درخواست مشاوره رایگان
مروپنم و وابورباکتام (نام تجاری: وابومر)، از داروهای آنتی بیوتیکی بسیار قوی هستند که در درمان عفونت های شدید مجاری ادراری در بزرگسالان کاربرد دارند. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف مروپنم و وابورباکتام، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: مروپنم و وابورباکتام
نام تجاری: وابومر
این دارو برای درمان انواع عفونت های باکتریایی مصرف می شود. این محصول حاوی 2 داروی مختلف است: مروپنم و وابورباکتام. مروپنم یک آنتی بیوتیک از نوع کارباپنم است که از رشد باکتری ها جلوگیری می کند. وابورباکتام نوعی مهار کننده آنزیم (مهار کننده بتا-لاکتاماز) است که باعث عملکرد بهتر مروپنم می شود.
مروپنم و وابورباکتام طبق دستور پزشک، بصورت داخل وریدی و معمولاً هر 8 ساعت یک بار تزریق می شود.
در صورت مصرف مروپنم و وابورباکتام در خانه، تمامی دستورالعمل های تهیه و استفاده آن را از پزشکتان بیاموزید. پیش از مصرف این دارو، آن را از نظر بصری از نظر ذرات یا تغییر رنگ بررسی کنید. در صورت وجود هر دو این موارد، از آن استفاده نکنید. نگهداری و دور انداختن لوازم پزشکی را بیاموزید.
دوز مصرفی دارو بر اساس شرایط پزشکی و میزان پاسخ دهی بدن به درمان تعیین خواهد شد.
بیشترین اثر گزاری مروپنم و وابورباکتام در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. برای کمک به یادآوری این امر، دارو را هر روز و در یک زمان خاص مصرف کنید.
استفاده از این دارو را تا پایان زمانی که پزشک تجویز کرده است، ادامه دهید حتی اگر علائم پس از چند روز از بین بروند. توقف زود هنگام این دارو منجر به بازگشت مجدد عفونت خواهد شد.
در صورت تشدید یا تداوم بیماری، پزشکتان را مطلع سازید.
تورم، قرمزی، درد در محل تزریق، ناراحتی معده، سردرد، حالت تهوع، استفراغ یا اسهال نیز ممکن است رخ دهد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، فوراً پزشک معالج یا پزشک داروخانه را مطلع سازید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برایتان تجویز کرده است چرا که بر این باور است که منافع این دارو از عوارض آن بیشتر است. بیشتر مصرف کنندگان مروپنم و وابورباکتام، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت وقوع هر یک از عوارض جانبی جدی: کبودی / خونریزی آسان، تغییر شنوایی (مانند کاهش شنوایی، زنگ زدن در گوش)، تغییرات ذهنی / خلقی (مانند گیجی)، بی حسی / گزگز شدن پوست، تورم مچ پا / پا، افزایش وزن غیر عادی، خستگی غیرمعمول فوراً پزشکتان را مطلع سازید.
در صورت بروز عوارض جانبی بسیار جدی مانند تشنج و ضعف غیر عادی، به دنبال امدادهای فوری پزشکی باشید.
این دارو به دلیل مقاومت باکتریایی که ایجاد می کند به ندرت منجر به ایجاد بیماری روده ای شدید (اسهال وابسته به کلستریدیوم دیفیسیل) می شود. این بیماری ممکن است در طول درمان یا هفته ها و ماه ها پس از قطع درمان رخ دهد. در صورت وقوع هر یک از علائم: اسهال مزمن، درد / گرفتگی شکم یا معده و خون / موکوس در مدفوع، فوراً پزشکتان را مطلع سازید.
در صورت وجود هر یک از علائم مذکور، از مصرف داروهای ضد اسهال یا مسکن ها خودداری نمایید؛ زیرا باعث تشدید علائم خواهند شد.
مصرف مروپنم و وابورباکتام برای دوره های طولانی مدت یا مکرر منجر به ایجاد برفک دهانی یا عفونت مخمر جدید خواهد شد. در صورت مشاهده لکه های سفید در دهان، تغییر ترشحات واژن یا سایر علائمی که به تازگی ظاهر شده اند، با پزشک خود تماس بگیرید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی از جمله: تب، تورم غدد لنفاوی، تحریک و خارش پوست، خارش یا تورم (به خصوص در صورت، زبان یا گلو)، سرگیجه شدید و مشکل تنفسی، به پزشک مراجعه نمایید.
البته موارد مذکور، تمامی عوارض جانبی مروپنم و وابورباکتام را در بر نمی گیرد. در صورت مشاهده علائمی به غیر از موارد بالا با پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه تماس بگیرید.
پیش از مصرف مروپنم و وابورباکتام، در صورت داشتن حساسیت به آن و یا به کارباپنم های دیگر (مانند ایمیپنم ) یا به پنی سیلین ها یا سفالوسپورین ها یا هرگونه حساسیت دیگری، پزشک معالج یا پزشک داروخانه را مطلع سازید. این محصول ممکن است حاوی اجزا غیرفعالی باشد که می تواند منجر به ایجاد واکنش های آلرژیک یا سایر مشکلات شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
پیش از مصرف مروپنم و وابورباکتام، پزشک معالج یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود مخصوصاً: اختلالات مغزی (مانند تشنج، ضربه به سر، تومور)، بیماری کلیه، بیماری های معده / روده (مانند کولیت)، مطلع سازید.
این دارو به ندرت ممکن است باعث سردرد، بی حسی / گزگز پوست یا تشنج شود. تا زمانی که نتوانسته اید فعالیت هایی مانند رانندگی، کار با ماشین آلات و سایر فعالیت هایی که نیاز به هوشیاری و دید واضح دارند را با خیال راحت انجام دهید، از انجامشان خودداری نمایید.
مروپنم و وابورباکتام ممکن است باعث عدم عملکرد مناسب واکسن های زنده باکتریایی (مانند واکسن تیفوئید ) شود. در طول مصرف این دارو، هیچگونه واکسیناسیون / ایمن سازی انجام ندهید مگر اینکه پزشک تجویز کرده باشد.
پیش از انجام هرگونه عمل جراحی، نام تمامی داروهای مصرفی تان را (داروهای با نسخه، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) به اطلاع پزشک یا دندانپزشک خود برسانید.
اگر باردار هستید پیش از مصرف این دارو، پزشکتان را مطلع سازید.
مروپنم می تواند وارد شیر مادر شود اما انتقال وابورباکتام به شیر مادر مشخص نیست. پیش از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی، نحوه عملکرد داروها را تغییر می دهند و یا خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش خواهند داد. این یادداشت حاوی تمام تداخلات دارویی مروپنم و وابورباکتام نیست. لیستی از تمامی داروهای مصرفی تان (داروهای با نسخه، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) بنویسید و آن را در اختیار پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه قرار دهید. بدون تأیید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید و همچنین دوز آنها را نیز تغییر ندهید.
محصولاتی که با این دارو تداخل دارند عبارتند از: اسید والپروئیک و داروهای مرتبط (مانند دیوالپروکس سدیم، سدیم والپروات).
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا اختلال در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
آزمایش های تشخیصی / پزشکی (مانند شمارش کامل سلول های خونی، تست عملکرد کلیه) در طول مصرف این دارو، انجام می شوند. تمام قرارهای پزشکی و آزمایشگاهی را حفظ نمایید. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشکتان مشورت کنید.
دریافت هر دوز از این دارو بصورت برنامه ریزی شده و طبق دستورالعمل، بسیار حائز اهمیت است و باعث اثر گذاری بیشتر آن خواهد شد. در صورت فراموشی مصرف یک دوز از این دارو، فوراً با پزشک معالج یا پزشک داروخانه تماس بگیرید و از او بخواهید تا یک برنامه دوز جدید تعیین کند. همچنین برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
ویال های بازنشده داروی مروپنم و وابورباکتام را در دمای اتاق (20 الی 25 درجه سانتی گراد) نگهداری کنید. دارو را در بسته بندی محصول و به دور از نور و رطوبت قرار دهید.
فرم رقیق شده (آماده تزریق) این دارو را می توان به مدت 22 ساعت در یخچال (دمای 2 الی 8 درجه سانتی گراد) و یا به مدت 4 ساعت در دمای اتاق نگهداری کنید.
از نگهداری داروها در حمام و دستشویی خودداری کنید و به خاطر داشته باشید که همواره تمام داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.
هیچ گاه داروها را در توالت یا چاه فاضلاب نریزید مگراینکه در دستورالعمل مصرف آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن محصول و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب، آن را دور بیندازید.
