اندوکسان (سیکلوفسفاماید)

Endoxan (Cyclophosphamide)
نام های تجاری

سیکلوفسفاماید که دو برند تجاری اندوکسان (Endoxan)  و سیتوکسان آن بیشتر در دسترس هستند، نوعی داروی شیمی درمانی است که در درمان انواع بیماری های سرطانی از جمله مالتیپل میلوما، سارکوم و سرطان پستان استفاده می شود. این دارو در مدیریت بیماری های خودایمنی نیز کاربرد دارد.

نام تجاری: سیتوکسان، اندوکسان

نام عمومی: سیکلوفسفاماید

موارد مصرف

 

 

داروی اندوکسان (Endoxan)

از سیکلوفسفاماید درمان انواع مختلف سرطان استفاده می شود. داروی اندوکسان (Endoxan) نوعی داروی شیمی درمانی است که سبب کاهش یا توقف رشد سلول های سرطانی می شود. همچنین این دارو سبب کاهش پاسخ سیستم ایمنی بدن می شود. داروی اندوکسان (Endoxan) برای درمان نوع خاصی از بیماری کلیوی در کودکان پس از عدم موفقیت سایر درمان ها استفاده می شود.

 تاثیر داروی اندوکسان بر بیماران سرطانی

اَشکال دارویی

  • پودر داخل وریدی برای تزریق (1 گرم؛ 2 گرم؛ 500 میلی گرم)؛
  • محلول داخل وریدی (200 میلی گرم در میلی لیتر)؛
  • کپسول خوراکی (25 میلی گرم؛ 50 میلی گرم)

زمان و نحوه مصرف

این دارو به صورت وریدی توسط پزشک متخصص تزریق می شود. دز داروی اندوکسان (Endoxan) بر اساس وضعیت سلامتی، وزن، واکنش بدن به درمان و سایر روش های درمانی (مانند سایر داروهای شیمی درمانی، پرتودرمانی) تعیین می شود. حتماً تمام محصولات مورد استفاده خود (از جمله داروهای با نسخه، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) را به پزشک خود و پزشک داروخانه اطلاع دهید.

در طول درمان با این دارو، مصرف بیش از حد معمول مایعات مهم است تا ادرار افزایش یابد و از عوارض جانبی کلیه و مثانه جلوگیری شود. مایعات داخل وریدی باید با این دارو تجویز شود. همچنین از پزشک در مورد مقدار مصرف مایعات و دفعات تخلیه ادرار سؤال کنید و دستورالعمل های پزشک را با دقت دنبال کنید.

عوارض جانبی

حالت تهوع، استفراغ، از دست دادن اشتها، معده درد، اسهال یا تیرگی پوست / ناخن ها ممکن است رخ دهد. حالت تهوع و استفراغ می تواند شدید باشد. در برخی موارد، ممکن است برای جلوگیری یا تسکین حالت تهوع و استفراغ، درمان دارویی لازم باشد. تغییر در رژیم غذایی مانند خوردن چندین وعده غذایی کوچک یا محدود کردن فعالیت ممکن است به کاهش برخی از این اثرات کمک کند. در صورت تداوم یا تشدید هریک از عوارض، با پزشک خود یا پزشک داروخانه صحبت کنید.

عوارض جانبی اندوکسان

اگرچه این اثرات غیر معمول است، اما هرگونه درد، تورم یا قرمزی را در محل تزریق بلافاصله گزارش کنید.

ممکن است ریزش موی موقت رخ دهد. رشد مو پس از پایان یا حتی در طول درمان مجدداً ادامه یابد. با این حال، موهای جدید ممکن است رنگ یا بافت دیگری داشته باشند.

افرادی که از داروی اندوکسان (Endoxan) استفاده می کنند ممکن است عوارض جانبی جدی داشته باشند. به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این محصول را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این محصول بیشتر از عوارض آن است. نظارت دقیق توسط پزشک ممکن است خطر را کاهش دهد.

در صورت بروز عوارض جانبی جدی، از جمله علائم مشکلات کلیوی یا مثانه (مانند تغییر در مقدار ادرار، ادرار صورتی / خونی)، زخم های دهان، درد مفاصل، توقف دوره های قاعدگی، زخم های موجود با روند بهبودی آهسته، مدفوع سیاه / خونی، درد شدید معده / شکم، زردی چشم یا پوست، ادرار تیره، تغییرات ذهنی / خلقی، ضعف عضلانی / اسپاسم با پزشک صحبت کنید.

داروی اندوکسان (Endoxan) به ندرت ممکن است اثرات بسیار جدی بر روی قلب ایجاد کند، به ویژه هنگامی که در دوزهای بالا استفاده می شود یا همراه با پرتودرمانی یا برخی دیگر از داروهای شیمی درمانی (مانند دوکسوروبیسین) استفاده شود. در صورت بروز درد قفسه سینه، درد فک / بازوی چپ، مشکل تنفس، ضربان قلب نامنظم، علائم نارسایی قلبی (مانند تنگی نفس، تورم مچ پا / پا، خستگی غیرمعمول، افزایش وزن غیرمعمول / ناگهانی) بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.

سیکلوفسفاماید عملکرد مغز استخوان را کاهش می دهد، تاثیری که ممکن است منجر به کاهش تعداد سلول های خونی مانند سلول های قرمز، سلول های سفید و پلاکت شود. این اثر می تواند باعث کم خونی، کاهش توانایی بدن در مبارزه با عفونت یا کبودی / خونریزی آسان شود. در صورت بروز هر یک از علائم خستگی غیرمعمول، رنگ پریدگی پوست، علائم عفونت (مانند گلودرد مداوم، تب، لرز)، کبودی / خونریزی آسان به پزشک اطلاع دهید.

سیکلوفسفاماید ممکن است احتمال بچه دار شدن را در مردان و زنان کاهش دهد. عقیم شدگی معمولاً با استفاده از این دارو موقتی است اما در بعضی موارد می تواند دائمی باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک مشورت کنید.

اگرچه داروی اندوکسان (Endoxan) برای درمان سرطان استفاده می شود، اما گاهی اوقات ماهها تا سالها پس از درمان در بعضی از بیماران ممکن است خطر ابتلا به شکل دیگری از سرطان را افزایش دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک مشورت کنید. تحت نظارت پزشک بودن در طول درمان مهم است. همچنین پس از پایان درمان باید مرتباً به پزشک مراجعه کنید. در صورت بروز رشد یا توده های غیرمعمول، تورم غدد، کاهش وزن غیر قابل توجیه یا ناگهانی، تعریق شبانه، درد لگن، ادرار دردناک یا مکرر سریعاً به پزشک اطلاع دهید.

واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش یا تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.

موارد مذکور، تمام عوارض جانبی داروی اندوکسان (Endoxan) را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

موارد احتیاطی و منع مصرف

پیش از مصرف داروی اندوکسان (Endoxan)، در صورت حساسیت به آن، سایر داروهای شیمی درمانی (مانند بوسولفان، کلرامبوسیل) یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.

همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص کاهش عملکرد مغز استخوان (مانند کم خونی، لکوپنی، ترومبوسیتوپنی)، بیماری کبدی، بیماری کلیوی، مشکل در ادرار (به عنوان مثال، به دلیل انسداد)، جراحی برای برداشتن غدد فوق کلیوی مطلع سازید.

داروی اندوکسان (Endoxan) ممکن است سبب افزایش احتمال ابتلا و تشدید عفونت شود. بنابراین، برای جلوگیری از شیوع عفونت، دستان خود را به خوبی بشویید. از تماس با افراد مبتلا به بیماری های مسری (مانند آبله مرغان، سرخک، آنفولانزا) خودداری کنید. اگر در معرض عفونت هستید یا برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید. بدون موافقت پزشک خود واکسیناسیون انجام ندهید. از تماس با افرادی که اخیراً واکسن های زنده دریافت کرده اند (مانند واکسن آنفولانزا که از طریق بینی استنشاق می شود) خودداری کنید.

برای کاهش احتمال بریدگی، کوفتگی یا آسیب دیدگی، در استفاده از اشیای تیز مانند تیغ و ناخن گیر احتیاط کنید و از انجام فعالیت هایی مانند ورزش های تماسی خودداری کنید.

قبل از عمل جراحی، تمام محصولات مورد استفاده خود (از جمله داروهای با نسخه، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) را به پزشک یا دندانپزشک خود بگویید.

کودکان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو، به خصوص ناباروری احتمالی در سنین بالاتر حساسیت بیشتری نشان دهند.

اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. داروی اندوکسان (Endoxan) برای استفاده در دوران بارداری توصیه نمی شود زیرا ممکن است به جنین آسیب برساند. قبل از شروع این دارو باید آزمایش بارداری انجام دهید. زنان باید در طول درمان و به مدت 1 سال پس از پایان درمان از اشکال قابل اطمینان کنترل بارداری استفاده کنند. مردان باید از اشکال قابل اطمینان کنترل بارداری در طول درمان و به مدت 4 ماه پس از پایان درمان استفاده کنند. اگر شما یا همسرتان باردار شدید، بلافاصله با پزشک در مورد خطرات و مزایای این دارو صحبت کنید.

داروی اندوکسان (Endoxan) به شیر مادر منتقل می شود و ممکن است به کودک شیرخوار آسیب برساند. به دلیل خطر احتمالی برای نوزاد، شیردهی در هنگام استفاده از این دارو و 1 هفته پس از پایان درمان توصیه نمی شود. پیش از شیردهی با پزشک مشورت کنید.

تداخلات دارویی

تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد داروی اندوکسان (Endoxan) را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.

برخی از محصولاتی که ممکن است با داروی اندوکسان (Endoxan) تداخل داشته باشند عبارتند از: آلوپورینول، کلرامفنیکل، کلروکین، دیگوکسین، نالیدیکسیک اسید، فنوباربیتال، فنوتیازین ها، پریمیدون، گل راعی (هوفاریقون)، زردچوبه (کورکومین).

سوءمصرف

در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.

توجه

آزمایش های تشخیصی یا پزشکی (مانند شمارش کامل سلول های خون، آزمایش ادرار) باید برای کنترل پیشرفت وضعیت یا بررسی عوارض جانبی داروی اندوکسان (Endoxan) انجام شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.

دوز فراموش شده

دریافت هر دوز از این دارو طبق برنامه مهم است. اگر یک دز را فراموش کردید، بلافاصله برنامه جدیدی از پزشک خود یا پزشک داروخانه دریافت کنید.

نگهداری

برای جزئیات نگهداری با سازنده محصول و پزشک داروخانه مشورت کنید. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.

داروها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.

ثبت دیدگاه دیدگاه خود را به اشتراک بگذارید.
ارسال
دیدگاه ها
مشاوره