درخواست مشاوره رایگان
لووتیروکسین (نام تجاری: لووتیروئید)، از دسته داروهای تیروئید است که در درمان کم کاری تیروئید (هایپوتیروئیدیسم)، کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف لووتیروکسین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: لووتیروکسین
نام تجاری : لووتیروئید، لووکسیل، سینتروئید، یونیتروید
از این دارو در درمان کم کاری تیروئید استفاده می شود. لووتیروکسین هورمون تیروئیدی را که به طور معمول توسط غده تیروئید تولید می شود را فراهم میکند.
کمبود هورمون تیروئیدی می تواند به طور طبیعی یا در اثر آسیب به غده تیروئید با اشعه / دارو و برداشتن غده تیروئید با جراحی رخ دهد. میزان کافی هورمون تیروئید برای حفظ فعالیت طبیعی ذهنی و جسمی حائز اهمیت می باشد. مقدار کافی هورمون تیروئید در کودکان برای رشد طبیعی ذهن و جسم لازم می باشد.
همچنین از این دارو در درمان انواع اختلالات تیروئید (مانند انواع خاصی از گواتر، سرطان تیروئید) استفاده می شود.
از مصرف لووتیروکسین برای درمان ناباروری خودداری کنید؛ مگر اینکه ناباروری به علت کمبود هورمون تیروئید باشد.
پیش از هر بار مصرف دارو، راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
این دارو باید طبق دستور پزشک و معمولاً یک بار در روز با معده خالی، 30 دقیقه تا 1 ساعت قبل از صبحانه با یک لیوان آب مصرف شود. مگر اینکه پزشک دستور دیگری داده باشد.
در صورت مصرف فرم کپسول لووتیروکسین، آن را به طور کامل مصرف کنید. از خرد کردن یا جویدن این دارو خودداری کنید.
در صورت عدم توانایی بلع کپسول به صورت کامل (مانند نوزادان یا کودکان کوچک) از فرم قرص دارو استفاده کنید.
قرص ها را برای نوزادان یا کودکانی که توانایی بلعیدن کامل قرص ها را ندارند، خرد کرده و با 1 تا 2 قاشق چای خوری (5 تا 10 میلی لیتر) آب مخلوط کرده و بلافاصله با قاشق یا قطره چکان مصرف کنید.
از نگهداری این مخلوط یا مخلوط کردن قرص با شیر خشک یا شیر سویا خودداری کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه مشورت کنید.
دوز مصرفی دارو طبق سن، وزن، شرایط پزشکی فرد، نتایج تست های آزمایشگاهی و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید. از قطع مصرف دارو بدون مشورت با پزشک خودداری کنید. درمان این بیماری معمولاً مادام العمر انجام می شود.
شرکت های مختلفی این دارو را تولید می کنند؛ بنابراین بدون مشورت با پزشک خود یا پزشک داروخانه، از تغییر یرند دارو خودداری کنید.
برخی از داروها (مانند کلستیرامین، کلستیپول، کلسیولام، آنتی اسیدها، سوکرالفات، سایتیکون، آهن، سولفونات سدیم پلی استایرن، مکمل های کلسیم، اورلیستات، لانتانوم، سولامر و غیره) می توانند میزان هورمون تیروئید را که توسط بدن جذب می شود را کاهش دهند.
در صورت مصرف هر یک از این داروها، حداقل 4 ساعت بین مصرف آن ها صبر کنید.
علائم این بیماری شامل خستگی، دردهای عضلانی، یبوست، خشکی پوست، افزایش وزن، ضربان قلب آهسته یا حساسیت به سرما می باشد. در صورت عدم بهبود و بدتر شدن شرایط، پزشک معالج خود را در جریان امور قرار دهید.
ممکن است در طی چند ماه اول درمان، ریزش مو رخ دهد که معمولاً موقتی می باشد و به علت سازگار شدن بدن با دارو رخ می دهد. در صورت تداوم یا تشدید علائم، فوراً به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف لووتیروکسین، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، مانند افزایش تعریق، حساسیت به گرما، تغییرات ذهنی یا خلقی (مانند عصبی بودن، نوسانات خلقی)، خستگی، اسهال، لرزش (رعشه)، سردرد، تنگی نفس، درد استخوان و کاهش تراکم استخوان بلافاصله به پزشك مراجعه کنید.
در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی نادر اما جدی در سطح بالای هورمون تیروئید مانند درد قفسه سینه، ضربان قلب سریع / نامنظم / تپش قلب، تورم دست / مچ پا / پا یا تشنج فوراً به پزشک مراجعه کنید.
واکنش جدی آلرژیک به این محصول به ندرت رخ می دهد. با این حال، در صورت مشاهده علائمی همچون جوش، خارش، تورم (به خصوص در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، دشواری در تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی لووتیروکسین را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف لووتیروکسین، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص افزایش هورمونهای تیروئید (تیروتوکسیکوز)، کاهش عملکرد غده فوق کلیه، بیماری قلبی (مانند بیماری عروق کرونر، ضربان قلب نامنظم)، فشار خون بالا و دیابت، مطلع سازید.
در صورت ابتلا به دیابت، این دارو بر قند خون تأثیر میگذارد. قند خون خود را طبق دستور پزشک، به طور منظم بررسی کنید و نتایج را با پزشک خود در میان بگذارید. در صورت بروز علائمی مانند افزایش تشنگی یا ادرار، لرزش، تعریق غیرمعمول، سرگیجه یا گرسنگی، بلافاصله به پزشک اطلاع دهید. ممکن است لازم باشد پزشک داروی دیابت، برنامه ورزشی یا رژیم غذایی را تنظیم کند.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
ممکن است کودکان حساسیت بیشتری نسبت به برخی عوارض جانبی لووتیروکسین، به خصوص سردرد، تغییرات بینایی و دردهای مفصل ران یا پا نشان دهند. بالا بودن میزان هورمون تیروئید ممکن است منجر به کاهش رشد / رشد استخوان و کاهش قد کامل بزرگسالان، شود. تمام نتایج آزمایشگاهی و معاینات پزشکی را نگه دارید تا پزشک بتواند درمان را کنترل کند.
ممکن است افراد مسن حساسیت بیشتری نسبت به عوارض جانبی لووتیروکسین، به ویژه ضربان قلب سریع، تند و نامنظم نشان دهند.
اطلاعات فعلی نشان می دهد که این دارو ممکن است در دوران بارداری تجویز شود. در صورت بارداری پزشک خود را در جریان قرار دهید. زیرا ممکن است نیاز به تنظیم دوز باشد.
لووتیروکسین از شیر مادر به نوزاد منتقل می شود؛ بنابراین قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با لووتیروکسین تداخل داشته باشند عبارتند از: "داروهای رقیق کننده خون" (مانند وارفارین) ، دیگوکسین ، اکسی هیدروکسید ساکروفرریک.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا مشکلات تنفسی با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
علائم مصرف بیش از حد ممکن است شامل: ضربان قلب سریع و نامنظم، تپش قلب، از دست دادن هوشیاری، گیجی و تشنج باشد.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
تست های ازمایشگاهی / پزشکی (مانند تست های عملکرد تیروئید) باید به صورت دوره ای انجام شود. انجام این آزمایش ها می توانند به ارزیابی صحیح از میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی کمک کنند.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
در صورت از دست دادن بیشتر از دو دوز متوالی، با پزشک خود تماس بگیرید. از پزشک خود در رابطه با دوز فراموش شده سوال کنید و از دستورالعمل های پزشک خود دنبال کنید.
دارو را در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت و در ظرف اصلی نگهداری کنید. از نگهداری دارو در حمام خودداری کنید. تمام داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات قرار دهید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
