درخواست مشاوره رایگان
اپلرنون (نام تجاری: اینسپرون)، نوعی داروهای ادرارآور است که با مهار دفع پتاسیم به کنترل سطح آن در بدن کمک می کند. این دارو به منظور کاهش فشار خون و جلوگیری از بروز نارسایی قلبی پس از سکته قلبی تجویز می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف اپلرنون، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: اپلرنون
برند تجاری: اینسپرا، اینسپرون
از اپلرنون به تنهایی یا همراه با دارو های دیگر در درمان فشار خون بالا استفاده می شود. عملکرد این دارو شامل، بلاک کرن یک ماده شیمیایی (آلدسترون) است که منجر به کاهش سدیم و آب بدن می شود. درمان به موقع فشار خون بالا می تواند از سکته های مغزی، حملات قلبی و بیماری های کلیوی جلوگیری نماید. همچنین از این دارو برای درمان نارسایی های مزمن قلبی پس از حملات قلبی استفاده می شود.
این دارو باید روزی یک الی دو بار، به صورت خوراکی و طبق دستور پزشک همراه با غذا یا بدون غذا مصرف گردد. بشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.
دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد (فشار خون و نارسایی های قلبی) و میزان پاسخ بدن به دارو و مصرف دارو های دیگر تعیین می شود؛ بنابراین مطمئن شوید که تمام محصولات مصرفی را (محصولاتی از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پس از گذشت دو هفته از مصرف دارو، اثر آن مشخص می شود. حتی پس از بهبودی علائم نیز مصرف اپلرنون نباید قطع شود. بیشتر افراد مبتلا به فشار خون بالا هیچ علامتی از بیماری ندارند.
سر درد، سرگیجه، اسهال یا استفراغ می تواند از عوارض مصرف اپلرنون باشد. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، فوراً پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف داروی اپلرنون، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله: خونریزی غیرطبیعی واژن، بزرگ شدن یا زخم شدن پستان در مردان، علائم بالا بودن سطح پتاسیم خون (مانند ضعف عضلانی، ضربان قلب آهسته یا نامنظم) را بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش جدی آلرژیک به این محصول به ندرت رخ می دهد. با این حال، در صورت مشاهده علائمی همچون جوش، خارش، تورم (به خصوص در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، دشواری در تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید. موارد مذکور، تمام عوارض جانبی اپلرنون را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف اپلرنون، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
قبل از مصرف داروی اپلرنون، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص سطح بالای پتاسیم خون (هیپرکالمی)، بیماری کلیوی و دیابت مطلع سازید. این دارو می تواند سطح پتاسیم خون را افزایش دهد، بنابراین قبل از استفاده از مکمل های پتاسیم یا نمک های حاوی پتاسیم، با پزشک خود یا پزشک داروخانه مشورت کنید.
اپلرنون ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید. افراد مسن حساسیت بیشتری به عوارض اپلرنون بخصوص افزایش سطح پتاسیم که احتمال زمین خوردن را افزایش می دهد، نشان می دهند.
تنها در صورت لزوم از این دارو هنگام بارداری استفاده شود و منافع و عوارض دارو را با پزشک خود بررسی کنید. هنوز مشخص نیست که آیا داروی اپلرنون از طریق شیر به نوزاد منتقل می شود یا خیر، به همین دلیل حتماً قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی اپلرنون را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با اپلرنون تداخل داشته باشند عبارتند از: داروهایی که ممکن است سطح پتاسیم خون را افزایش دهند (مانند قرص های جلوگیری از بارداری حاوی دروسپیرنون، داروهای مُدر های حافظ پتاسیم مانند آمیلوراید، اسپیرونولاکتون، تریامترن) و لیتیوم.
برخی داروها با دفع اپلرنون از بدن، بر روی عملکرد آن اثر می گذارند. از این دسته می توان به ضد قارچهای آزول (مانند ایتراکونازول، کتوکونازول)، بوسپرویر، آنتی بیوتیک های ماکرولید (مانند کلاریترومایسین)، داروی های HIV (مانند لوپیناویر، ریتوناویر) و سایر موارد اشاره کرد. مواد تشکیل دهنده برخی از داروها می توانند باعث افزایش فشار خون شوند. نام هر آنچه که مصرف می کنید را در اختیار پزشک داروخانه قرار داده و در رابطه با بی خطر بودن مصرف آنها سوال کنید. (به خصوص داروهای مربوط به سرفه و سرماخوردگی، مکمل های غذایی یا داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن.)
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن و یا دشواری در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سوء مصرف دارو می تواند شامل سرگیجه شدید، ضعف شدید عضلانی و ضربان قلب نامنظم باشد.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید. تغییراتی در شیوه زندگی مانند ورزش کردن، ترک سیگار، کاهش استرس و رژیم غذایی کم کلسترول / کم چربی می تواند اثر دارو را افزایش دهد. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید. از انجام منظم آزمایش های پزشکی دوره ای (مانند آزمایش عملکرد کلیه و بررسی سطح پتاسیم خون) غافل نشوید. انجام این آزمایش ها می توانند به ارزیابی صحیح از میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی کمک کنند. فشار خون خود را حین مصرف اپلرنون به طور منظم چک کنید. نحوه کنترل فشار خون خود را بیاموزید و نتایج را با پزشک معالج خود در میان بگذارید.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
دارو را در دمای محیط و به دور از نور و رطوبت نگه دارید و برای جلوگیری از رطوبت ماده خشک کننده را در بسته دارو نگاه داشته و از نگهداری دارو در دستشویی یا حمام خودداری کنید. همچنین داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
