درخواست مشاوره رایگان
کارسینوم تهاجمی لوبولار، شایع ترین نوع سرطان های تهاجمی پستان بعد از کارسینوم مجرای شیری پستان می باشد. تشخیص زودهنگام این بیماری می تواند درمان آن را آسان تر و احتمال علاج قطعی را بیشتر کند. در ادامه اطلاعاتی درباره علائم و علل بروز کارسینوم تهاجمی لوبولار، نحوه تشخیص و درمان آن ارائه می شود.
کارسینوم تهاجمی لوبولار نوعی سرطان پستان است که از غدد تولید کننده شیر (لوبول) پستان شروع می شود.
سرطان تهاجمی به این معنی است که سلولهای سرطانی از لوبول خارج شده و امکان گسترش به گره های لنفاوی و سایر مناطق بدن را دارند.
در حدود 10 % از موارد ابتلا به سرطان پستان در ایالات متحده از نوع سرطان لوبولار تهاجمی می باشند. شایع ترین نوع سرطان پستان از مجاری پستان آغاز می شود (کارسینوم تهاجمی مجرای پستان).
در مراحل اولیه بیماری، کارسینوم تهاجمی لوبولار ممکن است هیچ علائم و نشانه ای ایجاد نکند. اما با رشد تومور، کارسینوم تهاجمی لوبولار ممکن است باعث ایجاد موارد زیر شود:
کارسینوم تهاجمی لوبولار نسبت به سایر اشکال سرطان پستان، کمتر باعث ایجاد یک توده سفت یا مشخص می شود.
اگر علائم و نشانه هایی دارید که باعث نگرانی شده اند به پزشک مراجعه کنید. پزشک معاینه را انجام می دهد و تعیین می کند که آیا به رادیوگرافی تشخیصی پستان (ماموگرافی) یا سونوگرافی پستان نیاز دارید یا خیر.
از پزشک بپرسید که چه زمانی باید آزمایش های غربالگری سرطان پستان را شروع کنید تا بیماری قبل از بروز علائم، تشخیص داده شود. آزمایش های غربالگری معمولاً شامل معاینه جسمی و ماموگرافی می باشد.
پزشک های مختلف در مورد توصیه های غربالگری نظرات متفاوتی دارند، اما بسیاری پیشنهاد می کنند زنان از 40 سالگی ماموگرافی را شروع کنند.
در صورت داشتن سابقه خانوادگی سرطان پستان یا سایر عواملی که خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش می دهند، ممکن است پزشک شروع آزمایش غربالگری ماموگرافی یا آزمایش های دیگر را در سنین پایین تر توصیه کند.
هنوز مشخص نیست که چه عواملی باعث ایجاد کارسینوم تهاجمی لوبولار می شوند.
پزشکان می دانند که کارسینوم تهاجمی لوبولار از زمانی شروع می شود که سلول های یک یا چند غده تولید کننده شیر در پستان دچار جهش در DNA شوند. این جهش ها منجر به ناتوانی در کنترل رشد سلول ها می شود که نتیجه آن تقسیم و رشد سریع سلول ها است. بسته به میزان تهاجمی بودن نوع سرطان، سلول های سرطانی ممکن است به سایر قسمت های بدن نیز گسترش یابند.
سلول های کارسینومای لوبولار معمولاً با پخش شدن و نه تشکیل توده ای سفت، به بافت پستان حمله می کنند. تفاوت ناحیه آسیب دیده با بافت اطراف پستان بیشتر شبیه ضخیم شدن بافت است تا یک توده.
عواملی که ممکن است خطر ابتلا به کارسینوم تهاجمی لوبولار را افزایش دهند عبارتند از:
ژن های ارثی خاصی می توانند خطر ابتلا به سرطان های پستان و تخمدان را افزایش دهند.
برای کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان، سعی کنید:
در صورت نیاز به کاهش وزن، از پزشک خود در مورد روش های صحیح کاهش وزن سوال کنید. تعداد کالری هایی را که روزانه مصرف می کنید کاهش و به آرامی میزان ورزش را افزایش دهید. 
آزمایش ها و روش هایی که برای تشخیص کارسینوم تهاجمی لوبولار استفاده می شود، عبارتند از:
نمونه برداری از پستان را می توان با استفاده از یک سوزن برای بیرون کشیدن مایعات یا بافت از پستان انجام داد، یا می توان بافت پستان را با جراحی برداشت.
هنگامی که مشخص شد فرد به کارسینوم تهاجمی لوبولار مبتلا است، پزشک تشخیص می دهد که آیا برای تعیین مرحله سرطان به آزمایش های بیشتری نیاز می باشد یا خیر. بیشتر خانم ها به آزمایش های بیشتری غیر از تصویربرداری از پستان، معاینه جسمی و آزمایش خون نیاز ندارند.
با استفاده از این اطلاعات، پزشک با یک عدد رومی مرحله سرطان پستان را نشان می دهد. مراحل سرطان پستان از 0 تا 4 متغیر است، که 0 نشان دهنده سرطان بسیار کوچک و غیرتهاجمی است و مرحله چهار سرطان پستان که سرطان متاستاتیک پستان نیز نامیده می شود، سرطانی است که به سایر مناطق بدن نیز گسترش یافته است.
گزینه های درمانی برای سرطان لوبولار تهاجمی به تهاجم سرطان، مرحله آن، سلامت کلی و اولویت های فرد بستگی دارد. درمان اغلب شامل جراحی و درمان تکمیلی است که ممکن است شامل شیمی درمانی، پرتودرمانی و هورمون درمانی باشد.
جراحی برای کارسینوم تهاجمی لوبولار ممکن است به روش های زیر انجام شود:
دانستن اینکه آیا سرطان به غدد لنفاوی گسترش یافته است یا خیر کمک می کند تا بهترین تصمیم برای درمان گرفته شود، از جمله اینکه آیا فرد به شیمی درمانی یا پرتودرمانی نیاز دارد یا خیر.
هورمون درمانی (که شاید بهتر است درمان مسدود کننده هورمون نامیده شود) اغلب برای درمان سرطان های پستان که به هورمون ها حساس هستند استفاده می شود. بیشتر کارسینوم های لوبولار مهاجم، گیرنده هورمونی مثبت دارند، به این معنی که از هورمون های بدن برای رشد استفاده می کنند.
برای کاهش احتمال بازگشت سرطان، می توان از هورمون درمانی قبل یا بعد از جراحی یا سایر روش های درمانی استفاده کرد. اگر سرطان گسترش یافته باشد، هورمون درمانی ممکن است آن را کنترل کند.
درمان هایی که معمولاً در هورمون درمانی استفاده می شوند عبارتند از:
در پرتودرمانی از پرتوهای پرقدرت مانند اشعه ایکس و پروتون برای از بین بردن سلولهای سرطانی استفاده می شود.
در طول پرتودرمانی، فرد روی تخت درمانی دراز می کشد و دستگاه بزرگی به دور او می چرخد و پرتوها را به نقاط مورد نظر در پستان می تاباند.
پرتودرمانی ممکن است بعد از جراحی لامپکتومی توصیه شود. اگر سرطان بزرگ باشد یا گره های لنفاوی درگیر باشد، ممکن است بعد از ماستکتومی نیز توصیه شود.
درشیمی درمانی از داروهایی استفاده می شود که سلولهای سرطانی را از بین می برد. درمان اغلب شامل دریافت دو یا چند دارو در ترکیبات مختلف است.
شیمی درمانی می تواند به صورت وریدی ، خوراکی یا هر دو روش انجام شود.
شیمی درمانی ممکن است بعد از جراحی برای از بین بردن سلولهای باقیمانده توصیه شود.
شیمی درمانی همچنین می تواند قبل از جراحی برای کوچک کردن تومور بزرگ انجام شود. برای زنان با تومورهای بزرگتر، شیمی درمانی قبل از جراحی ممکن است انتخاب فرد را از ماستکتومی به لامپکتومی تغییر دهد.
هیچ روش درمانی جایگزینی نمی تواند سرطان پستان را درمان کند. درمان های مکمل برای کنار آمدن با عوارض جانبی سرطان و درمان سرطان، مانند گرگرفتگی می توانند مفید باشند.
درمان های کمکی برای گرگرفتگی
گرگرفتگی، بروز گرمای ناگهانی و شدیدی است که می تواند باعث تعریق شده و آزاردهنده باشد. گرگرفتگی می تواند علامت طبیعی یائسگی یا عارضه جانبی هورمون درمانی برای سرطان پستان باشد.
در سرطان های گیرنده مثبت (مواردی که سلول های سرطان پستان برای رشد از هورمون های بدن کمک می گیرند) به منظور جلوگیری از تعامل بین هورمون ها و سلول های سرطانی، هورمون درمانی انجام می شود. بیشتر کارسینوم های مهاجم لوبولار، گیرنده هورمونی مثبت دارند.
در صورت احساس گرگرفتگی با پزشک خود مشورت کنید. اگر گرگرفتگی ملایم باشد، به مرور زمان فروکش می کند. در بیشتر خانم ها، گرگرفتگی در نهایت از بین می رود. با این حال، برخی از خانم ها گرگرفتگی شدید و آزار دهنده ای را تجربه می کنند. بسیاری از درمان های مرسوم برای گرگرفتگی از جمله داروها در دسترس می باشند.
اگر درمان گرگرفتگی مطابق میل شما کارساز نباشد، ممکن است روش های درمانی مکمل و جایگزین برای بهتر شدن به شما کمک کنند، از جمله:
در حالی که هنوز ثابت نشده که هیچ یک از این روشهای درمانی جایگزین گفته شده در بالا باعث کنترل گرگرفتگی می شود، اما برخی شواهد اولیه نشان می دهند که برخی از بهبود یافتگان از سرطان پستان، آنها را مفید می دانند.
اگر می خواهید درمان جایگزین گرگرفتگی را امتحان کنید، در مورد گزینه های خود با پزشک خود صحبت کنید.
تشخیص سرطان پستان ممکن است یکی از دشوارترین شرایطی باشد که تاکنون با آن روبرو شده اید. که فرد می تواند احساساتی توام از شوک و ترس گرفته تا عصبانیت، اضطراب یا افسردگی را احساس کند.
هیچ راهکار "قطعی" برای احساس و عمل در هنگام مواجهه با سرطان وجود ندارد. با گذشت زمان، روش خود را برای کنار آمدن با احساسات خود پیدا خواهید کرد. تا آن زمان، در صورت تمایل، موارد زیر می تواند کمک کننده باشد:
سعی کنید حداقل بعضی از کارهای روزمره خود را از جمله فعالیت های اجتماعی حفظ کنید.
