سکته قلبی، وضعیتی اورژانسی است که در اثر اختلال در خونرسانی به عضله قلب رخ می دهد. این اتفاق می تواند ناشی از انسداد عروق یا عوامل دیگر باشد و نیازمند تشخیص و درمان سریع است. در ادامه اطلاعاتی درباره علائم و علل بروز سکته قلبی، نحوه تشخیص و درمان آن ارائه می شود.
سکته قلبی چیست؟
حمله قلبی، که به آن سکته قلبی یا انفارکتوس میوکارد نیز گفته می شود، زمانی رخ می دهد که جریان خون به بخشی از قلب به طور ناگهانی قطع شود. این اتفاق معمولاً به دلیل انسداد در یکی از عروق کرونر رخ می دهد؛ عروقی که خون و اکسیژن را به عضله قلب می رسانند. انسداد اغلب ناشی از تجمع پلاک های چربی، کلسترول و سایر مواد است که می توانند پاره شده و منجر به تشکیل لخته خون شوند. قطع جریان خون می تواند به عضله قلب آسیب برساند یا باعث مرگ آن شود. با وجود اینکه حمله قلبی می تواند تهدید کننده زندگی باشد، پیشرفت های چشمگیر در درمان طی سال های اخیر، شانس بقا و بهبودی را افزایش داده است. در صورت تجربه علائم احتمالی حمله قلبی، اقدام فوری و تماس با اورژانس پزشکی حیاتی است.
علائم سکته قلبی
علائم حمله قلبی می تواند متنوع باشد و در افراد مختلف به شکل های متفاوتی ظاهر شود. برخی از علائم شایع عبارتند از:
- فشار، سنگینی، درد، سوزش یا احساس فشردگی در قفسه سینه
- درد یا ناراحتی که به بازوها، گردن، فک یا پشت منتشر می شود
- حالت تهوع، سوء هاضمه، سوزش سردل یا درد شکم
- تنگی نفس
- عرق سرد
- خستگی غیرمعمول
- سرگیجه ناگهانی
علائم مختلف حمله قلبی
مهم است بدانید که همه افراد در هنگام حمله قلبی علائم یکسانی را تجربه نمی کنند و شدت علائم نیز می تواند بسیار متفاوت باشد. درد ناشی از حمله قلبی ممکن است از خفیف تا بسیار شدید متغیر باشد. برخی افراد هیچ علامت آشکاری ندارند (که به آن حمله قلبی خاموش گفته می شود)، در حالی که برخی دیگر دچار ایست قلبی ناگهانی می شوند. با این حال، هرچه تعداد علائم بیشتر باشد، احتمال حمله قلبی بیشتر در نظر گرفته می شود. برخی حملات قلبی به طور ناگهانی رخ می دهند، اما بسیاری از افراد ساعت ها، روزها یا حتی هفته ها قبل از حمله، علائم هشداردهنده ای را تجربه می کنند. اولین علامت هشداردهنده اغلب درد یا فشار قفسه سینه (آنژین) است که معمولاً با فعالیت بدتر شده و با استراحت بهبود می یابد. آنژین ناشی از کاهش موقتی جریان خون به قلب است.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
در مورد حمله قلبی، زمان از اهمیت حیاتی برخوردار است. بسیاری از افراد به دلیل عدم تشخیص صحیح علائم اولیه سکته قلبی، به دنبال کمک پزشکی نمی روند. در صورت بروز علائم مشکوک، اقدامات زیر را فوراً انجام دهید:
- با اورژانس (مرکز فوریت های پزشکی) تماس بگیرید: اگر مشکوک به حمله قلبی هستید، به اطرافیان خود اطلاع دهید و بلافاصله با اورژانس تماس بگیرید. در صورت عدم دسترسی به اورژانس، از کسی بخواهید شما را به نزدیک ترین بیمارستان منتقل کند. رانندگی شخصی تنها در صورتی مجاز است که هیچ راه دیگری برای رسیدن به بیمارستان وجود نداشته باشد، زیرا شرایط ممکن است در طول مسیر وخیم تر شده و خطر تصادف افزایش یابد.
- مصرف نیتروگلیسیرین (در صورت تجویز): اگر پزشک قبلاً نیتروگلیسیرین برای شما تجویز کرده است، در هنگام انتظار برای کمک، آن را طبق دستورالعمل مصرف کنید.
- مصرف آسپیرین (در صورت تجویز): مصرف آسپیرین در هنگام حمله قلبی می تواند با جلوگیری از تشکیل لخته خون، آسیب به قلب را کاهش دهد. با این حال، آسپیرین با برخی داروها تداخل دارد، بنابراین بدون تجویز پزشک از آن استفاده نکنید. برای مصرف آسپیرین در اسرع وقت با اورژانس مشورت کنید.
هنگام مشاهده فردی که دچار حمله قلبی شده است، چه باید کرد
اگر فردی را با سطح هوشیاری پایین مشاهده کردید و احتمال دادید دچار حمله قلبی شده است، فوراً با اورژانس تماس بگیرید. نبض و تنفس فرد را بررسی کنید. اگر فرد نبض نداشت یا نفس نمی کشید، باید احیای قلبی ریوی (CPR) را شروع کنید. با ریتمی نسبتاً سریع (100 تا 120 فشار در دقیقه) به وسط قفسه سینه فرد فشار وارد کنید. اگر در زمینه CPR آموزش ندیده اید، پزشکان توصیه می کنند فقط فشار دادن قفسه سینه را ادامه دهید. اما اگر آموزش دیده اید، راه هوایی فرد را باز کرده و در صورت لزوم تنفس مصنوعی را نیز انجام دهید.
علل ابتلا به سکته قلبی
بیشتر حملات قلبی به دلیل بیماری عروق کرونر رخ می دهند. در این بیماری، یک یا چند تا از رگ های خونی که خون را به قلب می رسانند (عروق کرونر) مسدود می شوند. این انسداد معمولاً به خاطر تشکیل رسوبات حاوی چربی و کلسترول به نام پلاک ایجاد می شود. پلاک ها می توانند عروق خونی را تنگ کنند و در نتیجه جریان خون به قلب کاهش پیدا کند.
اگر پلاک پاره شود، می تواند باعث تشکیل لخته خون در قلب شود.
حمله قلبی ممکن است به دلیل انسداد کامل یا جزئی یکی از رگ های خونی قلب (عروق کرونر) اتفاق بیفتد. یک راه برای دسته بندی حملات قلبی این است که ببینیم آیا نوار قلب (الکتروکاردیوگرام یا ECG یا EKG) تغییرات خاصی (بالا رفتن ST) را نشان می دهد که نیاز به درمان فوری و تهاجمی دارد یا خیر. (ST بخشی از نوار قلب است که فعالیت الکتریکی بین دو مرحله از ضربان قلب را نشان می دهد. تغییرات در این قطعه می تواند نشان دهنده آسیب به عضله قلب باشد.) پزشک از نتایج نوار قلب برای توصیف این نوع حملات قلبی استفاده کند.
انسداد کامل و ناگهانی یک رگ متوسط یا بزرگ قلب معمولاً به این معنی است که انفارکتوس میوکارد با بالا رفتن ST یا (STEMI) رخ داده است.
انسداد جزئی اغلب به این معنی است که فرد دچار انفارکتوس میوکارد بدون بالا رفتن ST یا (NSTEMI) شده است.
همه حملات قلبی به دلیل انسداد عروق نیستند. علل دیگر عبارتند از:
- اسپاسم عروق کرونر: این حالت به معنی انقباض شدید یک رگ خونی است که مسدود نشده است. معمولاً در این رگ پلاک های کلسترول وجود دارد یا به دلیل سیگار کشیدن یا سایر عوامل خطر، سفتی عروق ایجاد شده است. نام های دیگر اسپاسم عروق کرونر عبارتند از آنژین پرینزمتال، آنژین وازواسپاستیک یا آنژین واریانت.
- برخی عفونت ها: کووید-۱۹ و سایر عفونت های ویروسی ممکن است به عضله قلب آسیب برسانند.
- پارگی خودبه خودی عروق کرونر (SCAD): این وضعیت خطرناک ناشی از ایجاد یک پارگی در داخل یکی از رگ های قلب است.
عوامل خطرساز (ریسک فاکتورها)
برخی عوامل می توانند باعث تجمع ناخواسته رسوبات چربی (آترواسکلروزیس) در دیواره ی عروق شوند و به مرور زمان، شریان های سراسر بدن را تنگ کنند. با بهبود یا حذف این عوامل خطرساز، احتمال ابتلا به حمله قلبی کاهش می یابد.
عوامل خطرساز حمله قلبی عبارتند از:
- سن: مردان 45 سال به بالا و زنان 55 سال به بالا، نسبت به افراد جوان تر، بیشتر در معرض خطر حمله قلبی قرار دارند.
- دخانیات: سیگار کشیدن و قرار گرفتن طولانی مدت در معرض دود سیگار (دود دست دوم) یک عامل خطر مهم است.
- فشار خون بالا: با گذشت زمان، فشار خون بالا می تواند به عروق خونی منتهی به قلب آسیب برساند. فشار خون بالای ناشی از چاقی، کلسترول بالا یا دیابت، این خطر را بیشتر می کند.
- سطح بالای کلسترول یا تری گلیسیرید: سطح بالای لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL یا کلسترول "بد") باعث تنگ شدن عروق می شود. همچنین، سطح بالای تری گلیسیرید (نوعی چربی خون مرتبط با رژیم غذایی) خطر حمله قلبی را افزایش می دهد. در مقابل، سطح بالای لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL یا کلسترول "خوب") خطر را کاهش می دهد.
- چاقی: چاقی با سطح بالای کلسترول و تری گلیسیرید خون، فشار خون بالا و دیابت مرتبط است. از دست دادن حتی 2% از وزن بدن می تواند خطر حمله قلبی را کاهش دهد.
- دیابت: تولید ناکافی انسولین (هورمون ترشح شده از لوزالمعده) یا عدم پاسخ مناسب بدن به انسولین، باعث بالا رفتن سطح قند خون شده و خطر حمله قلبی را افزایش می دهد.
- سندرم متابولیک: این سندرم زمانی رخ می دهد که فرد همزمان دچار چاقی شکمی، فشار خون بالا و قند خون بالا باشد. وجود سندرم متابولیک احتمال ابتلا به بیماری قلبی را دو برابر یا بیشتر می کند.
- سابقه خانوادگی حملات قلبی: اگر خواهر، برادر، پدر، مادر، مادربزرگ یا پدربزرگ فرد در سنین پایین دچار حمله قلبی شده باشند (قبل از 55 سالگی در مردان و قبل از 65 سالگی در زنان)، خطر ابتلا به آن در فرد افزایش می یابد.
- عدم تحرک کافی: کمبود فعالیت بدنی منظم باعث افزایش سطح کلسترول خون و چاقی می شود. افرادی که به طور منظم ورزش می کنند، معمولاً فشار خون پایین تری داشته و قلب سالم تری دارند.
- استرس: روش های نادرست مقابله با استرس می تواند خطر حمله قلبی را افزایش دهد.
- مصرف مواد مخدر: استفاده از داروهای محرک مانند کوکائین یا آمفتامین می تواند باعث اسپاسم شدید عروق کرونر شده و منجر به حمله قلبی شود.
- سابقه پره اکلامپسی: این عارضه که باعث افزایش فشار خون در دوران بارداری می شود، خطر ابتلا به بیماری های قلبی را در طول زندگی افزایش می دهد.
- بیماری های خودایمنی: برخی بیماری های خودایمنی مانند آرتریت روماتوئید یا لوپوس می توانند خطر حمله قلبی را افزایش دهند.
عوارض بیماری
عوارض حمله قلبی ناشی از آسیبی است که در طول حمله به قلب وارد می شود. این عوارض عبارتند از:
- ضربان غیرطبیعی قلب (آریتمی): جریان الکتریکی غیرعادی در قلب می تواند باعث ضربان نامنظم قلب شود. گاهی اوقات این وضعیت خطرناک بوده و حتی می تواند منجر به مرگ ناگهانی شود.
- نارسایی قلبی: حمله قلبی ممکن است به حدی به بافت قلب آسیب برساند که عضلات باقی مانده نتوانند خون کافی را به سایر نقاط بدن پمپ کنند. نارسایی قلبی می تواند موقت یا مزمن باشد و نوع مزمن آن معمولاً ناشی از آسیب وسیع و دائمی به قلب است.
- ایست ناگهانی قلبی: قلب به طور ناگهانی و بدون علامت به دلیل یک اختلال الکتریکی متوقف می شود. حملات قلبی خطر ایست ناگهانی قلب را افزایش می دهند و اگر به سرعت درمان نشوند، می توانند کشنده باشند.
پیشگیری از بروز بیماری
برای جلوگیری از حمله قلبی هیچ گاه دیر نیست، حتی اگر قبلاً آن را تجربه کرده باشید. در اینجا راهکارهایی برای پیشگیری از حمله قلبی ارائه شده است:
داروها: مصرف دارو می تواند خطر حمله قلبی را کاهش داده و به عملکرد بهتر قلب آسیب دیده کمک کند. داروها باید دقیقاً مطابق با تجویز پزشک مصرف شده و در مورد مدت زمان مصرف نیز از پزشک سوال شود.
سبک زندگی: تغییرات مؤثر در سبک زندگی شامل موارد زیر است:
- رژیم غذایی مناسب قلب: مصرف غذاهای کم چرب، کم نمک، سرشار از میوه، سبزیجات و غلات کامل.
- حفظ وزن مناسب: تلاش برای رسیدن و حفظ وزن سالم.
- ترک سیگار: قطع مصرف دخانیات به طور کامل.
- ورزش منظم: انجام فعالیت بدنی منظم طبق توصیه پزشک.
- کنترل استرس: استفاده از روش های سالم برای مدیریت استرس.
- کنترل دیابت: مدیریت دقیق سطح قند خون در صورت ابتلا به دیابت.
- کنترل فشار خون بالا: حفظ فشار خون در محدوده سالم.
- کنترل کلسترول بالا: مدیریت سطح کلسترول خون طبق توصیه پزشک.
تشخیص سکته قلبی
در حالت ایده آل، پزشک باید در معاینات منظم، عوامل خطرسازی که می توانند منجر به حمله قلبی شوند را بررسی کند.
اگر علائم حاد باشند، پزشک در مورد نوع و چگونگی آن ها سؤال کرده و فشار خون، نبض و دمای بدن شما را اندازه گیری می کند. همچنین از طریق دستگاه های تشخیصی، احتمال بروز سکته قلبی را بررسی می کند.
آزمایش های تشخیص حمله قلبی عبارتند از:
- الکتروکاردیوگرام (ECG): این آزمایش فعالیت الکتریکی قلب را ثبت می کند و می تواند نشان دهد که آیا حمله قلبی رخ داده است یا خیر. الکترودها به قفسه سینه و اندام ها متصل شده و سیگنال های الکتریکی به صورت امواجی روی مانیتور یا کاغذ ثبت می شوند. الگوهای غیرطبیعی در این امواج می تواند نشان دهنده آسیب به عضله قلب باشد.
- آزمایش خون: در اثر آسیب ناشی از حمله قلبی، برخی پروتئین های قلبی به تدریج وارد خون می شوند. پزشکان آزمایش خون را برای بررسی سطح این پروتئین ها یا آنزیم ها تجویز می کنند.
آزمایش های تکمیلی
پزشکان برای درمان فوری حمله قلبی اقدام می کنند و معمولاً انجام آزمایش های تکمیلی زیر را نیز توصیه می کنند:
- رادیوگرافی قفسه سینه: با بررسی تصویر رادیوگرافی قفسه سینه، پزشک می تواند اندازه قلب، وضعیت عروق خونی و وجود مایعات در ریه ها را ارزیابی کند.
- اکوکاردیوگرام: این آزمایش با استفاده از امواج صوتی (اولتراسوند) تصاویری از حرکت قلب ایجاد می کند. پزشک می تواند نحوه پمپاژ خون توسط حفره ها و دریچه های قلب و همچنین نواحی آسیب دیده را مشاهده کند.
- کاتتریزاسیون کرونر (آنژیوگرافی): در این روش، یک لوله نازک و بلند (کاتتر) از طریق یک شریان (معمولاً در پا یا کشاله ران) وارد شده و یک ماده رنگی به عروق قلب تزریق می شود. این ماده رنگی باعث می شود عروق در تصاویر رادیوگرافی قابل مشاهده شده و مناطق مسدود شده مشخص شوند.
- CT یا MRI قلب: این آزمایش ها تصاویری دقیق از قلب و قفسه سینه ایجاد می کنند. در سی تی اسکن از اشعه ایکس استفاده می شود، در حالی که MRI با استفاده از میدان مغناطیسی و امواج رادیویی تصویربرداری می کند. در هر دو آزمایش، بیمار روی تختی دراز می کشد که به داخل یک دستگاه تونل مانند کشیده می شود. این آزمایش ها می توانند مشکلات قلبی از جمله میزان آسیب ناشی از حملات قلبی را نشان دهند.
درمان سکته قلبی
هر دقیقه ای که از حمله قلبی می گذرد، آسیب بیشتری به بافت قلب وارد شده و سلول های قلبی بیشتری از بین می روند. برای بازگرداندن جریان خون به قلب و رساندن اکسیژن کافی به آن، درمان فوری ضروری است. به همین دلیل، معمولاً بلافاصله به بیمار اکسیژن داده می شود. نوع درمان اختصاصی که برای حمله قلبی انجام می شود، بستگی به این دارد که آیا انسداد در رگ های خونی قلب جزئی است یا کامل.
داروها
داروهایی که برای درمان حمله قلبی استفاده می شوند عبارتند از:
- آسپیرین: معمولاً توسط اپراتور اورژانس تجویز می شود و با کاهش لخته شدن خون به جریان یافتن خون در شریان تنگ شده کمک می کند.
- ترومبولیتیک ها: این داروها به حل شدن لخته خونی که مانع جریان یافتن خون به قلب شده است کمک می کنند. هرچه زودتر پس از حمله قلبی مصرف شوند، احتمال زنده ماندن بیشتر و آسیب قلبی کمتر خواهد بود.
- داروهای ضد پلاکت: پزشکان اورژانس ممکن است داروهایی را تجویز کنند که از تجمع پلاکت ها و تشکیل لخته های جدید و بزرگتر جلوگیری می کنند.
- سایر داروهای رقیق کننده خون: داروهایی مانند هپارین برای جلوگیری از لخته شدن و چسبناک شدن خون تجویز می شوند و به صورت وریدی یا زیر پوستی تزریق می شوند.
- مسکن ها: داروهای ضد درد مانند مورفین ممکن است برای تسکین درد تجویز شوند.
- نیتروگلیسیرین: این دارو که برای درمان درد قفسه سینه (آنژین) تجویز می شود، با گشاد کردن رگ های خونی به بهبود جریان خون در قلب کمک می کند.
- مسدودکننده های بتا: این داروها به شل شدن عضله قلب، کاهش سرعت ضربان قلب و کاهش فشار خون کمک می کنند تا کار قلب آسان تر شود. همچنین میزان آسیب به عضله قلب را کم کرده و از حملات قلبی در آینده جلوگیری می کنند.
- مهارکننده های ACE: این داروها فشار خون و فشار روی قلب را کاهش می دهند.
- استاتین ها: این داروها به کنترل سطح کلسترول خون کمک می کنند.
جراحی و سایر روش ها
علاوه بر داروها، از روش های دیگری نیز برای درمان حمله قلبی استفاده می شود:
- آنژیوپلاستی و استنت گذاری کرونر (PCI): در این روش، پزشکان یک لوله نازک و بلند را از طریق شریانی در کشاله ران یا مچ دست به شریان مسدود شده در قلب هدایت می کنند. در صورت وقوع حمله قلبی، این روش معمولاً بلافاصله پس از کاتتریزاسیون (روش تشخیص انسداد) انجام می شود. کاتتر دارای یک بالون مخصوص است که پس از قرار گرفتن در محل انسداد، برای مدت کوتاهی باد می شود تا شریان کرونری مسدود شده را باز کند. سپس یک لوله توری شکل به نام استنت برای همیشه درون شریان قرار داده می شود تا رگ را باز نگه داشته و جریان خون به قلب ادامه یابد. از استنت های دارویی برای آزادسازی تدریجی دارو و جلوگیری از تنگ شدن مجدد شریان استفاده می شود.
- بای پس عروق کرونر: در موارد اورژانسی یا در صورت وجود انسدادهای متعدد و شدید، پزشکان ممکن است جراحی بای پس را انجام دهند. این جراحی معمولاً چند روز تا یک هفته پس از حمله قلبی انجام می شود. در جراحی بای پس، رگ های خونی سالم از قسمت دیگری از بدن (مانند پا یا قفسه سینه) برداشته شده و در بالای و پایین محل انسداد در شریان کرونری پیوند زده می شوند تا جریان خون در اطراف ناحیه تنگ شده برقرار شود.
پس از بازگرداندن جریان خون به قلب و تثبیت وضعیت بیمار، او برای چند روز در بیمارستان بستری خواهد بود.
سبک زندگی و درمان های خانگی
برای بهبود سلامت قلب پس از حمله قلبی و جلوگیری از حملات بعدی، اقدامات زیر را انجام دهید:
- ترک سیگار: مهم ترین کاری که برای بهبود سلامت قلب می توانید انجام دهید، ترک سیگار و دوری از دود سیگار است. در صورت نیاز به کمک برای ترک، از پزشک خود راهنمایی بخواهید.
- کنترل فشار خون و سطح کلسترول: پزشک ممکن است تغییراتی در رژیم غذایی و داروها برای کنترل فشار خون و سطح کلسترول توصیه کند. در مورد فواصل زمانی مناسب برای بررسی این موارد با پزشک خود صحبت کنید.
- معاینات پزشکی منظم: عوامل خطرساز حمله قلبی مانند کلسترول بالا، فشار خون بالا و دیابت ممکن است در ابتدا علائمی نداشته باشند. پزشک می تواند راهکارهایی برای پیشگیری یا کنترل آن ها ارائه دهد.
- ورزش: ورزش منظم به بهبود عملکرد عضلات قلب پس از حمله قلبی و جلوگیری از حملات بعدی کمک می کند. سعی کنید در هفته حداقل 150 دقیقه فعالیت هوازی متوسط یا 75 دقیقه فعالیت هوازی شدید یا ترکیبی از هر دو را داشته باشید.
- حفظ وزن سالم: اضافه وزن فشار بیشتری بر قلب وارد می کند و می تواند منجر به کلسترول بالا، فشار خون بالا و دیابت شود.
- رژیم غذایی سالم برای قلب: مصرف چربی های اشباع شده، چربی های ترانس و کلسترول را محدود کنید. همچنین مصرف نمک زیاد می تواند فشار خون را افزایش دهد. رژیم غذایی مناسب برای قلب شامل پروتئین های کم چرب (مانند ماهی و حبوبات)، میوه ها، سبزیجات و غلات کامل است.
- مدیریت دیابت: ورزش منظم، تغذیه سالم و کاهش وزن به حفظ سطح قند خون سالم کمک می کنند. بسیاری از افراد برای کنترل دیابت به دارو نیز نیاز دارند.
- کنترل استرس: راه های سالم و مناسبی برای به حداقل رساندن یا مقابله با استرس های زندگی پیدا کنید.
- ترک یا محدود کردن مصرف الکل: اگر الکل می نوشید، این کار را در حد اعتدال انجام دهید (حداکثر یک لیوان نوشیدنی در روز برای زنان و دو لیوان نوشیدنی در روز برای مردان سالم).
راه کارهایی برای کنارآمدن با بیماری
حمله قلبی تجربه ای ترسناک است و ممکن است این سوالات برایتان پیش بیاید که چگونه بر زندگی تان تاثیر خواهد گذاشت و آیا دوباره تکرار خواهد شد یا خیر. احساس ترس، عصبانیت، گناه و افسردگی پس از حمله قلبی شایع است. صحبت کردن در مورد این بیماری با پزشک، یکی از اعضای خانواده یا دوستان، یا شرکت در گروه های پشتیبانی می تواند کمک کننده باشد.
رابطه جنسی بعد از حمله قلبی
برخی افراد پس از حمله قلبی نگران رابطه جنسی هستند، اما بیشتر افراد پس از بهبودی و با خیال راحت می توانند فعالیت جنسی خود را از سر بگیرند. زمان بازگشت به فعالیت جنسی به آمادگی جسمی، عاطفی و سطح فعالیت جنسی قبلی شما بستگی دارد. بهتر است پیش از شروع مجدد رابطه جنسی با پزشک خود مشورت کنید. برخی داروهای قلبی می توانند بر عملکرد جنسی تاثیر بگذارند، بنابراین اگر در این زمینه دچار مشکل شده اید، حتماً آن را با پزشک در میان بگذارید.
آمادگی برای قرار ملاقات با پزشک
حمله قلبی معمولاً در شرایط اضطراری و فوری تشخیص داده می شود. با این حال، اگر نگرانی های احتمالی دارید، برای بررسی عوامل خطرساز و پیشگیری از حملات بعدی باید به پزشک مراجعه کنید. در صورت وجود خطر زیاد، ممکن است به متخصص قلب ارجاع داده شوید. در اینجا اطلاعاتی برای آمادگی جهت ملاقات با پزشک آورده شده است، توجه کنید این موارد صرفاً در زمان چک آپ کاربرد دارند.
آنچه می توانید انجام دهید
هنگام تعیین وقت ملاقات، در مورد هرگونه محدودیت قبل از آن سوال کنید. به عنوان مثال، ممکن است لازم باشد قبل از آزمایش کلسترول ناشتا باشید.
لیستی از موارد زیر تهیه کنید:
- علائمی که تجربه می کنید، حتی اگر به نظر نمی رسد با بیماری عروق کرونر مرتبط باشند، و زمان شروع آن ها.
- اطلاعات شخصی مهم، از جمله سابقه خانوادگی بیماری قلبی، سکته مغزی، فشار خون بالا، دیابت، استرس های شدید یا تغییرات اخیر در زندگی.
- نام و دوز داروهایی که مصرف می کنید، از جمله ویتامین ها و سایر مکمل ها.
- سوالاتی که می خواهید از پزشک بپرسید.
در صورت امکان، یکی از اعضای خانواده یا دوستان را همراه خود ببرید تا در به خاطر سپردن اطلاعاتی که پزشک می دهد به شما کمک کند.
سوالاتی که بهتر است در مورد پیشگیری از حمله قلبی از پزشک بپرسید عبارتند از:
- برای تعیین سلامت فعلی قلبم چه آزمایش هایی لازم است؟
- چه غذاهایی باید بخورم و از چه غذاهایی باید اجتناب کنم؟
- چه میزان فعالیت بدنی برای من مناسب است؟
- هر چند وقت یک بار باید از نظر بیماری قلبی غربالگری شوم؟
- من بیماری های دیگری هم دارم. چگونه می توانم این شرایط را به بهترین نحو مدیریت کنم؟
- چه مطالب و وب سایت هایی را برای مطالعه پیشنهاد می کنید؟
در پرسیدن سوالات دیگری که برایتان پیش آمده نیز تردید نکنید.
از پزشک چه انتظاری می رود
پزشک احتمالاً سوالاتی از شما خواهد پرسید، از جمله:
- شدت علائم شما چقدر است؟
- آیا علائم دائمی هستند یا گذرا؟
- چه عواملی علائم شما را بهبود می بخشند؟ (به عنوان مثال، اگر درد قفسه سینه دارید، آیا با استراحت بهتر می شود؟)
- چه عواملی علائم شما را بدتر می کنند؟ (به عنوان مثال، اگر درد قفسه سینه دارید، آیا فعالیت شدید آن را بدتر می کند؟)
- آیا سابقه فشار خون بالا، دیابت یا کلسترول بالا دارید؟
در این بین چه کارهایی می توان انجام داد
برای ایجاد تغییرات مثبت در سبک زندگی خود، مانند ترک سیگار، خوردن غذاهای سالم و تحرک بیشتر، هیچ وقت دیر نیست. این موارد خطوط اصلی دفاع در برابر حمله قلبی هستند.
ثبت دیدگاه
دیدگاه خود را درباره این مطلب بنویسید.