درخواست مشاوره رایگان
دوکسازوسین (نام تجاری: کاردورا) از داروهای شل کننده عروق است که باعث آسان شدن گردش خون و در نتیجه کنترل فشار خون می شود. نوع کاردورا اکس ال این دارو تنها برای بهبود علائم بزرگی خوش خیم پروستات کاربرد داشته و به هیچ وجه نباید برای پرفشار خون تجویز شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف دوکسازوسین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: دوکسازوسین
نام تجاری: کاردورا
از دوکسازوسین به تنهایی یا همراه با دارو های دیگر در درمان فشار خون بالا استفاده می شود. درمان به موقع فشار خون بالا می تواند از سکته های مغزی، حملات قلبی و بیماری های کلیوی جلوگیری نماید. این دارو با کاهش انقباضات عروقی و تسهیل جریان خون باعث کاهش فشار خون می شود. همچنین از دوکسازوسین برای درمان علائم بزرگ شدن پروستات (هایپرپلازی خوش خیم پروستات-BPH)، در مردان استفاده می شود. این دارو پروستات را کوچک نمی کند اما با انبساط عضلات پروستات و بخشی از مثانه منجر به تسکین علائم BPH می شود. از علائم BPH می توان به دشواری در شروع دفع ادرار، دفع ضعیف ادرار و نیاز به ادرار مکرر یا فوری (از جمله در اواسط شب) اشاره کرد.
دوکسازوسین از دسته ی داروهای آلفا بلاکر ها می باشد.
پیش از هر بار مصرف دارو راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
دارو را به صورت خوراکی طبق دستور پزشک معمولا یک بار در روز همراه یا بدون غذا مصرف کنید.
ممکن است 2 تا 6 ساعت پس از مصرف دوکسازوسین فرد دچار افت ناگهانی فشار خون شود که می تواند منجر به سرگیجه یا غش شود. این خطر در هنگام آغاز مصرف دارو، افزایش دوز آن یا شروع مجدد مصرف آن افزایش می یابد. در این مواقع از قرار گرفتن در شرایطی که ممکن است در صورت بیهوش شدن منجر به آسیب شود، خودداری کنید.
دوز اول دارو را قبل از خواب مصرف کنید تا از آسیب ناشی از سرگیجه یا غش در امان بمانید مگر اینکه پزشک دستور دیگه ای داده باشد. پزشک در ابتدا دارو را با دوز پایین تجویز کرده و سپس به آرامی میزان آن را افزایش می دهد. همچنین در صورت افزایش دوز مصرفی یا مصرف دوباره دارو پس از مدت ها، دوز اول را قبل از خواب مصرف کنید مگر اینکه پزشک دستور دیگری داده باشد.
دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود.
بشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید. در صورت فراموش کردن مصرف دارو برای چند روز، ممکن است لازم باشد درمان را دوباره با دوز پایین شروع کنید و به تدریج دوز دارو را افزایش دهید. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
حتی پس از بهبودی علائم نیز مصرف دوکسازوسین نباید قطع شود. بیشتر افراد مبتلا به فشار خون بالا هیچ علامتی از بیماری ندارند.
پس از گذشت یک الی دو هفته از مصرف دارو، اثر آن مشخص می شود.
در صورت عدم بهبود و بدتر شدن شرایط، پزشک معالج خود را در جریان امور قرار دهید. (به عنوان مثال علائم BPH بدتر شده است، فشار خون افزایش پیدا کرده است یا بالا مانده است.)
سرگیجه، سبکی سر، خواب آلودگی، خستگی غیر معمول یا افزایش وزن می تواند از عوارض مصرف دوکسازوسین باشد. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، فوراً پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید.
برای کاهش خطر سرگیجه، هنگام برخاستن از حالت نشسته یا خوابیده به آرامی این کار را انجام دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف دوکسازوسین، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
بروز هرگونه عارضه جانبی جدی مانند غش کردن، تنگی نفس، ضعف، تورم دست یا پا، زردی چشم و پوست، ادرار تیره، خونریزی یا کبودی آسان، تب و گلو درد مداوم را بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت بروز هر گونه عارضه جانبی بسیار جدی مانند درد قفسه سینه فوراً به پزشک مراجعه کنید.
در موارد نادری از مردان نعوظ دردناک یا طولانی، به مدت چهار ساعت یا بیشتر دیده شده است. در صورت بروز این عارضه مصرف دوکسازوسین را متوقف کنید و بلافاصله به پزشک مراجعه کنید، در غیر این صورت ایجاد مشکلات دائمی محتمل است.
واکنش جدی آلرژیک به این محصول به ندرت رخ می دهد. با این حال، در صورت مشاهده علائمی همچون جوش، خارش، تورم (به خصوص در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، دشواری در تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی دوکسازوسین را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا آلفا بلاکرهای دیگر مانند پرازوسین و ترازوسین و هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف دوکسازوسین، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص بیماری های قلبی (مانند نارسایی احتقانی قلب، آنژین، حمله قلبی در شش ماه گذشته)، بیماری کبدی و برخی مشکلات چشمی (آب مروارید و گلوکوم)، مطلع سازید.
مصرف دوکسازوسین ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی (جراحی تطبیق یا گلوکوم چشم) به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
افراد مسن حساسیت بیشتری به عوارض دوکسازوسین به خصوص سرگیجه و خواب آلودگی که احتمال زمین خوردن را افزایش می دهد، نشان می دهند.
تنها در صورت لزوم از این دارو هنگام بارداری استفاده کنید و همچنین منافع و عوارض این دارو با پزشک خود بررسی کنید.
دوکسازوسین توسط شیر مادر به نوزاد منتقل می شود؛ بنابراین قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی دوکسازوسین را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با دوکسازوسین تداخل داشته باشند عبارتند از آلفا بلاکر های دیگر (پرازوسین، تامسولوسین).
ممکن است فرد در صورت مصرف دارو برای درمان اختلال نعوظ-ED یا فشار خون ریوی (مانند سیلدنافیل، تادالافیل)، دچار افت فشار خون و به دنبال آن سرگیجه یا غش شود. ممکن است پزشک برای کاهش این خطر، داروهای شما را تنظیم کند.
سایر داروها با دفع دوکسازوسین از بدن، بر روی عملکرد آن اثر می گذارند. از این دسته می توان به به ضد قارچهای آزول (مانند ایتراکونازول، کتوکونازول)، بوپسرویر، آنتی بیوتیکهای ماکرولید (مانند کلاریترومایسین)، مهارکننده های پروتئاز HIV (مانند لوپیناویر ، ریتوناویر) و غیره اشاره کرد.
مواد تشکیل دهنده برخی از داروها می توانند باعث افزایش فشار خون شوند. نام هر آنچه که مصرف می کنید را در اختیار پزشک داروخانه قرار داده و در رابطه با بی خطر بودن مصرف آنها سوال کنید. (به خصوص داروهای مربوط به سرفه و سرماخوردگی، مکمل های غذایی یا داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن.)
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی ای مانند غش کردن و یا دشواری در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سوء مصرف دارو می تواند شامل سرگیجه شدید، غش و ضعف است.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
تغییراتی در شیوه زندگی مانند ورزش کردن، ترک سیگار، کاهش استرس و رژیم غذایی کم کلسترول / کم چربی می تواند اثر دارو را افزایش دهد. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید. فشار خون خود را حین مصرف این دارو به طور منظم چک کنید و همچنین نتایج را با پزشک خود در میان بگذارید.
از انجام منظم آزمایش های پزشکی دوره ای (مانند آزمایشات پروستات و فشار خون) غافل نشوید. انجام این آزمایش ها می توانند به ارزیابی صحیح از میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی کمک کنند.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
دارو را در دمای محیط و به دور از نور و رطوبت نگه دارید و از نگهداری دارو در دستشویی یا حمام خودداری کنید. همچنین دارو ها را دور از دسترس حیوانات خانگی و کودکان قرار دهید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
