لوزارتان (نام تجاری: کوزار)، از داروهای گشادکننده عروق است که با کاهش فشار خون در افراد بالای 6 سال، خطر بروز سکته قلبی و مغزی را کاهش می دهد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف لوزارتان، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: لوزارتان
نام تجاری: کوزار
از لوزارتان در درمان فشار خون بالا و محافظت از کلیه در برابر آسیب دیابت استفاده می شود. همچنین منجر به کاهش احتمال ابتلا به سکته مغزی در بیماران دارای فشار خون بالا یا قلب بزرگ می شود. درمان به موقع فشار خون بالا می تواند از سکته های مغزی، حملات قلبی و بیماری های کلیوی جلوگیری نماید. لوزارتان از دسته ی داروهای مسدود کننده ی گیرنده های آنژیوتانسین (ARBs) است. که با کاهش انقباضات عروقی باعث تسهیل جریان خون در رگ ها می شود.
پیش از هر بار مصرف دارو راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
لوزارتان باید روزی یک بار، به صورت خوراکی و طبق دستور پزشک، همراه با غذا یا بدون غذا مصرف گردد. دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود.
در صورت مصرف فرم مایع لوزارتان، قبل از مصرف شیشه را تکان دهید. همچنین دوز صحیح دارو را به دقت و با استفاده از وسیله های مخصوص اندازه گیری مصرف کنید و از استفاده از قاشق های آشپزخانه به دلیل عدم دقت کافی خودداری کنید.
بشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید. حتی پس از بهبودی علائم نیز مصرف دارو نباید قطع شود. بیشتر افراد مبتلا به فشار خون بالا هیچ علامتی از بیماری ندارند.
در صورت عدم بهبود و بدتر شدن شرایط، پزشک معالج خود را در جریان امور قرار دهید. (به عنوان مثال فشار خون، افزایش پیدا کرده است یا بالا مانده است.)
سبک سری و سرگیجه می تواند از عوارض مصرف لوزارتان باشد، تا زمانی که بدن به آن عادت کند. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، فوراً پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید.
برای کاهش خطر سرگیجه، هنگام برخاستن از حالت نشسته یا خوابیده به آرامی این کار را انجام دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف لوزارتان، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی جدی اما نادر زیر، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید: غش کردن، علائم بالا بودن سطح پتاسیم خون (مانند ضعف عضلانی، ضربان قلب آهسته یا نامنظم).
از لوزارتان برای پیشگیری یا درمان اختلالات کلیوی استفاده می شود و به ندرت ممکن است باعث بروز و تشدید مشکلات جدی در کلیه شود. با این حال پزشک عملکرد کلیه را هنگام استفاده از لوزارتان بررسی می کند. بروز هر گونه علائم اختلالات کلیوی مانند تغییر در مقدار ادرار را بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش جدی آلرژیک به این محصول به ندرت رخ می دهد. با این حال، در صورت مشاهده علائمی همچون جوش، خارش، تورم (به خصوص در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، دشواری در تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی لوزارتان را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف لوزارتان، پزشک معالج یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص بیماری کبد، کاهش شدید آب بدن و مواد معدنی (دهیدراتاسیون) مطلع سازید.
این دارو ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
مصرف لوزارتان ممکن است سطح پتاسیم خون را افزایش دهد؛ بنابراین قبل از استفاده از مکمل های پتاسیم یا نمک های حاوی پتاسیم، با پزشک خود یا پزشک داروخانه مشورت کنید.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
مصرف لوزارتان در حین بارداری به دلیل خطر آسیب به جنین توصیه نمی شود. برای اطلاعات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
هنوز مشخص نیست که آیا این دارو از طریق شیر به نوزاد منتقل می شود یا خیر، به همین دلیل حتماً قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی لوزارتان را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با لوزارتان تداخل داشته باشند عبارتند از: آلیسکیرن، لیتیوم، داروهایی که می توانند سطح پتاسیم خون را افزایش دهند (مانند مهارکننده های ACE از جمله بنازپریل / لیزینوپریل، قرص های ضد بارداری حاوی دروسپیرنون).
مواد تشکیل دهنده برخی از داروها می توانند باعث افزایش ضربان قلب، فشار خون و یا بدتر شدن نارسایی های قلبی شوند. نام هر آنچه که مصرف می کنید را در اختیار پزشک داروخانه قرار داده و در رابطه با بی خطر بودن مصرف آنها سوال کنید. (به خصوص داروهای مربوط به سرفه و سرماخوردگی، مکمل های غذایی یا داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن).
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن و یا دشواری در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سوء مصرف دارو می تواند شامل سرگیجه شدید، غش کردن، باشد.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
تغییراتی در شیوه زندگی (مانند ورزش کردن، ترک سیگار و تغییر رژیم غذایی) می تواند اثر دارو را افزایش دهد. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
از انجام منظم آزمایش های پزشکی دوره ای (آزمایش عملکرد کلیه و سطح پتاسیم خون) غافل نشوید. انجام این آزمایش ها می توانند به ارزیابی صحیح از میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی کمک کنند.
فشار خون خود را حین مصرف لوزارتان به طور منظم چک کنید و کنترل فشار خون خود را بیاموزید و همچنین نتایج را با پزشک خود در میان بگذارید.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
دارو را در دمای محیط و به دور از نور و رطوبت نگه دارید و از نگهداری دارو در دستشویی یا حمام خودداری کنید.
این سوسپانسیون را در یخچال در دمای بین 36-46 درجه فارنهایت (2-8 درجه سانتیگراد) نگهداری کنید. از یخ زدن آن جلوگیری کنید و پس از 4 هفته، سوسپانسیون استفاده نشده را دور بریزید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.