درخواست مشاوره رایگان
داروی ید و پتاسیم یدید، از داروهای حاوی مواد معدنی و الکترولیت است که نوع خوراکی آن برای درمان تیروئید پرکار و همچنین محافظت از تیروئید در موارد تابش رادیواکتیو کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف محلول ید و پتاسیم یدید، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: ید و پتاسیم یدید
این دارو حاوی ید و پتاسیم یدید می باشد. این دارو همراه با داروهای ضد تیروئید برای آماده سازی غده تیروئید برای جراحی و درمان برخی از بیماری های پر کاری تیروئید استفاده می شود. این دارو منجر به کاهش اندازه غده تیروئید و میزان هورمون های تیروئیدی در بدن می شود.
همچنین در موارد اضطراری از این دارو برای محافظت از غده تیروئید پس از درمان با تابش ید رادیواکتیو استفاده می شود. در چنین مواردی، این محصول منجر به عدم جذب ید رادیواکتیو توسط غده تیروئید و محافظت در برابر آسیب و کاهش خطر سرطان تیروئید می شود. همچنین در صورت قرار گرفتن در معرض تابش، در مواقع اضطراری، از این دارو همراه با اقدامات اضطراری توصیه شده توسط کارشناسان استفاده کنید (به عنوان مثال یافتن سرپناهی امن، تخلیه، کنترل تأمین غذا).
همچنین از این دارو در سایر عارضه های تعیین شده توسط پزشک استفاده می شود (مانند، درمان کمبود ید).
این دارو باید طبق دستور پزشک و به صورت خوراکی مصرف شود. برای اندازه گیری دوز مناسب از قطره چکان همراه با بطری استفاده کنید. قبل از مصرف، برای بهبود طعم، محلول را با یک لیوان (8 اونس یا 240 میلی لیتر) آب، شیر، یا آب میوه مخلوط کنید. برای کاهش ناراحتی معده، این دارو را بعد از غذا یا همراه آن مصرف کنید.
میزان دوز مصرفی براساس شرایط پزشکی و پاسخ به درمان تعیین می شود. از افزایش دوز مصرفی یا مصرف طولانی تر از زمان تجویز شده به دلیل افزایش خطر عوارض جانبی، خودداری کنید.
تنها در صورت تجویز پزشک از این دارو در حین پرتوی درمانی استفاده کنید. برای برخورداری از بهترین محافظت، در اسرع وقت درمان را آغاز کنید. طول دوره درمان توسط کارشناسان بهداشت و ایمنی عمومی تعیین می شود.
بشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.
در صورت عدم بهبود و بدتر شدن شرایط، پزشک معالج خود را در جریان امور قرار دهید.
حالت تهوع، استفراغ، معده درد، اسهال، طعم فلزی دهان، تب، سردرد، آبریزش بینی، عطسه یا آکنه می تواند از علائم مصرف این دارو باشد. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، فوراً پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، مانند سوزش دهان، گلو، دندان درد، لثه، تورم داخل دهان، افزایش بزاق، سوزش چشم، تورم پلک ها، سردرد شدید، تورم جلوی گردن و گلو (گواتر)، علائم کاهش عملکرد غده تیروئید (به عنوان مثال، افزایش وزن، عدم تحمل سرما، ضربان قلب آهسته، نامنظم، یبوست، خستگی غیرمعمول)، گیجی، بی حسی، گزگز، درد، ضعف دست یا پا بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، مانند درد قفسه سینه، مدفوع سیاه، استفراغی که شبیه به تفاله قهوه است و اسهال خونی را بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: واکنش جدی آلرژیک به این محصول به ندرت رخ می دهد. با این حال، در صورت مشاهده علائمی همچون جوش، خارش، تورم (به خصوص در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، دشواری در تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی این دارو را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به ید یا پتاسیم یدید و هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص: برونشیت، نوع خاصی از بیماری پوستی (درماتیت هرپتیفورمیس)، نوع خاصی از بیماری عروق خونی (واسکولیت هیپوکامپلنتمی)، مشکلات تیروئیدی (در صورت مصرف این دارو برای شرایط غیر تیروئیدی)، بیماری های قلبی، سل، سطح بالای پتاسیم در خون، بیماری های کلیوی، بیماری آدیسون، یک اختلال عضلانی خاص (میوتونیا مادرزادی) مطلع سازید.
در تجویز این دارو به نوزادان تازه متولد شده زیر 1 ماه احتیاط کنید. دوره های طولانی مصرف این دارو، خطر توقف عملکرد تیروئید را افزایش می دهد و می تواند بر رشد مغزی نوزاد تأثیر بگذارد به همین دلیل در رابطه با خطرات و مزایای این دارو با پزشک خود مشورت کنید..
نوزادان تحت درمان باید آزمایش عملکرد تیروئید را انجام دهند.
تنها رد صورت لزوم از این در دوران بارداری، استفاده کنید. دوره های طولانی مصرف این دارو، خطر توقف عملکرد تیروئید در نوزاد متولد شده را افزایش می دهد و می تواند باعث آسیب شود به همین دلیل در رابطه با خطرات و مزایای این دارو با پزشک خود مشورت کنید.
این دارو از شیر مادر به نوزاد منتقل می شود؛ بنابراین پیش از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: دروسپیرنون، اپلرنون، لیتیوم، داروهایی که حاوی پتاسیم هستند (از جمله مکمل هایی مانند کلرید پتاسیم).
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
علائم مصرف بیش از حد ممکن است شامل: درد معده، حالت تهوع و استفراغ، اسهال شدید، مشکل تنفس، ضعف باشد.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
از انجام منظم آزمایش های پزشکی دوره ای (مانند، تست های عملکرد تیروئید) غافل نشوید. انجام این آزمایش ها می توانند به ارزیابی صحیح از میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی کمک کنند.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
دارو را در دمای محیط، در ظرف اصلی و به دور از نور و رطوبت نگه دارید و از نگهداری دارو در دستشویی یا حمام خودداری کنید. همچنین داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
