بیماری قلبی | علل بروز، نشانه ها، روش تشخیص و درمان

بیماری های قلبی، مجموعه ای از اختلالات هستند که ساختار و عملکرد قلب و عروق خونی مرتبط با آن را تحت تأثیر قرار می دهند. این عارضه ها، از مشکلات مادرزادی تا بیماری های اکتسابی در طول زندگی را شامل می شوند. در ادامه اطلاعاتی درباره علائم و علل بروز بیماری های قلبی، نحوه تشخیص و درمان آن ارائه می شود.

بیماری قلبی چیست؟

بیماری های قلبی به عارضه هایی اطلاق می شود که قلب را تحت تأثیر قرار می دهند. این دسته از بیماری ها شامل طیف وسیعی از مشکلات از جمله بیماری های عروق خونی (مانند بیماری عروق کرونر)، اختلالات ریتم قلب (آریتمی) و نقایص مادرزادی قلب می گردد.

بیماری قلبی چیست؟

اصطلاح بیماری قلبی اغلب به عنوان مترادف بیماری های قلبی عروقی نیز به کار می رود. بیماری قلبی عروقی با باریک و مسدود شدن رگ های خونی مشخص شده و می تواند منجر به حوادث جدی مانند حمله قلبی، درد قفسه سینه (آنژین) یا سکته مغزی شود. علاوه بر این، سایر بیماری های قلبی ممکن است بر عضله قلب، دریچه های قلبی یا ریتم طبیعی قلب تأثیر بگذارند.

خبر خوب این است که بسیاری از بیماری های قلبی با اتخاذ و حفظ یک سبک زندگی سالم قابل پیشگیری یا مدیریت هستند.

علائم بیماری های قلبی

علائم بیماری های قلبی بسته به نوع خاص عارضه قلبی متفاوت است.

علائم بیماری عروق خونی (تصلب شرایین)

علائم بیماری های قلبی عروقی ممکن است در زنان و مردان به شکل های مختلفی بروز کند. به عنوان مثال، در حالی که درد قفسه سینه علامت شایع تری در مردان است، زنان ممکن است علائم دیگری نظیر تنگی نفس، حالت تهوع و خستگی شدید را همراه با ناراحتی قفسه سینه تجربه کنند.

علائم کلی بیماری عروق خونی عبارتند از:

درد، گرفتگی، فشار یا احساس ناراحتی در قفسه سینه (آنژین صدری)
تنگی نفس
باریک شدن عروق خونی در اندام ها که می تواند منجر به درد، بی حسی، ضعف یا احساس سردی در پاها یا بازوها در ناحیه درگیر شود.
درد در ناحیه گردن، فک، گلو، قسمت بالای شکم یا پشت

درد قفسه سینه از علائم بیماری عروق خونی

اغلب، بیماری قلبی عروقی تا زمان وقوع یک رویداد جدی مانند حمله قلبی، آنژین، سکته مغزی یا نارسایی قلبی تشخیص داده نمی شود. از این رو، آگاهی از علائم احتمالی و در میان گذاشتن نگرانی ها با پزشک بسیار مهم است. ارزیابی های منظم پزشکی می تواند به تشخیص زودهنگام بیماری های قلبی عروقی کمک کند.

علائم بیماری قلبی ناشی از ضربان غیر طبیعی قلب (آریتمی قلب)

ضربان غیرطبیعی قلب که به آن آریتمی قلبی گفته می شود، می تواند به صورت ضربان قلب خیلی سریع، خیلی آهسته یا نامنظم ظاهر شود. علائم آریتمی قلبی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

ضربان قلب نامنظم
تپش قلب (احساس ضربان قلب سریع یا کوبنده - تاکی کاردی)
ضربان قلب آهسته (برادی کاردی)
درد یا ناراحتی در قفسه سینه
تنگی نفس
سرگیجه
غش کردن (سنکوپ) یا احساس سبکی سر

علائم بیماری قلبی ناشی از نقص ساختاری قلب (نقص مادرزادی قلب)

نقص های مادرزادی قلبی شدید معمولاً بلافاصله پس از تولد قابل تشخیص هستند. علائم نقص قلبی در نوزادان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

رنگ پوست مایل به خاکستری روشن یا آبی (سیانوز)
تورم در پاها، شکم یا نواحی اطراف چشم
تنگی نفس در هنگام تغذیه نوزادان که می تواند منجر به مشکل در وزن گیری کودک شود.

نقص های مادرزادی قلبی خفیف تر ممکن است دیرتر و معمولاً در دوران کودکی یا بزرگسالی تشخیص داده شوند. علائم این نوع نقایص که اغلب به طور بالقوه خطرناک نیستند، عبارتند از:

تنگی نفس سریع در هنگام ورزش یا فعالیت بدنی
احساس خستگی زودرس در طول ورزش یا فعالیت
تورم در دست ها، مچ پا یا پاها

علائم بیماری قلبی ناشی از ضعف عضله قلب (کاردیومیوپاتی متسع)

در مراحل اولیه، کاردیومیوپاتی ممکن است هیچ علامتی نداشته باشد. با پیشرفت و وخیم تر شدن بیماری، علائم زیر احتمالاً بروز می کنند:

تنگی نفس در هنگام فعالیت یا حتی در حالت استراحت
تورم در ساق پا، مچ پا و پاها
احساس خستگی
ضربان قلب نامنظم: ممکن است سریع، کوبنده یا همراه با لرزش باشد.
سرگیجه و غش کردن

علائم بیماری قلبی ناشی از عفونت های قلبی

اندوکاردیت عفونی، التهاب لایه داخلی قلب (اندوکارد) است که دریچه ها و حفره های قلبی را می پوشاند. علائم عفونت قلب می تواند شامل موارد زیر باشد:

تب
تنگی نفس
ضعف و خستگی
تورم پاها یا شکم
تغییر در ریتم قلب
سرفه مداوم یا خشک
ضایعات پوستی یا لکه های غیرمعمول

علائم بیماری قلبی ناشی از بیماری دریچه ای قلب

قلب دارای چهار دریچه (آئورت، میترال، ریوی و سه لتی) است که برای تنظیم جریان خون در قلب باز و بسته می شوند. این دریچه ها ممکن است به دلایل مختلف دچار تنگی (استنوز)، نارسایی (ناتوانی در بسته شدن کامل و بازگشت خون) یا پرولاپس (افتادگی) شوند. علائم بیماری دریچه ای قلب بسته به دریچه درگیر می تواند متفاوت باشد و شامل موارد زیر است:

خستگی
تنگی نفس
ضربان نامنظم قلب
تورم پا یا مچ پا
درد قفسه سینه
غش کردن (سنکوپ)

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر، فوراً به اورژانس مراجعه کنید:

درد قفسه سینه
تنگی نفس شدید
غش کردن

تشخیص زودهنگام بیماری های قلبی، درمان آن ها را آسان تر می کند. بنابراین، در صورت داشتن هرگونه علامت نگران کننده، با پزشک خود مشورت کنید. اگر نگران ابتلا به بیماری قلبی هستید، به ویژه در صورت وجود سابقه خانوادگی بیماری های قلبی، در مورد اقدامات پیشگیرانه با پزشک خود صحبت کنید. برای تشخیص قطعی ابتلا یا عدم ابتلا به بیماری قلبی، مراجعه به پزشک ضروری است.

عملکرد طبیعی قلب

قلب یک اندام عضلانی به اندازه مشت بسته هر فرد است که در مرکز قفسه سینه و کمی متمایل به سمت چپ قرار دارد و به عنوان یک پمپ عمل می کند. قلب به دو نیمه راست و چپ تقسیم شده است که این تقسیم بندی از مخلوط شدن خون غنی از اکسیژن و خون کم اکسیژن جلوگیری می کند. پس از گردش در بدن، خون کم اکسیژن به قلب بازمی گردد:

دهلیز و بطن راست قلب، خون کم اکسیژن را از طریق شریان های ریوی به ریه ها پمپ می کنند.
در ریه ها، خون اکسیژن دریافت کرده و دی اکسید کربن از طریق بازدم دفع می شود.
خون غنی از اکسیژن وارد دهلیز و بطن چپ می شود.
نیمه چپ قلب، خون غنی از اکسیژن و مواد مغذی را از طریق شریان آئورت به تمام بافت های بدن می رساند.

انواع بیماری قلبی

دریچه های قلب

چهار دریچه قلب (سه لتی، میترال، ریوی و آئورت) به صورت یک طرفه باز و بسته می شوند تا جریان خون را در جهت صحیح هدایت کنند. عملکرد صحیح دریچه ها مستلزم باز شدن کامل و سپس بسته شدن محکم برای جلوگیری از نشت خون است.

ضربان های قلب

قلب در یک چرخه منظم، منقبض (سیستول) و منبسط (دیاستول) می شود. در مرحله سیستول، بطن ها منقبض شده و خون را به داخل عروق برای انتقال به ریه ها و بدن پمپ می کنند. در مرحله دیاستول، بطن ها شل شده و از خون خارج شده از دهلیزها پر می شوند.

سیستم هدایت الکتریکی

سیستم هدایت الکتریکی قلب، عملکرد هماهنگ و مداوم آن را برای تبادل خون غنی و فقیر از اکسیژن تضمین می کند که برای بقا ضروری است. تکانه های الکتریکی از گره سینوسی واقع در بالای دهلیز راست شروع شده و از طریق مسیرهای خاصی به بطن ها منتقل شده و پیام انقباض را به آن ها می رسانند. این سیستم، ریتم هماهنگ و طبیعی قلب را حفظ کرده و گردش خون منظم را تضمین می کند.

علل ابتلا به بیماری های قلبی

علل بیماری های قلبی بسته به نوع بیماری متفاوت است.

علل بیماری های قلبی عروقی

بیماری قلبی عروقی به طیف وسیعی از اختلالات قلبی یا عروق خونی اشاره دارد، اما معمولاً برای آسیب های قلبی یا عروق خونی ناشی از آترواسکلروزیس (تجمع پلاک های چربی در عروق) به کار می رود. در آترواسکلروزیس، تجمع پلاک ها در دیواره شریان ها باعث ضخیم و سفت شدن آن ها شده و جریان خون به اندام ها و بافت ها محدود یا مسدود می شود. آترواسکلروزیس شایع ترین علت بیماری های قلبی است و اغلب به دلیل عوامل قابل اصلاح مانند رژیم غذایی ناسالم، کم تحرکی، اضافه وزن و استعمال دخانیات ایجاد می شود.

علل آریتمی قلبی

دلایل عمده آریتمی (ضربان غیرطبیعی قلب) یا عوامل مؤثر در بروز آن عبارتند از:

نقص مادرزادی قلب
بیماری عروق کرونر
فشار خون بالا
دیابت
استعمال دخانیات
مصرف بیش از حد الکل یا کافئین
سوء مصرف مواد مخدر
استرس
برخی داروهای بدون نسخه، داروهای تجویزی، مکمل های غذایی و داروهای گیاهی
بیماری دریچه ای قلب

در یک فرد سالم با قلب طبیعی، آریتمی کشنده بدون عوامل تحریک کننده خارجی نادر است، زیرا قلب سالم عاری از ناهنجاری هایی مانند بافت اسکار که می تواند باعث آریتمی شود، می باشد. قلب بیمار یا تغییر شکل یافته، ممکن است تکانه های الکتریکی غیرطبیعی ایجاد کرده یا آن ها را به درستی هدایت نکند و در نتیجه احتمال آریتمی افزایش یابد.

علل نقص مادرزادی قلب

نقایص مادرزادی قلب در دوران جنینی و در حدود یک ماه پس از لقاح، زمانی که رشد قلب به طور ناقص صورت می گیرد و جریان خون در قلب تغییر می کند، ایجاد می شوند. برخی بیماری ها، داروها، سبک ناسالم زندگی و عوامل ژنتیکی می توانند در بروز این نقایص نقش داشته باشند. نقص قلب ممکن است در بزرگسالان نیز به دلیل تغییرات ساختاری قلب با افزایش سن ایجاد شود.

علل کاردیومیوپاتی

علت کاردیومیوپاتی (بزرگ یا ضخیم شدن عضله قلب) بسته به نوع آن متفاوت است:

کاردیومیوپاتی متسع: علت دقیق این شایع ترین نوع از کاردیومیوپاتی کاملاً مشخص نیست، اما ممکن است ناشی از کاهش جریان خون به قلب (بیماری ایسکمیک قلب)، آسیب پس از حمله قلبی، عفونت ها، سموم، عوامل ارثی و برخی داروها باشد. این عارضه منجر به بزرگ شدن بطن چپ قلب می شود.
کاردیومیوپاتی هایپرتروفیک: این عارضه که با ضخیم شدن غیرطبیعی عضله قلب مشخص می شود، معمولاً ارثی است، اما ممکن است به مرور زمان به دلیل فشار خون بالا یا افزایش سن نیز ایجاد شود.
کاردیومیوپاتی محدودکننده: این نادرترین نوع کاردیومیوپاتی باعث سفت و سخت شدن عضله قلب می شود و اغلب بدون علت مشخص رخ می دهد. با این حال، ممکن است در نتیجه بیماری هایی مانند اختلالات بافت همبند، تجمع بیش از حد آهن در بدن (هموکروماتوز)، تجمع پروتئین های غیرطبیعی (آمیلوئیدوز) یا برخی روش های درمان سرطان ایجاد شود.

علل عفونت قلب

عفونت های قلبی مانند آندوکاردیت زمانی رخ می دهند که عوامل بیماری زا مانند باکتری ها، ویروس ها یا قارچ ها به عضله قلب برسند. شایع ترین علل عفونت قلب عبارتند از:

باکتری ها
ویروس ها
قارچ ها

علل بیماری دریچه ای قلب

دلایل متعددی برای بیماری های دریچه ای قلب وجود دارد. این بیماری می تواند مادرزادی باشد یا در اثر شرایطی که به دریچه ها آسیب می رسانند، ایجاد شود، از جمله:

تب روماتیسمی
عفونت (آندوکاردیت عفونی)
اختلالات بافت همبند

عوامل خطرساز (ریسک فاکتورها)

عوامل متعددی می توانند خطر ابتلا به بیماری های قلبی را افزایش دهند که عبارتند از:

سن: افزایش سن با آسیب و تنگی عروق و همچنین ضعف و سفتی عضله قلب همراه است.
جنسیت: به طور کلی، مردان در مقایسه با زنان بیشتر در معرض خطر بیماری های قلبی قرار دارند. با این حال، پس از یائسگی، خطر ابتلا به این بیماری در زنان افزایش می یابد.
سابقه خانوادگی: وجود سابقه بیماری قلبی در خانواده، به ویژه در سنین پایین (قبل از 55 سالگی برای مردان نزدیک مانند برادر یا پدر و قبل از 65 سالگی برای زنان نزدیک مانند خواهر یا مادر)، خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر را افزایش می دهد.
استعمال دخانیات: نیکوتین موجود در دخانیات باعث انقباض عروق خونی شده و مونوکسید کربن به پوشش داخلی رگ ها آسیب می رساند. این عوامل خطر آترواسکلروزیس و حملات قلبی را در افراد سیگاری افزایش می دهند.
برخی درمان های سرطان: برخی داروهای شیمی درمانی و پرتودرمانی برای سرطان می توانند خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را افزایش دهند.
رژیم غذایی نامناسب: مصرف زیاد چربی، نمک، قند و کلسترول در رژیم غذایی می تواند منجر به بروز بیماری های قلبی شود.
فشار خون بالا: فشار خون کنترل نشده باعث سخت، ضخیم و باریک شدن عروق خونی می شود.
کلسترول بالای خون: سطوح بالای کلسترول در خون، خطر تشکیل پلاک و آترواسکلروزیس را افزایش می دهد.
دیابت: ابتلا به دیابت، خطر بیماری های قلبی را به طور قابل توجهی افزایش می دهد. چاقی و فشار خون بالا از عوامل خطرساز مشترک برای دیابت و بیماری های قلبی هستند.
چاقی: اضافه وزن یا چاقی، سایر عوامل خطرساز بیماری های قلبی را تشدید می کند.
عدم تحرک: کم تحرکی و سبک زندگی نشسته خطر ابتلا به انواع مختلف بیماری های قلبی و سایر بیماری ها را افزایش می دهد.
استرس: استرس کنترل نشده می تواند به عروق خونی آسیب برساند و سایر عوامل خطر بیماری های قلبی را بدتر کند.
بهداشت ضعیف: عدم رعایت بهداشت مناسب، به ویژه شستشوی ناکافی دست ها و عدم پیشگیری از عفونت های ویروسی یا باکتریایی، می تواند خطر عفونت های قلبی را افزایش دهد، به ویژه در افراد با سابقه بیماری قلبی. همچنین، سلامت ضعیف دندان ها نیز با افزایش خطر بیماری های قلبی مرتبط است.

عوارض بیماری

بیماری های قلبی می توانند منجر به عوارض جدی متعددی شوند، از جمله:

نارسایی قلبی: این وضعیت زمانی رخ می دهد که قلب نتواند خون کافی را برای تامین نیازهای بدن پمپ کند و یکی از شایع ترین عوارض بیماری های قلبی مختلف از جمله نقص قلب، بیماری های قلبی عروقی، بیماری دریچه ای قلب، عفونت های قلبی یا کاردیومیوپاتی است.
حمله قلبی (سکته قلبی): لخته شدن خون در عروق کرونر و انسداد جریان خون به عضله قلب منجر به سکته قلبی می شود که در نتیجه آن، بخشی از عضله قلب آسیب دیده یا از بین می رود. آترواسکلروزیس علت اصلی بسیاری از حملات قلبی است.
سکته مغزی: عوامل خطرساز مشابه در بیماری های قلبی عروقی می توانند منجر به سکته مغزی ایسکمیک شوند. این وضعیت زمانی اتفاق می افتد که عروق خونی مغز باریک یا مسدود شده و خون کافی به مغز نرسد. سکته مغزی یک وضعیت اورژانسی است که می تواند منجر به آسیب دائمی مغز یا مرگ شود.
آنوریسم: آنوریسم به معنای برآمدگی در دیواره یک سرخرگ است که می تواند در هر نقطه از بدن رخ دهد. پارگی آنوریسم می تواند منجر به خونریزی داخلی شدید و مرگ شود.
بیماری شریان محیطی: آترواسکلروزیس می تواند عروق خونی خارج از قلب، به ویژه در پاها را نیز تحت تأثیر قرار دهد و منجر به بیماری شریان محیطی شود. این وضعیت باعث کاهش جریان خون به اندام ها و علائمی مانند درد پا هنگام راه رفتن (لنگش متناوب) می شود.
ایست ناگهانی قلبی: این وضعیت شامل از دست دادن ناگهانی و غیرمنتظره عملکرد قلب، تنفس و هوشیاری است که اغلب در اثر آریتمی های خطرناک ایجاد می شود. ایست ناگهانی قلبی یک وضعیت اورژانسی است و در صورت عدم مداخله فوری می تواند منجر به مرگ قلبی شود.

پیشگیری از بروز بیماری

در حالی که برخی از انواع بیماری های قلبی مانند نقص های مادرزادی قابل پیشگیری نیستند، تغییر در سبک زندگی می تواند به بهبود سلامت قلب کمک کرده و از بروز بسیاری از انواع دیگر بیماری های قلبی جلوگیری کند. این راهکارها عبارتند از:

ترک استعمال دخانیات
کنترل سایر بیماری های زمینه ای مانند فشار خون بالا، کلسترول بالا و دیابت
انجام ورزش منظم به مدت حداقل 30 دقیقه در بیشتر روزهای هفته
کاهش مصرف نمک و چربی در رژیم غذایی
حفظ وزن سالم
کاهش و مدیریت استرس
رعایت بهداشت فردی مناسب، به ویژه شستشوی منظم دست ها برای جلوگیری از عفونت ها

پیشگیری از بروز بیماری قلبی با کنترل میزان کلسترول خون

تشخیص بیماری قلبی

پزشک بر اساس وضعیت بیمار، آزمایش های مختلفی را برای تشخیص بیماری قلبی تجویز خواهد کرد. صرف نظر از نوع بیماری قلبی مشکوک، معاینه فیزیکی و بررسی دقیق سابقه پزشکی فرد و خانواده او از اقدامات اولیه هستند. علاوه بر آزمایش خون، سایر آزمایش های تشخیصی برای بیماری های قلبی عبارتند از:

الکتروکاردیوگرافی (ECG یا نوار قلب): این آزمایش فعالیت الکتریکی قلب را ثبت می کند و به پزشک در تشخیص بی نظمی های ضربان و مشکلات ساختاری قلب کمک می کند. نوار قلب ممکن است در حالت استراحت یا در حین ورزش (تست ورزش با نوار قلب) گرفته شود.
الکتروکاردیوگرام دینامیک (هولتر): این دستگاه قابل حمل به طور مداوم نوار قلب را برای مدت 24 تا 72 ساعت ثبت و ضبط می کند و برای تشخیص آریتمی هایی که در نوار قلب معمولی مشاهده نمی شوند، مفید است.
اکوکاردیوگرافی: این روش غیرتهاجمی با استفاده از امواج فراصوت، تصاویری دقیق از ساختار و عملکرد قلب، از جمله دریچه ها و جریان خون، ارائه می دهد.
تست ورزش: در این آزمایش، ضربان قلب بیمار از طریق ورزش یا تجویز دارو افزایش داده می شود، در حالی که آزمایش آنزیم های قلبی و تصویربرداری برای بررسی نحوه واکنش قلب انجام می شود.
کاتتریزاسیون قلب: در این روش، یک لوله کوتاه از طریق رگ یا شریان در پا (کشاله ران) یا بازو وارد می شود. سپس یک لوله توخالی، انعطاف پذیر و بلندتر (کاتتر راهنما) از طریق آن به داخل عروق هدایت شده و به قلب می رسد. این روش امکان اندازه گیری فشارهای داخل حفره های قلب و تزریق ماده حاجب را فراهم می کند. تصاویر رادیوگرافی به پزشک کمک می کند تا جریان خون در قلب، عروق و دریچه ها را مشاهده و هرگونه اختلال را ارزیابی کند.
اسکن توموگرافی کامپیوتری قلب (CT اسکن قلب): این آزمایش با استفاده از اشعه ایکس و یک کامپیوتر، تصاویری مقطعی از قلب و قفسه سینه ایجاد می کند و برای بررسی ساختار قلب و عروق بزرگ آن مفید است.
تصویربرداری رزونانس مغناطیسی قلب (MRI قلبی): در این روش، بیمار روی تختی درون یک دستگاه تونل مانند که میدان مغناطیسی تولید می کند، دراز می کشد. میدان مغناطیسی تصاویری دقیق از ساختار و عملکرد قلب ایجاد می کند و به پزشک در ارزیابی وضعیت قلب کمک می کند.

درمان بیماری قلبی

درمان بیماری های قلبی بسته به نوع بیماری و شدت آن متفاوت است. به عنوان مثال، عفونت های قلبی با آنتی بیوتیک درمان می شوند. به طور کلی، رویکردهای درمانی بیماری های قلبی شامل موارد زیر است:

تغییر سبک زندگی: این تغییرات شامل کاهش مصرف چربی و نمک در رژیم غذایی، انجام ورزش منظم (حداقل 30 دقیقه در بیشتر روزهای هفته)، ترک سیگار و محدود کردن مصرف الکل است.
داروها: اگر تغییر سبک زندگی به تنهایی کافی نباشد، پزشک داروهایی را برای کنترل بیماری قلبی تجویز می کند. نوع دارو به نوع بیماری قلبی بستگی دارد.
اقدامات پزشکی یا جراحی: در مواردی که داروها مؤثر نباشند، پزشک ممکن است روش های مداخله ای خاص یا جراحی را توصیه کند. نوع روش به نوع بیماری قلبی و میزان آسیب به قلب بستگی دارد.

سبک زندگی و درمان های خانگی

ایجاد برخی تغییرات در سبک زندگی می تواند به بهبود سلامت قلب و پیشگیری از بیماری های قلبی کمک کند. این اقدامات برای هر فردی که به دنبال افزایش سلامت قلب خود است، مفید است:

ترک سیگار: سیگار کشیدن یک عامل خطر اصلی برای بیماری های قلبی، به ویژه آترواسکلروزیس است. ترک سیگار بهترین راه برای کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی و عوارض آن ها است.
کنترل فشار خون: فشار خون خود را به طور منظم، حداقل هر دو سال یک بار، توسط پزشک اندازه گیری کنید. اگر فشار خون شما بالاتر از حد طبیعی است یا سابقه بیماری قلبی دارید، پزشک ممکن است دفعات اندازه گیری را افزایش دهد. هدف، حفظ فشار خون کمتر از 120/80 میلی متر جیوه است.
ارزیابی سطح کلسترول: پس از 20 سالگی، آزمایش کلسترول باید هر 5 سال یک بار انجام شود. در صورت وجود سابقه خانوادگی کلسترول بالا، آزمایش باید زودتر شروع شود. پزشک در صورت غیرطبیعی بودن نتایج، پیگیری های مکرر را توصیه خواهد کرد. برای اکثر افراد، سطح LDL باید زیر 130 میلی گرم در دسی لیتر باشد. در صورت وجود سایر عوامل خطر بیماری قلبی، هدف LDL کمتر از 100 میلی گرم در دسی لیتر و در صورت خطر بالای بیماری قلبی (سابقه حمله قلبی یا دیابت)، کمتر از 70 میلی گرم در دسی لیتر است.
کنترل دیابت: اگر به دیابت مبتلا هستید، کنترل دقیق قند خون به کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی کمک می کند.
فعالیت بدنی منظم: ورزش به دستیابی و حفظ وزن سالم، کنترل دیابت، کلسترول و فشار خون بالا کمک می کند. در صورت ابتلا به آریتمی، محدودیت های فعالیت را با پزشک خود در میان بگذارید. با تأیید پزشک، سعی کنید حداقل 30 تا 60 دقیقه فعالیت بدنی متوسط در بیشتر روزهای هفته داشته باشید.
رژیم غذایی سالم برای قلب: یک رژیم غذایی غنی از میوه ها، سبزیجات، غلات کامل و کم چرب، کلسترول، سدیم و قند به کنترل وزن، فشار خون و کلسترول کمک می کند.
حفظ وزن سالم: اضافه وزن خطر بیماری های قلبی را افزایش می دهد. هدف، داشتن شاخص توده بدنی (BMI) کمتر از 25 و دور کمر کمتر از 88.9 سانتی متر است.
مدیریت استرس: تلاش برای کاهش و مدیریت استرس از طریق تکنیک های آرام سازی مانند شل کردن عضلات و تنفس عمیق می تواند به سلامت قلب کمک کند.
مقابله با افسردگی: افسردگی می تواند خطر ابتلا به بیماری های قلبی را افزایش دهد. در صورت احساس ناامیدی یا بی علاقگی مداوم، با پزشک خود صحبت کنید.
رعایت بهداشت: دوری از افراد بیمار، واکسیناسیون سالانه آنفولانزا، شستشوی منظم دست ها، مسواک زدن و استفاده از نخ دندان به حفظ سلامت عمومی و کاهش خطر عفونت ها کمک می کند.

انجام معاینات منظم پزشکی و تشخیص و درمان به موقع بیماری های قلبی، زمینه را برای یک عمر سلامت بهتر قلب فراهم می کند.

آمادگی برای مراجعه به پزشک

تشخیص برخی بیماری های قلبی بدون نیاز به آمادگی خاص و در شرایط معمول (مانند تشخیص نقص قلبی در بدو تولد) یا اورژانسی (مانند حمله قلبی) صورت می گیرد. با این حال، در صورت داشتن علائم مشکوک به بیماری قلبی یا سابقه خانوادگی این بیماری، مراجعه به پزشک و آمادگی برای این ملاقات اهمیت ویژه ای دارد. ممکن است پزشک عمومی شما را به یک متخصص قلب ارجاع دهد. در اینجا راهنمایی برای آمادگی جهت ملاقات با پزشک ارائه شده است.

آن چه می توانید انجام دهید

آگاهی از محدودیت های پیش از مراجعه: هنگام تعیین وقت ملاقات، حتماً در مورد هرگونه محدودیت مورد نیاز قبل از مراجعه، مانند ناشتا بودن برای آزمایش کلسترول، سؤال کنید.

نوشتن علائمی که تجربه می کنید: تمام علائمی که داشته اید را یادداشت کنید، حتی اگر به نظرتان ارتباطی به بیماری قلبی ندارند. زمان شروع، مدت و شدت علائم را نیز ذکر کنید.

نوشتن اطلاعات مهم شخصی: سابقه پزشکی خود، از جمله هرگونه بیماری مزمن، جراحی یا بستری شدن قبلی را یادداشت کنید. همچنین، اطلاعات مربوط به سابقه خانوادگی بیماری های قلبی، سکته مغزی، فشار خون بالا یا دیابت و هرگونه استرس شدید یا تغییرات عمده اخیر در زندگی خود را یادداشت کنید.

تهیه لیست داروهای مصرفی: فهرستی از تمام داروهایی که در حال حاضر مصرف می کنید، تهیه کنید. این شامل داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه، ویتامین ها و مکمل های غذایی و گیاهی می شود. دوز و نحوه مصرف هر دارو را نیز یادداشت کنید.

همراه داشتن یک نفر: در صورت امکان، یک دوست یا عضو خانواده را همراه خود به ملاقات پزشک ببرید. این فرد می تواند به شما در یادآوری اطلاعات ارائه شده در طول ملاقات کمک کند.

آمادگی برای بحث در مورد سبک زندگی: آماده باشید تا در مورد رژیم غذایی، عادت های سیگار کشیدن و سطح فعالیت بدنی خود با پزشک صحبت کنید. اگر تحرک کافی ندارید یا رژیم غذایی سالمی دنبال نمی کنید، آماده باشید تا در مورد تغییرات احتمالی بحث کنید.

تهیه فهرستی از سؤالات: قبل از ملاقات، تمام سؤالاتی که می خواهید از پزشک بپرسید را یادداشت کنید. این کار به شما کمک می کند تا تمام نگرانی های خود را مطرح کرده و اطلاعات مورد نیاز خود را دریافت کنید.

نمونه سؤالاتی که می توانید از پزشک بپرسید:

چه عاملی به نظر شما باعث بروز علائم من شده است؟
آیا علل احتمالی دیگری برای این علائم وجود دارد؟
چه آزمایش هایی را برای تشخیص وضعیت من توصیه می کنید؟
بهترین روش درمانی برای من چیست؟
چه تغییراتی در رژیم غذایی خود باید ایجاد کنم؟ از خوردن چه غذاهایی باید پرهیز کنم؟
چه میزان فعالیت بدنی برای من مناسب است؟ آیا محدودیت هایی وجود دارد؟
هر چند وقت یک بار باید برای بیماری های قلبی غربالگری شوم؟ به عنوان مثال، هر چند وقت یک بار به آزمایش کلسترول نیاز دارم؟
آیا گزینه های درمانی جایگزینی برای روش اصلی وجود دارد؟
من به بیماری های دیگری نیز مبتلا هستم. چگونه می توانم به بهترین نحو همه آن ها را با هم مدیریت کنم؟
چه کارهایی را نباید انجام دهم؟
آیا جایگزین مناسب دیگری برای دارویی که تجویز می کنید وجود دارد؟
آیا بروشور یا وب سایت معتبری را برای مطالعه بیشتر در مورد وضعیتم پیشنهاد می کنید؟

علاوه بر این سؤالات، در پرسیدن هر سؤال دیگری که در طول ملاقات به ذهنتان می رسد، تردید نکنید.

از پزشک چه انتظاری می رود

پزشک احتمالاً سؤالاتی در مورد علائم شما خواهد پرسید، از جمله:

علائم شما از چه زمانی شروع شده اند؟
آیا علائم شما مداوم هستند یا به صورت دوره ای ظاهر می شوند؟
شدت علائم شما چقدر است؟
چه عواملی باعث بهبود علائم شما می شوند؟
چه عواملی علائم شما را بدتر می کنند؟
آیا سابقه خانوادگی ابتلا به بیماری قلبی، دیابت، فشار خون بالا یا سایر بیماری های جدی را دارید؟

در این بین چه کارهایی می توان انجام داد؟

هرگز برای ایجاد تغییرات مثبت در سبک زندگی، مانند ترک سیگار، پیروی از یک رژیم غذایی سالم و افزایش فعالیت بدنی، دیر نیست. این اقدامات، خطوط اصلی دفاع در برابر بیماری های قلبی و عوارض ناشی از آن ها هستند. حتی قبل از ملاقات با پزشک، می توانید شروع به ایجاد این تغییرات کنید.