ارتاپنم (نام تجاری: اینوانز)، از داروهای آنتی بیوتیکی است که در درمان عفونت های شدید پوستی، ریوی، گوارشی، لگن و مجاری ادراری کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف ارتاپنم، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: ارتاپنم
نام تجاری: اینوانز
ارتاپنم برای پیشگیری و درمان طیف گسترده ای از عفونت های باکتریایی استفاده می شود. این دارو به عنوان یک آنتی بیوتیک از نوع کارباپنم شناخته می شود. که با توقف رشد باکتری ها کار می کند.
پیش از هر بار مصرف این دارو، راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
ارتاپنم با تزریق عضلانی یا وریدی طبق دستور پزشک، معمولاً یک یا دو بار در روز تجویز می شود. اگر از این دارو برای جلوگیری از عفونت استفاده می کنید، توسط پزشک از طریق تزریق داخل وریدی تجویز می شود. این دارو طبق دستور پزشک، معمولاً 1 ساعت قبل از جراحی تجویز می شود.
اگر ارتاپنم برای تزریق عضلانی تجویز شود، با محلول 1 درصد لیدوکائین مخلوط کنید. از این محلول برای تزریق داخل وریدی استفاده نکنید.
اگر از این دارو در خانه استفاده می کنید، تمام دستورالعمل های تهیه و استفاده را بیاموزید. قبل از استفاده، این محصول را از نظر ذرات یا تغییر رنگ بررسی کنید. در صورت وجود هر تغییری، از دارو استفاده نکنید.
دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود. در کودکان، دوز مصرفی نیز بر اساس سن و وزن است.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.
این دارو را تا آخر دوره آن مصرف کنید حتی اگر علائم پس از چند روز از بین بروند. قطع دارو می تواند منجر به بازگشت عفونت شود.
در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
تورم، قرمزی، درد در محل تزریق، ناراحتی معده، سردرد، حالت تهوع، استفراغ یا اسهال می تواند از عوارض ارتاپنم باشد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف ارتاپنم، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله تشنج و ضعف غیرمعمول را بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
این دارو به دلیل نوعی باکتری مقاوم ممکن است به ندرت باعث بیماری روده ای شدید (اسهال مرتبط با کلستریدیوم دیفیسیل) شود. این وضعیت ممکن است در طول درمان یا هفته ها تا ماه ها پس از قطع درمان رخ دهد. در صورت بروز علائمی از جمله: اسهال مداوم، درد / گرفتگی شکم یا معده، خون / مخاط در مدفوع سریعاً به پزشک مراحعه کنید.
در صورت وجود هر یک از این علائم از داروهای ضد اسهال یا مواد افیونی استفاده نکنید زیرا این محصولات ممکن است باعث تشدید وضعیت شود.
مصرف ارتاپنم برای دوره های طولانی مدت یا مکرر ممکن است منجر به برفک دهانی یا عفونت مخمر واژن شود. در صورت مشاهده لکه های سفید در دهان، تغییر ترشحات واژن یا سایر علائم با پزشک خود تماس بگیرید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی ارتاپنم را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف ارتاپنم، در صورت حساسیت به آن یا سایر کارباپنم ها (مانند ایمیپنم) یا پنی سیلین ها و سفالوسپورین ها یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. قبل از مصرف ارتاپنم به صورت تزریق عضلانی، در صورت حساسیت به هرگونه ماده بی حسی موضعی از نوع آمید (مانند لیدوکائین) به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص اختلالات مغزی (مانند تشنج، ضربه به سر، تومور)، بیماری های کلیوی، بیماری های معده / روده (مانند کولیت) مطلع سازید.
ارتاپنم ممکن است باعث شود که واکسن های زنده باکتریایی (مانند واکسن تیفوئید) نیز کارایی نداشته باشند. در حین استفاده از این دارو هیچگونه واکسیناسیونی انجام ندهید، مگر اینکه پزشک تجویز کند.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
اگر باردار هستید قبل از استفاده از این دارو به پزشک خود اطلاع دهید. ارتاپنم به شیر مادر منتقل می شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی ارتاپنم را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
محصولاتی که با ارتاپنم تداخل دارند عبارتند از: اسید والپروئیک و داروهای مرتبط (مانند دیوالپروکس سدیم، سدیم والپروات).
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا اختلال در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
در حین مصرف این دارو باید آزمایش های تشخیصی یا پزشکی (مانند شمارش کامل خون، آزمایشات عملکرد کلیه) انجام شود.
هیچ یک از قرارهای پزشکی و آزمایشگاهی را فراموش نکنید. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
برای بهترین اثر ممکن، دریافت هر دوز برنامه ریزی شده از این دارو طبق دستورالعمل مهم است. اگر یک دوز را فراموش کردید، بلافاصله با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید تا یک برنامه دوز جدید تعیین کند. برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
ویال های بازنشده داروی ارتاپنم را در یخچال یا دمای اتاق (2 الی 25 درجه سانتی گراد) نگهداری کنید. این دارو نباید یخ بزند. همچنین دارو را در بسته بندی محصول و به دور از نور و رطوبت قرار دهید.
فرم رقیق شده داروی ارتاپنم را می توان به مدت 6 ساعت در دمای اتاق (20 الی 25 درجه سانتی گراد) و یا می توان به مدت 24 ساعت در یخچال (2 الی 8 درجه سانتی گراد) نگهداری کرد.
از نگهداری داروها در حمام و دستشویی خودداری کنید و همواره به خاطر داشته باشید که تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.