ماینوکسیدیل (نام تجاری: لونیتن) دارویی است که به عنوان یک گشادکننده عروق استفاده می شود و به شکل قرص خوراکی برای درمان فشار خون بالا (هیپرتانسیون شدید و مقاوم) تجویز می شود. این دارو زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که سایر داروهای ضد فشار خون مؤثر نباشند. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف ماینوکسیدیل، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: ماینوکسیدیل
نام تجاری: لونیتن
از ماینوکسیدیل به تنهایی یا همراه با دارو های دیگر در درمان فشار خون بالا استفاده می شود. درمان به موقع فشار خون بالا می تواند از سکته های مغزی، حملات قلبی و بیماری های کلیوی جلوگیری نماید. ماینوکسیدیل با کاهش انقباضات عروقی باعث تسهیل جریان خون می شود.
این دارو از دسته ی داروهای گشاد کننده عروق می باشد.
پیش از هر بار مصرف دارو راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
ماینوکسیدیل باید روزی یک الی دو بار، به صورت خوراکی و طبق دستور پزشک، همراه با غذا یا بدون غذا مصرف گردد. دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود. همچنین در کودکان، جهت تعیین دوز مصرفی دارو، وزن آن ها نیز محاسبه می شود.
ممکن است پزشک دارو را با دوز مصرفی پایین شروع کرده و به آرامی دوز آن را افزایش دهد؛ بنابراین با دقت از دستورات پزشک پیروی کنید.
بشترین اثربخشی ماینوکسیدیل و سایر دارو های فشار خون در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید. حتی پس از بهبودی علائم نیز مصرف دارو نباید قطع شود. بیشتر افراد مبتلا به فشار خون بالا هیچ علامتی از بیماری ندارند.
مصرف دارو را بدون مشورت با پزشک متوقف نکنید؛ زیرا بعضی علائم با قطع ناگهانی دارو تشدید می شوند. همچنین ممکن است نیاز به کاهش تدریجی دوز مصرفی شما باشد. پس از گذشت یک الی دو هفته از مصرف دارو، اثر آن مشخص می شود. در صورت عدم بهبود و بدتر شدن شرایط، پزشک معالج خود را در جریان امور قرار دهید (به عنوان مثال فشار خون، افزایش پیدا کرده است یا بالا مانده است).
سبکی سر و سرگیجه می تواند از عوارض ماینوکسیدیل باشد. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، فوراً پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. ماینوکسیدیل می تواند باعث افزایش رشد یا تیرگی موهای ریز بدن شود؛ بنابراین، با پزشک خود مشورت کنید. با قطع مصرف دارو، معمولاً طی 1 تا 6 ماه موها به حالت طبیعی خود برمی گردند.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف ماینوکسیدیل، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی جدی اما نادر زیر، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید: ضربان قلب سریع، علائم نارسایی قلبی (مانند تنگی نفس، تورم مچ پا یا پا، خستگی غیرمعمول، افزایش وزن غیرمعمول یا ناگهانی)، غش کردن.
در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی بسیار جدی، از جمله: درد قفسه سینه، فک یا بازوی چپ، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
واکنش جدی آلرژیک به این محصول به ندرت رخ می دهد. با این حال، در صورت مشاهده علائمی همچون جوش، خارش، تورم (به خصوص در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، دشواری در تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی ماینوکسیدیل را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
قبل از مصرف ماینوکسیدیل، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص فئوکروموسیتوما، مشکلات قلبی (مانند نارسایی قلبی، درد قفسه سینه، حمله قلبی اخیر)، بیماری کلیوی، یک بیماری خاص ریوی (فشار خون ریوی) مطلع سازید.
این دارو ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید. تنها در صورت لزوم از این دارو هنگام بارداری استفاده کنید و همچنین منافع و عوارض این دارو با پزشک خود بررسی کنید. با وجود انتقال دارو توسط شیر مادر به نوزاد، احتمال آسیب دیدن نوزاد شیرخوار اندک است؛ بنابراین قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی ماینوکسیدیل را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
یکی از محصولاتی که ممکن است با ماینوکسیدیل تداخل داشته باشد، گوانتیدین می باشد.
مواد تشکیل دهنده برخی از داروها می توانند باعث افزایش فشار خون شوند. نام هر آنچه که مصرف می کنید را در اختیار پزشک داروخانه قرار داده و در رابطه با بی خطر بودن مصرف آنها سوال کنید. (به خصوص داروهای مربوط به سرفه و سرماخوردگی، مکمل های غذایی یا داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن.)
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن و یا دشواری در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سوء مصرف دارو می تواند شامل سرگیجه شدید باشد.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
از انجام منظم آزمایش های پزشکی دوره ای (مانند سطح مواد معدنی خون، عملکرد کلیه، وزن) غافل نشوید. انجام این آزمایش ها می توانند به ارزیابی صحیح از میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی کمک کنند. برای جزئیات بیشتر با دکتر خود مشورت کنید.
تغییراتی در شیوه زندگی مانند ورزش کردن، ترک سیگار، کاهش استرس و تغییر رژیم غذایی می تواند اثر دارو را افزایش دهد. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
فشار خون و ضربان قلب خود را حین مصرف ماینوکسیدیل به طور منظم چک کنید و کنترل فشار خون و ضربان قلب خود را بیاموزید و همچنین نتایج را با پزشک معالج خود در میان بگذارید.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض بخاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کنید و برای جبران، دوز را دو برابر نکنید.
داروی ماینوکسیدیل را در دمای اتاق (20 الی 25 درجه سانتی گراد) نگهداری کنید. دارو را در بسته بندی محصول و به دور از نور و رطوبت نگه دارید. از نگهداری دارو در دستشویی یا حمام خودداری کنید و همواره به خاطر داشته باشید که تمامی داروها باید دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار گیرند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
