درخواست مشاوره رایگان
اکوکاردیوگرافی آزمایشی با استفاده از امواج صوتی برای ایجاد تصاویری زنده از قلب است. تصویر حاصل از این آزمایش، اکوکاردیوگرام نامیده می شود. اکوکاردیوگرافی به پزشک کمک می کند تا عملکرد قلب و دریچه های آن و عروق را بررسی کند. در ادامه اطلاعاتی درباره انواع اکوکاردیوگرافی و موارد انجام آن ها ارائه می شود.
اکوکاردیوگرافی که به اختصار آن را "اکو" نیز می نامند؛ آزمایشی است که با استفاده از امواج فراصوت، نحوه عملکرد عضلات و دریچه های قلب را نشان می دهد. امواج صوتی تصاویر متحرکی از قلب ایجاد می کنند تا پزشک بتواند وضعیت قلب و دریچه ها را بررسی کند.
پزشک ممکن است اکوکاردیوگرام را برای تشخیص بیماری های قلبی، بیماری های دریچه قلب و همچنین برای بررسی نتایج درمان های قبلی و میزان بازدهی آن تجویز کند.
متخصصان از همین فناوری برای بررسی سلامت کودک قبل از تولد استفاده می کنند. تکنسین دستگاهی به نام مبدل را روی سینه بیمار قرار می دهد. این دستگاه امواج صوتی با فرکانس بالا (فراصوت) را به قلب می فرستد و سپس این امواج از قلب بازتاب می شود و تصاویر و صداهایی ایجاد می کند.
در روز انجام تست، مانند معمول غذا بخورید و بنوشید و همچنین تمام داروهای خود را در زمان های معین مصرف کنید. بیمار باید لباس های خود را از کمر به بالا با لباس بیمارستانی تعویض کند. تکنسین سونوگرافی، سه الکترود (تکه هایی کوچک و صاف و چسبنده) را روی سینه فرد قرار می دهد. الکترودها به یک نمایشگر الکتروکاردیوگرافی متصل هستند که فعالیت الکتریکی قلب را کنترل می کند.
بیمار باید روی پهلوی چپ خود دراز بکشد. متخصص سونوگرافی به کمک مقدار کمی ژل مبدل موج به صدا را روی سطح قفسه سینه حرکت می دهد. تغییر در امواج صوتی، که سیگنال های داپلر نامیده می شوند، می توانند جهت و سرعت حرکت خون در قلب را نشان دهند. ممکن است متخصص سونوگرافی از فرد بخواهد که گاهی نفس خود را حبس کند یا مقداری جابه جا شود تا بتوانند از مناطق مختلف قلب عکس بگیرند. در طول آزمایش بیمار چیزی به جز خنکی ژل و فشار ناچیز و جزئی از مبدل احساس نخواهد کرد. این تست حدود 40 دقیقه زمان می برد و فرد پس از آن می تواند به کارهای روزمره خود برگردد.
در این تست، مبدل از راه گلو وارد مری می شود و از آنجایی که مری به قلب نزدیکتر است، تصویر واضح تری حاصل خواهد شد.اگر مشکلی در مری مانند فتق هیاتال (hiatal hernia)، مشکلات بلع یا سرطان وجود دارد، باید پیش از انجام تست به پزشک اطلاع داد.
به مدت 6 ساعت قبل از آزمایش ناشتا باشید. در صورت لزوم همه داروهای خود را در زمان های معمول با جرعه کوچکی آب مصرف کنید. اگر از دارو یا انسولین برای دیابت استفاده می کنید، به پزشک یا مرکز آزمایش در این باره اطلاع بدهید.
تکنسین الکترودهای EKG را روی سینه می چسباند. آن ها همچنین دستگاه سنجش فشار خون را روی بازو و یک گیره پالس اکسی متر را روی انگشت قرار می دهند تا علائم حیاتی را مشاهده کنند. یک آرامبخش ملایم برای کمک به حفط آرامش بیمار به او تزریق می شود. یکی از اعضای تیم پزشکی پروب سونوگرافی (مبدل) را از راه دهان به پایین گلو و مری وارد می کند. این فرآیند بر تنفس بیمار تأثیری نخواهد داشت. آنها ممکن است از فرد بخواهند وضعیتی مشابه بلعیدن را اجرا کند تا به حرکت پروب کمک کند. هنگامی که پروب در محل مورد نظر قرار بگیرد، تصاویری از قلب تهیه می کند.
به طور معمول این تست حدود 10 تا 30 دقیقه طول می کشد.
این تست در حالی انجام می شود که فرد بر روی تردمیل یا دوچرخه ثابت حرکت می کند. در این روش، حرکت دیواره های قلب و عملکرد پمپاژ خون هنگام سخت کار کردن در ضربان های بالا نشان داده می شود؛ هم چنین می تواند فقدان جریان خون را که ممکن است در سایر آزمایش های قلب دیده نشود، نشان دهد.
به مدت 4 ساعت قبل از آزمایش ناشتا باشید و از 24 ساعت قبل، از مصرف مواد غذایی و نوشیدنی های کافئین دار مانند نوشابه های گازدار، شکلات، قهوه، چای یا داروهای خاص و استعمال دخانیات خودداری کنید، زیرا کافئین و نیکوتین نتایج تست را تحت تأثیر خود قرار می دهند.
برای انجام این آزمایش، یک فرد آموزش دیده، الکترودهای EKG را به سینه می چسباند. الکترودها فعالیت قلب را ترسیم می کنند و نبض و فشار خون را می گیرند. فرد مراقب ابتدا یک اکوکاردیوگرام از سراسر قفسه سینه را انجام می دهد. سپس بیمار روی تردمیل یا دوچرخه ثابت سوار می شود و شروع به ورزش می کند. تیم پزشکی به آرامی شدت آن را افزایش می دهد. در این بین، آنها برای مشاهده وضعیت قلب، نمایشگر EKG را تحت نظر دارند. فرد تا زمانی که می تواند به ورزش ادامه می دهد. سپس تیم پزشکی به سرعت اکوکاردیوگرام دیگری انجام می دهد. بعد از آزمایش ها، شخص به آرامی شدت ورزش را کم می کند تا بدن خنک شود.
تیم پزشکی تا زمانی که بیمار به حالت عادی باز گردد علایم حیاتی وی را کنترل خواهند کرد. این فرایند مجموعاً حدود یک ساعت طول می کشد، اما تست به تنهایی معمولاً کمتر از 15 دقیقه طول می کشد.
این شکل دیگری از استرس اکوکاردیوگرام است؛ اما به جای ورزش، فرد دارویی به نام دوبوتامین را به صورت وریدی دریافت می کند که باعث می شود قلب با سرعت و قدرت بیشتری شروع به تپش کند. این تست هنگامی که بیمار نمی تواند روی تردمیل یا دوچرخه ثابت ورزش کند انجام می شود.
نتیجه این آزمایش می تواند به پزشک نشان دهد که فعالیت قلب به چه صورتی است و همچنین کمک می کند احتمال ابتلا به بیماری عروق کرونر (انسداد عروق) و میزان بازدهی درمان را تشخیص دهد. یک تکنسین، الکترودهای EKG را به سینه فرد متصل می کند. پس از آن اکوکاردیوگرام سراسری از قفسه سینه، اندازه گیری ضربان قلب در حال استراحت و ارزیابی فشار خون انجام می شود.
به دلیل تزریق دارو ممکن است بیمار احساس گرما، برافروختگی و سردرد خفیفی داشته باشد. تیم پزشکی تمام تغییرات قلب را در نتیجه تزریق دوبوتامین در نمایشگر مشاهده می کنند. این فرآیند حدوداً یک ساعت زمان می برد؛ تا زمان برطرف شدن علائم دارو، در اتاق انتظار بمانید.
در طی این آزمایش، پزشک مبدل را از طریق برش کوچکی در ناحیه کشاله ران، به داخل رگ های خونی قلب هدایت می کند. این تست اطلاعات و تصاویر دقیق تری در مورد تصلب شراین (انسداد) ارائه می دهد. پس از تعویض لباس، پرستار الکترودهای EKG را به سینه بیمار متصل می کند. بعد از بی حسی کشاله ران، غلاف پلاستیکی (یک لوله کوتاه) را از طریق یک برش در ناحیه مورد نظر قرار داده و کاتتر از طریق آن به سمت رگ های قلب هدایت شده و تصاویری از شریان ها ایجاد می کند. این تست حدود یک ساعت طول می کشد. بعد از خروج مبدل، برای جلوگیری از خونریزی، محل برش را پانسمان می کنند. به مدت 3 تا 6 ساعت نباید فشاری به پا وارد شود.
نتایج اکوکاردیوگرام به پزشک کمک کند تا انواع مختلفی از مشکلات قلبی را تشخیص دهد، از جمله: بزرگ شدن قلب یا ضخیم شدن دیواره بطن ها، ضعیف شدن عضلات قلب، مشکلات دریچه های قلب، نقص مادرزادی قلب، وجود لخته خون یا تومور.
