درخواست مشاوره رایگان
دیگوکسین (نام تجاری: لانوکسین)، از داروهای تنظیم کننده ضربان قلب است که در کنترل نارسایی قلبی کاربرد دارد. این دارو از گل انگشتانه مشتق شده است. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف دیگوکسین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه شده است.
نام عمومی: دیگوکسین
نام تجاری : لانوکسیکپس، لانوکسین
دیگوکسین معمولا همراه با داروهای دیگر در درمان نارسایی های قلبی استفاده می شود. همچنین از این دارو برای درمان انواع خاصی از ضربان قلب نامنظم (مانند فیبریلاسیون دهلیزی مزمن) استفاده می شود. درمان به موقع نارسایی قلبی ممکن است به حفظ توانایی فرد در راه رفتن و ورزش کردن کمک کند و قدرت قلب را بهبود بخشد. همچنین درمان به موقع ضربان قلب نامنظم می تواند باعث بهبود توانایی فرد در ورزش کردن شود.
دیگوکسین باید روزی یک بار، به صورت خوراکی و طبق دستور پزشک، همراه با غذا یا بدون غذا مصرف گردد. در صورت مصرف فرم مایع دارو، دوز مصرفی را به دقت با قاشق مخصوص اندازه گیری کنید و از استفاده از قاشق آشپزخانه به دلیل عدم دقت کافی خودداری کنید.
ممکن است میزان جذب دارو در صورت مصرف غذاهای سرشار از فیبر یا داروهای خاص کاهش یابد؛ بنابراین، این دارو را حداقل 2 ساعت قبل یا بعد از مصرف محصولات غذایی سرشار از فیبر (مانند سبوس) مصرف کنید. هر یک از داروهای کلستیرامین، کلستیپول یا پسیلیوم را، حداقل 2 ساعت پس از دیگوکسین مصرف کنید. در صورت مصرف داروهای ضد اسید، کائولن-پکتین، شیر منیزیم، متوکلوپرامید، سولفاسالازین یا اسید آمینوسالیسیلیک، آنها را تا حد امکان از دوز دیگوکسین جدا کنید. اگر از زمان مصرف هر یک از داروهای خود مطمئن نیستید می توانید با پزشک داروخانه مشورت کنید
بشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید. از قطع مصرف دارو بدون مشورت با پزشک خودداری کنید؛ زیرا در بعضی مواقع ممکن است باعث بدتر شدن وضعیت شود.
در صورت عدم بهبود و بدتر شدن شرایط، پزشک معالج خود را در جریان امور قرار دهید. (به عنوان مثال فشار خون، افزایش پیدا کرده است یا بالا مانده است.)
حالت تهوع، استفراغ، سردرد، سرگیجه، از دست دادن اشتها و اسهال می تواند از عوارض مصرف دیگوکسین باشد. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، فوراً پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف دیگوکسین، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، مانند ضعف، تغییرات ذهنی و خلقی، تغییرات بینایی (مانند تاری دید و دید زرد یا سبز)، بزرگ شدن یا حساس شدن سینه ها در مردان را بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
اگرچه این دارو برای درمان نوع خاصی از ضربان قلب نامنظم استفاده می شود، اما به ندرت ممکن است باعث ایجاد انواع دیگر ضربان قلب نامنظم شود. در صورت مشاهده ضربان قلب سریع غیرمعمول، آهسته یا نامنظم، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش جدی آلرژیک به این محصول به ندرت رخ می دهد. با این حال، در صورت مشاهده علائمی همچون جوش، خارش، تورم (به خصوص در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، دشواری در تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی این دارو را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف دیگوکسین، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص بیماری های کلیوی یا تیروئیدی (مانند پرکاری تیروئید یا کم کاری تیروئید) مطلع سازید.
دیگوکسین ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
تعادل برخی مواد معدنی طبیعی در خون (مانند کلسیم، منیزیم، پتاسیم) می تواند بر عملکرد این دارو در بدن تأثیر بگذارد. داروهای خاصی مانند "قرص های آب" (دیورتیک ها) ممکن است تعادل طبیعی این مواد معدنی را تحت تأثیر قرار دهند. در صورت مصرف قرص آب یا سابقه عدم تعادل مواد معدنی، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. در رابطه با لزوم مصرف مکمل غذایی یا پیروی از رژیم خاص از پزشک خود یا پزشک داروخانه سوال کنید.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
ممکن است کودکان و نوزادان نسبت به عوارض جانبی این دارو به خصوص افزایش ضربان قلب حساسیت بیشتری نشان دهند.
تنها در صورت لزوم از دیگوکسین در حین بارداری استفاده کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
دیگوکسین از شیر مادر به نوزاد منتقل می شود، با این حال آسیبی به نوزاد وارد نمی کند؛ بنابراین قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی دیگوکسین را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
سایر داروها با دفع دیگوکسین از بدن، بر روی عملکرد آن اثر می گذارند. از این دسته می توان به ضد قارچ های آزول (مانند ایتراکونازول)، دروندارون، لاپاتینیب، آنتی بیوتیک های ماکرولاید (مانند کلاریترومایسین، اریترومایسین)، پروپافنون، ریفامپین، گیاه گل راعی و غیره است.
مواد تشکیل دهنده برخی از داروها می توانند باعث افزایش فشار خون شوند مانند داروهای مربوط به سرفه و سرماخوردگی، مکمل های غذایی یا داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن. نام هر آنچه که مصرف می کنید را در اختیار پزشک داروخانه قرار داده و در رابطه با بی خطر بودن مصرف آنها سوال کنید.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن و یا دشواری در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
از انجام منظم آزمایش های پزشکی دوره ای (مانند آزمایش سطح دیگوکسین، سطح مواد معدنی در خون، آزمایش عملکرد کلیه، الکتروکاردیوگرام) غافل نشوید. انجام این آزمایش ها می توانند به ارزیابی صحیح از میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی کمک کنند.
فشار خون و ضربان قلب خود را حین مصرف دیگوکسین به طور منظم چک کنید. نحوه کنترل فشار خون و ضربان قلب خود را بیاموزید و نتایج را با پزشک معالج خود در میان بگذارید.
اگر یک دوز از دارو را در طی 12 ساعت از دوز برنامه ریزی شده فراموش کرده اید، به محض به خاطر آوردن، آن را مصرف کنید. اگر بیش از 12 ساعت از دوز برنامه ریزی شده شما گذشته است، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. دوز بعدی را در زمان معین مصرف کنید. دوز را برای جبران نکنید. اگر بیش از 2 دوز متوالی را از دست دادید، بلافاصله از پزشک خود یا پزشک داروخانه یک برنامه دوز جدید بخواهید.
دارو را در دمای محیط و به دور از نور و رطوبت نگه دارید. از نگهداری دارو در دستشویی یا حمام خودداری کنید. همچنین داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
