درخواست مشاوره رایگان
لیدوکائین، یکی از معروف ترین بی حس کننده ها است که سیگنال های عصبی را در ناحیه مورد نظر مسدود می کند. محلول لیدوکائین نباید برای درمان عارضه های ناشی از دندان درآورن کودکان استفاده شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف لیدوکائین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
از محلول لیدوکائین برای بی حس کردن پوشش دهان، گلو یا بینی قبل از برخی اقدامات پزشکی و دندانپزشکی استفاده می شود. همچنین به جلوگیری از تمایل به بستن گلو (عق زدن) کمک می کند، که ممکن است عمل را دشوارتر کند. لیدوکائین متعلق به دسته ای از داروها است که به عنوان بی حس کننده های موضعی شناخته می شوند.
پیش از هر بار مصرف محلول لیدوکائین، راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
محلول لیدوکائین معمولاً به دستور پزشک قبل از عمل توسط پزشک متخصص در دهان استفاده می شود.
دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود. برای تعیین دوز مصرفی کودکان، وزن و سن کودک نیز در نظر گرفته می شود.
بی حسی ممکن است بلع را مشکل کرده و خطر بلعیدن به روش اشتباه یا خفگی را افزایش دهد. بعد از استفاده از این محصول و در حالی که دهان یا گلو بی حس است، به مدت 1 ساعت از آدامس جویدن و غذا خوردن خودداری نمایید. این امر برای کودکان بسیار حائز اهمیت بوده و باید مراقب باشید که به طور تصادفی زبان یا دهان خود را گاز نگیرید.
لیدوکائین پس از استفاده در مدت 5 دقیقه شروع به بی حس کردن منطقه آسیب دیده می کند. در صورتی که منطقه مورد نظر بی حس نشد یا بی حسی برطرف نشد، موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید.
حالت تهوع، تورم یا سوزش خفیف می توانند از عوارض محلول لیدوکائین باشند. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید.
به یاد داشته باشید پزشک معالجتان این دارو را به دلیل بیشتر بودن منافع این دارو نسبت به عوارض آن تجویز کرده است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت سوء مصرف از محلول لیدوکائین یا حساسیت به اثرات آن، این دارو ممکن است عوارض جانبی بسیار جدی ایجاد کند. در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی بسیار جدی از جمله: سرگیجه، خواب آلودگی، تنفس کند یا کم عمق، تغییرات ذهنی و خلقی (مانند گیجی، عصبی بودن)، لرزش، تشنج، تغییرات بینایی (مانند: دوبینی و تاری دید)، زنگ زدن در گوش، غش، پوستی کم رنگ، مایل به آبی یا خاکستری، خستگی غیرمعمول، تنگی نفس، ضربان قلب سریع، آهسته یا غیر عادی، استفاده از این دارو را متوقف کرده و به پزشک مراجعه نمایید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به محلول لیدوکائین نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید. توجه داشته باشید با جویدن، مکیدن و حل کردن دارو در دهان امکان بروز واکنش های آلرژیک افزایش می یابد.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی محلول لیدوکائین را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف لیدوکائین، در صورت حساسیت به این دارو، داروهای بیهوشی (مانند: بوپیواکائین و پریلوکائین)، پی.ای.بی.ای (PABA) و دیگر موارد، موضوع را با پزشک معالج خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید. این دارو ممکن است حاوی مواد غیرفعالی باشدکه می توانند باعث بروز واکنش های آلرژیک یا سایر مشکلات شوند. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص: بریدگی، زخم و خونریزی در ناحیه مورد استفاده، مشکلات قلبی (مانند ضربان قلب آهسته یا غیر عادی، انسداد قلب)، بیماری کلیوی، بیماری کبدی، نوعی اختلال خونی خاص (مت هموگلوبینمی)، مطلع سازید.
در صورت سوء مصرف محلول لیدوکائین و یا حساسیت شدید به اثرات آن، این دارو ممکن است باعث گیجی یا خواب آلودگی و یا بروز مشکلات بینایی شود. همچنین مصرف الکل و ماری جوانا (شاهدانه) می تواند باعث تشدید این امر گردد. از رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری و دید واضح دارد، تا زمانی که بتوانید آن را در امنیت و وضعیت مساعد انجام دهید، خودداری نمایید. مصرف نوشیدنی های الکلی را محدود نموده و در صورت استفاده از ماری جوانا (شاهدانه) با پزشک معالج خود موضوع را در میان بگذارید.
پیش از انجام جراحی، پزشک یا دندانپزشک خود را از کلیه محصولات مصرفی خود (از جمله داروهای با نسخه، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) مطلع نمایید.
کودکان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه سرگیجه و خواب آلودگی حساسیت بیشتری نشان دهند.
استفاده از محلول لیدوکائین در دوران بارداری، تنها در موارد اضطراری مجاز می باشد. در مورد مزایا و خطرات استفاده از این دارو در دوران بارداری با پزشک خود صحبت کنید.
لیدوکائین به شیر مادر منتقل می شود اما بعید است به نوزاد شیرخوار آسیب برساند. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی لیدوکائین را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
در صورت استفاده همزمان از سایر محصولات لیدوکائین، پزشک خود و پزشک داروخانه را مطلع سازید زیرا ممکن است خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی، افزایش یابد.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا مشکلات تنفسی با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سوء مصرف دارو می توانند به صورت تغییرات بینایی یا شنوایی، سرگیجه، خواب آلودگی شدید، غش کردن، از دست دادن هوشیاری، لرزش، تشنج، ضربان قلب آهسته یا غیرعادی، تنفس آهسته و کم عمق باشد.
از تجویز سرخودانه این دارو به دیگران خودداری نمایید.
امکان پذیر نمی باشد.
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. دارو نباید یخ بزند. از نگهداری دارو در حمام خودداری کنید. دارو باید از دسترس کودکان و حیوانات خانگی به دور باشد.
دارو ها را درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
