سرطان قلب یکی از سرطان هایی است که بسیاری از ما تا به حال چیزی از آن نشنیده ایم و بعضاً شاید این سوال برایمان پیش آمده باشد که آیا قلب هم سرطان می گیرد؟ در ادامه علاوه بر پاسخ به این سوال، اطلاعاتی درباره علائم و علل بروز سرطان قلب و نحوه تشخیص آن ارائه می شود.
سرطان قلب، نادرترین نوع سرطان در بین کل سرطان هاست. با این حال، به دلیل ماهیت حساس و حیاتی قلب، همچنان وضعیتی جدی تلقی می شود. تشخیص زودهنگام در این بیماری نقشی اساسی ایفا می کند.
سرطان قلب، زمانی اتفاق می افتد که سلول هایی غیرعادی و بدون کنترل، در قلب یا ناحیه ای نزدیک آن، رشد کرده و درنهایت، تومور را تشکیل دهند. سرطانی که از قلب شروع می شود، سرطان اولیه قلب نام دارد. البته این شکل از سرطان قلب، بسیار نادر است.
سرطان قلب، بیشتر زمانی رخ می دهد که سلول های سرطانی از نواحی سرطانی مجاور، به قلب گسترش می یابند. به عنوان مثال، سرطان ریه ممکن است به قلب گسترش یافته و باعث سرطان ثانویه قلب شود. سرطانی که گسترش یافته است، سرطان متاستاتیک نامیده می شود.
تومورهای قلبی، بسیار نادر هستند و سرطان اولیه قلب هر ساله کمتر از 2 نفر از هر 100,000 نفر را مبتلا می سازد. همچنین تخمین زده می شود که از هر 10 تومور که در قلب تشکیل می شود، 8 مورد خوش خیم هستند (سرطانی نیستند).
قلب از بافت همبند و سلول های ماهیچه ای که به سختی تغییر می کنند، ساخته شده است و همین موضوع باعث می شود در برابر سرطانی شدن بسیار مقاوم باشند. سلول های سرطانی، با شدت بیشتری در بافت هایی که بیشتر مستعد جهش (خطا در همانندسازی) هستند و می توانند منجر به سرطان شوند، رشد کرده و تکثیر می شوند.
هر فردی ممکن است به سرطان قلب مبتلا شود. این بیماری بیشتر مردان 30 تا 50 ساله را درگیر می کند. به نظر می رسد افرادی که سیگار می کشند یا مبتلا به ایدز هستند بیشتر در معرض خطر هستند، البته داده ها و اطلاعات ما همچنان در این باره محدود است.
علت دقیق بروز سرطان قلب همچنان ناشناخته است. با این حال، برخی از عوامل ممکن است خطر ابتلا را افزایش دهند.
آنژیوسارکوم، نوع نادری از تومور بدخیم (سرطانی) بافت نرم، باعث 9 مورد از 10 تومورهای بدخیم اولیه قلب در بزرگسالان می شود. علت آنژیوسارکوم ناشناخته است اگرچه تابش اشعه و برخی سموم نیز ممکن است نقش داشته باشند. زیرگروه های دیگر تومورهای سرطانی سارکوم نیز می توانند در قلب و عروق بزرگ (آئورت، شریان های ریوی) ایجاد شوند.
سرطان ثانویه قلب 30 تا 40 برابر بیشتر از سرطانی رخ می دهد که از قلب منشا می گیرد. سرطان متاستاتیک می تواند از یک عضو بیمار از جمله پوست، ریه ها و کلیه ها به قلب منتشر شود. همچنین این بیماری می تواند از سرطان های غده تیموس که در قفسه سینه قرار دارند یا از خون (لوسمی) و سیستم لنفاوی (لنفوم) نیز به قلب گسترش یابد.
آنژیوسارکوم قلب گاهی اوقات چندین نفر از یک خانواده را درگیر می کند به همین علت، دانشمندان بر این باورند که برخی از افراد، به دلیل ژن هایشان بیشتر مستعد ابتلا به این سرطان اولیه قلب هستند، با این وجود همچنان بر روی اساس ژنتیکی بیشتر این سرطان ها، در حال مطالعه و بررسی هستند.
این اتفاق ممکن است مربوط به جهش (تغییر) در ژنی به نام حفاظت از پروتئین تلومر 1 (POT1) باشد. والدینی با این جهش ژنی ممکن است آن را به فرزندان خود منتقل کنند.
نارسایی ناگهانی و غیر قابل توضیح قلب یکی از علائم اصلی سرطان قلب است. همچنین اگر، تومور به لایه پوشاننده قلب فشار آورده یا در داخل قلب رشد کرده و بر عملکرد دریچه تأثیر بگذارد، فرد بیمار ممکن است دچار تنگی نفس و خستگی شدید شود.
سایر علائم سرطان قلب عبارتند از:
بسیاری از تومورهای قلبی، به طور تصادفی، در یک مطالعه تصویربرداری مانند اکوکاردیوگرام (سونوگرافی قلب) یا سی تی اسکن یا MRI به دلیل دیگری، یافت می شوند.
سرطان اولیه قلب می تواند به سایر قسمت های بدن نیز گسترش یابد. این بیماری، بیشتر سیستم عصبی مانند نخاع یا مغز را درگیر می کند. همچنین می تواند به ریه ها نیز متاستاز بدهد. سایر علائم گسترش سرطان قلب عبارتند از:
سرطان قلب، بر عملکرد قلب تأثیر گذاشته و می تواند به مجموعه ای از عارضه های خطرناک منجر شود. با وجود تومور قلبی، خطر حمله قلبی، سکته مغزی یا نارسایی شدید قلبی، بیشتر است.
تکه های کوچک می توانند از تومور قلب جدا شده و از طریق جریان خون، حرکت کنند. این قطعات می توانند در یک رگ خونی قرار گرفته و باعث تشکیل لخته خون شوند. اگر این لخته، به مغز برود منجر به سکته مغزی شده و یا اگر به ریه ها برود، مشکلات تنفسی را به همراه خواهد داشت.
سرطان قلب می تواند بر پریکارد (لایه بیرونی و سطحی قلب) نیز تأثیر گذاشته و بیماری التهابی به نام پریکاردیت را ایجاد کند. پزشک ممکن است استفاده از یک کاتتر (لوله بلند و نازک) برای تخلیه مایع اضافی و کاهش فشار بر روی قلب و ارسال سلول های موجود در مایع برای تجزیه و تحلیل تشخیصی را توصیه کند. این روش، پریکاردیوسنتز نامیده می شود.
هیچ آزمایش غربالگری خاصی برای تشخیص زودهنگام سرطان قلب وجود ندارد. با این حال، پزشک ممکن است از ترکیبی از روش های تشخیصی، برای بررسی وضعیت قلب و احتمال وجود تومور استفاده کند.
در بیشتر اوقات این بیماری، به صورت اتفاقی و زمانی که پزشکان به دنبال علت مشکلات قلبی هستند، تشخیص داده می شوند. معمولاً در حین انجام یک یا چند مورد از تست های زیر تومور، تشخیص داده می شود:
خبر خوب این است که پیشرفت های چشمگیری در درمان سرطان قلب صورت گرفته است. نوع درمان بر اساس نوع، مرحله و شدت سرطان قلب تعیین می شود.
شیمی درمانی یا پرتودرمانی (یا ترکیبی از هر دو) می توانند تومور قلبی را کوچک کرده و علائم را تسکین دهد. اگر سرطان دیگری به قلب منتشر شده باشد، پزشک معمولاً در ابتدا برنامه درمان سرطان اولیه را تنطیم کند.
سایر درمان ها، به محل و اندازه تومور و همچنین عواملی مانند سلامت کلی و سن فرد بیمار، بستگی دارند. جراحی برای برداشتن تومور نیز ممکن است یکی از گزینه ها باشد و نشان داده شده است که اگر بتوان تومور را به طور کامل برداشت، عمر فرد بیمار، طولانی تر خواهد شد. البته این جراحی می تواند بسیار پیچیده باشد.
کارشناسان، به طور کامل نمی دانند که چرا برخی از افراد، به این سرطان نادر مبتلا می شوند.
سیگار، در بسیاری از سرطان ها نقش داشته و می تواند منجر به بیماری های قلبی شود.
درمان قطعی برای سرطان قلب وجود ندارد و درمان این بیماری دشوار است زیرا سرطان قلب، اغلب اوقات پس از درمان مجدداً برمی گردد و ممکن است به سایر قسمت های بدن نیز گسترش پیدا کند.
میانگین امید به زندگی پس از تشخیص سرطان قلب، حدود شش ماه بدون درمان جراحی و بیش از یک سال، زمانی که جراحی ممکن است، می باشد. با این وجود، برخی گزارش ها از زنده ماندن بیماران، چندین سال پس از برداشتن کامل تومور، حکایت دارند. یادآوری این نکته مهم است که محققان همچنان و درحال حاضر، به دنبال راه های بهتر برای تشخیص زودهنگام این بیماری، اصلاح درمان های فعلی و یافتن روش های جدید هستند.
چه زمانی باید در مورد سرطان قلب با پزشک تماس گرفت؟
درصورت مشاهده موارد زیر، با پزشک خود تماس بگیرید:
در مورد سرطان قلب چه سوالاتی باید از پزشک بپرسم؟
می توانید از پزشک خود، سوالات زیر را بپرسید: