درخواست مشاوره رایگان
لیزینوپریل (نام تجاری: زستریل)، از داروهایی است که با مهار آنزیم های خاصی باعث گشاد شدن عروق شده و در نتیجه فشار خون را کاهش می دهد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف لیزینوپریل، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: لیزینوپریل
نام تجاری: زستریل، پرینویل
از لیزینوپریل در درمان فشار خون بالا استفاده می شود. درمان به موقع فشار خون بالا می تواند از سکته های مغزی، حملات قلبی و بیماری های کلیوی جلوگیری نماید. همچنین از این دارو جهت درمان نارسایی قلبی، حافظت از کلیه ها در برابر آسیب ناشی از دیابت و افزایش احتمال نجات پس از حمله قلبی استفاده می شود.
لیزینوپریل باید معمولاً یکبار در روز، به صورت خوراکی، همراه با غذا یا بدون آن، مطابق دستور پزشک مصرف شود.
در صورت مصرف این دارو در فرم سوسپانسیون، قبل از مصرف هر دوز، شیشه آن را به خوبی تکان دهید. هر دوز را به دقت و با وسایل یا قاشق های مخصوص، اندازه گیری کنید و از استفاده از قاشق آشپزخانه به دلیل عدم دقت کافی خودداری کنید.
دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود. در مورد کودکان دوز مصرفی به وزن نیز بستگی دارد.
به منظور کاهش عوارض جانبی ممکن است پزشک دارو را با دوز پایین شروع کند و به تدریج میزان آن را افزایش دهد؛ بنابراین به دقت از دستورات پزشک پیروی کنید.
بشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید. حتی پس از بهبودی علائم نیز مصرف دارو نباید قطع شود. بیشتر افراد مبتلا به فشار خون بالا هیچ علامتی از بیماری ندارند. پس از گذشت دو هفته از مصرف دارو، اثر آن مشخص می شود.
در صورت مصرف دارو در جهت درمان فشار خون پس از گذشت دو الی چهار هفته از مصرف دارو، اثر آن مشخص می شود. اما اگر از دارو در جهت درمان نارسایی قلبی استفاده شود، ممکن است اثرگذاری دارو هفته ها تا ماه ها طول بکشد.
در صورت عدم بهبود و بدتر شدن شرایط، پزشک معالج خود را در جریان امور قرار دهید. (به عنوان مثال فشار خون، افزایش پیدا کرده یا بالا مانده است.)
سرگیجه، احساس سبکی سر، خستگی و همچنین سرفه خشک می تواند از عوارض مصرف لیزینوپریل باشد. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، فوراً پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید.
برای کاهش خطر سرگیجه، هنگام برخاستن از حالت نشسته یا خوابیده به آرامی این کار را انجام دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف لیزینوپریل، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت بروز هر یک از عوارض جانبی جدی مانند غش کردن، علائم بالا بودن سطح پتاسیم خون (مانند ضعف عضلانی، ضربان قلب آهسته یا نامنظم)، نشانه های عفونت (مانند تب، لرز، گلودرد مداوم) و ادرار کدر، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
گرچه لیزینوپریل به منظور جلوگیری از مشکلات کلیوی یا درمان افرادی که مشکلات کلیوی دارند استفاده می شود، اما به ندرت می تواند باعث بروز مشکلات جدی در کلیه شود یا آنها را تشدید کند. در طول مصرف لیزینوپریل، پزشک وضعیت کلیه ها را بررسی می کند. در صورت مشاهده علائم مشکلات کلیوی مانند تغییر در مقدار ادرار، بلافاصله پزشک خود را مطلع سازید.
لیزینوپریل به ندرت می تواند باعث بروز مشکلات جدی کبدی شود. در صورت مشاهده هر یک از عوارض جانبی جدی و نادر مانند زرد شدن چشم یا پوست، ادرار تیره، درد شدید در معده یا شکم، حالت تهوع مداوم یا استفراغ، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
واکنش جدی آلرژیک به این محصول به ندرت رخ می دهد. با این حال، در صورت مشاهده علائمی همچون جوش، خارش، تورم (به خصوص در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، دشواری در تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی لیزینوپریل را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف لیزینوپریل، در صورت حساسیت به آن یا داروهای مهارکننده آنزیم ACE (از جمله بنازپریل) و هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص واکنش آلرژیک از جمله تورم صورت، لبها، زبان یا گلو (آنژیوادم)، روشهای فیلتر کردن خون (مانند آفرز LDL، دیالیز)، بیماری های عروقی (مانند لوپوس، اسکلرودرمی) و سطح بالای پتاسیم در خون مطلع سازید.
لیزینوپریل ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
تعریق زیاد، اسهال یا استفراغ می توانند باعث از بین رفتن بیش از حد آب بدن (دهیدراتاسیون) و احساس سبکی سر شود. اسهال یا استفراغ طولانی مدت را به پزشک خود گزارش دهید. حتما مایعات کافی بنوشید تا از کمبود آب بدن جلوگیری کنید، مگر اینکه دستور پزشک خلاف آن باشد.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
لیزینوپریل می تواند سطح پتاسیم خون را افزایش دهد؛ بنابراین قبل از استفاده از مکمل های پتاسیم یا نمک های حاوی پتاسیم، با پزشک خود یا پزشک داروخانه مشورت کنید.
به دلیل خطر آسیب به جنین، مصرف لیزینوپریل در حین بارداری توصیه نمی شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
هنوز مشخص نیست که آیا این دارو از طریق شیر به نوزاد منتقل می شود یا خیر، به همین دلیل حتماً قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی لیزینوپریل را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی محصولاتی که می توانند با لیزینوپریل تداخل داشته باشند عبارتند از: آلیسکیرن، داروهای خاصی که سیستم ایمنی را تضعیف می کنند یا احتمال ایجاد عفونت را افزایش می دهند، (مانند اورولیموس، سیرولیموس)، لیتیوم، داروهایی که سطح پتاسیم خون را افزیش می دهند (از جمله ARB ها که عبارتند از لوزارتان یا والسارتان، قرص های ضد بارداری حاوی دروسپیرنون)، ساکوبیتریل.
مواد تشکیل دهنده برخی از داروها می توانند باعث افزایش فشار خون شوند. نام هر آنچه که مصرف می کنید را در اختیار پزشک داروخانه قرار داده و در رابطه با بی خطر بودن مصرف آنها سوال کنید. (به خصوص داروهای مربوط به سرفه و سرماخوردگی، مکمل های غذایی یا داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن.)
در صورت تزریق داروی ضد حساسیت به منظور جلوگیری از ایجاد حساسیت نسبت به نیش زنبور و همچنین مصرف همزمان کاپتوپریل، امکان بروز یک واکنش بسیار جدی وجود دارد. توجه کنید که پزشکان از داروهای مصرفی شما مطلع باشند.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن و یا دشواری در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت سرگیجه شدید ،ضربان سریع و غش کردن باشد.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
تغییراتی در شیوه زندگی مانند ورزش کردن، ترک سیگار و رژیم غذایی کم کلسترول / کم چربی می تواند اثر دارو را افزایش دهد. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
از انجام منظم آزمایش های پزشکی دوره ای (مانند آزمایش عملکرد کلیه و بررسی سطح پتاسیم خون) غافل نشوید. انجام این آزمایش ها می توانند به ارزیابی صحیح از میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی کمک کنند.
فشار خون و نبض خود را حین مصرف لیزینوپریل به طور منظم چک کنید. نحوه کنترل فشار خون و نبض خود را بیاموزید و نتایج را با پزشک معالج خود در میان بگذارید.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
دارو را در دمای محیط و به دور از نور و رطوبت نگه دارید و بعد از 4 هفته تمامی سوسپانسیون های استفاده نشده را دور بریزید و از نگهداری دارو در دستشویی یا حمام خودداری کنید. همچنین داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
_result.webp)
