درخواست مشاوره رایگان
ایمی پنم و سیلاستاتین (نام تجاری: پریماکسین)، از داروهای آنتی بیوتیکی است که برای درمان عفونت های باکتریایی قلب، ریه ها، مثانه، کلیه ها، پوست، خون، استخوان ها، مفاصل، معده یا اندام های تناسلی زنانه در کودکان و بزرگسالان کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف ایمی پنم و سیلاستاتین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: ایمی پنم و سیلاستاتین
نام تجاری: پریماکسین IV،پریماکسین، پریماکسین IV
ایمی پنم و سیلاستاتین برای درمان انواع مختلفی از عفونت های باکتریایی استفاده می شود. این دارو به عنوان یک آنتی بیوتیک از نوع کارباپنم شناخته می شود که رشد باکتری ها را متوقف می کند.
ایمی پنم و سیلاستاتین با تزریق عضلانی یا وریدی، معمولاً هر 6 تا 8 ساعت یا طبق دستور پزشک تجویز می شود. دوز مصرفی بر اساس شرایط پزشکی و پاسخ بدن به درمان تعیین می شود.
اگر این دارو را در خانه استفاده می کنید، تمام دستورالعمل های تهیه و استفاده را از پزشک متخصص یاد بگیرید.
قبل از استفاده، این محصول را از نظر ذرات یا تغییر رنگ بررسی کنید. در صورت وجود هر تغییری، از آن استفاده نکنید.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.
این دارو را حتی اگر احساس بهبودی می کنید تا پایان دوره مصرف کنید. قطع مصرف زودتر از موعد دارو می تواند منجر به بازگشت عفونت شود.
در صورت تداوم یا تشدید وضعیت، به پزشک خود اطلاع دهید.
تورم، قرمزی، درد یا درد در محل تزریق ممکن است رخ دهد. این دارو ممکن است بندرت باعث ناراحتی معده، حالت تهوع، استفراغ یا اسهال می تواند از عوارض ایمی پنم و سیلاستاتین باشند. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله ادرار تیره، کبودی / خونریزی بی دلیل، تغییرات شنوایی (به عنوان مثال کاهش شنوایی، زنگ زدن در گوش)، تغییرات ذهنی / خلقی (به عنوان مثال، گیجی، توهم)، گلو درد مداوم / تب، خارش دست و پا، زردی چشم / پوست، اسپاسم عضله، تشنج و ضعف غیرمعمول را، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
این دارو به دلیل وجود نوعی باکتری مقاوم ممکن است به ندرت باعث بیماری روده ای شدید (اسهال مرتبط با کلستریدیوم دیفیسیل) شود. این وضعیت ممکن است در طول درمان یا هفته ها تا ماه ها پس از قطع درمان رخ دهد. اگر علائم زیر را دارید از داروهای ضد اسهال یا مواد افیونی استفاده نکنید زیرا این محصولات ممکن است باعث تشدید آنها شوند.
در صورت بروز علائمی مانند (اسهال مداوم، درد / گرفتگی شکم یا معده، خون / مخاط در مدفوع) سریعاً به پزشک خود اطلاع دهید.
استفاده از این دارو برای دوره های طولانی مدت یا مکرر ممکن است منجر به برفک دهانی یا عفونت مخمر واژن شود. در صورت مشاهده لکه های سفید در دهان، تغییر ترشحات واژن یا سایر علائم جدید با پزشک خود تماس بگیرید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی ایمی پنم و سیلاستاتین را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف ایمی پنم و سیلاستاتین، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری به اجزای تشکیل دهنده آن و حساسیت به مروپنم یا به پنی سیلین ها یا سفالوسپورین ها، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص اختلالات مغزی (به عنوان مثال، تشنج، آسیب به سر، تومور)، بیماری کلیه، بیماری کبد، بیماری های معده / روده (به عنوان مثال کولیت) مطلع سازید.
این دارو ممکن است باعث شود که واکسن های زنده باکتریایی (مانند واکسن تیفوئید) نیز کارایی نداشته باشند. در حین استفاده از این دارو هیچگونه واکسیناسیونی انجام ندهید، مگر اینکه پزشک تجویز کرده باشد.
با افزایش سن عملکرد کلیه کاهش می یابد. این دارو توسط کلیه ها دفع می شود؛ بنابراین ممکن است افراد مسن در هنگام استفاده از این دارو بیشتر در معرض عوارض جانبی باشند.
در دوران بارداری، این دارو باید فقط در موارد ضروری استفاده شود. درباره خطرات و مزایا با پزشک خود صحبت کنید.
این دارو به شیر مادر منتقل می شود. اگرچه گزارشی مبنی بر آسیب رساندن به نوزادان گزارش نشده است، قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی ایمی پنم و سیلاستاتین را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
محصولاتی که با این دارو تداخل دارند عبارتند از: گانسیکلوویر، والپروئیک اسید و داروهای مرتبط (مانند دیوالپروکس سدیم، سدیم والپروات).
این دارو ممکن است در برخی آزمایش های آزمایشگاهی (به عنوان مثال، گلوکز ادرار) تداخل ایجاد کند. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاه و کلیه پزشکان از استفاده شما از این دارو مطلع هستند.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا اختلال در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
از علائم سوء مصرف می توان به تشنج اشاره کرد.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
این دارو فقط برای شرایط فعلی شما تجویز شده است. بعداً از آن برای عفونت دیگر استفاده نکنید، مگر اینکه پزشک تجویز کرده باشد.
در حین مصرف این دارو باید آزمایش های تشخیصی یا پزشکی (مانند شمارش کامل خون، آزمایشات عملکرد کلیه / کبد) انجام شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
برای بهترین عملکرد ممکن، دریافت هر دوز برنامه ریزی شده از این دارو طبق دستورالعمل مهم است. اگر یک دوز را فراموش کردید، بلافاصله با پزشک خود یا پزشک داروخانه تماس بگیرید تا یک برنامه دوز جدید تعیین کند. دوز بعدی را برای جبران دو برابر نکنید.
ویال های بازنشده داروی ایمی پنم و سیلاستاتین را در دمای اتاق (20 الی 25 درجه سانتی گراد) نگهداری کنید. دارو را در بسته بندی محصول و به دور از نور و رطوبت قرار دهید.
فرم رقیق شده (آماده تزریق) این دارو را می توان تا 24 ساعت در یخچال (دمای 2 الی 8 درجه سانتی گراد) و یا به مدت 4 ساعت در دمای اتاق نگهداری کرد.
از نگهداری داروها در حمام و دستشویی خودداری کنید و همواره به خاطر داشته باشید که تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
