجود هر یک از شرایط زیر پزشک را در جریان بگذارید: مشکلات قلبی خاص (نارسایی قلبی، ضربان قلب آهسته، طولانی شدن QT درEKG)، سابقه خانوادگی مشکلات قلبی خاص (طولانی شدن QT در EKG، مرگ ناگهانی قلب).
سطح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون، خطر طولانی شدن QT را افزایش می دهد. احتمال ابتلا به آن در صورت استفاده از داروهای خاص (مانند داروهای ادرار آور / "قرص های آب") یا وجود شرایطی مانند تعریق شدید، اسهال یا استفراغ افزایش می یابد. در مورد استفاده بی خطر از سیپروفلوکساسین با پزشک خود صحبت کنید.
در صورت ابتلا به دیابت، سیپروفلوکساسین به ندرت می تواند بر سطح قند خون تأثیر بگذارد. قند خون خود را به طور منظم کنترل کرده و آن را با پزشک خود در میان بگذارید. به علائم قند خون بالا مانند افزایش تشنگی / ادرار توجه کنید. سیپروفلوکساسین ممکن است اثرات کاهش دهنده قند خون داروی گلیبوراید را افزایش دهد. به علائم کاهش قند خون مانند تعریق ناگهانی، لرزش، ضربان قلب سریع، گرسنگی، تاری دید، سرگیجه یا گزگز دست / پاها توجه کنید. همراه داشتن قرص یا ژل گلوکز برای درمان قند خون پایین عادت خوبی است. اگر این اشکال گلوکز را به همراه ندارید، با خوردن نوعی منبع قند با جذب سریع مانند حبه قند، عسل یا آب نبات یا نوشیدن آب میوه یا نوشابه غیر رژیمی، به سرعت قند خون را افزایش دهید. در مورد استفاده صحیح از این محصول با پزشک خود یا پزشک داروخانه صحبت کنید. برای جلوگیری از افت قند خون، وعده های غذایی را طبق یک برنامه منظم بخورید و از صرف نظر کردن مصرف وعده های غذایی خودداری کنید. در صورت بروز هرگونه واکنش، ممکن است لازم باشد پزشک آنتی بیوتیک دیگری تجویز یا داروهای دیابت را تنظیم کند.
سیپروفلوکساسین ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
این دارو ممکن است حساسیت شما را نسبت به آفتاب بیشتر کند. بطور محدود در معرض نور آفتاب قرار بگیرید. از قرار گرفتن در اتاق های برنزه کننده و چراغ های آفتابی پرهیز کنید. در فضای باز از ضد آفتاب استفاده کنید و لباس محافظ بپوشید. در صورت آفتاب سوختگی یا تاول های پوستی یا قرمزی فوراً به پزشک اطلاع دهید.
سیپروفلوکساسین بر واکسن های باکتریایی زنده (مانند واکسن تیفوئید) اثر مهار کنندگی دارد. در حین استفاده از این دارو، مگر به دستور پزشک واکسیناسیون انجام ندهید.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
این دارو حاوی ساکارز است و بنابراین اگر به بیماری متابولیکی نادر وراثتی مبتلا هستید (مانند عدم جذب فروکتوز، کمبود سوکراز-ایزومالتاز، سوء جذب گلوکز-گالاکتوز) مصرف این دارو توصیه نمی شود.
کودکان حساسیت بیشتری نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه مشکلات مفصل / تاندون دارند.
افراد مسن نسبت به عوارض جانبی سیپروفلوکساسین، مشکلات تاندون (به خصوص اگر آنها از کورتیکواستروئیدهایی مانند پردنیزون یا هیدروکورتیزون نیز استفاده می کنند)، طولانی شدن مدت QT و پارگی / شکستگی ناگهانی در رگ اصلی خون (آئورت) حساسیت بیشتری نشان می دهند.
در دوران بارداری، این دارو باید فقط در موارد ضروری استفاده شود. در مورد مزایا و معایب مصرف این دارو با پزشک خود صحبت کنید.
سیپروفلوکساسین به شیر مادر منتقل می شود و می تواند اثرات نامطلوبی بر کودک شیرخوار داشته باشد. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی سیپروفلوکساسین را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
محصولاتی که با این دارو تداخل دارند عبارتند از: "داروهای رقیق کننده خون" (مانند استنوکومارول، وارفارین)، استرانسیم.
مصرف بسیاری از داروها از جمله آمیودارون، دوفتیلید، کینیدین، پروکائین آمید، سوتالول و غیره به همراه سیپروفلوکساسین بر ریتم قلب (طولانی شدن QT) تأثیر می گذارند.
سیپروفلوکساسین باعث کاهش سرعت حذف سایر داروها مانند: دولوکستین، فلیبانسرین، لومیتاپید، پیرفنیدون، تاسمیلتئون، تیزانیدین و غیره از بدن می شود، که ممکن است بر نحوه عملکرد آنها تأثیر بگذارد.
از نوشیدن مقادیر زیاد نوشیدنی های حاوی کافئین (قهوه، چای، نوشابه های کولا)، مقدار زیاد شکلات یا مصرف محصولات بدون نسخه که حاوی کافئین هستند خودداری کنید. این دارو باعث افزایش دوام اثر کافئین می شود.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا تنفس سخت با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
این دارو برای شرایط فعلی شما تجویز شده است. از آن برای درمان سایر عفونت ها مگر به دستور پزشک استفاده نکنید.
آزمایش های تشخیصی / پزشکی (مانند سنجش عملکرد کلیه، شمارش فاکتور های خونی، کشت) باید به صورت دوره ای انجام شود تا پیشرفت درمان یا عوارض جانبی بررسی شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
برند دارو را بدون اجازه پزشک معالج یا پزشک داروخانه تغییر ندهید. همه برند ها اثرات یکسانی ندارند.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اگر کمتر از 6 ساعت قبل از دوز بعدی است، از دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
پیش از مخلوط کردن، پودر خشک و حلال را به صورت عمودی و در دمای اتاق نگهداری کنید.
پس از مخلوط شدن، سوسپانسیون باید به حالت قائم در یخچال یا در دمای اتاق (2 الی 25 درجه سانتی گراد) نگهداری شود. سوسپانسیون استفاده نشده را 14 روز پس از مخلوط کردن، دور بریزید. از انجماد آن خودداری کنید. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
پس از اتمام دوره درمان، دارو های بدون استفاده را دور بریزید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
