متی مازول (نام تجاری: تپازول)، از دسته داروهای مهارکننده تولید و ترشح هورمون تیروئید است که برای درمان پرکاری تیروئید (هایپرتیروئیدیسم) یا پیش از جراحی تیروئید تجویز می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف متی مازول، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: متی مازول
نام تجاری: تپازول
از متی مازول در درمان پرکاری تیروئید استفاده می شود. مصرف این دارو باعث جلوگیری از تولید بیش از حد هورمون تیروئید می شود.
متی مازول باید روزانه یک تا سه بار، به صورت خوراکی و طبق دستور پزشک، همراه با غذا یا بدون غذا مصرف گردد. دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود. برای کودکان، دوز مصرفی براساس وزن آنها محاسبه می شود.
این دارو را دقیقاً طبق دستور مصرف کنید و از مصرف بیشتر از مقدار تجویز شده، خودداری کنید. زیرا با این کار نه تنها وضعیت سریعتر بهبود نخواهد یافت بلکه خطر ابتلا به عوارض جانبی افزایش خواهد یافت.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید. از قطع مصرف دارو بدون مشورت با پزشک خودداری کنید.
در صورت عدم بهبود شرایط به پزشک خود اطلاع دهید.
ناراحتی معده، حالت تهوع، استفراغ، زخم های خفیف یا خارش می تواند از عوارض متی مازول باشد. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، فوراً پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، مانند درد مفصل، عضله، بی حسی یا سوزن سوزن شدن پوست، تنگی نفس، سرفه خونی، علائم مشکلات کبدی (مانند حالت تهوع، استفراغ مداوم، زردی چشم یا پوست، ادرار تیره، درد شدید معده و شکم)، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار، ادرار خونی) را بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
متی مازول به خصوص در چند ماه اول درمان به ندرت ممکن است باعث اختلالات خونی بسیار جدی (مانند تعداد کم سلول های قرمز، گلبول های سفید و پلاکت ها) شود.
در صورت بروز هر یک از علائم مانند عفونت (مانند تب، گلودرد مداوم)، کبودی / خونریزی آسان و خستگی غیرمعمول به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش جدی آلرژیک به این محصول به ندرت رخ می دهد. با این حال، در صورت مشاهده علائمی همچون جوش، خارش، تورم (به خصوص در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، دشواری در تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی متی مازول را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف متی مازول، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص اختلالات خونی (مانند آگرانولوسیتوز، ترومبوسیتوپنی)، بیماری کبد و پانکراتیت، مطلع سازید.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
متی مازول برای استفاده در 3 ماه اول بارداری توصیه نمی شود و ممکن است پزشک داروی دیگری را تجویز کند. این دارو باید تنها در صورت نیاز در 6 ماه آخر بارداری استفاده شود. در رابطه با خطرات و مزایای آن با پزشک خود مشورت کنید. اگر قصد بارداری دارید، یا فکر می کنید باردار هستید، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.
متی مازول از شیر مادر به نوزاد منتقل می شود. بنابراین قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی متی مازول را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از داروهایی که ممکن است با متی مازول تداخل داشته باشند عبارتند از: "داروهای رقیق کننده خون" (مانند وارفارین)، دیگوکسین.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
تست های ازمایشی یا پزشکی (مانند شمارش کامل خون، آزمایش های عملکرد کبد / تیروئید، آزمایش زمان پروترومبین) باید به صورت دوره ای انجام شوند. انجام این آزمایش ها می توانند به ارزیابی صحیح از میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی کمک کنند.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
دارو را در دمای محیط و به دور از نور و رطوبت نگه دارید و از نگهداری دارو در دستشویی یا حمام خودداری کنید. همچنین داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.