درخواست مشاوره رایگان
مروپنم (نام تجاری: مرونم)، از داروهای خانواده آنتی بیوتیک است که در درمان عفونت های شدید باکتریایی پوست و معده و مننژیت کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف مروپنم، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: مروپنم
نام تجاری: مرم، مرونم
از مروپنم برای درمان بسیاری از عفونت های باکتریایی استفاده می شود. این دارو به عنوان یک آنتی بیوتیک از نوع کارباپنم شناخته می شود. که با توقف رشد باکتری ها کار می کند.
پیش از هر بار مصرف دارو راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
مروپنم معمولاً هر 8 ساعت با تزریق داخل وریدی توسط متخصص تجویز می شود. مقدار تجویز آن براساس اندازه بدن و پاسخ بدن به درمان متفاوت است. در کودکان، دوز مصرفی نیز بر اساس سن و وزن است.
اگر از این دارو در خانه استفاده می کنید، تمام دستورالعمل های تهیه و استفاده را از پزشک خود دریافت کنید. قبل از استفاده، از تکان دادن دارو خودداری کنید و همچنین از نظر ظاهری از نظر ذرات یا تغییر رنگ بررسی کنید. در صورت وجود تغییر در ظاهر دارو، از آن استفاده نکنید. نحوه نگهداری و دور ریختن لوازم پزشکی (مانند ویال های استفاده شده و یا سرنگ استفاده شده) را از درمانگر بیاموزید.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید. حتی پس از بهبودی علائم نیز مصرف دارو نباید قطع شود استفاده از این دارو را تا پایان دوره درمان ادامه دهید.
در صورت عدم بهبودی و تشدید شرایط، پزشک معالج خود را در جریان امور قرار دهید.
تورم، قرمزی یا درد در محل تزریق، ناراحتی معده، سردرد، حالت تهوع، استفراغ، یبوست یا اسهال می تواند از عوارض مروپنم باشد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، فوراً پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله: کبودی و خونریزی آسان، تغییرات شنوایی (مانند کاهش شنوایی، زنگ زدن در گوش)، تغییرات ذهنی و خلقی (مانند گیجی)، بی حسی و گزگز پوست، تورم مچ پا و پا، افزایش وزن غیرمعمول و خستگی غیرمعمول، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید..
در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی بسیار جدی، از جمله: تشنج، ضعف غیرمعمول، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
مروپنم به دلیل وجود باکتری به نام کلستریدیوم دیفیسیل به ندرت ممکن است باعث بیماری روده ای شدید (اسهال مرتبط با کلستریدیوم دیفیسیل) شود. این وضعیت ممکن است در طول درمان یا هفته ها تا ماه ها پس از قطع درمان رخ دهد. در صورت بروز هر یک از علائم: اسهال مداوم، درد و گرفتگی شکم یا معده، خون و مخاط در مدفوع سریعاً به پزشک خود بگویید.
اگر این علائم را دارید، از داروی های ضد اسهال یا مواد مخدر استفاده نکنید؛ زیرا ممکن است علائم را تشدید کند.
استفاده از داروی مروپنم برای دوره های طولانی مدت یا مکرر ممکن است منجر به برفک دهانی یا عفونت مخمر جدید شود. در صورت مشاهده لکه های سفید در دهان، تغییر ترشحات واژن یا سایر علائم جدید با پزشک خود تماس بگیرید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی مروپنم را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا به کارباپنم های دیگر (مانند ایمیپنم)، پنی سیلین ها، سفالوسپورین ها و یا هر نوع حساسیت دیگری پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف مروپنم، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص: اختلالات مغزی (مانند تشنج، ضربه به سر، تومور)، بیماری های کلیوی، بیماری های معده و روده (مانند کولیت) مطلع سازید.
مروپنم به ندرت ممکن است باعث سردرد، بی حسی و گزگز پوست یا تشنج شود. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید.
برخی از اشکال این دارو حاوی سدیم است. اگر رژیم غذایی محدود به نمک دارید یا اگر شرایطی دارید که در صورت داشتن نمک بیشتر (مانند نارسایی احتقانی قلب) ممکن است بدتر شود، با پزشک خود یا پزشک داروخانه مشورت کنید.
مروپنم ممکن است باعث شود که واکسن های باکتریایی زنده (مانند واکسن تیفوئید) نیز به خوبی کار نکنند. در حین استفاده از این دارو هیچگونه واکسیناسیونی انجام ندهید، مگر اینکه پزشک این امر را به شما گفته باشد.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
اگر باردار هستید قبل از مصرف مروپنم به پزشک خود اطلاع دهید.
این دارو به شیر مادر منتقل می شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی مروپنم را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با مروپنم تداخل داشته باشند عبارتند از: اسید والپروئیک و داروهای مرتبط (مانند دیوالپروکس سدیم، سدیم والپروات).
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن و یا دشواری در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
در زمان استفاده از این دارو از انجام منظم آزمایش های تشخیصی یا پزشکی (مانند شمارش کامل فاکتور های خون، آزمایش عملکرد کلیه) غافل نشوید. تمام قرارهای پزشکی و آزمایشگاهی را حفظ کنید. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
دریافت هر دوز از این دارو طبق برنامه مهم است. اگر یک دوز را فراموش کردید، بلافاصله از پزشک یا پزشک داروخانه خود بخواهید یک برنامه دوز جدید دریافت کنید. دوز را برای جبران دو برابر نکنید.
ویال های بازنشده داروی مروپنم را در دمای اتاق (20 الی 25 درجه سانتی گراد) نگهداری کنید. دارو را در بسته بندی محصول و به دور از نور و رطوبت قرار دهید.
از نگهداری داروها در حمام و دستشویی خودداری کنید و همواره به خاطر داشته باشید که تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
